Porównanie Ezviz HP7 vs Ezviz DP2

- domofon audio. Domofony z połączeniem przewodowym, zapewniające jedynie komunikację głosową między gościem a gospodarzem. Charakteryzują się niskim kosztem, ale nie są tak wygodne jak systemy wideo, ponieważ nie pozwalają zobaczyć odwiedzającego.

- Wideodomofon. Domofony przewodowe, które pozwalają właścicielowi nie tylko słyszeć, ale także widzieć gościa. Zapewnia to dodatkową wygodę i bezpieczeństwo, jednak takie modele są droższe niż interkomy audio (patrz wyżej). Ponadto kamery wymagane do nadzoru wideo nie są dostępne we wszystkich zewnętrznych panelach zewnętrznych; a bez kamer główna zaleta takich urządzeń jest całkowicie stracona.

- domofon radiowy. Domofony, w których komunikacja między jednostką wewnętrzną a panelem zewnętrznym odbywa się za pośrednictwem kanału radiowego. Takie połączenie jest droższe niż przewodowe, ale znacznie upraszcza połączenie: nie trzeba wiercić ścian i ciągnąć przewodów. Według specjalizacji modele z połączeniem radiowym mogą odnosić się zarówno do interkomów audio, jak i wideo; o tych i innych patrz powyżej.

- Domofon IP. W tego typu domofonach jednostka wewnętrzna i panel zewnętrzny są połączone z lokalną siecią komputerową i za jej pośrednictwem wymieniają dane. Niektóre modele to na ogół zewnętrzne panele zewnętrzne wykorzystujące komputer lub inne urządzenie sieci...owe jako jednostkę wewnętrzną. W każdym razie jedną z kluczowych zalet domofonów IP są szerokie możliwości interakcji z różnymi urządzeniami – aż po sterowanie zasłonami, oświetleniem i innymi elementami „inteligentnego domu”. Dodatkowo takie domofony mogą nawet przewidywać możliwość wysyłania powiadomień przez Internet – dzięki temu użytkownik będzie mógł otrzymywać informacje o odwiedzających w dowolnym miejscu na świecie, gdzie jest dostęp do Internetu. Sam domofon można podłączyć do sieci przewodowo, za pośrednictwem sieci LAN lub Wi-Fi (patrz „Zaawansowane”).

Całkowita liczba portów do przewodowego połączenia różnych urządzeń przewidzianych w domofonie; w rzeczywistości - maksymalna liczba urządzeń przewodowych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Należy pamiętać, że liczba ta może być mniejsza niż łączna liczba obsługiwanych urządzeń. Dotyczy to zwłaszcza modeli z możliwością korzystania z dodatkowych monitorów (patrz „Monitory wtykowe”): takie urządzenia są często łączone szeregowo, „łańcuchowe” i zajmują tylko 1 port. Na przykład domofon dla 2 paneli zewnętrznych i 3 monitorów może mieć tylko 3 złącza - jedno dla paneli zewnętrznych i jedno dla monitorów. Należy również pamiętać, że w tych obliczeniach uwzględniany jest również port LAN w bramofonach IP (patrz „Typ urządzenia”).

Liczba paneli zewnętrznych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Panel zewnętrzny to panel zewnętrzny, przez który gość wysyła połączenie do właściciela domofonu i komunikuje się z nim. Taki panel powinien znajdować się przy każdych drzwiach, „zakryty” domofonem. Oznacza to, że liczba obsługiwanych paneli zewnętrznych odpowiada maksymalnej liczbie drzwi, z którymi można zastosować ten model. Najprostszą opcją jest 1 panel zewnętrzny, ale w praktyce często to nie wystarcza. Dlatego bardziej popularne są modele, które mogą zablokować 2 drzwi na raz – na przykład wejście główne i serwisowe do biura. A w najbardziej zaawansowanych domofonach może być przewidziany do podłączenia 4 paneli zewnętrznych jednocześnie, a nawet więcej.

Liczba dodatkowych monitorów, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z obsługą wideo - właściwie wideodomofonów i bramofonów IP (patrz "Typ urządzenia"). W takich modelach sam domofon nazywa się monitorem - jednostką wewnętrzną z ekranem. Ten punkt wskazuje, ile dodatkowych jednostek wewnętrznych można podłączyć do tego modelu. Konieczność takiego połączenia pojawia się w przypadkach, gdy dostęp do systemu bezpieczeństwa musi być zapewniony z kilku punktów jednocześnie - na przykład w prywatnym domu na kilku piętrach, gdzie niewygodne byłoby bieganie z piętra na piętro do domofonu. W takim przypadku odpowiednie są domofony z wyjściem na 3 monitory, 4 monitory lub więcej.

Należy pamiętać, że format wspólnej pracy wielu monitorów może być różny, więcej szczegółów w rozdziale „Typ połączenia”.

- moduł Wi-Fi. Moduł komunikacji bezprzewodowej Wi-Fi znajduje się tylko w domofonach IP(patrz „Typ urządzenia”). Dzięki tej funkcji urządzenie łączy się bezprzewodowo z siecią - jest znacznie wygodniejsze niż ciągnięcie za kabel, a jakość połączenia jest zwykle nie do odróżnienia od przewodowego. Inną opcją korzystania z Wi-Fi jest bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem i użycie takiego gadżetu jak pilot z zewnętrznym ekranem; jednak taka możliwość jest dostarczana stosunkowo rzadko.

- protokół SIP. Obsługa protokołu SIP przez interkom umożliwia przekazywanie sygnału z panelu zewnętrznego przez sieć telefoniczną do urządzenia mobilnego, stacjonarnej mini-centrali lub komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Taka funkcja może być przydatna na przykład w biurze, w którym jest wielu gości i za każdym razem podchodzenie do domofonu w celu odebrania połączenia jest niewygodne. Dodatkowe funkcje SIP w różnych modelach mogą się znacznie różnić, należy je wyjaśnić osobno.

- Obsługa DVR. Możliwość obsługi domofonu w trybie nagrywania wideo z paneli zewnętrznych lub z oddzielnych kamer monitorujących. W większości tych modeli nagrywanie nie odbywa się w sposób ciągły, ale tylko po naciśnięciu przycisku wywołania lub innym zdarzeniu - na przykład wyzwalany jest czujnik ruchu (patrz poniżej). Wideo jest najczęściej za...pisywane na karcie pamięci (patrz „Czytnik kart” poniżej). W każdym razie funkcja ta pozwala dowiedzieć się, kto zadzwonił do domofonu „poza czasem”, może się też przydać w innych sytuacjach - aż do przywrócenia obrazu sytuacji awaryjnej, uchwyconej w polu widzenia kamery.

- Komunikacja wewnętrzna (domofon). Domofon w tym przypadku oznacza możliwość „dzwonienia” w ramach systemu, z jednego domofonu do drugiego, z wykorzystaniem komunikacji wideo. Ta możliwość jest przewidziana wyłącznie w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”); może być przydatny na przykład do komunikacji między funkcjonariuszami ochrony znajdującymi się przy różnych wejściach.

- Domofon. Ta sama funkcja jak powyżej dla interkomu, z wyjątkiem tego, że komunikacja odbywa się tylko za pomocą głosu, bez wideo. Dzięki temu nawet stosunkowo proste domofony audio można wyposażyć w domofony (patrz „Typ urządzenia”). Funkcję tę można jednak zapewnić także w bardziej zaawansowanych wersjach, w tym jako alternatywa dla domofonu - w przypadku, gdy komunikacja wideo nie jest potrzebna.

- Głośnik. Funkcja głośnomówiąca podobna do tej używanej w telefonach. W tym trybie do rozmowy służy głośnik i czuły mikrofon, który znajduje się w obudowie domofonu i umożliwia wygodną komunikację w pewnej odległości od urządzenia (do metra, a nawet więcej). Funkcja ta jest szczególnie ważna w modelach ze słuchawką (patrz „Wykonanie”) - umożliwia rozmowę bez trzymania słuchawki. Ale urządzenia bez lampy z definicji działają w trybie głośnomówiącym.

- Wiadomość głosowa. Analogicznie do funkcji automatycznej sekretarki w telefonach, gdy abonent może zostawić wiadomość, jeśli właściciel domofonu nie odpowiada na wezwanie. Funkcję można zaimplementować na różne sposoby, ale w każdym przypadku jest ona podobna do podobnej z typowym wyrażeniem: „Zostaw wiadomość po sygnale ...”.

- Obraz w obrazie. Możliwość wyświetlenia drugiego obrazu na ekranie domofonu, oprócz obrazu głównego. Dzięki temu możesz np. Sprawdzić sytuację w polu widzenia kamery monitorującej, nie przerywając komunikacji z gościem na głównym panelu wideo. Dodatkowy obraz jest mały i zwykle wyświetlany w jednym z rogów ekranu.

- Czujnik ruchu. Funkcja umożliwiająca domofonowi wykrywanie i reagowanie na ruch w polu widzenia podłączonych kamer. Specyficzny sposób takiej reakcji w różnych modelach może być różny: włączenie nagrywania, wysłanie powiadomienia do wskazanego przez użytkownika urządzenia, sygnalizacja wyjścia alarmowego itp .; szczegóły te należy wyjaśnić osobno. W każdym razie detekcja ruchu zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia istotnych zdarzeń w polu widzenia kamer.

- Wbudowana pamięć. Wbudowana pamięć znajduje się w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”) i jest zwykle przeznaczona do przechowywania danych z kamer monitorujących. Jednocześnie objętość takiej pamięci jest zwykle niewielka i zwykle jest używana tylko do zdjęć (na przykład w celu utrwalenia twarzy gości); nagranie wideo, jeśli jest przewidziane, odbywa się na karcie pamięci (patrz poniżej). W każdym razie osobne wyjaśnienie funkcji pamięci wbudowanej nie zaszkodzi.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; Jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

- Ramka na zdjęcia. Możliwość obsługi domofonu w trybie cyfrowej ramki na zdjęcia - gdy na ekranie (najczęściej w trybie pokazu slajdów) wyświetlane są zdjęcia zapisane w pamięci urządzenia (lub zapisane na karcie pamięci). Obowiązkową cechą modeli z tą funkcją jest dość duży kolorowy ekran - normalnie będą na nim widoczne tylko zdjęcia; same domofony są zwykle modelami wideo lub IP. Głównym celem trybu ramki na zdjęcia jest estetyka: pokazując piękne zdjęcia, domofon pełni rolę dodatkowego wystroju pomieszczenia.

Wielkość własnego wyświetlacza domofonu po przekątnej.

We współczesnych domofonach pojawiają się wyświetlacze od 2” do 10” – mniejsze ekrany są niefunkcjonalne, większe są niepotrzebnie kłopotliwe i drogie. Jednocześnie możesz normalnie oglądać obraz na prawie każdym wyświetlaczu z tego zakresu - jeśli pochylisz się wystarczająco blisko niego.

Biorąc to wszystko pod uwagę, warto poszukać specjalnie dużego ekranu (10"), jeśli chcesz go normalnie widzieć z dużej odległości (metr lub więcej) lub jeśli nie chcesz ponownie męczyć oczu , zaglądając w mały obrazek .środek to wyświetlacz 7".

Rozdzielczość wyświetlacza zamontowanego w domofonie.

Przy niezmienionych pozostałych parametrach wyższa rozdzielczość zapewnia gładszy i bardziej szczegółowy obraz, ale ma to wpływ na koszt ekranu. Ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości zostaną utracone, jeśli używany aparat jej nie obsługuje. Generalnie parametr ten ma charakter drugorzędny: jest on wybierany przez producenta na podstawie przekątnej ekranu i ogólnej funkcjonalności urządzenia, a w przypadku wielu ekranów w ogóle nie jest wskazany – uważa się (i całkiem słusznie), że rozdzielczość w każdym razie wystarczające do zamierzonego zastosowania. Nie ma zatem sensu gonić za ekranem Full HD, wystarczy wyświetlacz HD, a nawet SD.

Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

Ilość energii pobieranej przez domofon w trybie czuwania. W tym trybie urządzenie jest pod napięciem i jest gotowe do odebrania połączenia; żadna funkcja nie jest używana, a sama gotowość nie wymaga dużej ilości energii. Dlatego wartość tego parametru z reguły jest raczej niska i warto na to zwrócić uwagę, chyba że zasadniczo dążysz do maksymalnej wydajności zainstalowanego sprzętu.