Porównanie XGIMI Horizon S Max vs XGIMI Aura 2

Parametr ten w dużej mierze determinuje zdolność projektora do pracy w jasnym pomieszczeniu. W ciemnym pokoju wystarczy 1000 lumenów, aby wyświetlany obraz był jasny, nasycony, wyraźny i zrozumiały. Ale podczas pracy w oświetlonym pomieszczeniu projektor będzie potrzebował co najmniej 3500-4000 lumenów. Nie należy mylić wartości ANSI lumenów z lumenami szczytowymi (Peak lumens). To są dwa różne standardy jasności. Aby zamienić jeden rodzaj jasności na inny, musisz pomnożyć wartość lumenów szczytowych (Peak lumens) przez 10-12. To daje przybliżoną wartość ANSI lumenów.

Jednak eksperci nie zalecają gonienia za wysokimi wartościami ANSI lumenów. Istnieje wiele profesjonalnych projektorów o jasności do 3500 lumenów. Im niższa jasność, tym niższe zużycie energii, a jednocześnie dłuższa żywotność lampy. Oczywiście, jeśli projektor będzie zainstalowany w biurze lub sali na uczelni, gdzie wymagane jest dobre oświetlenie, zaleca się zakup modelu o jasności ANSI lumen wynoszącej 4000 lm i więcej.

Gama kolorów opisuje zakres kolorów, jakie projektor może odtworzyć.

Parametr ten podawany jest w procentach, jednak nie w odniesieniu do całej gamy widocznych kolorów, lecz w odniesieniu do konwencjonalnej przestrzeni barw (modelu kolorów). Wynika to z faktu, że żaden współczesny ekran nie jest w stanie wyświetlić wszystkich kolorów widzianych przez człowieka. Specyfikacje projektora mogą określać, na jakim modelu kolorów bazuje pokrycie. Im większa gama kolorów (100% lub więcej), tym bardziej kolory będą odpowiadać oryginalnie zamierzonym. Zbyt mała gama kolorów spowoduje, że obraz będzie matowy i wyblakły, natomiast zbyt duża gama kolorów spowoduje, że obraz będzie nienaturalny i przesycony. W praktyce jednak wartości od 90% do 110% są w większości przypadków uznawane za całkowicie akceptowalne i nie powodują zauważalnego pogorszenia obrazu.

Każde pokrycie kolorystyczne jest podawane w procentach, jednak nie względem całej różnorodności widocznych kolorów, lecz względem warunkowej przestrzeni barwnej (modelu barwnego). Jest to związane z tym, że żaden współczesny ekran nie jest w stanie wyświetlić wszystkich kolorów widzianych przez człowieka. Niemniej jednak, im większe pokrycie kolorów – tym szersze możliwości projektora, tym lepszej jakości jest jego odwzorowanie kolorów.

DCI-P3 to profesjonalny model kolorów, głównie stosowany w cyfrowych kinach. Jest znacznie szerszy niż standardowy sRGB, dzięki czemu oferuje kolory bardziej jakościowe i wiarygodne. W związku z tym wartości procentowe są mniejsze – na przykład 115% pokrycia sRGB odpowiada około 90% pokrycia DCI-P3. Jednocześnie projektory z wysokim pokryciem DCI-P3 są kosztowne.

Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.

Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:

— Tradycyjne, inaczej prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.

— Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.

— Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.

Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.

Możliwość pracy projektora w trybie tylnej projekcji(odwrócenie obrazu).

Istnieją dwie główne odmiany tylnej projekcji. Najczęściej w projektorach spotyka się poziome odwrócenie obrazu — stosuje się je przy instalacji urządzenia za ekranem projekcyjnym. Pionowe odwrócenie stosuje się z kolei w projektorach ze stałą korekcją trapezu — ze względu na cechy konstrukcyjne, przy montażu na suficie, takie uradzenia muszą być odwrócone do góry nogami, co wymaga odpowiedniej korekcji wyświetlanego obrazu.

Najkrótsza odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Zazwyczaj jest to minimalna odległość, przy której obraz projektora pozostaje ostry.

Parametr ten jest szczególnie istotny, jeśli urządzenie ma być umieszczone w niewielkiej odległości od ekranu (np. w ograniczonej przestrzeni). Niektóre współczesne projektory są w stanie normalnie pracować już w odległości 10-20 cm. Należy również pamiętać, że odległości projekcyjne są określane przede wszystkim przez obiektyw, a jeśli początkowy zakres tych odległości nie odpowiada, być może sytuację można rozwiązać poprzez wymianę optyki.

Najdłuższa odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Jest to maksymalna odległość, przy której obraz pozostaje ostry i zachowuje akceptowalną jasność – przynajmniej wystarczającą do oglądania w zaciemnionym pomieszczeniu na wysokiej jakości ekranie.

Wybierać według tego parametru należy z uwzględnieniem przewidywanych warunków pracy i odległości. Jednocześnie nie zaszkodzi mieć pewien margines na maksymalną odległość — skoro, jak już wspomniano, zwykle jest to wskazane dla idealnego ekranu i zaciemnionego pomieszczenia, a takie warunki nie zawsze są dostępne. Zwracamy również uwagę, że chociaż odległości projekcyjne zależą od obiektywu, nie każdy projektor z wymiennym obiektywem pozwala na instalację bardziej „dalekosiężnej” optyki niż standardowa – urządzenie może po prostu nie mieć wystarczającej jasności na większą odległość.

Przekątna obrazu wyświetlanego przez projektor. Z reguły jest wskazywana jako zakres — od najmniejszej, przy minimalnej odległości projekcyjnej, do największej, przy maksymalnej. Więcej informacji na temat odległości projekcyjnych można znaleźć powyżej; tutaj należy powiedzieć, że wybór według przekątnej zależy zarówno od odległości między ekranem a widzami, jak i od formatu projektora. Na przykład do oglądania wideo najlepszą opcją jest sytuacja, gdy odległość od widza do obrazu odpowiada 3 – 4 przekątnym, a do pracy z prezentacjami może przydać się również stosunkowo duży obraz. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach; tutaj tylko przypominamy, że obraz musi pasować do ekranu używanego z projektorem.

Odległość projekcyjna jest istotna przy określaniu rozmiaru ekranu projekcyjnego i odległości, w jakiej powinien on znajdować się od projektora. Większość projektorów ma zmienny współczynnik projekcji. Na skrajnych pozycjach są to tryb szerokokątny (najmniejsza wartość) i tryb teleobiektywu (największa wartość). Znając te wartości, możesz określić zakres odległości projekcyjnej, w których musisz umieścić projektor, aby wyświetlany obraz pasował do określonych wymiarów ekranu projekcyjnego.

Według tych wartości należy sprawdzać lub ustawiać powiększenie optyczne. Większą wartość dzielimy przez mniejszą wartość, a otrzymamy liczbę, na przykład 1,33-2,16:1.

Jeśli chcemy obliczyć dla określonego rozmiaru obrazu lub ten projektor jest odpowiedni, robimy to w następujący sposób: 1,33*3 (szerokość obrazu)=odległość, na której projektor powinien wisieć.