Porównanie BAKKU BK-761D vs BAKKU BK-878L

- Nichrom. Spirala z drutu nichromowego na bazie niklu o właściwościach żaroodpornych. Takie grzejniki często zakrywają ciało, wewnątrz którego umieszczony jest pręt z żądłem. Spirala nichromowa urzeka taniością, wysoką niezawodnością i łatwością konserwacji. Druga strona medalu to długi czas nagrzewania w połączeniu ze słabą zdolnością przystosowania się do długotrwałych intensywnych obciążeń w regularnych odstępach czasu. Niektórzy pozbawieni skrupułów producenci lutownicy maskują grzejniki nichromowe jako rurkę ceramiczną.

- Ceramika. Ceramiczne pręty grzejne mają wiele zalet w porównaniu z nimiromami: wielokrotnie szybciej osiągają ustawioną temperaturę, mają szerokie granice regulacji mocy i „stopnia” nagrzewania oraz wyróżniają się długą żywotnością przy ostrożnym nastawieniu. Grzejniki ceramiczne obawiają się jedynie uderzeń i upadków, a także przypadkowego dostania się zimnej cieczy - ze względu na dużą różnicę temperatur ceramika może pękać. Należy pamiętać, że lutownice wątpliwego pochodzenia często mają zainstalowane pseudoceramiczne podróbki jako element grzejny.

Moc znamionowa lutownicy; w modelach z regulacją (patrz niżej) - maksymalna moc znamionowa. Im mocniejsze narzędzie, im intensywniejsze ogrzewanie, tym lepiej nadaje się do pracy z dużymi przedmiotami, takimi jak lutowanie grubych drutów, naprawa grzejników itp. Nadmierna moc jest jednak tak samo niepożądana, jak i niewystarczająca: zbyt „słabe” narzędzie nie będzie w stanie osiągnąć normalnej jakości lutowania, a zbyt „mocne” przegrzeje łączone części i może je uszkodzić (nie wspominając o nadmiernym poborze mocy) . Dlatego musisz wybrać lutownicę pod względem mocy, biorąc pod uwagę pracę, do której planuje się jej użycie.

Tak więc modele o małej mocy do 10 W są przeznaczone głównie do miniaturowych części i delikatnej pracy - jak lutowanie mikroukładów. Za najlepszą opcję do użytku domowego uważa się 25-35 W, w przypadku dużych elementów można również użyć mocniejszych modeli, do 50 W ; te same wskaźniki będą odpowiadać większości radioamatorów. Lutownice o mocy 50 - 100 W przeznaczone są głównie do grubych przewodów spotykanych np. w sieciach pokładowych samochodów; a duża moc jest typowa dla narzędzia przeznaczonego do dużych konstrukcji: metalowych pojemników (garnki, wiadra itp.), chłodnic tych samych samochodów itp.

Osobnym przypadkiem są modele do lutowania rur z tworzyw sztucznych (patrz „Rodzaj”): wytwarzają co najmniej 700 W, a w najmocniejszych modelach wskaźniki mogą przek...raczać 2 kW. Tutaj narzędzie jest mocniejsze - im większe rury, z którymi może pracować: na przykład 700 - 800 W wystarcza na części o średnicy 20 - 25 mm, a do rur o średnicy 63 mm potrzebujesz nie mniej niż wspomniane 2 kW.

Niektóre lutownice posiadają regulację mocy (patrz niżej), co pozwala na dopasowanie ich do konkretnej sytuacji i rozszerza możliwości zastosowania.

Zwróć uwagę, że wysoka moc sama w sobie nie oznacza wysokiej temperatury pracy – tylko ułatwia i przyspiesza nagrzewanie.

Minimalny pasek temperatury roboczej dla modeli z funkcją regulacji „stopnia” nagrzewania korpusu wykonawczego. Zakres ten waha się od skromnych 50°C w lutownicach do rur z tworzyw sztucznych do ponad 200°C w zaawansowanych stacjach lutowniczych.

Najwyższa temperatura, do której lutowie może podgrzać obrabiany materiał. Temperatura ta powinna być wystarczająca do stopienia lutowia lub innego przetwarzanego materiału (np. polipropylenu w lutowanych rurach), ale nie za wysoka, aby nie przegrzać złącza. Dlatego wybór tego wskaźnika zależy od cech planowanej pracy.

Należy pamiętać, że w większości domowych lutownic o mocy 20 - 60 W maksymalna temperatura waha się w granicach 300 - 400 ° C - to wystarcza do pracy z większością lutów stosowanych w radiotechnice. W mocniejszych modelach stykowych, a także stacjach lutowniczych (patrz „Rodzaj”) występują wskaźniki rzędu 700 - 800 ° C - pozwala to na bezproblemową pracę z lutami ogniotrwałymi, których temperatura topnienia zaczyna się od 450 °C. W przypadku modeli przeznaczonych do rur z tworzyw sztucznych standardowy wskaźnik wynosi 300 ° C - to właśnie ta temperatura (lub nieco niższa, około 280 ° C) jest uważana za optymalną do lutowania polipropylenu. A najwyższe temperatury - 1300 ° C i więcej - są w stanie zapewnić lutownice gazowe (patrz "Moc")

Maksymalne zużycie powietrza przez opalarkę ze stacji lutowniczej. Innymi słowy, jest to objętość powietrza przepuszczanego przez produkt na minutę pracy. Im więcej powietrza przejdzie przez dyszę, tym bardziej wydajna będzie działać suszarka.

- Dwa poziomy mocy. Lutownice mogące pracować na dwóch poziomach mocy - niskiej i pełnej. Cechy tej pracy zależą od rodzaju lutownicy. Np. w modelach stykowych o średniej mocy (do 60 W) tryb standardowy to zazwyczaj pełna moc, natomiast zredukowany służy do indywidualnej, delikatnej pracy. Ale w lutownicach do rur z tworzyw sztucznych, które charakteryzują się dużą mocą, większość pracy jest wykonywana z małą intensywnością, „na pełną” narzędzie jest włączane tylko podczas pracy z dużymi średnicami. Nie ma sensu używać więcej niż dwóch poziomów mocy w lutownicach z wielu powodów - w szczególności łatwiej jest zapewnić dokładniejszą regulację trybu pracy poprzez regulację temperatury.