Czas zadziałania
Czas odpowiedzi czujnika to, względnie mówiąc, „szybkość reakcji” na monitorowane zdarzenie. Wskazuje na to czas, jaki upływa między zarejestrowaniem zdarzenia a wysłaniem sygnału do centrali i/lub włączeniem własnej syreny.
Teoretycznie im krótszy czas reakcji czujnika, tym wyższa ogólna niezawodność systemu, tym szybciej jest on w stanie zareagować na zdarzenie. Jednocześnie warto zauważyć, że w większości modeli czas ten mierzony jest w setnych częściach sekundy - średnio od 0,03 do 0,15 s. Taka różnica ma fundamentalne znaczenie tylko w bardzo specyficznych sytuacjach, kiedy liczenie trwa naprawdę ułamek sekundy - na przykład, gdy czujnik służy do zatrzymania mechanizmu przemysłowego, gdy osoba pojawi się w strefie zagrożenia. W prostszych przypadkach parametr ten można zignorować.
Próg zadziałania
Temperatura otoczenia, przy której czujnik temperatury jest wyzwalany. Parametr ten dotyczy przede wszystkim czujników przeciwpożarowych (patrz „Czujnik”); Czujniki temperatury domowej i bezpieczeństwa działają w nieco innym formacie - stale rejestrują temperaturę i nie działają po przekroczeniu ustawionego poziomu.
Najczęściej próg reakcji mieści się w przedziale 54…59°C – dla większości pomieszczeń jest to wyraźnie powyżej normy a jednocześnie temperatura ta jest stosunkowo niska, co umożliwia najwcześniejsze wykrycie pożaru gradacja. Jednocześnie dla niektórych warunków – np. warsztatów przemysłowych z urządzeniami generującymi dużo ciepła – mogą być wymagane wyższe wartości (aby czujnik nie reagował na wysokie, ale dopuszczalne temperatury). W związku z tym w niektórych czujnikach temperatury pożarowej istnieje możliwość regulacji tego parametru - czyli zwiększenia temperatury reakcji. Dla takich modeli punkt ten wskazuje minimalną wartość progu odpowiedzi, a zakres regulacji jest określony w uwagach.
Zasięg komunikacji
Zasięg komunikacji zapewniany przez czujnik bezprzewodowy (patrz „Połączenie”) to największa odległość od sąsiedniego urządzenia, przy której czujnik jest w stanie utrzymać nieprzerwaną komunikację.
Zwróć uwagę, że niektóre technologie komunikacyjne umożliwiają działanie przez wzmacniaki (więcej szczegółów w rozdziale „Protokół komunikacyjny”); w takich przypadkach rzeczywisty zasięg połączenia może być zauważalnie większy niż własny zasięg komunikacji czujnika. Jednak w każdym przypadku należy mieć na uwadze, że parametr ten podawany jest zazwyczaj w warunkach idealnych - w zasięgu wzroku, bez przeszkód w torze sygnału i ingerencji w wykorzystywany zasięg. W praktyce zasięg czujnika może być zauważalnie mniejszy - zwłaszcza przy pracy przez ściany; dlatego warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jednocześnie obowiązuje tu zasada „im więcej tym lepiej”: duży zasięg przyczynia się do ogólnej niezawodności i stabilności połączenia.
Czas pracy
Czas pracy czujnika przy autonomicznym zasilaniu na jednym zestawie akumulatora lub na ładowaniu akumulatora (patrz „Zasilanie”). Należy pamiętać, że wskaźnik ten jest dość przybliżony - zwykle jest wskazywany albo dla idealnego, albo dla jakiegoś „przeciętnego” trybu pracy. Prawdziwa autonomia zależy również od wielu praktycznych niuansów: częstotliwości odpowiedzi, zasięgu komunikacji, poziomu zakłóceń itp., aż do temperatury powietrza. Tak więc w praktyce czas działania może różnić się od deklarowanego w jednym lub drugim kierunku. Niemniej jednak, zgodnie z tą cechą, całkiem możliwe jest zarówno oszacowanie ogólnej autonomii czujnika, jak i porównanie ze sobą różnych modeli: różnica we wskazanym czasie pracy zwykle całkiem odpowiada różnicy w rzeczywistej autonomii.
Należy pamiętać, że nowoczesne czujniki charakteryzują się bardzo niskim poborem mocy, dlatego czas ich działania liczony jest w miesiącach.
Klasa ochrony
Klasa ochrony przed niekorzystnymi warunkami środowiskowymi, co odpowiada obudowie czujnika.
Parametr ten jest tradycyjnie oznaczony zgodnie ze standardem IP - oznaczenie „IP” dwiema liczbami, z których każda odpowiada własnemu wskaźnikowi. Tak więc pierwsza liczba opisuje ochronę przed wnikaniem kurzu i ciał obcych; Wśród czujników tego wskaźnika są takie opcje:
- 2. Ochrona przed przedmiotami o grubości 12,5 mm lub większej; zapobiega przedostawaniu się palców.
- 3. Ochrona przed przedmiotami o grubości 2,5 mm lub więcej, w szczególności przed wieloma narzędziami.
- 4. Ochrona przed przedmiotami o grubości 1 mm lub więcej, takimi jak większość przewodów.
- 5. Pełna ochrona przed kontaktem „wypełnienia” z ciałami obcymi, odporność na kurz (kurz może wnikać do wnętrza obudowy, ale w niewielkich ilościach nie wpływających na pracę urządzenia).
- 6. Całkowicie zamknięta obudowa zapobiegająca przedostawaniu się kurzu.
Zwróć uwagę, że parametr ten opisuje tylko ochronę mechaniczną zapewnianą przez obudowę (z grubsza mówiąc, wielkość otworów w niej i przedmioty, które mogą przez nie przebić). W tym przypadku nie ma mowy o ochronie przed manipulacją i ingerencją w działanie czujnika - jest to całkowicie osobny niuans, realizowany w inny sposób (na przykład poprzez zainstalowanie czujnika do otwierania obudowy).
Druga liczba charakteryzująca ochronę przed wilgocią może wyglądać następująco:
- 0. Całk...owity brak jakichkolwiek zabezpieczeń, wnikanie wody na obudowę jest niedopuszczalne. Ogólnie oznacza, że czujnik jest przeznaczony wyłącznie do użytku w pomieszczeniach.
- 1. Ochrona przed pionowymi kroplami wody.
- 2. Ochrona przed pionowymi upadkami przy wychyleniu obudowy do 15° od pozycji standardowej.
- 3. Ochrona przed bryzgami spadającymi na obudowę pod kątem do 60° do poziomu. Minimalny wskaźnik mówiący o odporności na deszcz.
- 4. Ochrona przed rozpryskami z dowolnego kierunku. Pozwala bezpiecznie nosić deszcz przy silnym wietrze.
- 5. Ochrona przed strumieniami wody z dowolnego kierunku, odporność na burze.
- 6. Ochrona przed silnymi strumieniami wody lub silnymi falami morskimi (gdy urządzenie może na krótki czas całkowicie schować się pod falą).
Wyższe poziomy odporności na wilgoć, pozwalające na zanurzenie w wodzie, nie są spotykane we współczesnych czujnikach - po prostu nie jest to wymagane, w najcięższych warunkach zwykle wystarcza poziom 6, a nawet 5.
Stopień ochrony IP jest szczególnie ważny do rozważenia przy wyborze czujników zewnętrznych (patrz „Zastosowanie”) - są one najbardziej podatne na niekorzystne skutki. Warto w tym miejscu zauważyć, że brak określenia stopnia ochrony nie oznacza, że urządzenie nie jest chronione. Chodzi o to, że nie przeszedł on oficjalnej certyfikacji IP, ale faktyczny stopień ochrony może być dość wysoki (w takich przypadkach należy to doprecyzować zgodnie z dokumentacją producenta). Jednocześnie podkreślamy, że pewien stopień ochrony IP sam w sobie nie gwarantuje możliwości użytkowania na zewnątrz – w końcu czujnik musi wytrzymać nie tylko wilgoć i kurz, ale także ekstremalne temperatury, światło słoneczne i inne niekorzystne czynniki.
Temperatura robocza
Zakres temperatury otoczenia, w którym gwarantuje się, że czujnik będzie działał.
Wszystkie nowoczesne czujniki są w stanie bez konsekwencji tolerować temperatury typowe dla pomieszczeń mieszkalnych i biurowych. Dlatego warto zwracać uwagę na parametr ten głównie w tych przypadkach, w których planowane jest użycie czujnika w bardziej niesprzyjających warunkach - na przykład na ulicy, w nieogrzewanym pomieszczeniu, „gorącym” warsztacie przemysłowym itp. ” Modele żaroodporne” są niepożądanym narażeniem na bezpośrednie działanie promieni słonecznych - mogą nagrzewać obudowę do temperatur znacznie wyższych niż dopuszczalne.
