Porównanie Marten Praktik MP-12 12 kW vs Kronas Eko 16 16 kW

Rodzaj paliwa lub grzałki używanej przez kocioł.

— Gaz. Kotły gazowe są popularne ze względu na niski koszt paliwa i szereg praktycznych zalet. Na przykład ogrzewanie włącza się i wyłącza prawie natychmiast, moc palnika można łatwo wyregulować, konstrukcja może zapewniać różne dodatkowe opcje (takie jak podłączenie termostatu pokojowego) itp. Wadami tego typu kotłów jest zależność od przewodów gazowych (można też stosować gaz w butlach, lecz jest to raczej niewygodne i rzadko stosowane), a także złożoność instalacji i uzależnienie od zasilania.

— Prąd. Kotły z grzałkami elektrycznymi są proste w instalacji - w szczególności ze względu na brak kominów - i mogą mieć zaawansowane możliwości sterowania. Z drugiej strony wysokie zużycie energii elektrycznej wpływa na koszty eksploatacyjne, a do zwykłego gniazdka można podłączyć tylko modele o najniższej mocy - dla mniej lub bardziej solidnych jednostek wymagane jest osobne podłączenie. Kotły elektryczne są szczególnie wygodne tam, gdzie nie ma możliwości zasilania kotła gazem lub paliwem stałym/ciekłym.

— Prąd elektryczny(elektrodowy). Odmiana kotłów elektrycznych (patrz wyżej), znane również jako „jonowe” („wymiana jonowa”). Kluczowa różnica między takimi urządzeniami polega na tym, że nie mają one elementów grzejnych: ogrzewanie następuje z powodu tego, że prąd elektryczny przepływa bezpośrednio prze...z płyn niezamarzający. Oprócz ogólnych zalet wszystkich kotłów elektrycznych (niewielkie wymiary, łatwość montażu i sterowania, możliwość zastosowania zaawansowanej automatyki itp.), takie modele mają również takie zalety jak bardzo wysoka sprawność i dobry współczynnik grzania. Należy zauważyć, że nawet przy wycieku płynu chłodzącego prawie nie ma niebezpieczeństwa porażenia prądem. Z drugiej strony kotły elektrodowe są bardzo wymagające pod względem jakości nośnika ciepła: musi to być woda o ściśle określonym stężeniu soli, a podczas użytkowania powstałe gazy elektrolizy muszą być regularnie usuwane z systemu grzewczego, dodatkowo należy okresowo dolewać do niego świeży roztwór. Ponadto ze względów technicznych jednostki tego typu nie są kompatybilne z zabezpieczeniami opartymi na wyłącznikach RCD.

— Paliwo stałe. Kotły na paliwo stałe najczęściej wykorzystują węgiel jako paliwo, koks lub specjalne brykiety paliwowe. Główną zaletą takich kotłów jest ich niska cena. Wady wynikają z rodzaju stosowanego paliwa: najczęściej wymagane jest jego ręczne ładowanie, a także usuwanie stałych produktów spalania (popiół, sadza). Ponadto proces spalania jest trudny do regulacji i nie można go zatrzymać do całkowitego wypalenia się paliwa, co prowadzi do problemów z ustawieniem kotła na wymaganą moc i może wymagać specjalnej automatyzacji. Dlatego takie kotły są najczęściej używane tam, gdzie z jakiegoś powodu niemożliwe jest zainstalowanie kotłów gazowych lub elektrycznych.

— Drewno opałowe. Kotły opalane drewnem to rodzaj kotłów na paliwo stałe ze wszystkimi ich charakterystycznymi zaletami i wadami (więcej szczegółów powyżej). Główną cechą takich kotłów jest to, że można w nich zastosować pirolizowy schemat spalania, co znacznie zwiększa sprawność (patrz Pirolizowy).

— Paliwo płynne. Kotły, które jak sama nazwa wskazuje, wykorzystują paliwa płynne. Najczęściej chodzi o olej napędowy, lecz niektóre modele mogą również współpracować z wariantami niższej jakości - takimi jak olej opałowy lub nawet zużyty olej. Takie kotły są pod wieloma względami podobne do gazowych - w szczególności pozwalają na łatwą regulację trybu pracy i natychmiastowe zatrzymanie ogrzewania. Jednocześnie nie wymagają połączenia z magistralą, dzięki czemu są całkowicie autonomiczne; a ich moc jest z reguły wyższa. Z drugiej strony w przypadku takich jednostek wymagane są dość pojemne zbiorniki paliwa, w przeciwnym razie w sezonie przyjdzie stale uzupełniać zbiornik, a samo paliwo jest znacznie droższe niż gaz. Ponadto kotły tego typu mają zwiększone wymagania dotyczące jakości okapu, ponieważ podczas pracy powstaje wiele produktów spalania. Kolejną wadą jest ich wysoki koszt. Dlatego modele na paliwo płynne nie są szeroko powszechne; najczęściej są one stosowane jako opcja w tych pomieszczeniach, do których nie można dostarczyć gazu.

Oprócz kotłów jednopaliwowych istnieją również kotły kombinowane, które mogą pracować z więcej niż jednym źródłem energii. We współczesnych modelach można znaleźć prawie każdą kombinację - na przykład gaz i paliwo płynne, paliwo stałe i prąd elektryczny itp. Jedynym wyjątkiem jest odmiana „prąd plus paliwo płynne”, takie jednostki prawie nie są produkowane. Tak czy inaczej, kompatybilność z kilkoma źródłami energii sprawia, że kocioł jest bardziej wszechstronny i mniej zależny od problemów (na przykład awarii rurociągu gazowego), lecz wpływa na jego koszt. Należy również pamiętać, że przejście na inne źródło energii może wymagać dodatkowych czynności - na przykład wymiany palnika gazowego na wtryskiwacz paliwa.

Maksymalna powierzchnia pomieszczenia, którą kocioł może wydajnie ogrzać. Warto jednak wziąć pod uwagę, że różne budynki mają różne właściwości termoizolacyjne, a nowoczesne budynki są znacznie „cieplejsze” niż domy 30-letnie, a tym bardziej 50-letnie. W związku z tym, punkt ten ma raczej charakter referencyjny i nie pozwala na pełną ocenę rzeczywistego ogrzewanego obszaru. Istnieje wzór, za pomocą którego można wywnioskować maksymalną powierzchnię grzewczą, znając moc użyteczną kotła i warunki klimatyczne, w których będzie on używany; zobacz "Moc użyteczna", aby uzyskać szczegółowe informacje. W naszym przypadku powierzchnia grzewcza liczona jest według wzoru „moc kotła pomnożona przez 8”, co w przybliżeniu jest równoznaczne wykorzystaniu w kilkunastoletnich domach.

Kotły o długim czasie spalania obejmują specyficzny rodzaj modeli na paliwo stałe (patrz „Źródło energii”). Takie kotły mają dość dużą wysokość przy małej szerokości, a także specjalny system cyrkulacji powietrza. Dzięki temu w procesie spalania bierze udział nie cała masa paliwa, a jedynie stosunkowo cienka warstwa (zwykle około 10-15 cm). Oznacza to, że do kotła można załadować dużo paliwa, lecz będzie się ono stopniowo wypalało, nie generując nadmiernej mocy i pozwalając pracować przez długi czas na jednym "ładowaniu" (stąd nazwa).

Użyteczna moc kotła to moc grzewcza, jaką zapewnia on w trybie maksymalnym.

Zdolność urządzenia do ogrzewania pomieszczenia o określonej powierzchni zależy bezpośrednio od tego parametru; przez moc można w przybliżeniu określić obszar ogrzewania, jeśli parametr ten nie jest wskazany w charakterystyce. Najbardziej ogólna zasada jest taka, że w przypadku pomieszczenia mieszkalnego o wysokości sufitu 2,5 - 3 m do ogrzania 1 m2 powierzchni potrzeba co najmniej 100 W mocy cieplnej. Istnieją również bardziej szczegółowe metody obliczeniowe, które uwzględniają określone czynniki: strefę klimatyczną, przepływ ciepła na zewnątrz, cechy konstrukcyjne systemu grzewczego itp.; są one szczegółowo opisane w specjalnych źródłach. Zwracamy również uwagę, że w kotłach dwufunkcyjnych (patrz „Rodzaj”) część wytworzonego ciepła jest przekazywana na ogrzewanie celem zaopatrzenia w ciepłą wodę; należy to wziąć pod uwagę przy ocenie mocy użytecznej.

Uważa się, że kotły o mocy powyżej 30 kW należy instalować w oddzielnych pomieszczeniach (kotłowniach).

Minimalna moc cieplna, z jaką kocioł grzewczy może pracować w trybie ciągłym. Praca z minimalną mocą pozwala zmniejszyć liczbę cykli włączania i wyłączania, które niekorzystnie wpływają na trwałość kotłów grzewczych.

Minimalna temperatura chłodziwa, jaką zapewnia kocioł w trybie grzania.

Średnica rury, przez którą produkty spalania są usuwane z komory spalania.

W kotłach z zamkniętą komorą spalania często używany jest tzw. komin koaksjalny, składający się z dwóch rur w wkładanych jedna w drugą. W tym przypadku produkty spalania są usuwane z komory spalania przez rurę wewnętrzną, a powietrze jest dostarczane przez szczelinę między rurą wewnętrzną i zewnętrzną. W przypadku takich kominów średnica jest zwykle wskazywana w postaci dwóch liczb - odpowiednio średnicy wewnętrznej i zewnętrznej rury. Najpopularniejsze wartości to: 60/100 , 80/80 i 80/125 . Zaś komin klasyczny (nie współosiowy) może być 100 , 110 < / a>, 125 , 130 , 140 , 150 , 160 , 180 i 200 mm .

Materiał pierwotnego wymiennika ciepła, w którym energia cieplna z gorących produktów spalania jest przekazywana do nośnika ciepła. Sprawność kotła, szybkość ogrzewania i żywotność urządzenia zależą bezpośrednio od materiału wymiennika ciepła.

— Miedziany. Miedź to materiał o najlepszych właściwościach wymiany ciepła i wysokiej odporności na korozję. Szybko się nagrzewa, co oszczędza energię w czasie pracy kotła grzewczego, ma niski współczynnik chropowatości i długą żywotność. Jedyną wadą tego metalu jest jego wysoki koszt. Miedziane wymienniki ciepła są instalowane w sprzęcie klasy średniej i premium.

— Aluminiowy. Aluminium jako materiał do produkcji wymiennika ciepła charakteryzuje się doskonałą przewodnością cieplną, długą żywotnością, ponadto jest tańszy od miedzi. Aby obniżyć koszty produkcji w miedzianych wymiennikach ciepła, producenci starają się zmniejszyć grubość ścianki. Nie dotyczy to aluminium.

—Żeliwny. Kotły z żeliwnym wymiennikiem ciepła nagrzewają się długo i powoli stygną, zachowując ciepło przez długi czas po zatrzymaniu ogrzewania. Ponadto żeliwo wyróżnia się wysoką pojemnością cieplną i niską podatnością na korozję. Żywotność jednostki żeliwnej może wynosić 30 lub 50 lat. Odwrotną stroną medalu są ogromne wskaźniki masy i gabarytów urządzeń grzewczych, dlatego kotły z żeliwnym wymienniki...em ciepła produkowane są głównie w układzie podłogowym. Ponadto żeliwo nie toleruje nagłych zmian temperatury – może to powodować pęknięcia.

— Stalowy. Najbardziej rozpowszechnione są stalowe wymienniki ciepła w kotłach grzewczych. Stal cechuje się wysoką ciągliwością i wytrzymałością pod wpływem wysokich temperatur, jest tania, łatwa w obróbce na etapach produkcji. Jednak stalowe wymienniki ciepła są podatne na korozję. W efekcie nie są tak trwałe.

— Ze stali nierdzewnej. Wymienniki ciepła wykonane ze stali nierdzewnej to „rzadkie ptaki” w kotłach grzewczych, co tłumaczy się wysokimi kosztami użytkowania tego materiału. Lecz łączą one w sobie zalety żeliwa i stali. Stal nierdzewna wykazuje wysoką odporność na korozję, szok termiczny, niską bezwładność i długą żywotność.

- Spadek ciśnienia gazu. Ten system ochrony zapewnia wyłączenie kotła w przypadku krytycznego spadku ciśnienia gazu, które jest niewystarczające do normalnej pracy palnika. W przypadku takiego spadku zawór doprowadzający gaz do palnika zostaje zamknięty i zablokowany. Po przywróceniu ciśnienia gazu również pozostaje on zamknięty, należy go ręczenie otworzyć i ponownie uruchomić dopływ gazu.

- Przegrzanie wody. Czujnik temperatury, który automatycznie wyłącza kocioł, gdy temperatura płynu chłodzącego w układzie zostanie przekroczona.

- Gaszenie płomienia. Zabezpieczenie przeciwpożarowe opiera się na czujniku, który monitoruje spalanie gazu i automatycznie przestaje go dostarczać w przypadku zgaśnięcia palnika. Zapobiega to napełnieniu pomieszczenia gazem i ewentualnymi tragicznymi konsekwencjami tego faktu.

- Brak ciągu. W kotłach z otwartą komorą spalania, aby utrzymać normalne warunki w pomieszczeniu, w którym taki kocioł jest zainstalowany, konieczne jest ciągłe usuwanie produktów spalania do atmosfery. Brak normalnego ciągu w kominie może prowadzić do gromadzenia się produktów spalania w pomieszczeniu. System przeciwciągowy zapobiega temu, automatycznie wyłączając kocioł, gdy wykryje, że spaliny wydostają się na zewnątrz komina.

- Brak Zanik prądu. Większość nowoc...zesnych kotłów ma elektroniczny system sterowania; ponadto wiele elementów konstrukcyjnych (pompy, zawory, wentylatory itp.) jest również zasilanych energią elektryczną. Zatem przerwa w zasilaniu podczas pracy kotła nieuchronnie doprowadzi do nienormalnego trybu pracy, który jest obarczony awariami, a nawet wypadkami. Aby zapobiec takim przypadkom, zainstalowany jest system ochrony przed zanikiem zasilania, który całkowicie zatrzymuje pracę kotła w przypadku zaniku zasilania. Po przywróceniu zasilania elektrycznego kocioł zwykle wymaga ręcznego ponownego uruchomienia.

- Naruszenie obiegu wody. Ten system ochrony monitoruje normalny ruch czynnika grzewczego wzdłuż obwodu grzewczego. Zakłócenie cyrkulacji może doprowadzić do przegrzania poszczególnych elementów kotła i jego uszkodzenia. Aby tego uniknąć, w przypadku zakłócenia cyrkulacji system wyłącza pompę i odcina dopływ gazu do palnika.

- Zamarznięcie cieczy w obwodzie. Układ kontrolujący temperaturę w obiegu grzewczym. Zamarznięcie cieczy w obwodzie zakłóca normalną pracę ogrzewania, co w najlepszym przypadku może wymagać podgrzania rur, a w najgorszym doprowadzić do uszkodzenia instalacji (pęknięcia). Aby temu zapobiec, gdy temperatura płynu chłodzącego spadnie poniżej 5 °C, następuje zapłon palnika, załącza się pompa cyrkulacyjna i obwód nagrzewa się aż do osiągnięcia temperatury około 35 °C - w ten sposób zapobiega się tworzeniu lodu w rurach.