Porównanie Aspiring Griffon 1 Dual vs Aspiring AT-320

Sposób mocowania rejestratora na przyrządzie, które pełni rolę mocowania — wspornika do szyby przedniej, platformie kasku, zacisku do kierownicy lub innej podobnej konstrukcji.

— Zatrzask. Jeden z najbardziej popularnych w dzisiejszych czasach wariantów. Zatrzask, wraz z magnesem (patrz poniżej), odnoszą się do łatwo zdejmowanych mocowań, pozwalających na łatwe i szybkie zdjęcie/podłączenie urządzenia. Taka możliwość może się przydać, na przykład, jeśli pozostawić samochód na noc w niestrzeżonym miejscu, gdzie niezdjęty rejestrator może stać się przynętą dla złodziei; ponadto, urządzenie czasem trzeba zdejmować w całości do przeglądania i kopiowania nagranych materiałów. Konkretnie zaś zatrzaski są uważane za bardziej niezawodne, aniżeli magnesy, mogą być one używane nawet z masywnymi urządzeniami, a do tego są mniej kosztowne w produkcji.

— Magnes. Jeszcze jedna odmiana szybko zdejmowalnego mocowania: stały, potężny magnes, mocy którego wystarczy aby utrzymać rejestrator w miejscu. Taki rodzaj mocowania jest łatwiejszy w użyciu niż zatrzask: w celu zamontowania wystarczy przylepić urządzenie do mocowania, w celu zdjęcia — mocno pociągnąć. Kolejną zaletą jest to, że zatrzask można przypadkowo złamać, wkładając więcej wysiłku, podczas gdy w magnesach brak czegokolwiek nadającego się do zepsucia. Z drugiej strony, ten typ mocowania jest mniej niezawodny:...w razie drgań lub potężnego szarpnięcia siły przyciągania może okazać się niewystarczająco. Dlatego magnesy, choć i są powszechnie obecne, jednak ustępują one pod względem popularności zatrzaskom.

— Magnes/zatrzask. Wariant, przewidujący obecność w zestawie obu typów mocowania — magnesu oraz zatrzasku. Pozwala to wybrać wariant według własnego uznania, w zależności od sytuacji. Na przykład, do spokojnego poruszania się po mieście i częstego postoju przy którym trzeba zdejmować rejestrator - lepiej nadaje się magnes, a bardziej solidny zatrzask przyda się w dalekiej podróży, szczególnie jeśli droga nie cechuje się dobrą jakością. Podobna uniwersalność nie jest tak często wymagana, zatem ten wariant nie cieszy się dużą popularnością.

— Wkrętowe. Mocowanie przy pomocy wkrętu, który wkręca się do gniazda na obudowie rejestratora. Podłączanie i odłączanie takiego mocowania zajmuje znacznie więcej czasu, niż w przypadku zatrzasku lub magnesu, nie mniej jednak niezawodność mocowania tego typu jest bardzo wysoka — nawet silne szarpnięcie raczej zerwie przyssawkę lub naklejkę, na której trzyma się cała konstrukcja, niż spowoduje uszkodzenie mocowania śrubowego.

— Stałe. Jest to sposób mocowania, spotykany wyłącznie w rejestratorach do szyby przedniej, montowanych za pomocą naklejki (patrz "Mocowanie do szyby"). Platforma z naklejką w takich modelach jest sztywno zamocowana na obudowie, a w niektórych modelach rolę takiej platformy pełni górna część obudowy, specjalnie wykonana na płasko. Zalety stałych mocowań to: prostota, kompaktowość oraz wysoka niezawodność. Z drugiej strony taki sposób montażu polega na ciągłym przebywaniu rejestratora na szybie i nie pozwala szybko go zdjąć i umieścić z powrotem: odłączanie naklejki jest dość trudną czynnością, w dodatku nie da się jej już użyć ponownie.

Ta cecha szczególna oznacza, że zasilanie do wideorejestratora (zazwyczaj z zapalniczki) podawane jest bezpośrednio przez mocowanie, na którym jest on zainstalowany, a nie przez oddzielny kabel. Samo mocowanie jest zwykle wykonane jako szybko odpinane.

Właściwie, kabel zasilający też jest obecny w takich modelach — ale jest on on doprowadzony do mocowania, a nie do samego rejestratora. Dzięki temu taki kabelek można z łatwością zamocować w ściśle określonym położeniu; zresztą, nawet bez specjalnego mocowania nie ruszy się on ze swojego miejsca. Ta właściwość zapewnia szereg zalet w porównaniu do bardziej tradycyjnego formatu podłączenia. Po pierwsze, przewód nie wisi we wnętrzu i nie stwarza uciążliwości. Po drugie, nie trzeba go za każdym razem szukać i podłączać ponownie przy instalacji rejestratora — wystarczy zainstalować urządzenie na mocowaniu. To ostatnie jest szczególnie przydatne, jeśli rejestrator wymaga częstego wyjmowania i ponownego instalowania— na przykład, jeśli samochód regularnie zostawia się na niestrzeżonym parkingu, gdzie istnieje ryzyko kradzieży z wnętrza.

Kabel jest zazwyczaj podłączany do mocowania za pomocą złącza z możliwością szybkiego podłączania i rozłączania — na wypadek, jeśli przewód trzeba usunąć z wnętrza, nie zdejmując mocowania. Przy tym w wielu modelach zastosowano standardowe złącze miniUSB lub microUSB, co pozwala w razie potrzeby użyć innego przewodu zasilającego (na przykład, w...przypadku utraty lub uszkodzenia ogólnego kabla). Jednak dla pełnej pewności, takie szczegóły nie zaszkodzi wyjaśnić oddzielnie.

Matryca to kluczowy element każdej kamery cyfrowej; jakość uzyskanego obrazu zależy przede wszystkim od niej i od technologii przetwarzania sygnału. W danym przypadku typ odnosi się raczej do marki matrycy; zwykle wskazywany jest w przypadku gdy rejestrator jest wyposażony w wysokiej jakości czujnik, który znacznie przewyższa większość dostępnych na rynku rozwiązań.

Jednym z najpopularniejszych takich wariantów jest Sony. Konkretna specyfikacja matryc ( IMX179, IMX222, IMX291, IMX307, IMX317, IMX322, IMX323, IMX326, IMX335, IMX415) mogą się różnić, jednak w każdym przypadku taki czujnik jest oznaką wysokiej jakości rejestratora.

Ponadto dostępne są modele wyposażone w matryce innych producentów – Aptina, OmniVision, Samsung(GalaxyCore), Sandvik. Takie rozwiązania są ogólnie uważane za prostsze i bardziej dostępne niż Sony – zarówno pod względem ceny, jak i funkcjonalności. Mimo to, Samsung ma sporo opracowań w dziedzinie elektroniki, i nawet tak stosun...kowo „proste” sensory są zwykle bardziej zaawansowane i wysokiej jakości niż "bezimienne".

Kolejnym producentem, który produkuje matryce dość wysokiej jakości, jest Panasonic. Takie czujniki nie są tak rozpowszechnione jak te opisane powyżej, jednak wciąż można je spotkać w rejestratorach, m.in. w dość zaawansowanych.

Model układu graficznego lub procesora stosowanego w wideorejestratorze

Termin "układ graficzny" używany jest głównie w stosunku do urządzeń z możliwościami podstawowymi, "procesor" — dotyczy zaawansowanych modeli z dużą ilością nietypowych funkcji. Jednak w każdym przypadku chodzi o ten sam podzespół — czyli główną jednostkę obliczeniową, od specyfikacji której zależą ogólne możliwości rejestratora. Znając model układu graficznego/procesora, można znaleźć szczegółowe dane na jego temat i ocenić poziom satysfakcji z urządzenia bazującego na tej elektronice. Z najbardziej zaawansowanych i nowoczesnych układów można wymienić, w szczególności, Ambarella A7L, Ambarella A12, Novatek NTK96655, Novatek NTK96660 i HiSilicon Hi3516.

Przysłona obiektywu zamontowanego w rejestratorze.

Parametr ten określa, jak bardzo optyka tłumi przesyłany strumień światła. Przysłona jest wskazywana ułamkiem - na przykład f/1.8. Im niższa liczba w mianowniku, tym więcej światła może przepuszczać soczewka. Konwencjonalny model z obiektywem f/2.2 teoretycznie da ciemniejszy obraz niż rejestrator z jasną optyką f/1.5.

Wysoka przysłona jest ważna przede wszystkim podczas filmowania w warunkach słabego oświetlenia otoczenia: pozwala na robienie zdjęć o zmierzchu i w nocy bez tworzenia dodatkowych artefaktów w postaci szumów. Jednocześnie podczas fotografowania z optyką o dużej aperturze zmniejsza się efekt rozmycia poruszających się obiektów w kadrze. Z drugiej strony rzeczywista jakość rejestratora zależy od wielu innych czynników – w szczególności od rodzaju matrycy, zastosowanego procesora obrazu itp. Dlatego też podany w charakterystyce współczynnik apertury nie jest prawdą ostateczną, a raczej poglądowy.

— Wykrywacz radarów. Czujnik reagujący na promieniowanie radaru policyjnego i ostrzegający kierowcę o tym, że prędkość może być rejestrowana przez urządzenie. Wideorejestratory z tą funkcją odnoszą się do osobnej kategorii — kombo-urządzeń (patrz "Rodzaj"). Przypomnijmy, że wykrywacze radarów produkowane są w postaci osobnych urządzeń, jednak kombo-urządzenie zajmuje mniej miejsca podczas instalacji. Z drugiej strony, "przeciwradarowe" wyposażenie w kombinowanych wideorejestratorach jest nieco skromniejsze, niż w oddzielnie wykonanych wykrywaczach radarów. Ponadto, tak zwane kombo-urządzenia są dość drogie (choć najczęściej są one tańsze niż para składająca się z osobnego rejestratora i wykrywacza radarów o podobnych możliwościach). Oddzielnie należy podkreślić, że obecność tej funkcji nie uwalnia od obowiązku przestrzegania prędkości, określonej przepisami ruchu drogowego.

— Sygnaturowe rozpoznawanie. Funkcja opisanego powyżej wykrywacza radarów, usprawniająca dokładność rozpoznawania i minimalizująca prawdopodobieństwo fałszywych alarmów. Do tego w pamięć urządzenia są wprowadzane próbki (sygnatury) promieniowania najbardziej popularnych modeli radarów, a po wykryciu sygnału urządzenie porównuje je z danymi w pamięci. W ten sposób można dość precyzyjnie określić, czy otrzymany sygnał jest promieniowaniem radaru (również wyświetla rodzaj), czy to po prostu obca przeszkoda. Wady wykrywaczy radarów...z rozpoznawaniem sygnaturowym — to dość wysoka cena, nieco wydłużony czas reakcji i niezdolność do "rozpoznania" radarów, nie zapisanych w pamięci (zresztą, niektóre modele pozwalają na aktualizację bazy sygnatur).

- Tryb parkowania. Specjalny tryb, który pozwala nagrywać zdarzenia awaryjne na wideo, gdy samochód jest zaparkowany; do działania jest używany G-sensor (patrz "Funkcje nagrywania"). W trybie parkowania rejestrator znajduje się w trybie „uśpienia”, a jeśli G-sensor wykryje wstrząs, włącza się pełnowartościowe nagrywanie. W tym przypadku wideo z bufora jest „przyklejane” do początku nagrania, co pozwala zarejestrować nie tylko moment zdarzenia, lecz także kilka sekund przed nim.

- Czujnik ruchu. Funkcja rejestratora oparta na detekcji ruchu obiektywem kamery. Jeżeli rejestrator „zrozumie”, że w kadrze jest ruch, następuje automatyczne rozpoczęcie nagrywania. Pozwala to skonfigurować automatyczne włączenie rejestratora po rozpoczęciu poruszania się, a także zarejestrować ewentualne wypadki, kradzieże, w tym samochodów z parkingów, które znalazły się się w polu widzenia Twojego urządzenia.

— Sterowanie głosem. Możliwość sterowania wideorejestratorem za pomocą poleceń głosowych. Szczegółowa lista takich poleceń (i języków) może różnić się w zależności od modelu. Jednak w każdym przypadku funkcja ta przyczynia się do zachowania bezpieczeństwa ruchu: umożliwia ona nie zdejmować rąk z kierownicy i nie odwracać uwagi od drogi podczas sterowania rejestratorem.

— Sterowanie gestami. Możliwość sterowania urządzeniem za pomocą gestów. Należy pamiętać, że możliwość takiego sterowania w wideorejestratorach jest mocno ograniczona: zazwyczaj służy do tego czujnik reagujący na ruch ręki użytkownika przed urządzeniem i może wykonać tylko jedną czynność. Jednak nawet taka możliwość zapewnia dodatkową wygodę i bezpieczeństwo (w porównaniu z naciskaniem przycisków i tym bardziej pracą z menu): ruch ręką trwa zaledwie ułamek sekundy, przy czym kierowca praktycznie nie odwraca uwagi od drogi. Co do konkretnych funkcji, realizowanych przez sterowanie gestami, to mogą one obejmować ochronę nagranego wideo od przepisywania, zapisywanie zdjęcia, wyłączenie sygnału dźwiękowego od wykrywacza radarów (patrz wyżej), itp. W niektórych modelach funkcja ta jest ściśle wpisana w ustawienia i nie być modyfikowana, w innych istnieje możliwość wyboru jednej z kilku opcji.

— Wi-Fi-moduł. Technologia Wi-Fi jest znana głównie jako sposób bezprzewodowego dostępu do Internetu, jednak ona może być stosowana do bezpośredniego połączenia z innym urządzeniem. Sposoby na zastosowanie tej technologii w rejestratorach mogą różnić się w zależności od zakresu funkcjonalności. Na przykład, niektóre modele są w stanie przez to połączenie aktualizować oznaczenia na mapach dla GPS-urządzenia i bazy danych GPS-informatora (patrz wyżej); inne pozwalają na przesyłanie wideo bezpośrednio do internetu (np. na YouTube), a najbardziej zaawansowane urządzenia z tą funkcją posiadają ekrany dotykowe i po wyjęciu z mocowania mogą być stosowane nawet jako pełnowartościowe tablety z możliwością przeglądania stron internetowych i instalacją różnych aplikacji. Spotykane są dość specyficzne wariacje urządzeń — na przykład, z możliwością transmisji nagranego lub nagrywanego wideo za pośrednictwem smartfona lub tabletu oraz udostępnienia mobilnego Internetu na inne urządzenia (w przypadku 3G/4G modułu) itp. Należy pamiętać, że liczba publicznych punktów dostępu do sieci Wi-Fi stale rośnie, są one dostępne w większości dużych stacji benzynowych i często są obecne w określonych obszarach dużych miast (parkach, historycznych i biznesowych dzielnicach, itp.). Więc wyjście do sieci globalnej z rejestratora bez konieczności wyjmowania go z samochodu, może okazać się o wiele łatwiejsze, niż to wygląda na pierwszy rzut oka.

— 3G/4G-modem. Moduł telefonii komórkowej 3G lub 4G. Przeznaczony jest głównie do transmisji danych — mówiąc prościej, do korzystania z mobilnego Internetu; połączenia głosowe dla wideorejestratorów uważane za przesadą i z reguły nie są obsługiwane. Szybkość komunikacji w nowoczesnych sieciach mobilnych jest często porównywalna z podłączeniem poprzez sieć Wi-Fi; tak że możliwości zastosowania 3G/4G połączenia mogą różnić się w zależności od konkretnego modelu. Zresztą, najczęściej występują trzy funkcje: wyświetlanie informacji o korkach i innych aktualnych danych (aktualizacje dla GPS-informatora, prognozy pogody, itp.); praca w roli GPS-odbiornika(w przypadku tej funkcji — patrz wyżej); a także tryb punktu dostępu do sieci Wi-Fi z udostępnieniem Internetu mobilnego na inne urządzenia (w przypadku posiadania własnego Wi-Fi modułu). Jeśli porównać 3G/4G i Wi-Fi, to łączność mobilna jest praktycznie wszędzie, ale za korzystanie z niej trzeba zapłacić.

— Bluetooth. Obecność w rejestratorze wbudowanego modułu Bluetooth. Technologia ta służy do bezpośredniego połączenia z innymi urządzeniami; jej zastosowanie może różnić się, w zależności od zakresu funkcjonalności konkretnego rejestratora. Jedna z najbardziej popularnych opcji — transmisja dźwięku do magnetofonu radiowego z obsługą Bluetooth lub do zestawu słuchawkowego samego kierowcy: to mogą być różne powiadomienia z nawigatora, wykrywacza radarów itp., sygnały systemu "Zapobiegania zasypianiu za kierownicą" (patrz wyżej), a w niektórych modelach nawet muzyka z wbudowanego odtwarzacza. Inny popularny format zastosowania — dzielenie się plikami ze smartfonem, laptopem lub innym podobnym urządzeniem (przede wszystkim chodzi o kopiowanie nagranych materiałów). Oprócz tego, mogą obowiązywać inne, bardziej specyficzne sposoby korzystania z technologii Bluetooth. I tu należy zauważyć, że większość rejestratorów z tą funkcją działa na Androidzie (patrz odpowiedni punkt), tak że zakres możliwości w nich jest bardzo szeroki — w rzeczywistości jest on ograniczony asortymentem kompatybilnych aplikacji.

— Głośnik. Własny głośnik zamontowany w obudowie rejestratora. Przez taki głośnik może być, na przykład, odtwarzany dźwięk podczas oglądania nagranego wideo, wspomaganie kierowania z GPS/informatora, sygnały wykrywacza radarów (patrz wyżej), itp. Należy wziąć pod uwagę, że moc dźwięku może być dość niska, i w hałaśliwym otoczeniu ze słyszalnością głośnika mogą wystąpić trudności.

Jedna lub kilka kamer zewnętrznych wchodzących w skład zestawu, służących do wideorejestracji pasa drogowego z tyłu samochodu. W zdecydowanej większości przypadków kamera zewnętrzna jest dostarczana z wideorejestratorem w jednym egzemplarzu. Odpowiada za nagrywanie tyłu samochodu i jednocześnie służy jako asystent przy parkowaniu tyłem – obraz z kamery może być wyświetlany na ekranie wideorejestratora w czasie rzeczywistym. Może być kilka kamer zewnętrznych, co zapewnia szersze pole widzenia wideorejestratora.

Maksymalna rozdzielczość nagrywania wideo, obsługiwane przez dodatkową kamerę wideo rejestratora. W zależności od konstrukcji i wyposażenia, może chodzić zarówno o zewnętrzną kamerę jak i kamerę do nagrywania wnętrza samochodu (o nich patrz wyżej); ten szczegół należy wyjaśnić osobno.

Im wyższa rozdzielczość, tym bardziej szczegółowe będzie obraz z kamery, tym więcej drobnych szczegółów będą na nim widoczne. Z drugiej strony, duża szczegółowość przekłada się na większą pojemność nagrywanych materiałów i wymogi sprzętowe rejestratora. (i, odpowiednio, wpływa na cenę).

Ogólnie, kamery dodatkowe nowoczesnych rejestratorów można podzielić na takie kategorie:

— SD. "Standardowa" rozdzielczość (w przeciwieństwie do HD — "wysokiej rozdzielczości"). Dość skromny rozmiar kadru, który pozwala znacznie zaoszczędzić pamięć pod nagrywanie wideo i jest odpowiedni nawet dla tanich rejestratorów. Konkretne warianty rozdzielczości obejmują, w szczególności, 628x582 640x480 i 720x480.

— HD 720p. Tradycyjna, najbardziej popularna rozdzielczość dla danego standardu nagrywania wideo — 1280x720. Oprócz niej, w rejestratorach występuje również rozdzielczość 960x720 (proporcje 4:3) oraz zmniejszona w wysokości 1280x480 HD — najbardziej oszczędny z nowoczesnych standardów wysokiej rozdzielczości, zapewniający, dość przyzwoitą jakość obrazu.

— Full HD 1080p. "Klasyką gatunku" dla tego standardu jest rozdzielczość 1920x1080, jednak w rejestrat...orach są inne wartości, w tym bardzo specyficzne — takie jak 1440x1080(proporcje 4:3) i 1920x540(obniżona o połowę rozdzielczość w pionie). To dość solidny wynik nawet dla kamery głównej rejestratora, a już o dodatkowych mówić nie przychodzi.

— Super HD. Nie jest to szczególnie popularny standard wideo, nie mniej jednak, znalazł on zastosowanie w wideorejestratorach. Najczęściej przewiduje rozdzielczość 2304x1296, co zapewnia jeszcze większą szczegółowość obrazu, jednocześnie stając się bardziej wymagający do charakterystyk sprzętowych urządzenia.

Maksymalna liczba klatek na sekundę przy filmowaniu wideo, obsługujące przez dodatkową wideokamerę rejestratora. W zależności od konstrukcji i wyposażenia, może chodzić o zarówno o kamerę zewnętrzną jak i o kamerę służącą do fotografowania wnętrza (o nich patrz wyżej); ten niuans warto wyjaśnić osobno. Jak by nie było, domyślnie, to właśnie z tą częstotliwością obowiązuje proces filmowania.

Im większa liczba klatek na sekundę, tym wyraźniejsze będą poruszające się obiekty, ponadto, będą one wyglądać mniej rozmazane i mniej "urywany" będzie sam film. Uważa się, że najbardziej komfortowe dla ludzkiego oka jest prędkość od 24 do 60 klatek na sekundę; bardziej niska częstotliwość jest już postrzegana jako "pokaz slajdów", a wyższa jedynie zwiększa ilości filmowanych materiałów, nie dając widocznej poprawy jakości. Jednocześnie w kamerach rejestratorów mogą obowiązywać i wyższe prędkości nagrywania aniżeli 60 kl./s — zapewnia to dobrą widoczność poszczególnych elementów ruchomych w zwolnionym tempie lub podczas odtwarzania pojedynczych zdjęć.