Porównanie Kicx RTS 4.100 vs Alpine PMX-F640

Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 2 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Znamionowa moc dostarczana przez wzmacniacz do obciążenia połączonego mostkiem. Więcej informacji na temat mocy znamionowych można znaleźć w „Nom. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Podczas mostkowania głośnik jest podłączony nie do jednego kanału, ale jednocześnie do dwóch - za pomocą złącza „plus” jednego kanału i złącza „minus” drugiego. Jeśli wzmacniacz zapewnia podobny format pracy, to taka para kanałów działa w przeciwfazie, dzięki czemu moc jest sumowana. Pozwala to na podłączenie głośników do wzmacniacza, którego moc jest dwukrotnością nominalnej mocy urządzenia: np. przy 150 W na kanał można podłączyć 300 W akustyki na kanał. Jeśli są 4 lub więcej kanałów, możliwe staje się użycie kilku głośników zgodnie ze schematem „mostka”. Jest to zwykle wskazane bezpośrednio w charakterystyce - na przykład wpis „2x300 W” w pozycji „Bridged” oznacza możliwość pracy z dwoma głośnikami, każdy o mocy 300 W.

Wymagania dotyczące odporności na obciążenie dla mostkowania są takie same jak dla konwencjonalnych; patrz „Maksymalna rezystancja”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Najwyższa moc wyjściowa dostarczana przez wzmacniacz. Należy zauważyć, że wskaźnik ten nie jest znormalizowany, a różni producenci mogą oznaczać przez niego różne wartości - np. moc maksymalną krótkotrwałą, w ułamku sekundy, szczyty (skoki mocy), moc maksymalną że wzmacniacz jest w stanie przekazać w ciągu kilku sekund, a nawet moc, przy której urządzenie ulegnie awarii. Dlatego nie ma sensu porównywać ze sobą różnych modeli pod względem maksymalnej mocy. Ale przy wyborze akustyki dla wzmacniacza (lub odwrotnie), parametr ten może być bardzo przydatny: pożądane jest, aby maksymalna moc głośnika była co najmniej dwa razy większa niż wzmacniacza. Zmniejszy to ryzyko uszkodzenia akustyki przez przepięcie.

Zakres częstotliwości dźwięku, które wzmacniacz może obsłużyć. Uważa się, że standardowy zakres słyszenia dla ludzkiego ucha wynosi 16 – 20 000 Hz, ale dla niektórych osób te granice mogą być znacznie szersze. Ponadto drgania o niskiej częstotliwości, już niesłyszalne dla ucha, ale ekstremalnie bliskie dolnego progu słyszenia, przy dużej mocy akustycznej są odbierane przez całą powierzchnię ciała, co stwarza wrażenie najbardziej nasyconego dźwięku (choć trzeba uważaj na to, ponieważ infradźwięki mogą mieć zły wpływ na samopoczucie).

Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres częstotliwości wzmacniacza, tym bogatszy dźwięk może on zapewnić. Nie jest to jednak jednoznaczna gwarancja wysokiej jakości dźwięku – wiele zależy też od pasma przenoszenia, stosunku sygnału do szumu (patrz niżej) i innych cech konkretnego urządzenia. A podłączone głośniki też muszą odpowiadać temu zakresowi – inaczej sygnał zostanie „obcięty”.

Zwróć też uwagę, że wiele monobloków (patrz „Liczba kanałów”) ma górną granicę pasma na poziomie zaledwie kilkuset Hz – modele te przeznaczone są do współpracy z subwooferami, a wysokie częstotliwości byłyby dla nich niepotrzebnym nadmiarem.

— Procesor DSP. Cyfrowy procesor przetwarzania dźwięku poprawia ogólną jakość dźwięku i zapewnia dodatkowe opcje jego regulacji. Jedną z najważniejszych funkcji DSP jest korekcja czasowa: pozwala dostosować działanie akustyki tak, aby dźwięk z głośników znajdujących się w różnych odległościach od użytkownika docierał do niego w tym samym czasie. Ta koordynacja znacząco poprawia wrażenia dźwiękowe.

Obecność procesora znacząco wpływa na cenę wzmacniacza, jednak w większości przypadków jest to uzasadniona cena za jakość dźwięku. Jednak wyraźną wadą modeli „procesorowych” jest złożoność instalacji i konfiguracji, w tym celu najlepiej skontaktować się ze specjalistą.

— Regulacja fazy. Możliwość przesuwania sygnałów wchodzących do różnych kanałów wzmacniacza w fazie względem siebie; Przesunięcie fazowe w tym przypadku to niewielkie, ułamek sekundy, opóźnienie sygnału na jednym z kanałów względem drugiego. Konieczność takiego ustawienia wynika z faktu, że głośniki na różnych kanałach (w tym subwoofer) mogą znajdować się w różnych odległościach od słuchacza; Z tego powodu, a także ze względu na specyfikę przetwarzania sygnału, dźwięk z nich może pochodzić z pewną desynchronizacją. Dostosowując fazy, można wyeliminować to zjawisko i uzyskać dźwięk najwyższej jakości.

— Wejście wysokiego napięcia. Wejście to przydaje się jeśli radio nie posiada specjalnego złącza (wyjścia liniowego)...na wzmacniacz - pozwala przy podłączeniu wykorzystać sygnał idący do głośników. Taki sygnał jest znacznie silniejszy niż na wyjściu liniowym, a wyprowadzenie go na standardowe wejście liniowe wzmacniacza może spowodować uszkodzenie urządzenia; wejście wysokonapięciowe bez problemu poradzi sobie z zadaniem. Należy jednak pamiętać, że połączenie wysokonapięciowe jest raczej opcją rezerwową niż pełnym zamiennikiem wejścia liniowego. Faktem jest, że sygnał przed wejściem do zewnętrznego wzmacniacza przechodzi przez własny wzmacniacz radia, co wprowadza dodatkowe zniekształcenia.

— Funkcja wzmocnienia basów. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta ma na celu poprawę dźwięku przy niskich częstotliwościach, co skutkuje mocniejszym i bogatszym basem. Będzie to szczególnie przydatne, jeśli wzmacniacz ma współpracować z subwooferem. Najprostsze opcje polegają na wzmocnieniu basu bez regulacji, bardziej zaawansowane modele pozwalają na regulację zakresu częstotliwości i stopnia wzmocnienia.

— Filtr dolnoprzepustowy na podczerwień (FINCH). Ta funkcja jest istotna przede wszystkim przy podłączaniu wzmacniacza do subwoofera; pozwala zminimalizować odtwarzane infradźwięki – wibracje, których częstotliwość znajduje się poniżej progu słyszalności człowieka. Ta korekta ma kilka celów. Po pierwsze, infradźwięki o dużej mocy mogą powodować pogorszenie stanu zdrowia, a nawet problemy zdrowotne. Po drugie, część mocy zostanie przeznaczona na jej reprodukcję, co negatywnie wpłynie na słyszalny dźwięk. Po trzecie, ultraniskie częstotliwości znacznie zużywają membranę, a nawet mogą uszkodzić głośnik. W niektórych wzmacniaczach FINCH ma regulację częstotliwości.

— Filtr dolnoprzepustowy (LPF). Dzięki tej funkcji użytkownik może samodzielnie zmieniać głośność basu, dostosowując dźwięk do własnych preferencji i cech otoczenia. Będzie to szczególnie przydatne, jeśli wzmacniacz będzie używany zarówno do akustyki głównej, jak i do subwoofera – filtr dolnoprzepustowy faktycznie sprawdzi się jako regulacja głośności tego ostatniego.

— Filtr górnoprzepustowy (HPF). Filtr górnoprzepustowy służy do dostrojenia dźwięku – pozwala na osobną regulację głośności wysokich częstotliwości bez wpływu na resztę, a tym samym zmianę ich udziału w ogólnym obrazie dźwiękowym.

Obecność cienkiej warstwy złota na złączach wzmacniacza. Rola tej funkcji jest nie tylko dekoracyjna, ale przede wszystkim całkiem praktyczna: złocenie chroni styki przed utlenianiem, ma bardzo niską rezystancję prądową, a także zapewnia mocniejszy styk niż zwykłe metalizowanie złączy. Wszystko to zmniejsza prawdopodobieństwo zakłóceń z punktu kontaktu.

Obecność podświetlenia w konstrukcji wzmacniacza. Może pełnić zarówno rolę czysto dekoracyjną, jak i zapewniać dodatkową wygodę – np. ułatwić obsługę, jeśli urządzenie zostanie zamontowane w słabo oświetlonym miejscu, takim jak wnęka bagażnika.

Wartość znamionowa bezpiecznika zainstalowanego we wzmacniaczu to natężenie prądu, przy którym bezpiecznik jest wyzwalany, otwierając obwód i wyłączając zasilanie urządzenia w celu uniknięcia nieprzyjemnych konsekwencji (patrz "Ochrona - Ochrona przed zwarciami"). W niektórych modelach można zainstalować kilka bezpieczników - w tym przypadku jest to zwykle bezpośrednio wskazane w charakterystyce, a prąd wymagany do działania zabezpieczenia odpowiada sumie wartości znamionowych. Na przykład ocena oznaczona „4x25 A” odpowiada czterem bezpiecznikom, które działają przy natężeniu większym niż 100 A.

Parametr ten określa przede wszystkim cechy połączenia zasilania: pożądane jest, aby bezpiecznik na odpowiednim odcinku sieci pokładowej samochodu miał większą wartość niż we wzmacniaczu, w przeciwnym razie może przepalić się przy prądzie to jest całkiem normalne dla urządzenia. Ponadto wartość znamionowa bezpiecznika jest powiązana z mocą znamionową wzmacniacza i może być przydatna, jeśli masz wątpliwości co do dokładności danych producenta. Istnieją specjalne wzory, które pozwalają obliczyć maksymalną możliwą moc znamionową w zależności od wartości bezpiecznika i klasy urządzenia (patrz wyżej).