Rodzaj
—
Uchwyt ścienny. Urządzenie do mocowania telewizora na ścianie; przyczepia się bezpośrednio do powierzchni bez dodatkowych elementów. Taka instalacja przyda się szczególnie w małych pomieszczeniach, gdzie powierzchnia nie pozwala na zastosowanie stojaka podłogowego lub szafki. Co prawda, mocowanie do ściany wymaga pewnych kosztów pracy (na przykład trzeba będzie wywiercić betonową ścianę).
—
Uchwyt sufitowy. Urządzenie do mocowania telewizora do sufitu. Podobnie jak ścienny, nie wymaga dodatkowego wyposażenia, mebli itp. i pozwala zaoszczędzić miejsce, jednak instalacja wiąże się z pewnymi trudnościami, a ciągłe oglądanie telewizji z podniesioną głową jest niewygodne. Dlatego taki uchwyt przeznaczony jest przede wszystkim do miejsc publicznych, w których ważna jest ochrona sprzętu przed kradzieżą i aktami wandalizmu.
—
Uchwyt biurkowy. Urządzenie do umieszczania ekranu na biurku lub podobnej powierzchni. Konkretny sposób montażu może być różny: wśród modeli biurkowych znajdują się zarówno stojaki bez dodatkowych mocowań, jak i urządzenia z zaciskami i/lub mocowaniem na śruby (patrz „Montaż”). Jednak w każdym razie modele biurkowe są przeznaczone głównie do monitorów — w przypadkach, gdy ich własny uchwyt jest całkowicie nieobecny w konstrukcji lub nie pasuje w ten czy inny sposób.
—
Stojak podłogowy. Stojak prz
...eznaczony do montażu na podłodze. Zwykle nie jest sztywno zamocowany, w razie potrzeby można go przestawić, są nawet modele z kółkami. W przeciwieństwie do różnych stolików (patrz niżej) jest przeznaczony przede wszystkim do umieszczenia telewizora, a wszelkie dodatkowe półki są raczej wyjątkiem niż regułą. Zaletą stojaków podłogowych jest łatwość instalacji, wadą jest potrzeba miejsca na podłodze.
— Stolik. Stolik w tym przypadku to osobny mebel z jedną lub kilkoma półkami, a czasem nawet szufladami. Telewizor na stoliku montowany jest na górnej półce na własnym stojaku, a pozostałe półki można wykorzystać na dodatkowe wyposażenie (np. odtwarzacz DVD lub centrum multimedialne) lub inne przedmioty. Stoliki te są tak łatwe w montażu i użytkowaniu, jak to tylko możliwe – po prostu stawia się je na podłodze, jak zwykłe biurka. Nie mają też prawie żadnych problemów z kompatybilnością: częścią roboczą jest zwykła płaska powierzchnia, pasująca do każdego stojaka z zestawu (oczywiście w określonych wymiarach i wadze). Główną wadą jest zajmowana przestrzeń na podłodze, przez co stoliki słabo nadają się do ciasnych przestrzeni. Ponadto montaż telewizora na własnym stojaku jest nieco mniej niezawodny niż na uchwycie, ponieważ istnieje możliwość przewrócenia się (choć bardzo mała).
— Stolik z uchwytem. Rodzaj stolika (patrz wyżej), wyposażony we własny uchwyt do telewizora. Zachowując większość zalet klasycznych stolików (łatwość montażu, dodatkowe półki), ta konstrukcja zapewnia zwiększoną niezawodność — przewrócić telewizor można tylko razem ze stolikiem, co jest prawie niemożliwe do zrobienia przez przypadek. Jednocześnie obecność uchwytu zmniejsza wszechstronność w porównaniu ze zwykłymi stolikami — nie każdy telewizor może się na nim zmieścić.Mocowanie
Sposób mocowania uchwytu biurkowego (patrz „Rodzaj”) do blatu.
Parametr ten jest określony dla tych modeli, które posiadają dodatkowe urządzenia do mocowania na biurku —
zacisk, platformę do
mocowania przelotowego na śrubach wkręcanych lub oba razem. Ponadto w sprzedaży dostępne są tradycyjne
stojaki, które nie mają urządzeń mocujących; są tak łatwe, jak to możliwe, w montażu i przenoszeniu z miejsca na miejsce, ale nie są zbyt niezawodne.
Jeśli chodzi o różne sposoby mocowania, ich cechy są następujące:
— Zacisk. Mocowanie za pomocą zacisku przymocowanego do krawędzi biurka. Zaciski są bardziej ograniczone pod względem umiejscowienia niż śruby — nie można ich montować na środku blatu. Jednocześnie takie mocowanie jest znacznie łatwiejsze zarówno podczas wstępnego montażu, jak i przy przenoszeniu konstrukcji z miejsca na miejsce: nie ma potrzeby wiercenia biurka podczas przygotowania miejsca na śruby. A ograniczony wybór lokalizacji jest często rekompensowany mnogością regulacji, które pozwalają ustawić optymalną pozycję ekranu. Z tego powodu to właśnie zaciski są najpopularniejsze w uchwytach biurkowych z mocowaniami.
— Przelotowy (na śrubach wkręcanych). Mocowanie za pomocą śrub przez otwory przelotowe w blacie. Głównymi zaletami tej opcji są niezawodność, a także możliwość wyboru miejsca instalacji niemal w dowolnym miejscu na bl
...acie. Sama procedura montażu jest jednak dość skomplikowana i polega na umieszczeniu na stałe w jednym miejscu, bez przemieszczania – w końcu konieczne jest wywiercenie otworów pod śruby. Dlatego ten rodzaj mocowania występuje rzadko – bardziej powszechne są uniwersalne mocowania (patrz poniżej).
— Uniwersalny. Mocowanie, które pozwala na dwa powyższe warianty montażu naraz — za pomocą zacisku do krawędzi blatu lub za pomocą śrub. Ta konstrukcja pozwala wybrać najlepszą opcję według własnego uznania. Jednocześnie nie jest technicznie trudne zapewnienie w jednym uchwycie w tym samym czasie zacisku i możliwości mocowania przelotowego; dlatego większość uchwytów z możliwością użycia śrub należy właśnie do kategorii uniwersalnych.Kąt nachylenia w górę
Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w górę od pionu. Im większy kąt nachylenia, tym szersze możliwości regulacji, jednak w praktyce rzadko wymagany jest kąt większy niż 5°.
Kąt nachylenia w dół
Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w dół od pionu. Podobnie jak w przypadku regulacji w pionie, im większy kąt, tym szersze możliwości regulacji; jednak częściej wymagane jest nachylenie w dół (telewizor można zainstalować pod sufitem), a jego kąt może wynosić 15-20°.
System porządkowania kabli
Możliwość
ułożenia kabli dostarczonych do telewizora wewnątrz ramienia lub nogi uchwytu (dla konstrukcji sufitowych i podłogowych odpowiednio, patrz „Rodzaj”). Taki układ nadaje całej konstrukcji schludny wygląd, ponieważ kable, często o różnych rozmiarach i kolorach, a nawet splątane ze sobą, są niewidoczne i nie psują estetyki.