Porównanie Seiko SPB383J1 vs Seiko SPB221J1

Urządzenie stosowane głównie w zegarkach mechanicznych i zapewniające ciągły naciąg zegarka w wyniku ruchu ręki noszącego. Najczęściej jest wykonywane w postaci dość masywnej płyty w kształcie sektora, która jest zamocowana wąskim końcem na osi pośrodku mechanizmu. Kiedy ręka i przymocowany do niej zegarek wibrują - np. podczas chodzenia - płyta obraca się, zapewniając naciąg sprężyny.

Jedna z zalet zegarków z automatycznym naciągiem jest oczywista: nie trzeba ich nakręcać tak często, jak klasyczne zegarki mechaniczne, a przy ciągłym noszeniu mogą w ogóle obejść się bez ręcznego naciągu. Chód takich zegarków jest bardziej równomierny, ponieważ sprężyna jest stale w stanie prawie ściśniętym - ma to pozytywny wpływ na dokładność. Również automatyczne nakręcanie w zegarkach mechanicznych przydaje się w modelach wodoodpornych, w których koronka jest mocowana na gwincie poza godzinami pracy, uszczelniając kopertę - ponieważ gwint nie musi być często używany, zużywa się mniej, co pozytywnie wpływa na niezawodność. Z drugiej strony samonakręcająca się płyta zwiększa tak wagę i grubość koperty, jak i koszt zegarka. Ponadto wykorzystanie tej funkcji w miniaturowych modelach kobiecych wiąże się z szeregiem trudności, a jeśli osoba nosząca prowadzi siedzący tryb życia (na przykład ze względu na podeszły wiek), wszystkie zalety automatycznego naciągu tracą na znaczeniu.

Zwróćmy uwagę, że istnieją ró...wnież zegarki kwarcowe z automatycznym naciągiem - są to modele z technologią Kinetic. Aby uzyskać więcej informacji na ich temat, zobacz „Źródło chodu”.

Liczba kamieni zapewniona w konstrukcji zegarka.

Parametr ten dotyczy modeli ze wskazówkami i odpowiadającymi im ruchomymi częściami w „wypełnieniu” (koła, koła zębate itp.). Kamienie w tym przypadku są w rzeczywistości szczególnym typem łożysk używanych do utrzymywania obracających się części. „Kamienie” są wykonane z syntetycznych minerałów (na przykład sztucznych szafirów). Zapewniają nieco mniejsze tarcie niż tradycyjne łożyska metalowe, a co najważniejsze są bardziej niezawodne i mniej podatne na zużycie, co w konsekwencji wpływa na trwałość całego mechanizmu. Należy jednak zauważyć, że te zalety dotyczą głównie zegarków mechanicznych (patrz „Typ mechanizmu”), modele kwarcowe w tym sensie nie są tak wymagające dla łożysk.

Uważa się, że im więcej kamieni, tym lepiej, ale tutaj warto wziąć pod uwagę funkcjonalność urządzenia. Tak więc w przypadku zegarka z centralną wskazówką sekundową za wystarczające uważa się 16 kamieni, z boczną - 17, ale z dodatkowymi funkcjami (kalendarz, dni tygodnia itp.) liczba ta może odpowiednio wzrosnąć. Ponadto obecność 40 lub więcej kamieni jest często nie tyle rzeczywistą koniecznością, co chwytem reklamowym.

Kaliber można opisać jako typ mechanizmu używanego w zegarku. Zaprojektowanie unikalnego mechanizmu dla każdego modelu zegarka jest drogie i niepraktyczne, dlatego większość producentów często stosuje ten sam mechanizm w różnych modelach zegarków, czasem znacznie różniących się designem. Określenie „kaliber” wiąże się z faktem, że początkowo typ mechanizmu oznaczano liczbą (w liniach calowych) odpowiadającą jego największemu rozmiarowi; jednak obecnie powszechnie używane są unikalne nazwy lub oznaczenia alfanumeryczne, niezwiązane bezpośrednio z rozmiarami.

Znając nazwę kalibru, na którym zbudowany jest interesujący Cię zegarek, możesz, jeśli chcesz, znaleźć bardziej szczegółowe informacje o mechanizmie i określić, w jaki sposób jego cechy spełniają Twoje wymagania.

O dokładności chodu zwykle decyduje największy błąd - odchylenie od czasu odniesienia, które może wystąpić w ciągu miesiąca przy ciągłym działaniu zegarka w trybie normalnym. W związku z tym im niższa liczba w danym punkcie, tym dokładniejszy zegarek. Ponadto dokładność chodu jest rodzajem wskaźnika stanu: jeśli błąd zaczął przekraczać wartości podane w specyfikacji, może to wskazywać na nieprawidłowe działanie mechanizmu.

Jeśli wskaźniki dokładności są takie same zarówno dla wyprzedzenia, jak i opóźnienia, w specyfikacji wskazywana jest jedna liczba - na przykład 30 s/mies (tj. +/- 30 s/mies); jednak wiele mechanizmów ma różne odchylenia, na przykład -15/+25 s/mies. Zwracamy również uwagę, że parametr ten dotyczy wyłącznie zegarków kwarcowych (patrz „Typ mechanizmu”): w modelach mechanicznych dokładność chodu jest zauważalnie niższa, mierzona w sekundach nie w miesiąc, ale w dzień.

Wskaźnik pokazujący, o ile więcej czasu zegarek może pracować bez naciągu, wymiany baterii, ładowania itp. Występuje w modelach z dowolnym typem mechanizmu (patrz odpowiedni punkt). Chociaż odczyty wskaźnika rezerwy chodu są przybliżone, wszystko jedno ułatwia to monitorowanie stanu urządzenia i zmniejsza ryzyko pozostawienia bez działającego zegarka w niewłaściwym momencie.

Należy zwrócić uwagę, że funkcja End Of Life (patrz poniżej) w tym przypadku nie jest uważana za wskaźnik rezerwy chodu, chociaż jej rola jest generalnie podobna.

Czas, przez który zegarek może normalnie pracować bez naciągania sprężyny lub wymiany/ładowania baterii (więcej szczegółów w „Źródło chodu (zasilania)”). Współczesne zegarki mechaniczne (patrz „Typ mechanizmu”) mają standardową rezerwę chodu 40+/- 5 h. W takim przypadku parametr ten jest zwykle wskazywany dla najprostszego trybu pracy, bez korzystania z dodatkowych funkcji, takich jak chronograf (patrz „Funkcje/możliwości”), które również „zjadają” nakręcanie. Tak więc taki zegarek ma być codziennie nakręcany, ale nic się nie stanie, jeśli przegapisz zwykłą godzinę i przypomnisz sobie o nakręcaniu kilka godzin później niż zwykle.

Z kolei w przypadku zegarków kwarcowych rezerwa chodu często nie jest wskazana w specyfikacji. Wynika to z faktu, że po pierwsze parametr ten jest dość duży w porównaniu z modelami mechanicznymi (mierzony byłby w dziesiątkach dni, a nie godzin), a po drugie silnie zależy od szeregu czynników zewnętrznych (np. jakość kolejnych baterii). Dlatego rzetelne określenie rezerwy chodu w takich przypadkach jest bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe.

Obrotowa luneta to obrotowy pierścień wokół tarczy, na którym naniesiono znaczniki.

Zazwyczaj skala ramki jest podobna do skali minutowej/sekundowej na tarczy, jest oznaczona od 0 do 60, najczęściej znacznikami co 5 lub 10 minut (sekund). W takich przypadkach funkcja ta jest nieco uproszczonym analogiem timera lub stopera/chronografu używanego w zegarkach z tarczą ze wskazówkami. Aby pracować w trybie stopera, należy ustawić zero na ramce z położeniem wskazówki sekundowej lub minutowej (w zależności od tego, jak długo należy mierzyć okres), a na koniec pomiaru sprawdzić, na jakim podziale na ramce dotarła ta wskazówka. Aby pracować w trybie timera, na końcu odliczania ustawiane jest zero na obrotowej skali, a użytkownik może tylko monitorować, czy wskazówka osiągnęła zero. W ten sposób można zmienić zegarek w tryb timera lub stopera jednym obrotem pierścienia - jest to szybsze i wygodniejsze niż zagłębianie się w ustawienia. Takie możliwości są szczególnie cenione przez płetwonurków, którzy używają timera do kontrolowania dopływu powietrza; ponadto w zegarkach nurkowych mechanizm obrotu jest często wykonany jednostronnie, dzięki czemu bezel nie może zostać przypadkowo obrócony w kierunku wydłużania pozostałego czasu.

Istnieją inne rodzaje obrotowych ramek - na przykład skala z punktami kardynalnymi używana w zegarkach z kompasem.

Zegarek posiada dekiel wykonany z przezroczystego materiału, który pozwala widzieć mechanizm.

Ten element nie pełni roli praktycznej, ale nadaje zegarkowi niebanalnego wyglądu. Należy zwrócić uwagę, że przezroczysty dekiel można łączyć z kopertą typu Skeleton, Open Heart (patrz poniżej) i/lub przezroczystą kopertą (patrz powyżej). Kluczowe różnice między tymi cechami polegają na tym, że Skeleton i Open Heart pozwalają zobaczyć mechanizm z przodu, a przezroczysta koperta jest widoczna na wskroś, ale mechanizm przy tym może być niewidoczny.

Jak sama nazwa wskazuje, parametr ten określa stopień odporności zegarka na wilgoć. Jest to tradycyjnie określane jako maksymalna głębokość pod wodą, na której zegarek jest w stanie utrzymać szczelność; należy jednak pamiętać, że liczba ta jest dość umowna. Chodzi o to, że przy obliczaniu maksymalnej głębokości zanurzenia brane jest pod uwagę tylko statyczne ciśnienie wody, to znaczy ciśnienie przy całkowitym bezruchu; jednocześnie każdy ruch wytwarza dynamiczny nacisk, co znacznie zwiększa obciążenie koperty. W praktyce oznacza to, że wskaźnik np. 50 m nie oznacza, że z zegarkiem można zanurkować na głębokość 50 m.

Współczesne oznaczenia wodoodporności odpowiadają takim praktycznym możliwościom:

- 30 m (to samo co „Water Resistant” bez żadnych liczb). Początkowy poziom, dozwolone są krople wody, ale nie duże rozpryski. Na przykład taki zegarek można zostawić na deszczu lub podczas mycia twarzy, ale podczas kąpieli pod prysznicem lub mycia samochodu należy go zostawić w bezpiecznym miejscu. Oczywiście nie ma mowy o zanurzeniu w wodzie.

- 50 m. Minimalna wodoodporność, pozwalająca na zanurzenie zegarka w wodzie. W takich zegarkach można zwykle pływać, a w niektórych przypadkach nawet wskakiwać do wody (ale nie z wież), ale nie nadają się do bardziej poważnych zadań, takich jak surfing, snorkeling czy nurkowanie. Z reguły przyciski nie nadają się do używania pod wodą.

...- 100 m. Taki stopień wodoodporności pozwala nie tylko pływać, ale także nurkować na płytkich głębokościach, jednak nadal jest uważany za niewystarczający do surfowania, skakania z wież i nurkowania.

- 200 m. Zegarki z taką wodoodpornością nazywane są modelami „nurkowymi” i mogą wytrzymać nurkowanie do głębokości 20 m.

- 300 m i więcej. Profesjonalne modele „nurkowe” odpowiednie do nurkowań głębokich.

Należy pamiętać, że opisane specyfikacje są przybliżone. Konkretne wskaźniki wodoodporności i możliwość używania zegarka razem z wodą warto wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta.