Porównanie Olympus DM-720 vs Tascam DR-22WL

Pojemność pamięci własnej rejestratora. Im więcej pamięci wbudowanej, tym więcej materiału można zarejestrować na rejestratorze bez konieczności zwalniania pamięci czy używania dodatkowych kart. Parametr ten jest również ważny, jeśli chcesz używać urządzenia jako przenośnego dysku flash (wiele nowoczesnych modeli na to pozwala).

- SD. Jeden z formatów stosowanych w audio, wideo, technologii komputerowej itp.; prawie każdy nowoczesny laptop ma czytnik kart SD. Jednak wymiary takich kart (32x24 mm) są stosunkowo duże jak na sprzęt przenośny, w związku z czym są rzadko stosowane w dyktafonach. I często są reprezentowane przez bardziej nowoczesne karty SDHC lub SDXC o zwiększonej pojemności pamięci i obsłudze szybkiej magistrali UHS. W związku z tym obsługa SDXC gwarantuje komfortową pracę z SDHC i SD, a obsługa SDHC nie zawiedzie przy podłączaniu kart SD.

- miniSD. Nieco zmniejszona (do 22x20 mm) odmiana standardu SD, poza tym całkowicie identyczna z nim (aż do kompatybilności z czytnikami kart SD przy użyciu najprostszych adapterów). Jest to rzadkie ze względu na powszechną dostępność nawet mniejszych kart microSD.

- microSD. Najbardziej kompaktowa wersja kart pamięci SD ma rozmiar 15x11 mm i pojemność do 4 GB. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary są szeroko stosowane w przenośnej elektronice: w rzeczywistości są standardem w telefonach komórkowych i są szeroko stosowane w dyktafonach. Podobnie jak miniSD, może być odczytywany przez czytniki kart dla oryginalnej karty SD za pomocą adaptera.

- karta microSD HC. Standard microSD drugiej generacji; charakteryzuje się zwiększoną pojemnością do 32 GB. W rejestratorze (i generalnie dowolnym czytniku kart) można zastosować zwykłe karty microSD do kart microSD HC, ale nie jest to możliwe – karta nie zostanie odczytana.

...- CompactFlash (zwany dalej CF). Jeden z pierwszych standardów kart pamięci, nadal jest używany ze względu na przyzwoitą szybkość wymiany danych i imponujące pojemności (do 128 GB). Jednak wymiary tych kart są nie mniej imponujące - 42x36 mm. W efekcie słabo nadają się do urządzeń kieszonkowych i rzadko są stosowane w dyktafonach – głównie w zaawansowanych modelach, gdzie priorytetem jest funkcjonalność i jakość nagrania, a nie kompaktowość. Jeśli rejestrator jest przeznaczony do kart CF typu II, może współpracować ze wszystkimi typami CF, a urządzenia typu I są kompatybilne tylko z tym typem.

- MemoryStick. Zastrzeżony standard opracowany przez firmę Sony i używany głównie w jej urządzeniach. Posiada szereg odmian różniących się rozmiarem, głośnością i kompatybilnością, dlatego kupując kartę do takiego rejestratora warto doprecyzować zastosowaną specyfikację MemoryStick. Standard jest dość słabo rozpowszechniony: po pierwsze ze względu na jego zamkniętą naturę (stąd notabene pełną zgodność z nim gwarantują tylko oryginalne karty Sony), a po drugie ze względu na wysoką cenę samych kart.

- XD-Picture. Karty pierwotnie stworzone przez Olympus i Fujifilm dla ich aparatów cyfrowych. Zaletami takich kart są wysoka niezawodność i kompaktowość (20x25 mm), wadami są wysokie koszty i stosunkowo małe objętości (do 2 GB). W rezultacie dyktafony dla xD-Picture są bardzo rzadkie.

Rodzaj wbudowanego mikrofonu określa tryb (ilość kanałów), w którym dyktafon nagrywa dźwięk.

- Mono. Najprostsza opcja: jeden mikrofon nagrywający dźwięk w formacie mono, czyli bez podziału na lewy i prawy kanał. Z takim nagraniem nie da się zapewnić dźwięku „wolumetrycznego”, jednak w przypadku dyktafonów nie jest to decydujące, gdyż Zwykle w takim nagraniu ważna jest nie głośność dźwięku, a zrozumiałość mowy – a to w pełni zapewnia mikrofon monofoniczny.

- Stereo. W tym przypadku zwykle używana jest para mikrofonów, rozstawionych po bokach obudowy; dźwięk jest nagrywany w stereo, a głośność dźwięku uzyskuje się dzięki różnicy w dźwięku docierającym do lewego i prawego mikrofonu. Uważany za nieco bardziej zaawansowany niż mono, choć sam w sobie nie zapewnia lepszej zrozumiałości mowy.

- Wbudowany. W takim przypadku zakłada się, że rejestrator może używać tylko własnego wbudowanego mikrofonu do nagrywania; złącza do podłączenia mikrofonu zewnętrznego nie są dostarczane. Zmniejsza to rozmiar urządzenia, upraszcza konstrukcję i eliminuje bałagan z przewodami. Jednocześnie mikrofony wbudowane zazwyczaj zapewniają nieco gorszą jakość nagrywania niż mikrofony zewnętrzne.

- Wbudowany/zewnętrzny. Taki dyktafon może nagrywać zarówno z własnego wbudowanego mikrofonu, jak i z zewnętrznego podłączonego do odpowiedniego złącza. Rozszerza to możliwości użytkowania urządzenia: gdy liczy się kompaktowość i maksymalna wygoda, można skorzystać z wbudowanego mikrofonu, a gdy wysoka jakość nagrywanego dźwięku jest krytyczna, podłączony jest mikrofon zewnętrzny, który zazwyczaj zapewnia znacznie lepszą głośność i zrozumiałość. Zewnętrzny mikrofon zwykle nie jest zawarty w pakiecie; z drugiej strony pozwala dobrać model do konkretnych potrzeb.

- Zewnętrzny. Dyktafony bez wbudowanego mikrofonu z możliwością podłączenia zewnętrznego. Pozwala to wybrać wymagany typ urządzenia do określonych potrzeb i zmienić je w razie potrzeby. Odnosi się do działalności zawodowej.

Oddzielne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu. W urządzeniach do rejestracji dźwięku stosuje się kilka rodzajów złączy mikrofonowych:

— mini-Jack 3.5 mm. Popularny rodzaj gniazda mikrofonowego występujący w sprzęcie nagrywającym. Reprezentuje z siebie zwykłe gniazdo audio jack, które można spotkać na pokładzie umownego smartfona, laptopa czy przenośnego odtwarzacza audio. Mikrofony zewnętrzne ze wtyczką 3.5 mm dostępne są w wersjach ze złączami dwu-, trzy- i czteropinowymi (odpowiednio TS, TRS i TRRS). Najprostsze interfejsy dwupinowe stosowane są w modelach z nagrywaniem dźwięku mono, zaś zaawansowane interfejsy czteropinowe stosowane są w egzemplarzach obsługujących transmisję dźwięku stereo.

Jack 6.35mm. Złącze ma podobny kształt i piny do standardowego mini-Jack 3.5 mm, jednak ma większe wymiary. Gniazdo Jack 6,35 mm ma większą powierzchnię pinu i wykazuje lepszą odporność na wszelkiego rodzaju zakłócenia. Złącze to występuje w profesjonalnych dyktafonach oraz dyktafonach o dużych rozmiarach obudowy, w których walory użytkowe nagrywania dźwięku są wysuwane na pierwszy plan przed kompaktowością.

— XLR. Port trzypinowy z zewnętrznym mechanizmem blokującym do transmisji sygnału analogowego poprzez podłączenie zbalansowane zapewniające wysoką odporność na zakłócenia. Złącze ma dość duży rozmiar i występuje w profesjonalnym przenośnym...sprzęcie do nagrywania.

Nieskompresowany plik WAV zapewnia najlepszą jakość dźwięku spośród popularnych formatów audio Hi-Res. Jego częstotliwość próbkowania wynosi zwykle 96 lub 192 kHz z 24-bitową głębią bitową. Format jest używany do nagrywania „czystego” dźwięku z maksymalną szczegółowością sceny.

Maksymalna liczba folderów, które można utworzyć w pamięci rejestratora w celu przechowywania nagranego materiału. Pozwala to na uporządkowanie materiałów i ułatwia odnalezienie pożądanego wpisu: na przykład w pracy dziennikarskiej materiał na każdy temat z osobna można przechowywać w odpowiednim folderze. Wiele dyktafonów umożliwia zmianę folderu używanego do nagrywania „w locie”, dosłownie za dotknięciem przycisku.

Zakres częstotliwości dźwięku, które dyktafon jest w stanie odbierać i nagrywać. Człowiek jest w stanie usłyszeć dźwięk średnio od 16 Hz do 20 kHz, jednak zakres samego głosu ludzkiego jest znacznie węższy - około 100-3500 Hz. Dlatego jeśli planujesz używać dyktafonu do nagrywania mowy, te częstotliwości będą wystarczające. Jeśli przeznaczenie rejestratora nie ogranicza się do tego, należy zwrócić uwagę na modele o szerszym zasięgu – a w tym przypadku im szerszy, tym pełniejsze i bogatsze będzie nagranie.

- Podłączanie do komputera. Możliwość podłączenia rejestratora do komputera, najczęściej przez interfejs USB. Takie połączenie można wykorzystać do zapisania zarejestrowanych danych na komputerze, aktualizacji oprogramowania rejestratora, a niektóre modele umożliwiają wykorzystanie ich jako napędów USB, a nawet czytników kart (jeśli jest gniazdo kart pamięci, patrz wyżej).

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania urządzeniem z urządzenia mobilnego. Przede wszystkim funkcja jest niezbędna w przypadku rejestratorów, które można zamontować poza zasięgiem rąk, a każdy ruch, naciśnięcie przycisku na korpusie może negatywnie wpłynąć na nagranie. Ale w tej chwili można napisać jakiś nowy hit.

- Blokada przycisków. Blokada uniemożliwia reagowanie rejestratora na przypadkowe naciśnięcia przycisków – np. podczas noszenia w ciasnej kieszeni lub torebce z dużą ilością rzeczy. Włączając go nie musisz się martwić, że przypadkowy kontakt rozpocznie nagrywanie i rozładuje baterię, skasuje pliki itp. Funkcję tę zazwyczaj włącza się i wyłącza za pomocą suwaka, naciskając jednocześnie kilka przycisków lub w inny sposób eliminujący prawdopodobieństwo przypadkowego odblokowania.

- Odtwarzacz mp3. Możliwość wykorzystania dyktafonu jako odtwarzacza MP3 do słuchania muzyki. Z technicznego punktu widzenia prawie wszystkie modele z obsługą MP3 mają tę funkcję (...patrz „Format nagrywania”), jednak niektóre dyktafony mają osobny tryb programu „Odtwarzacz”, który sprawia, że słuchanie jest wygodniejsze. Zwykle funkcja odtwarzacza zakłada wyjście słuchawkowe (patrz poniżej).

- tuner FM. Tuner pozwala na wykorzystanie odtwarzacza jako odbiornika FM – zdecydowana większość muzycznych stacji radiowych nadaje dziś w tym zakresie. Niektóre modele z tunerem mają funkcję nagrywania bezprzewodowego.

- Wbudowany głośnik. Dyktafon z własnym głośnikiem może odsłuchiwać nagrane materiały bez korzystania z dodatkowego sprzętu (słuchawek) czy podłączania do komputera. Może być również używany do odtwarzania muzyki i audycji radiowych FM (jeśli jest dostępny); jednak jakość dźwięku takiego głośnika zwykle nie jest wysoka, a jego głównym celem jest słuchanie rzeczywistych nagrań.

- Wyjście słuchawkowe. Złącze umożliwiające podłączenie słuchawek do rejestratora. Ich przeznaczenie jest generalnie podobne do wbudowanego głośnika (patrz wyżej), ale jakość dźwięku nawet niedrogich słuchawek jest często znacznie wyższa. Dzięki temu można wygodnie słuchać nie tylko płyt, ale także muzyki, audycji radiowych itp. Przez słuchawki. (Jeśli możliwe). Ponadto słuchawki doskonale sprawdzają się w hałaśliwym otoczeniu, ponieważ nawet otwarte modele nadal zapewniają pewną izolację akustyczną.