Jasność
Maksymalna jasność obrazu, zapewniana przez ekran telewizora.
Obraz na ekranie powinien być wystarczająco jasny, aby nie trzeba było niepotrzebnie obciążać oczu, żeby go zobaczyć. Jednak zbyt duża jasność jest niepożądana — również prowadzi do zmęczenia. Jednocześnie optymalny poziom jasności zależy od warunków otoczenia: im intensywniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy powinien być ekran telewizora. Tak więc w słoneczny dzień ekran może wymagać maksymalnego „przekręcenia”, a wieczorem, przy słabym świetle, stosunkowo ciemny obraz będzie wygodniejszy. Ponadto zauważamy, że większe ekrany wymagają wyższej jasności, ponieważ są zaprojektowane z myślą o większej odległości od widza.
Zatem im wyższa liczba w danym punkcie, tym większą rezerwę jasności posiada ten model i tym lepiej będzie działać w intensywnym świetle zewnętrznym. Za najmniejszy wskaźnik wystarczający do mniej lub bardziej komfortowego oglądania w każdych warunkach uważa się 300 cd/m² dla modeli o przekątnej do 32 cale, 400 cd/m² dla modeli w zakresie 32 - 55 cali i 600 cd/m² dla dużych ekranów o przekątnej 60 cali i większych. W takim przypadku rezerwa jasności i tak nie będzie zbyteczną. Ale przy mniejszych wskaźnikach, być może dla wygodnego oglądania, będziesz musiał nieco przyciemnić pokój.
Częstotliwość odświeżania
Przestrzeń barw DCI P3
Цветовой охват описывает диапазон цветов, который может отображаться на экране. Он указывается в процентах, однако не относительно всего многообразия видимых цветов, а относительно условного цветового пространства (цветовой модели). Это связано с тем, что ни один современный экран не способен отобразить все видимые человеком цвета. Тем не менее, чем больше цветовой охват — тем шире возможности экрана, тем качественнее получается его цветопередача.
DCI-P3 представляет собой продвинутую цветовую модель, применяемую в основном в цифровых кинотеатрах. Она заметно обширнее стандартной sRGB, благодаря чему дает более качественные и достоверные цвета. В то же время на практике такая модель используется преимущественно для профессионального кинопроизводства и других задач аналогичного уровня. Именно поэтому телевизоры с этим стандартом отображают фильмы и сериалы максимально приближённо к задумке режиссёра.
Poprawa kolorów
Obecność
technologii wzmacniania kolorów w telewizorze.
Takie technologie zwykle obejmują oprogramowanie do przetwarzania obrazu w celu zapewnienia jaśniejszych i / lub dokładniejszych kolorów. Poszczególne metody przetwarzania mogą się różnić, niektórzy producenci w ogóle nie określają szczegółów technicznych, ograniczając się do oświadczeń reklamowych. Efekt zastosowania takich technologii również może się różnić: w niektórych przypadkach jest wyraźnie widoczny, w innych prawie nieobecny, w zależności od cech obrazu. Warto również powiedzieć, że tę funkcję z reguły należy włączać ręcznie w menu telewizora (odpowiednio, w razie potrzeby można ją wyłączyć).
Poprawa czerni
Obecność
technologii poprawy czerni w telewizorze.
Głęboka czerń jest tak samo ważna dla obrazu, jak jakość innych kolorów. Jednocześnie nie jest to takie proste, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka: czarne obszary ekranu są „rozświetlane” przez podświetlenie i bez dodatkowych poprawek mogą nie wyglądać wystarczająco ciemno. W związku z tym w nowoczesnych telewizorach stosuje się różne dodatkowe technologie poprawy czerni. Jedną z opcji dla tej technologii jest lokalne podświetlenie, w którym diody LED umieszczone są nie po bokach ekranu, ale za nim: każda z nich oświetla swój własny obszar matrycy i w razie potrzeby można ją wyłączyć. Istnieją także inne, bardziej złożone sposoby uzyskania wysokiej jakości czarnego koloru.
Dekodery dźwięku
Dekoder można ogólnie opisać jako standard, w którym zapisywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku odpowiedni dekoder musi być obsługiwany przez urządzenie. Dolby Digital i DTS były pierwszymi wersjami dekodowania wielokanałowego, później były wprowadzane nowe wersje i ulepszenia . Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X.
-
Dolby Atmos. Dekoder, który wykorzystuje nie sztywną dystrybucję dźwięku między kanałami, lecz przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być wykorzystywany w prawie dowolnej liczbie kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanałami z takim obliczeniem, aby każdy obiekt audio był słyszalny jak najbliżej jego miejsca. Dzięki Dolby Atmos głośniki górne (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za bardzo pożądane. Jednak w skrajnych przypadkach można je sobie darować.
- DTS X. Analogicznie do opisanego powyżej Dolby Atmos, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informację o tym, gdzie (zgodnie z zamysłem reżysera) powinien znajdować się obiekt słyszalny przez użytkownika i jak powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza te informacje i określa, jak dokładnie dźwięk powinien być rozprowadzany na istniejących kanałach w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przypisany do konkretnej
...liczby kanałów dźwiękowych - może być ich tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Należy również pamiętać, że dekoder ten umożliwia oddzielną regulację głośności dialogów.Tuner cyfrowy
Rodzaje tunerów cyfrowych (odbiorników) przewidzianych w konstrukcji telewizora.
Takie tunery są niezbędne do odbioru telewizji cyfrowej przez TV; jednocześnie do normalnej pracy standard transmisji musi odpowiadać typowi tunera (z osobnymi wyjątkami, patrz poniżej). Należy pamiętać, że odbiorniki są również dostępne jako oddzielne urządzenia; jednak łatwiej (i często taniej) jest od razu kupić telewizor z tunerem wbudowanym o wymaganym formacie. W telewizji nowoczesnej można znaleźć tunery naziemne
DVB-T2, kablowe
DVB-C oraz satelitarne
DVB-S i
DVB-S2, głównymi cechami których są:
- DVB-T2 (naziemne). Główny nowoczesny standard nadawania cyfrowego. Takie nadawanie ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjnym analogiem: pozwala na przesyłanie wyższej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku, z lepszą jakością dźwięku i obrazu, a jakość ta jest w pełni zachowana, dopóki sygnał nie zostanie osłabiony do poziomu krytycznego. Jednak w niektórych krajach naziemne nadawanie cyfrowe jest dopiero uruchamiane, więc dostępność zasięgu DVB-T2 w twoim regionie należy wyjaśnić osobno.
- DVB-C (kablowe). Podstawowy nowoczesny standard cyfrowej transmisji naziemnej. Pomimo pojawienia się bardziej zaawansowanego DVB-C2 jest nadal szeroko stosowany i najprawdopodobniej sytuacja ta długo się nie zmieni.
- DVB-S (satelitar
...ne). Pierwsza generacja standardu cyfrowego DVB dla nadawania satelitarnego. Obecnie jest to stosunkowo rzadkie ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanego DVB-S2, który jest również wstecznie kompatybilny z oryginalnym DVB-S.
- DVB-S2 (satelitarne). Najbardziej zaawansowany i popularny obecnie standard cyfrowej transmisji satelitarnej. Będąc spadkobiercą DVB-S, zachował z nim kompatybilność; dlatego producenci często ograniczają się do zainstalowania w swoich telewizorach tylko tunera DVB-S2 - pozwala on na odbiór obu głównych formatów transmisji satelitarnej.Uchwyt ścienny
Lwia część telewizorów posiada uchwyt ścienny VESA, który może różnić się rozmiarem. Podstawą dla takiego mocowania jest prostokątna płytka z czterema otworami pod śruby w rogach. Główną cechą takiego uchwytu jest odległość między otworami — jest mierzona po bokach prostokąta i wyrażona dwiema cyframi. Oryginalny format VESA jest 100x100, taki uchwyt stosuje się do większości telewizorów LCD średniej wielkości. Dla małych ekranów dostępne są uchwyty 75x75, dla dużych — 200x200 i więcej (aż do 800x400).
Istnieją jednak modele wyposażone w standardowe (markowe) mocowanie od producenta. Głównie to są albo cienkie telewizory, albo modele wzornicze. W każdym razie w zestawie obecny jest uchwyt na ścianę, który pasuje tylko do wybranego modelu.
Pobór mocy
Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.