Porównanie Insta360 Go 3S vs Insta360 Go 2

- Podłużny. Kamery sportowe o układzie podłużnym mają kształt wydłużonego prostokąta (równoległościennego) lub walca, przy czym obiektyw umieszczony jest na jednym z wąskich końców. Jest to różnica między kamerami podłużnymi a przednimi (zwykłymi) opisanymi poniżej. Taki układ jest wygodny przede wszystkim dlatego, że pozwala bezpiecznie trzymać kamerę w ręku. Panel sterowania i wyświetlacz jednak są często odwrócone od użytkownika podczas nagrywania, co może powodować pewne niedogodności. Można to jednak zrekompensować za pomocą podnoszonych wyświetlaczy i innych podobnych poprawek; a w niektórych sytuacjach boczne ustawienie wyświetlacza i elementów sterujących okazuje się nawet zaletą.

- Pionowy. Wydłużone kamery sportowe, które rozciągają się w górę i mają obiektyw u góry. Takie modele są bardzo podobne do kamer na klatkę piersiową i mogą być używane do takich celów. Jednak ich głównym zastosowaniem jest filmowanie siebie podczas trzymania kamery w ręku. Właśnie w tym celu korpus jest wydłużony, co pozwala wygodnie trzymać go ręką.

- Przedni (zwykły). Korpus kamery ma kształt prostokąta, ale obiektyw jest umieszczony na jego szerokiej przedniej krawędzi. Zewnętrznie takie modele są najbardziej podobne do klasycznych aparatów cyfrowych. Niektóre mogą pochwalić się wystarczająco dużym wyświetlaczem umieszczonym po przeciwnej stronie obiektywu, jak w ty...ch samych aparatach cyfrowych, co pozwala filmowcowi oglądać kręconą scenę w czasie rzeczywistym. Jednak położenie obiektywu z reguły nie wpływa na parametry techniczne samej kamery, dlatego zarówno modele przednie, jak i podłużne są w stanie zapewnić tę samą jakość nagrywania.

- Kostka. Dość specyficzny typ kamer sportowych, których korpus ma kształt kompaktowego sześcianu. Z reguły takie modele są stosunkowo niewielkie, ale zmniejszenie rozmiaru z kolei wpływa na możliwości fotografowania i filmowania oraz na ogólną funkcjonalność. Na przykład takie modele rzadko są wyposażone w wyświetlacze (choć wiele z nich można podłączyć przez Wi-Fi do smartfona lub tabletu, co rekompensuje tę wadę).

- Okulary z kamerą. Urządzenia w postaci okularów sportowych z wbudowaną kamerą. Obiektyw takiej kamery zwykle znajduje się między soczewkami, rzadziej - z boku, oparty na jednym z łuków, podczas normalnego użytkowania stale „patrzy” w przybliżeniu w tym samym kierunku, co sam użytkownik. Do zalet kamer tego typu należy również dokładność i niewidzialność. Z kolei w okularach dodatkowe wypełnienie elektroniczne musi być bardzo miniaturowe, co utrudnia korzystanie z zaawansowanej optyki i mocno ogranicza pojemność akumulatora. I nawet z uwzględnieniem tego takie urządzenia okazują się cięższe i bardziej nieporęczne niż zwykłe okulary sportowe. Kolejną wadą jest to, że kamery i oprawki z soczewkami nie da się zestawić osobno – w efekcie model z odpowiednią kamerą może być bezużyteczny ze względu na rozmiar lub styl okularów i odwrotnie.

- Maska z kamerą. Urządzenie w postaci maski ochronnej z wbudowaną kamerą. Pamiętaj, że takie maski mogą mieć różne specjalizacje - do nurkowania, motocrossu, narciarstwa alpejskiego itp.; te szczegóły należy wyjaśnić przed zakupem. Jednak w każdym przypadku obiektyw w takich urządzeniach znajduje się zwykle pośrodku czoła, dzięki czemu kamera faktycznie robi zdjęcia i filmy z widokiem „z oczu użytkownika”. Główną wadą takich urządzeń jest to, że przy wyborze należy wziąć pod uwagę zarówno parametry techniczne samej kamery, jak i przeznaczenie i komfort noszenia maski. Innymi słowy, dobra kamera może być osadzona w niewłaściwej masce i na odwrót.

- Mocowanie na klips. Do tej kategorii należą kamery sportowe, dla których mocowanie za pomocą klipsa (zacisku) jest standardem. Wiele z nich można dodatkowo wyposażyć w inne mocowania, ale przede wszystkim są one przeznaczone do tego typu zastosowań i mogą nie być najlepszym zakupem do ekstremalnego fotografowania. Z drugiej strony takie mocowanie jest dość uniwersalne, ponieważ pozwala przymocować kamerę do niemal każdego elementu wyposażenia (pasek do plecaka, pas rozładowczy, pasek itp.).

- Kula. Kształt korpusu, który spotyka się głównie w kamerach panoramicznych i 360° (patrz „Rodzaj”) – to w takich urządzeniach często najwygodniejszy jest korpus sferyczny. W przypadku zwykłych kamer sportowych „kula” ogólnie oznacza cylindryczny korpus z obiektywem na płaskim końcu; takie korpusy są rodzajem przednich (patrz wyżej) i nie mają od nich żadnych zasadniczych różnic.

Korpus kamery posiada gniazdo 1/4". Jest to standardowy rozmiar dla współczesnych statywów i jest stosowany w większości podobnych urządzeń. Funkcja ta pozwala więc na zamontowanie kamery na statywie bez użycia przejściówek i innego dodatkowego wyposażenia.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w standardzie QuadHD.

Standard ten obejmuje szeroki zakres rozdzielczości - od 1440 do 3456 px w poziomie i od 1440 do 2160 px w pionie, z prawie dwoma dziesiątkami wariantów pośrednich. Jest to dość specyficzna opcja przejściowa między stosunkowo niedrogą FullHD 1080p a wymagającą UltraHD 4K, umożliwiająca nagrywanie wideo o wyższej rozdzielczości niż 1080p bez znacznego zwiększania kosztów technologii. Należy pamiętać, że czyste rozdzielczości QuadHD rzadko występują w telewizorach i monitorach, ale nowoczesne technologie pozwalają wygodnie oglądać filmy w tym formacie na dowolnych ekranach o wysokiej rozdzielczości.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa, tym płynniejszy i gładszy ruch będzie w kadrze, tym wyraźniej oddzielne szczegóły będą widoczne w dynamicznych scenach. Tak więc prędkość nagrywania 25 kl./s lub 30 kl./s odpowiada w przybliżeniu standardowej liczbie klatek na sekundę w kinie i telewizji; taki obraz jest całkiem odpowiedni do oglądania, ale szybko poruszające się obiekty w kadrze będą wyglądać na rozmyte. Gdy prędkość zostanie zwiększona do 60 kl./s, efekt ten staje się prawie niewidoczny. Najwyższa liczba klatek na sekundę QuadHD we współczesnych kamerach sportowych wynosi 120 kl./s; częstotliwość ta jest używana...podczas nagrywania filmów w zwolnionym tempie (podobnie jak modele o częstotliwości 100 kl./s), ponieważ przy normalnej prędkości odtwarzania wystarcza 60 kl./s.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości Ultra HD 4K.

Format ten obejmuje kilka rozdzielczości, w których rozmiar klatki poziomej wynosi około 4 tysięcy px. Najpopularniejsza w kamerach sportowych jest rozdzielczość 3840x2160 (dwukrotnie większa niż FullHD z każdej strony), ale są też inne opcje, na przykład 3840x1920, odpowiadające proporcjom 2:1. Ogólnie rzecz biorąc, 4K jest swego rodzaju następcą Full HD: wśród standardów HD przewyższających Full HD najpopularniejszym jest UltraHD, w szczególności wiele zaawansowanych telewizorów jest produkowanych z ekranami 3840x2160. Format ten jednak jest dość wymagający pod względem mocy obliczeniowej i pamięci, dlatego jest stosunkowo rzadko spotykany w kamerach sportowych, głównie wśród modeli klasy premium.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Jednak w trybie UltraHD większość współczesnych kamer sportowych generuje bardzo niską liczbę klatek na sekundę - najczęściej 30 kl./s, a w niektórych modelach 24 kl./s lub nawet 15 kl./s. Takie wideo jest całkiem przydatne do oglądania, ale szybki ruch w kadrze może wyglądać na rozmazany. Są kamery, które potrafią nagrywać UltraHD z solidną prędkością 60 kl./s – efekt rozmycia podczas takiego filmowania jest prawie niewidoczny, jednak podobne modele kosztują odpowiednio.

Liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę w zwolnionym tempie (Slow Motion).

Ogólnie takie nagrywanie nazywa się „szybkim”, ponieważ odbywa się przy zwiększonej liczbie klatek na sekundę (ponad 60 kl./s). W rezultacie podczas odtwarzania z normalną prędkością (60 kl./s i mniej) film wygląda zwolnionym (stąd nazwa „Slow Motion”). To spowolnienie można wykorzystać zarówno do zwykłej rozrywki, jak i jako narzędzie artystyczne, a nawet do celów naukowych - do uchwycenia ruchu zbyt szybkiego dla ludzkiej percepcji. W każdym razie im wyższa liczba klatek na sekundę w zwolnionym tempie, tym bardziej można spowolnić wideo i tym bardziej zaawansowana jest pod tym względem kamera. Z drugiej strony, im wyższa liczba klatek na sekundę, tym wydajniejsza powinna być część graficzna, a to z kolei wpływa na cenę urządzenia, czasem dość zauważalnie.

Należy również pamiętać, że nagrywanie w zwolnionym tempie może być dostępne tylko w określonych rozdzielczościach, nie zawsze maksymalnych; te momenty mogą być bezpośrednio wskazane w charakterystyce kamery sportowej.

Możliwość nagrywania dźwięku za pomocą kamery sportowej. Z reguły służy do tego wbudowany mikrofon, ale istnieją również modele z możliwością podłączenia zewnętrznego mikrofonu (więcej szczegółów w „Podłączenie”). W każdym razie nagrywanie dźwięku pozwala uzyskać najpełniejszy obraz tego, co się dzieje wokół, jednak funkcja ta nie jest obowiązkowa dla kamer sportowych, dlatego jej obecność jest określana osobno.

Należy również pamiętać, że liczba mikrofonów może się różnić (patrz poniżej); jeśli nie jest określona, to znaczy, że kamera ma tylko jeden mikrofon.

Obecność systemu redukcji szumów w konstrukcji kamery sportowej.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z możliwością nagrywania dźwięku (patrz wyżej). System redukcji szumów, jak sama nazwa wskazuje, monitoruje obce szumy w nagrywanym dźwięku (na przykład szum wiatru w siatce mikrofonowej) i je eliminuje - dzięki temu kamera rejestruje tylko „użyteczny” dźwięk z minimalną ilością obcych dźwięków. Oczywiście nawet najbardziej zaawansowany z tych systemów nie jest idealny, a błędy w działaniu są nieuniknione – kamera może nie zauważyć niektórych szumów lub zmniejszyć głośność „użytecznego” dźwięku. Jednak w większości przypadków redukcja szumów ma pozytywny wpływ na jakość nagrywanego dźwięku w taki czy inny sposób.

Liczba wbudowanych mikrofonów przewidzianych w kamerze.

Parametr ten jest wskazywany tylko dla modeli z więcej niż jednym mikrofonem. Taka konstrukcja zapewnia dodatkowe możliwości, ale zestaw tych możliwości zależy od liczby mikrofonów i funkcji konkretnego modelu. Tak więc najczęściej w takich urządzeniach dostarczane są dwa mikrofony; może to być para do nagrywania dźwięku stereo lub jeden mikrofon może służyć do nagrywania dźwięku, a drugi może pełnić funkcję czujnika systemu redukcji szumów (patrz wyżej). Większa liczba – 3 lub 4 mikrofony – spotykana jest głównie w kamerach 360 stopni (patrz „Rodzaj”), gdzie taki sprzęt służy do nagrywania „przestrzennego” dźwięku wielokanałowego.

Liczba megapikseli w matrycy kamery sportowej, czyli rozdzielczość tej matrycy (1 megapiksel to 1 milion punktów światłoczułych).

Uważa się, że im wyższa rozdzielczość, tym lepsza jakość obrazu. To prawda z punktu widzenia tego, że producenci starają się instalować w zaawansowanych kamerach sensory o wysokiej rozdzielczości. Jednocześnie nie ma tu sztywnych reguł, a z technicznego punktu widzenia liczba megapikseli determinuje jedynie maksymalną rozdzielczość obrazu, jaką można uchwycić tą matrycą. Jakość tego obrazu będzie zależeć zarówno od wielu cech samego czujnika (rozmiar, typ, specjalne rozwiązania konstrukcyjne), jak i od charakterystyki kamery (od optyki po oprogramowanie układowe). Przy wyborze należy więc skupić się nie tyle na rozdzielczości matrycy, co na ogólnej klasie kamery i recenzjach z przykładowymi materiałami filmowymi.