Porównanie Sony ICD-PX240 vs Philips LFH 0865

Pojemność pamięci własnej rejestratora. Im więcej pamięci wbudowanej, tym więcej materiału można zarejestrować na rejestratorze bez konieczności zwalniania pamięci czy używania dodatkowych kart. Parametr ten jest również ważny, jeśli chcesz używać urządzenia jako przenośnego dysku flash (wiele nowoczesnych modeli na to pozwala).

- SD. Jeden z formatów stosowanych w audio, wideo, technologii komputerowej itp.; prawie każdy nowoczesny laptop ma czytnik kart SD. Jednak wymiary takich kart (32x24 mm) są stosunkowo duże jak na sprzęt przenośny, w związku z czym są rzadko stosowane w dyktafonach. I często są reprezentowane przez bardziej nowoczesne karty SDHC lub SDXC o zwiększonej pojemności pamięci i obsłudze szybkiej magistrali UHS. W związku z tym obsługa SDXC gwarantuje komfortową pracę z SDHC i SD, a obsługa SDHC nie zawiedzie przy podłączaniu kart SD.

- miniSD. Nieco zmniejszona (do 22x20 mm) odmiana standardu SD, poza tym całkowicie identyczna z nim (aż do kompatybilności z czytnikami kart SD przy użyciu najprostszych adapterów). Jest to rzadkie ze względu na powszechną dostępność nawet mniejszych kart microSD.

- microSD. Najbardziej kompaktowa wersja kart pamięci SD ma rozmiar 15x11 mm i pojemność do 4 GB. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary są szeroko stosowane w przenośnej elektronice: w rzeczywistości są standardem w telefonach komórkowych i są szeroko stosowane w dyktafonach. Podobnie jak miniSD, może być odczytywany przez czytniki kart dla oryginalnej karty SD za pomocą adaptera.

- karta microSD HC. Standard microSD drugiej generacji; charakteryzuje się zwiększoną pojemnością do 32 GB. W rejestratorze (i generalnie dowolnym czytniku kart) można zastosować zwykłe karty microSD do kart microSD HC, ale nie jest to możliwe – karta nie zostanie odczytana.

...- CompactFlash (zwany dalej CF). Jeden z pierwszych standardów kart pamięci, nadal jest używany ze względu na przyzwoitą szybkość wymiany danych i imponujące pojemności (do 128 GB). Jednak wymiary tych kart są nie mniej imponujące - 42x36 mm. W efekcie słabo nadają się do urządzeń kieszonkowych i rzadko są stosowane w dyktafonach – głównie w zaawansowanych modelach, gdzie priorytetem jest funkcjonalność i jakość nagrania, a nie kompaktowość. Jeśli rejestrator jest przeznaczony do kart CF typu II, może współpracować ze wszystkimi typami CF, a urządzenia typu I są kompatybilne tylko z tym typem.

- MemoryStick. Zastrzeżony standard opracowany przez firmę Sony i używany głównie w jej urządzeniach. Posiada szereg odmian różniących się rozmiarem, głośnością i kompatybilnością, dlatego kupując kartę do takiego rejestratora warto doprecyzować zastosowaną specyfikację MemoryStick. Standard jest dość słabo rozpowszechniony: po pierwsze ze względu na jego zamkniętą naturę (stąd notabene pełną zgodność z nim gwarantują tylko oryginalne karty Sony), a po drugie ze względu na wysoką cenę samych kart.

- XD-Picture. Karty pierwotnie stworzone przez Olympus i Fujifilm dla ich aparatów cyfrowych. Zaletami takich kart są wysoka niezawodność i kompaktowość (20x25 mm), wadami są wysokie koszty i stosunkowo małe objętości (do 2 GB). W rezultacie dyktafony dla xD-Picture są bardzo rzadkie.

Rodzaj wbudowanego mikrofonu określa tryb (ilość kanałów), w którym dyktafon nagrywa dźwięk.

- Mono. Najprostsza opcja: jeden mikrofon nagrywający dźwięk w formacie mono, czyli bez podziału na lewy i prawy kanał. Z takim nagraniem nie da się zapewnić dźwięku „wolumetrycznego”, jednak w przypadku dyktafonów nie jest to decydujące, gdyż Zwykle w takim nagraniu ważna jest nie głośność dźwięku, a zrozumiałość mowy – a to w pełni zapewnia mikrofon monofoniczny.

- Stereo. W tym przypadku zwykle używana jest para mikrofonów, rozstawionych po bokach obudowy; dźwięk jest nagrywany w stereo, a głośność dźwięku uzyskuje się dzięki różnicy w dźwięku docierającym do lewego i prawego mikrofonu. Uważany za nieco bardziej zaawansowany niż mono, choć sam w sobie nie zapewnia lepszej zrozumiałości mowy.

Oddzielne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu. W urządzeniach do rejestracji dźwięku stosuje się kilka rodzajów złączy mikrofonowych:

— mini-Jack 3.5 mm. Popularny rodzaj gniazda mikrofonowego występujący w sprzęcie nagrywającym. Reprezentuje z siebie zwykłe gniazdo audio jack, które można spotkać na pokładzie umownego smartfona, laptopa czy przenośnego odtwarzacza audio. Mikrofony zewnętrzne ze wtyczką 3.5 mm dostępne są w wersjach ze złączami dwu-, trzy- i czteropinowymi (odpowiednio TS, TRS i TRRS). Najprostsze interfejsy dwupinowe stosowane są w modelach z nagrywaniem dźwięku mono, zaś zaawansowane interfejsy czteropinowe stosowane są w egzemplarzach obsługujących transmisję dźwięku stereo.

Jack 6.35mm. Złącze ma podobny kształt i piny do standardowego mini-Jack 3.5 mm, jednak ma większe wymiary. Gniazdo Jack 6,35 mm ma większą powierzchnię pinu i wykazuje lepszą odporność na wszelkiego rodzaju zakłócenia. Złącze to występuje w profesjonalnych dyktafonach oraz dyktafonach o dużych rozmiarach obudowy, w których walory użytkowe nagrywania dźwięku są wysuwane na pierwszy plan przed kompaktowością.

— XLR. Port trzypinowy z zewnętrznym mechanizmem blokującym do transmisji sygnału analogowego poprzez podłączenie zbalansowane zapewniające wysoką odporność na zakłócenia. Złącze ma dość duży rozmiar i występuje w profesjonalnym przenośnym...sprzęcie do nagrywania.

Im większa liczba danych na jednostkę czasu, która jest używana do przesyłania strumienia audio, tym wyższa jakość nagrania MP3. Tak więc bazowa przepływność 32 Kbps implikuje zakodowanie jednej sekundy dźwięku przy użyciu 32 tysięcy bitów informacji - jest ona wykorzystywana tylko do transmisji głosu. Jakość nagrywania 128 Kbps, 192 Kbps i 256 Kbps jest znacznie bardziej powszechna w przenośnych urządzeniach nagrywających. Maksymalna możliwa szybkość transmisji dla formatu MP3 wynosi 320 Kb/s. Dążenie do najwyższej jakości nagrywania dźwięku ma sens w przypadku zaawansowanych modeli dyktafonów, dla konwencjonalnego dyktafonu do nagrywania wykładów wystarczą podstawowe parametry bitrate. Należy również pamiętać, że jakość nagrania dźwiękowego wpływa na rozmiar plików wynikowych i czas trwania rejestratora.

Maksymalny czas nieprzerwanego nagrywania na dyktafonie. Zależy przede wszystkim od ilości pamięci (patrz „Pamięć wbudowana”, „Gniazdo na karty pamięci”), jest również bezpośrednio związany z jakością nagrania: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje materiał i krótszy jest maksymalny czas nagrywania. W związku z tym, producenci zwykle wskazują w specyfikacji maksymalny możliwy czas nagrywania, czyli czas nagrywania z minimalną jakością; przy wyższej jakości czas będzie krótszy.

Zakres częstotliwości dźwięku, które dyktafon jest w stanie odbierać i nagrywać. Człowiek jest w stanie usłyszeć dźwięk średnio od 16 Hz do 20 kHz, jednak zakres samego głosu ludzkiego jest znacznie węższy - około 100-3500 Hz. Dlatego jeśli planujesz używać dyktafonu do nagrywania mowy, te częstotliwości będą wystarczające. Jeśli przeznaczenie rejestratora nie ogranicza się do tego, należy zwrócić uwagę na modele o szerszym zasięgu – a w tym przypadku im szerszy, tym pełniejsze i bogatsze będzie nagranie.

- Zmień czułość mikrofonu. Możliwość zmiany czułości mikrofonu pozwala na optymalne dopasowanie go do otoczenia. Tak więc przy niskim poziomie zewnętrznego hałasu (na przykład podczas wykładu lub konferencji prasowej) czułość można ustawić na maksimum, aby zapewnić, że wszystko, co jest potrzebne, zostanie nagrane w hałaśliwym otoczeniu (na przykład wywiad w kawiarni), wręcz przeciwnie, można go zmniejszyć, aby zredukować hałas obcych do minimum.

- Zmiana jakości nagrania. Możliwość zmiany jakości nagrania (najczęściej bitrate nagrywanych materiałów). Wielkość pliku jest bezpośrednio związana z jakością: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje nagranie. W ten sposób funkcja ta pozwala osiągnąć optymalną równowagę między dźwiękiem a zajętą pamięcią: na przykład dla głośnej, zrozumiałej mowy bez zewnętrznego szumu można użyć niskiej jakości, w hałaśliwym otoczeniu - wręcz przeciwnie, zwiększyć ją, aby osiągnąć maksymalna zrozumiałość; jeśli pozostało niewiele pamięci i nic nie można usunąć, obniż jakość nagrania itp.

- Nagrywanie aktywowane głosem. Podczas korzystania z tej funkcji dyktafon nagrywa tylko wtedy, gdy jego mikrofon wykryje znaczny poziom dźwięku - w zasadzie może to być dowolne źródło, ale ponieważ najczęściej nagrywana jest ludzka mowa, nazwa tej funkcji odnosi się konkretnie do głosu. Przy takim nagraniu dyktafon nie nagrywa długich pauz, co p...ozwala zaoszczędzić zarówno zajętą pamięć, jak i czas (a czasem nerwy) podczas odsłuchu nagrania. Wadą tej funkcji jest to, że aktywacja zajmuje trochę czasu, a pierwsze dźwięki mogą nie zostać zarejestrowane na nagraniu.

- Ustawianie znaczników nagrywania. Możliwość przypisania unikalnej etykiety do każdego pliku. Może to być liczba, godzina i data lub jedno i drugie. Tagi porządkują nagrania i ułatwiają dostęp do nich, co znacznie ułatwia znalezienie szukanego pliku.

- Timer nagrywania. Timer pozwala ustawić czas rozpoczęcia nagrywania; gdy to nastąpi, dyktafon włączy się automatycznie. Dzięki temu od samego początku będziesz mógł nagrać potrzebny materiał (np. występ czy wykład), nawet jeśli do czasu rozpoczęcia nie będziesz na miejscu.

- Nagrywanie dzwonka. Nazwa tej funkcji pochodzi od jej podobieństwa do nagrywania na taśmie magnetycznej, zamkniętej w pierścieniu. W tym trybie rejestrator może nagrywać niezależnie od ilości wolnej pamięci: po prostu nagrywane są nowe materiały zamiast najstarszych. Eliminuje to konieczność ręcznego czyszczenia pamięci i może być przydatne, jeśli Twoje dane szybko staną się nieaktualne – na przykład, jeśli musisz wykonać ankiety telefonicznie i przetworzyć wyniki tego samego dnia. Jednocześnie funkcja ta wymaga ostrożności, ponieważ wzrasta prawdopodobieństwo przypadkowego skasowania niezbędnych, ale starych zapisów.

- Podłączanie do komputera. Możliwość podłączenia rejestratora do komputera, najczęściej przez interfejs USB. Takie połączenie można wykorzystać do zapisania zarejestrowanych danych na komputerze, aktualizacji oprogramowania rejestratora, a niektóre modele umożliwiają wykorzystanie ich jako napędów USB, a nawet czytników kart (jeśli jest gniazdo kart pamięci, patrz wyżej).

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania urządzeniem z urządzenia mobilnego. Przede wszystkim funkcja jest niezbędna w przypadku rejestratorów, które można zamontować poza zasięgiem rąk, a każdy ruch, naciśnięcie przycisku na korpusie może negatywnie wpłynąć na nagranie. Ale w tej chwili można napisać jakiś nowy hit.

- Blokada przycisków. Blokada uniemożliwia reagowanie rejestratora na przypadkowe naciśnięcia przycisków – np. podczas noszenia w ciasnej kieszeni lub torebce z dużą ilością rzeczy. Włączając go nie musisz się martwić, że przypadkowy kontakt rozpocznie nagrywanie i rozładuje baterię, skasuje pliki itp. Funkcję tę zazwyczaj włącza się i wyłącza za pomocą suwaka, naciskając jednocześnie kilka przycisków lub w inny sposób eliminujący prawdopodobieństwo przypadkowego odblokowania.

- Odtwarzacz mp3. Możliwość wykorzystania dyktafonu jako odtwarzacza MP3 do słuchania muzyki. Z technicznego punktu widzenia prawie wszystkie modele z obsługą MP3 mają tę funkcję (...patrz „Format nagrywania”), jednak niektóre dyktafony mają osobny tryb programu „Odtwarzacz”, który sprawia, że słuchanie jest wygodniejsze. Zwykle funkcja odtwarzacza zakłada wyjście słuchawkowe (patrz poniżej).

- tuner FM. Tuner pozwala na wykorzystanie odtwarzacza jako odbiornika FM – zdecydowana większość muzycznych stacji radiowych nadaje dziś w tym zakresie. Niektóre modele z tunerem mają funkcję nagrywania bezprzewodowego.

- Wbudowany głośnik. Dyktafon z własnym głośnikiem może odsłuchiwać nagrane materiały bez korzystania z dodatkowego sprzętu (słuchawek) czy podłączania do komputera. Może być również używany do odtwarzania muzyki i audycji radiowych FM (jeśli jest dostępny); jednak jakość dźwięku takiego głośnika zwykle nie jest wysoka, a jego głównym celem jest słuchanie rzeczywistych nagrań.

- Wyjście słuchawkowe. Złącze umożliwiające podłączenie słuchawek do rejestratora. Ich przeznaczenie jest generalnie podobne do wbudowanego głośnika (patrz wyżej), ale jakość dźwięku nawet niedrogich słuchawek jest często znacznie wyższa. Dzięki temu można wygodnie słuchać nie tylko płyt, ale także muzyki, audycji radiowych itp. Przez słuchawki. (Jeśli możliwe). Ponadto słuchawki doskonale sprawdzają się w hałaśliwym otoczeniu, ponieważ nawet otwarte modele nadal zapewniają pewną izolację akustyczną.