Porównanie Godox V100 vs Godox V1 Pro

Modele aparatów, z którymi może współpracować lampa błyskowa. Należy pamiętać, że zwykle parametr ten jest wskazany w charakterystyce bardzo w przybliżeniu - wymienieni są tylko producenci kamer, ale modele jako takie nie wchodzą w rachubę. Dlatego przed zakupem lampy błyskowej warto osobno wyjaśnić, czy będzie ona działać normalnie z twoim aparatem - na przykład na stronie internetowej producenta lub forach tematycznych. Dotyczy to zwłaszcza urządzeń innych firm - takie modele są nieco bardziej narażone na problemy niż „natywne” lampy błyskowe do aparatu. Jednocześnie urządzenia tej samej firmy zwykle mają takie same wymagania dotyczące podłączania lamp błyskowych i dlatego parametr ten o dość wysokim stopniu dokładności pozwala ocenić kompatybilność.

Jeśli specyfikacja lampy błyskowej wskazuje na kompatybilność z kilkoma markami aparatów, zwykle oznacza to, że ten model jest dostępny w kilku wersjach, z których każda jest przeznaczona dla odpowiedniego producenta.

Należy zauważyć, że „nienatywny” aparat i lampa błyskowa mogą być całkiem kompatybilne i działać normalnie w większości trybów fotografowania. Niemniej jednak obsługa TTL (patrz poniżej) i szereg innych specyficznych funkcji zwykle nie wchodzi w rachubę w tym przypadku, a ogólnie niezawodność i wydajność takiej kombinacji jest niższa niż w przypadku aparatu z „natywną” lampą błyskową. Dlatego lepiej wybrać wszystkie te same akcesoria o bezpośrednio deklarowanej kompatybilności.

Obecni...e stosowane są kompatybilne aparaty: Canon, Fuji, Leica, Nikon, Olympus, Panasonic, Pentax, Samsung, Sigma, Sony.

Liczba przewodnia jest główną cechą opisującą moc impulsu świetlnego lampy błyskowej. Jest on opisywany jako maksymalna odległość (w metrach), przy której, przy ISO 100 i przysłonie obiektywu f/1 (przysłona 1), lampa błyskowa jest w stanie oświetlić „przeciętny” obiekt wystarczająco dla normalnej ekspozycji; Mówiąc najprościej - w jakiej odległości od lampy błyskowej możliwe będzie prawidłowe sfotografowanie sceny przy określonym ISO i przysłonie.

Istnieją formuły, według których znając liczbę przewodnią, można wywnioskować praktyczną odległość fotografowania dla każdej określonej wartości czułości i przysłony. Najprostszy wzór na obliczenie odległości przy ISO 100 wygląda następująco: S = N / f, gdzie S to odległość, N to liczba przewodnia, a f to wartość przysłony. Na przykład dla liczby przewodniej 56 i obiektywu f/2,8 odległość ta będzie wynosić 56/2,8 = 20 m. Zwiększenie lub zmniejszenie czułości odpowiednio 2 razy zwiększa lub zmniejsza wskazaną odległość o około 1,4 razy. Jeśli chcesz jak najdokładniej obliczyć odległość, skorzystaj z bardziej szczegółowych wzorów, które można znaleźć w specjalistycznych źródłach.

Oddzielnie należy zauważyć, że liczby przewodnie błysków są z reguły wskazywane przez producentów dla określonych ogniskowych obiektywów. Wynika to z faktu, że im krótsza ogniskowa i odpowiednio szerszy kąt widzenia, tym więcej światła potrzeba do oświetlenia sceny i tym mocniejszy powinien być impuls błysku (przy tej samej odległości). Dl...atego przy wyborze według liczby przewodniej warto zwrócić uwagę na ogniskową podaną przez producenta i wybrać model z rezerwą chodu - zwłaszcza, że liczby przewodnie są często przepisywane dla obiektywów o dość „dalekim zasięgu” (z ogniskowej około 80-100 mm w ekwiwalencie 35 mm).

Czas, potrzebny lampie błyskowej lub generatorowi (w przypadku lamp studyjnych) na przygotowanie się do następnego impulsu. Im jest mniejszy, tym lepiej. Parametr ten jest szczególnie ważny przy robieniu zdjęć seryjnych, gdy odstęp między klatkami jest niewielki: jeśli często fotografujesz w tym trybie, warto poszukać lampy błyskowej o jak najkrótszym czasie ładowania. Należy również pamiętać, że w specyfikacji zwykle podaje się najkrótszy czas ładowania; w niektórych trybach pracy może on być większy niż zadeklarowano.

Liczba błysków, jaką lampa błyskowa może wytworzyć bez ładowania lub wymiany baterii (patrz „Zasilanie”). Parametr ten jest bardzo przybliżony, ponieważ w praktyce silnie zależy od wielu czynników: czasu trwania błysku, wykorzystania wyświetlacza i jego podświetlenia (jeśli takowe są obecne, patrz poniżej), podświetlenia autofokusa (patrz „Funkcje i możliwości”) itp., a w przypadku wymiennych baterii - nawet od ich jakości. Często producenci podają w specyfikacji „idealną”, maksymalną możliwą liczbę błysków - tj. przy ich minimalnym czasie trwania, nieużywaniem dodatkowych funkcji, a nawet optymalnym trybem temperaturowym akumulatora. W rzeczywistości wskaźnik ten może być niższy. Niemniej jednak dane podane w specyfikacji umożliwiają ocenę autonomii lampy błyskowej, a nawet porównanie różnych modeli ze sobą.

Kąt, pod którym rozchodzi się główny strumień światła z lampy błyskowej. Parametr ten wyraża się nie bezpośrednio w stopniach, ale poprzez ogniskowe odpowiednich obiektywów w milimetrach: na przykład kąt rozproszenia 105 mm odpowiada kątowi widzenia obiektywu o tej samej ogniskowej (odpowiednik 35 mm). Pozwala to w łatwy sposób dobrać lampę błyskową do konkretnej optyki, tak aby jak najefektywniej oświetliła całą przestrzeń, która wpada w kadr. A najbardziej zaawansowane współczesne lampy błyskowe mogą mieć zmienny kąt rozproszenia, co pozwala dostosować je do różnych funkcji fotografowania/nagrywania; funkcja ta jest szczególnie przydatna przy korzystaniu z obiektywów zmiennoogniskowych. Zmiana kąta rozproszenia odbywa się dzięki ruchomemu obiektywowi, zamontowanemu w główce lampy i może być realizowana zarówno automatycznie, jak i ręcznie (więcej szczegółów w punkcie „Funkcje i możliwości”).

Temperatura barwowa światła emitowanego przez urządzenie. Klasyczne lampy impulsowe w większości mają standardową temperaturę barwową 5500 - 5600 K, więc parametr ten zwykle nie jest podawany dla takich lamp. Ale źródła światła w aparacie (patrz „Typ”) mogą się znacznie różnić w tym wskaźniku, zostaną one omówione.

Temperatura barwowa charakteryzuje ogólną barwę światła wytwarzanego przez urządzenie. Jednocześnie ciekawy niuans polega na tym, że niskie wartości odpowiadają kolorom postrzeganym przez osobę jako ciepłe; a wraz ze wzrostem temperatury barwowej odcień przesuwa się coraz bardziej w kierunku zimniejszych kolorów. Na przykład dla żarówki o mocy 60 W, której światło ma wyraźny żółtawy kolor, parametr ten wynosi około 2700 K, a dla świetlówki, która wytwarza światło „dzienne” o niebieskawym odcieniu, wynosi około 7000 K.

Ogólnie rzecz biorąc, temperatura barwowa oświetlenia jest jednym z najważniejszych parametrów podczas fotografowania: określa balans kolorów obrazu „widzianego” przez aparat. W ustawieniach aparatu wskaźnik ten nazywa się „balansem bieli”. Można go wyznaczyć automatycznie, jednak dla jak najbardziej wiernego odwzorowania barw nadal pożądane jest ustawianie jego wartości według znanej temperatury barwowej oświetlenia.

W szczególności w przypadku źródeł światła na kamerze temperatura barwowa może być stała lub regulowana. W modelach nieregulowanych wartość tego parametru jest taka sama jak w większości lamp błyskowych - 55...00 K, co w przybliżeniu odpowiada neutralnej bieli. Regulacja zapewnia możliwość przynajmniej obniżenia temperatury barwowej – zwykle do 3200 K, co z grubsza odpowiada ciepłemu białemu światłu. Ponadto sporadycznie pojawiają się modele, w których maksymalna temperatura barwowa przekracza 5500 K, osiągając 6000 K, a nawet więcej.

Możliwość zmiany temperatury barwowej może przydać się nie tylko przy fotografowaniu jako takim, ale także przy „dopasowaniu” lampy do innych źródeł światła. Faktem jest, że jeśli kilka jednocześnie używanych źródeł światła ma różne temperatury barwowe, odwzorowanie kolorów na kręconej scenie będzie zawodne – do tego stopnia, że monochromatyczny obiekt oświetlony różnymi lampami z różnych stron może wyglądać jak dwukolorowy. Jednym ze sposobów uniknięcia tego jest ustawienie temperatury barwowej światła w aparacie na temperaturę otoczenia. Warto jednak tutaj zauważyć, że metody regulacji odcienia i dokładność takiej regulacji mogą się różnić. Najbardziej zaawansowaną opcją jest zastosowanie dwóch zestawów diod LED o ciepłej i zimnej poświacie; zmieniając stosunek jasności między tymi zestawami, możesz zmienić ogólną temperaturę kolorów - i to dość płynnie i dokładnie. Innym sposobem jest zastosowanie kolorowych dyfuzorów (patrz niżej), ale tutaj regulacja odbywa się krokowo, ze stałymi wartościami (z dyfuzorem i bez dyfuzora). Niektóre urządzenia łączą obie te metody.

Nazwa modelu oryginalnej baterii (patrz „Źródło zasilania”) używanej w lampie błyskowej lub źródle światła ciągłego. Znając konkretny model, z łatwością znajdziesz zapasową lub zamienną baterię do swojego sprzętu.

Typ złącza używanego do zasilania lub ładowania akumulatora. W kompaktowych lampach kamerowych najczęściej do tych celów przystosowany jest port USB, natomiast większe i mocniejsze źródła światła są zwykle wyposażane w złącze zasilania prądem stałym.

Najczęstsze opcje to:

- MikroUSB. Mniejsza wersja złącza USB przeznaczona do urządzeń przenośnych. Pojawił się dość dawno temu, ale do dziś nie traci popularności. Można go znaleźć wszędzie, ale stopniowo jest zastępowany przez interfejs USB typu C (patrz poniżej).

-USB C. Miniaturowe złącze USB, pozycjonowane między innymi jako potencjalny następca microUSB. W odróżnieniu od swojego poprzednika, port ten posiada dwustronną konstrukcję, dzięki czemu wtyczkę można włożyć do gniazdka z dowolnej strony.

— DC. Port do podłączenia zewnętrznego źródła prądu stałego (prąd stały). Złącze to umożliwia zasilenie źródła światła bezpośrednio z odpowiedniego zasilacza, jeśli istotna jest niezawodność i stabilna praca oświetlenia. Złącze prądu stałego ma kształt cylindryczny i jest przystosowane do podłączenia wtyczki okrągłej.