Sposoby otwierania przewidziane w konstrukcji szafki.
Najpopularniejszymi opcjami w tym przypadku są
drzwi na zawiasach,
drzwi otwierane do dołu,
drzwi przesuwne i
szuflady. Każda z tych opcji może być stosowana zarówno jako jedyna, jak i w połączeniu z innymi sposobami otwierania (w takich przypadkach określane są wszystkie przewidziane w konstrukcji sposoby, np. „drzwi na zawiasach i szuflady”). Ponadto zarówno drzwi (oprócz drzwi przesuwnych), jak i szuflady mogą być zaprojektowane bez uchwytów typu„push-to-open”. Rozważmy wszystkie te opcje bardziej szczegółowo:
— Szuflady. Najpopularniejszy sposób otwierania wśród współczesnych szafek podumywalkowych; w większości przypadków jest to w ogóle jedyny, z drzwiami (tego lub innego rodzaju) szuflady łączą się zauważalnie rzadziej. Takie urządzenia, z jednej strony, są bardzo proste i niedrogie, z drugiej — są wygodne, niezawodne i praktyczne. Między innymi szuflady zazwyczaj są w stanie wysunąć się prawie na całą ich długość, a aby uzyskać dostęp do ich zawartości, nie trzeba wchodzić w głąb szafki.
— Drzwi na zawiasach. Drzwi o konstrukcji tradycyjnej: montowane na pionowej osi obrotu i otwierane przód-w prawo lub przód-w lewo. Ten projekt jest dobrze znany większości użytkowników, a jednocześnie jest dość wygodny i praktyczny. Dlatego drzwi ww współczesnych s
...zafkach podumywalkowych najczęściej wykonuje się właśnie na zawiasach.
— Drzwi otwierane do dołu. Drzwi na osi poziomej, otwierane do przodu i do dołu. Zauważalnie mniej popularne niż drzwi na zawiasach, ponieważ otwarte drzwi wystają do przodu i mogą być niewygodne. Niemniej jednak takie drzwi mają również zalety – np. w tej samej pozycji otwartej drzwi mogą służyć jako zaimprowizowana półka. Ponadto ten projekt doskonale nadaje się do wbudowanych koszy na pranie; w rzeczywistości z takimi koszami drzwi otwierane do dołu stosuje się najczęściej.
— Drzwi przesuwne. Bardzo rzadka opcja: drzwi, które przesuwają się w lewo lub w prawo, aby się otworzyć. Zaletą tego układu jest to, że otwarte drzwi nie wystają do przodu poza wymiary szafki; jest to szczególnie przydatne w ciasnych warunkach. Z drugiej strony konstrukcja przesuwna nie pozwala na otwarcie całej wewnętrznej przestrzeni mebli – jej część nieuchronnie zostanie zakryta przesuwanymi drzwiami. Dlatego, a także z innych powodów, ten sposób otwierania występuje tylko w pojedynczych modelach i zwykle nie jest łączony z innymi opcjami.
— Bez uchwytu (push-to-open). Ta cecha oznacza, że drzwi i/lub szuflady szafki (wszystkie lub przynajmniej niektóre) do otwierania nie wykorzystują uchwytów, lecz specjalne mechanizmy, które działają poprzez naciśnięcie na zewnątrz drzwi lub szuflady. Po tym wciśnięciu zatrzask zostaje zwolniony i drzwi/szuflada wysuwają się nieco do przodu (aby można było je chwycić ręką i całkowicie otworzyć). Aby je zamknąć, trzeba po prostu przywrócić konstrukcję do pierwotnej pozycji lub nacisnąć ją ponownie w ten sam sposób.
Główną zaletą szafek z funkcją push-to-open można nazwać minimalną ilość wystających części (lub nawet ich całkowity brak). W szczególności ułatwia to czyszczenie (zmniejsza liczbę rogów, w których może gromadzić się brud), a także zmniejsza prawdopodobieństwo uderzenia o wystający uchwyt. Ponadto dyskretny design bez zbędnych detali świetnie sprawdzi się w łazienkach o minimalistycznym designie. Z drugiej strony bardziej tradycyjne ukryte uchwyty też nie wystają, a dodatkowe mechanizmy wpływają na koszt produktu i nieco zmniejszają jego niezawodność. Dlatego w naszych czasach jest niewiele modeli z funkcją push-to-open.Dodatkowe elementy i wyposażenie zawarte w zestawie dostawczym oprócz samej szafki/konsoli lub przewidziane w jej konstrukcji.
—
Umywalka. Umywalka to właściwie przedmiot, do którego szafka/konsola jest oryginalnie kupowana. Obecność tego elementu w zestawie nie tylko oszczędza właścicielowi dodatkowych kłopotów związanych ze znalezieniem i zakupem — standardowa umywalka jest również optymalnie przystosowana do instalacji na „rodzimej” konstrukcji. Z drugiej strony wygląd i funkcjonalność umywalki z zestawu może nie odpowiadać życzeniom użytkownika, dlatego czasami lepiej kupować szafkę i umywalkę osobno.
—
Półki. W tym przypadku chodzi o dodatkowe półki, które dzielą wnętrze szafki na kilka poziomów. Jest to wygodne do umieszczenia dużej liczby stosunkowo niewielkich przedmiotów (zwykle takie przedmioty są przechowywane w szafkach podumywalkowych).
—
Uchwyty. Uchwyty do otwierania drzwi i szuflad. W tym przypadku może chodzić zarówno o uchwyty zewnętrzne, jak i ukryte; te ostatnie mają wygląd charakterystycznych wnęk na końcach drzwi lub szuflad. Jednak takie wgłębienie jest uważane za uchwyt tylko wtedy, gdy jest uzupełnione metalową wkładką.
Z kolei
brak uchwytów w zestawie zwykle oznacza, że drzwi i szuflady są wyposażone albo we wgłębienia bez metalowych wkładek, albo mechanizm push-to-open, albo t
...rzeba je chwycić bezpośrednio za końce, aby otworzyć. Technicznie jest możliwa inna opcja — uchwyty należy dokupić osobno; jednak w praktyce prawie nigdy nie występuje.
— System cichego domykania. Mechanizmy, które nieco automatyzują proces zamykania drzwi/szuflad i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika i bezpiecznym dla samej konstrukcji. Głównym zadaniem cichego domyku jest „dociągnięcie” częściowo otwartych lub zamkniętych drzwi do pełnego domknięcia i utrzymanie ich w tej pozycji, zapobiegając ich przypadkowemu otwarciu lub zamknięciu — na skutek przeciągu, nierównego montażu szafki itp. Ponadto w końcowej fazie ruchu takie urządzenie może wyhamować drzwi (nawet przy silnym pociągnięciu), zapobiegając trzaśnięciu po osiągnięciu pozycji zamkniętej.
— Nóżki. Nóżki do montażu na podłodze dla modeli z odpowiednimi opcjami montażu (patrz wyżej). W porównaniu z solidną podstawą nóżki są mniej wymagające pod względem jakości podłogi; dlatego jeśli powierzchnia w łazience nie jest płaska, zaleca się stosowanie szafek z nóżkami. Z drugiej strony nóżki są mniej niezawodne niż solidna podstawa i nieco bardziej podatne na złamanie.
— Kosz na pranie. Kosz do przechowywania brudnej odzieży przed praniem. Z reguły jest wbudowany w samą szafkę, podczas gdy konstrukcja takiego urządzenia może być różna. Tak więc w niektórych modelach kosz wygląda jak krata przymocowana do drzwi otwieranych do dołu, w innych tę funkcję pełni jedna z szuflad itp. Jednak w każdym przypadku zamknięta konstrukcja zapobiega rozprzestrzenianiu się zapachów z niepranych ubrań. Konkretna pojemność kosza może być różna; najczęściej jest stosunkowo niewielka, ale nawet takie urządzenie przyda się do przechowywania bielizny, skarpetek i innych drobiazgów.
— Wspornik. Detal do mocowania produktu do ściany — najczęściej w formie „narożnika”, którego jedna strona jest mocowana do ściany, a druga wystaje poziomo. W takie części mogą się uzupełniać przeważnie konsole (patrz „Rodzaj”), ponieważ w szafkach ściennych zwykle stosuje się inne metody mocowania.
