Porównanie Epson SureColor SC-F501 vs Epson SureColor SC-T3100X

O typie plotera decyduje zastosowana technologia druku. W naszych czasach najbardziej rozpowszechnione są modele laserowe i atramentowe, jednak można znaleźć inne, bardziej specyficzne odmiany - plotery solwentowe, sublimacyjne, ultrafioletowe, tekstylne, lateksowe i stałoatramentowe. Oto główne możliwości każdego z tych typów:

- drukarka atramentowa. W ploterach atramentowych obraz budowany jest z najmniejszych kropelek atramentu, „wypluwanych” przez głowicę drukującą na papier. Takie urządzenia są stosunkowo niedrogie, ale zapewniają dobrą jakość druku i radzą sobie ze zwykłym papierem, a sama technologia atramentowa nadaje się do pełnokolorowych obrazów. Jedną z jego głównych wad jest słaba przydatność do uzyskania dużej liczby wydruków w krótkim czasie: drukowanie jest stosunkowo wolne, a wydruki są droższe niż np. wydruki laserowe. Ponadto atrament używany do klasycznego druku atramentowego jest wrażliwy na wilgoć, ekstremalne temperatury oraz w większości przypadków na światło ultrafioletowe. Dlatego materiały drukowane na takim ploterze nadają się tylko do użytku w pomieszczeniach; do użytku na zewnątrz należy zastosować powłoki ochronne lub bardziej odporne technologie, takie jak UV lub rozpuszczalnik (patrz poniżej).

- Laser. Druk laserowy odbywa się za pomocą tonera sproszkowanego: wiązka lasera „znakuje” poszczególne obszary na specjalnym światłoczułym bębnie, do tych obszarów przywiera toner, który jest następnie przenoszony na papier. Takie urządzenia są bardzo wygodne do pracy z dużą liczbą materiałów: drukowanie jest szybkie, a koszt wydruku jest niski. Z drugiej strony zdecydowana większość takich ploterów jest monochromatyczna, do rysunków i innych podobnych materiałów. W przypadku druku kolorowego technologia laserowa jest słabo przystosowana. A plotery laserowe nie są tanie. Jednak stosunkowo niedawno pojawiła się specyficzna odmiana - plotery LED. Są one podobne w zasadzie działania, dlatego też potocznie nazywane są laserowymi; jednak zamiast pojedynczego emitera, takie urządzenia wykorzystują system LED. Umożliwiło to uproszczenie projektu i obniżenie jego kosztów.

- Rozpuszczalnik. Ta technologia druku jest zasadniczo podobna do atramentu, ale wykorzystuje specjalne tusze na bazie rozpuszczalnika - rozpuszczalnika otrzymywanego z produktów naftowych. Zaletą takich farb nad farbami konwencjonalnymi jest to, że rozpuszczalnik „wnika” głęboko w powierzchnię materiału. Gwarantuje to niezawodność, odporność na niekorzystne warunki, a także możliwość druku na szerokiej gamie materiałów – banerów, folii winylowych, tkanin itp. Jednocześnie, w przeciwieństwie do druku UV, materiały nie wymagają specjalnej obróbki – wystarczy poczekać na wyschnięcie rozpuszczalnika. Dzięki temu, a także możliwości stworzenia kolorowego pełnokolorowego obrazu, plotery solwentowe cieszą się dużą popularnością w szczególności w produkcji reklamy zewnętrznej. Jednak ta technologia ma również wady - przede wszystkim ostry zapach, który utrudnia drukowanie materiałów do użytku w pomieszczeniach.

- Sublimacja. Plotery, których działanie opiera się na zjawisku sublimacji - odparowaniu stałego barwnika i osadzaniu się jego cząstek na nośniku (często - pod powierzchnią nośnika). Rozróżniamy dwa rodzaje druku sublimacyjnego: bezpośredni, gdy obraz jest nanoszony bezpośrednio na nośnik finalny, oraz transferowy, gdy obraz jest drukowany na nośniku pośrednim i przenoszony z niego na zadrukowaną powierzchnię za pomocą prasy termicznej. We współczesnych ploterach najczęściej spotyka się drugą opcję - pozwala ona drukować na szerokiej gamie materiałów, w tym na wielkogabarytowych przedmiotach, które po prostu nie zmieściłyby się w bezpośrednim ploterze. To modele z tym sposobem pracy rozumiane są w tym przypadku pod pojęciem „sublimacja”, a urządzenia z możliwością bezpośredniego nadruku są wyróżnione w osobnej kategorii - tekstylia; zobacz poniżej więcej szczegółów. W każdym razie technologia sublimacji zapewnia "obraz" wyższej jakości niż atrament (i jego analogi), ale atrament jest wrażliwy na światło ultrafioletowe, co może wymagać zastosowania powłok ochronnych.

- Ultrafiolet. Rodzaj druku atramentowego (patrz wyżej) wykorzystujący tzw. Atrament utwardzany promieniami UV - atrament utwardzający się pod wpływem promieniowania UV. Taki atrament tworzy film na powierzchni drukowanego materiału, który chroni nałożony obraz przed niekorzystnymi wpływami (kurz, wilgoć); jednocześnie, dzięki dobrym właściwościom adhezyjnym atramentu, do druku można zastosować szeroką gamę materiałów, co sprawia, że technologia ta doskonale nadaje się do reklamy zewnętrznej. W porównaniu do innych podobnych technologii - solwent - atramenty UV są droższe, ale z wielu powodów wydruki są nieco tańsze. Inne zalety to natychmiastowe krzepnięcie i mniej wyraźny zapach, dzięki czemu druk UV nadaje się również do materiałów wewnętrznych.

- Tekstylia. Plotery z możliwością druku na tkaninach. Z reguły są to swego rodzaju modele sublimacyjne (patrz wyżej) obsługujące druk bezpośredni. Należy pamiętać, że trwały i stabilny obraz z takim nadrukiem można uzyskać tylko na materiałach syntetycznych - atrament jest stopniowo zmywany z bawełny i innych naturalnych tkanin podczas prania. Ponadto ta metoda nie jest odpowiednia dla materiałów wrażliwych na ciepło.

- Stały atrament. Jak sama nazwa wskazuje, ten typ plotera wykorzystuje barwniki półprzewodnikowe. Podczas drukowania wymagane porcje atramentu są topione i nakładane na bęben, który odciska je na materiale. Urządzenia stałoatramentowe są kompatybilne z szeroką gamą materiałów (papier, folia, karton), pozwalają uzyskać jasny, bogaty w kolory obraz o doskonałej rozdzielczości, zapewniają dobrą szybkość, a koszt wydruków przy długotrwałym użytkowaniu jest bardzo Niska. Jedną z wad tej technologii jest konieczność ciągłego włączania plotera - w przeciwnym razie przy każdym włączeniu część atramentu będzie wyrzucana do pojemnika na odpady.

- Lateks. Plotery wykorzystujące atramenty wodne ze sztucznym lateksem. W procesie pracy poszczególne kropki są nakładane podobnie jak w przypadku druku atramentowego (patrz wyżej), po czym są podgrzewane przez piec w celu odparowania wody i utrwalenia lateksu. Jedną z kluczowych zalet tego typu ploterów jest przyjazność dla środowiska: są bezpieczne i można je zainstalować w każdym pomieszczeniu. Ponadto plotery lateksowe są kompatybilne z szeroką gamą materiałów (w tym nawet tekstyliami), zapewniają dobrą jasność i odwzorowanie kolorów, a wydruki są bezwonne i odporne na wilgoć.

Przybliżony czas, jaki zajmuje ploterowi wydrukowanie jednego arkusza.

Parametr ten jest podawany dla rozmiaru, dla którego urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane (patrz „Rozmiar papieru”). I jest przybliżony, ponieważ zwykle podaje się go dla optymalnych lub prawie optymalnych warunków drukowania: niska jakość i rozdzielczość, stosunkowo proste obrazy itp. Tak więc rzeczywisty czas drukowania arkusza może różnić się od podanego w jednym lub drugim kierunku, w zależności od parametry pracy - począwszy od wspomnianej jakości i rozdzielczości, a skończywszy na rodzaju mediów Jednak według liczb wskazanych w charakterystyce całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie, z reguły proporcjonalnie odpowiada różnicy rzeczywistej prędkości roboczej.

Warto też mieć na uwadze, że na ten czas zazwyczaj wskazuje czas trwania samego procesu drukowania – od uchwycenia arkusza przez podajnik do wyjścia gotowego wydruku z urządzenia. Pomiędzy drukowaniem poszczególnych arkuszy nieuchronnie występują przerwy, tak że łączny czas drukowania jest dłuższy niż czas drukowania arkusza pomnożony przez liczbę arkuszy. Np. urządzenie z czasochłonnością 36 s na arkusz teoretycznie musiałoby drukować około 100 arkuszy na godzinę (1 h = 3600 s, 3600/36 = 100), ale w praktyce taki ploter zwykle produkuje około 70 - 75 arkuszy.

Największa średnica roli, jaką można ustawić na ploterze z roli na rolę (patrz wyżej). Parametr ten jest przydatny przede wszystkim przy doborze mediów: materiał o tej samej szerokości może być produkowany w rolkach o różnych średnicach.

Metody przesyłania danych obsługiwane przez ploter.

Oprócz bezpośredniego połączenia z komputerem PC przez USB, które jest obsługiwane przez zdecydowaną większość tego typu urządzeń, bardzo popularne jest obecnie połączenie z sieciami komputerowymi – zwykle przez przewodowy port LAN, a często przez Wi-Fi. W tym drugim przypadku dodatkowo mogą być obsługiwane specjalne tryby pracy - Wi-Fi Direct i/lub . Można też znaleźć plotery z obsługą nośników zewnętrznych - w postaci czytnika kart lub własnego portu USB dla pendrive'ów.

Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Połączenie z komputerem (USB). Podłączenie do standardowego portu USB w komputerze stacjonarnym lub laptopie to klasyczny format przesyłania danych, który można znaleźć w prawie wszystkich nowoczesnych ploterach. Umożliwia wysyłanie zadań drukowania do urządzenia, zarządzanie ustawieniami, odbieranie różnych powiadomień o pracy na komputerze, zapisywanie zdigitalizowanych materiałów z wbudowanego skanera (jeśli jest dostępny, patrz wyżej) itp. Wady tego połączenia to m.in. jest przeznaczony do komunikacji pomiędzy ploterem a tylko jednym konkretnym komputerem. To prawda, że na tym komputerze możesz również skonfigurować ogólny dostęp...przez sieć - ale jest to dość trudne; łatwiej jest od razu wybrać urządzenie z łącznością sieciową (patrz poniżej).

- Połączenie sieciowe (LAN). Połączenie LAN przez przewodowy interfejs LAN. Sama łączność sieciowa przynajmniej sprawia, że ploter jest dostępny z dowolnego komputera w sieci lokalnej; a niektóre modele umożliwiają nawet kontrolę przez Internet. Ponadto takie urządzenia mogą pełnić różne specyficzne funkcje sieciowe - na przykład przesyłanie materiałów ze skanera do magazynu plików lub poczty e-mail. A połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi - w rzeczywistości ze względu na konieczność ułożenia przewodu - ale jest tańsze, a także zapewnia stabilniejsze i bardziej niezawodne połączenie, niezależne od przeszkód i poziomu zakłóceń w pobliżu urządzenie.

- USB (dla dysków flash). Złącze do podłączenia różnych mediów zewnętrznych, instalowane w samym ploterze. Oprócz dysków flash takie złącze można wykorzystać do zewnętrznych dysków twardych, a także do aparatów i wielu innych przenośnych gadżetów z wbudowanymi dyskami. W każdym razie takie połączenie służy głównie do drukowania bezpośredniego - wysyłania plików do druku bez użycia komputera. A jeśli masz skaner (patrz wyżej), możesz również kopiować zeskanowane materiały na urządzenie zewnętrzne przez port USB. Nawigacja po zawartości nośników zewnętrznych odbywa się zwykle za pomocą wyświetlacza zainstalowanego na ploterze.

- Czytnik kart. Wbudowany czytnik kart pamięci - najczęściej w formacie SD (chociaż konkretne typy i wolumeny obsługiwanych kart należy doprecyzować osobno, ponieważ standard SD obejmuje kilka podgatunków nośników). Korzystanie z tej funkcji jest generalnie podobne do opisanego powyżej portu USB dla pendrive'ów - umożliwia drukowanie materiałów bezpośrednio z zewnętrznego nośnika, a także zapisywanie danych otrzymanych ze skanera (jeśli jest dostępny) na tym nośniku. W dzisiejszych czasach karty pamięci są obsługiwane w wielu typach urządzeń elektronicznych – w szczególności laptopy prawie zawsze są wyposażone w czytniki kart, a w aparatach cyfrowych tego typu nośniki są standardowo wykorzystywane do zapisywania materiału filmowego. W związku z tym obecność czytnika kart w ploterze ułatwia wymianę danych taką techniką: wyjmowanie i wkładanie karty jest często łatwiejsze niż kopiowanie materiałów do komputera czy majstrowanie przy bezpośrednim połączeniu USB (o ile w ogóle jest dostępne). ).

- Wi-Fi. Posiadanie własnego modułu Wi-Fi pozwala ploterowi łączyć się z sieciami komputerowymi, a także korzystać ze specjalnych funkcji, takich jak Wi-Fi Direct i Airprint. Zobacz poniżej takie funkcje; Jeśli chodzi o połączenie sieciowe, zapewnia wszystkie te same możliwości, co opisany powyżej standard przewodowej sieci LAN. Jednocześnie połączenie Wi-Fi jest zauważalnie wygodniejsze, ponieważ pozwala obejść się bez układania kabli. To prawda, że takie połączenie jest nieco droższe, a poza tym szybkość przesyłania danych może spaść z dużą ilością zakłóceń lub „zajętym powietrzem”; jednak dla ploterów ta ostatnia najczęściej nie jest krytyczna, a cena modułu Wi-Fi jest często nieznaczna w porównaniu z ceną całego urządzenia. Dlatego większość nowoczesnych modeli sieci obsługuje nie tylko połączenie przewodowe, ale także bezprzewodowe.
Specyfikacje mogą również określać standard Wi-Fi używany przez urządzenie; najczęściej jest to Wi-Fi 4 lub Wi-Fi 5. Jednak różnica między tymi standardami w tym przypadku nie jest zasadnicza: obydwa zapewniają wystarczającą prędkość dla funkcji realizowanych w ploterach, a nowoczesny sprzęt bezprzewodowy zazwyczaj zapewnia kompatybilność ze wszystkimi główne standardy Wi-Fi ...

- Wi-Fi bezpośrednie. Funkcja występująca w modelach z wbudowanymi modułami Wi-Fi (patrz wyżej). Bezpośrednia obsługa pozwala na podłączenie innych urządzeń Wi-Fi (laptopy, smartfony, kamery itp.) bezpośrednio do takiego plotera, bez użycia routera czy sieci lokalnej. Jest to szczególnie przydatne, jeśli nie masz sprzętu sieciowego lub musisz go dodatkowo skonfigurować. Zestaw funkcji dostępnych przy takim połączeniu obejmuje co najmniej przesłanie materiałów do druku; jednak może być również zapewnione sterowanie ploterem i inne bardziej specyficzne funkcje.

- Druk lotniczy. Technologia bezpośredniego druku bezprzewodowego stosowana w urządzeniach Apple, takich jak iPhone, iPad, MacBook itp. Drukowanie przez AirPrint jest wygodne i proste – nie wymaga dodatkowej konfiguracji po podłączeniu do plotera i można je wykonać dosłownie „za jednym dotknięciem”. W tym przypadku komunikacja z urządzeniem drukującym odbywa się bezpośrednio przez Wi-Fi – podobnie jak opisane powyżej Wi-Fi Direct (w rzeczywistości AirPrint jest zwykle dostarczany jako dodatek do tego trybu).

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez ploter przy pracy. Im niższy wskaźnik ten, tym mniej niedogodności stwarza urządzenie dla innych. Jednocześnie we współczesnych ploterach poziom hałasu zwykle nie przekracza 60 dB, co jest porównywalne z telewizorem o średniej głośności; a wiele z nich nie wytwarzają nawet 50 dB, co odpowiada cichej rozmowie w odległości 2-3 m. A jeśli weźmiemy również pod uwagę fakt, że plotery są zwykle używane w obiektach przemysłowych, to możemy powiedzieć, że w większości przypadków wskaźnik ten nie odgrywa znaczącej roli.

Znamionowy pobór mocy plotera. Z reguły podaje się wartość maksymalną - dla trybu druku , gdy urządzenie wymaga największej mocy.

Im cięższe i wydajniejsze urządzenie, tym większy jego pobór mocy. Jednocześnie modele o podobnej specyfikacji mogą różnić się tym wskaźnikiem. I tutaj warto wychodzić z założenia, że bardziej energooszczędna jednostka zazwyczaj kosztuje więcej, lecz przy intensywnym użytkowaniu ta różnica może szybko się zwrócić ze względu na oszczędność energii elektrycznej.

Ponadto pobór mocy jest czasem niezbędny do specjalnych obliczeń elektrycznych - na przykład określenia niezbędnych parametrów stabilizatora napięcia, zapasowego generatora itp.

Wymiary jednostki głównej urządzenia. W przypadku modeli stacjonarnych (patrz „Instalacja”) jest to całkowity rozmiar całego plotera, to na nim należy kierować się przy wyborze i ocenie miejsca do instalacji. W przypadku urządzeń wolnostojących wielkość jest tutaj podana bez uwzględnienia regału, dlatego parametr ten odgrywa drugorzędną rolę i może być przydatny głównie do przechowywania lub transportu zdemontowanego urządzenia.

Całkowita waga plotera zazwyczaj nie obejmuje atramentu i papieru. Na parametr ten warto zwrócić uwagę przede wszystkim przy wyborze modeli stacjonarnych (patrz „Montaż”): nowoczesne plotery są dość masywne, co stawia odpowiednie wymagania stawiane im podstawkom.