Porównanie Discovery Bastion AM DD 26 2024 frame 13 vs Discovery Trek AM DD 26 2024 frame 18

Maksymalne obciążenie, jakie może wytrzymać rower - innymi słowy, największa waga, jaką może udźwignąć podczas normalnego użytkowania. Oczywiście przy obliczaniu obciążenia bierze się pod uwagę zarówno wagę samego rowerzysty, jak i dodatkowego ładunku, który on ze sobą wozi.

Dopuszczalne obciążenie zdecydowanie nie może zostać przekroczone: nawet jeśli rower nie pęknie natychmiast, obciążenia pozaprojektowe mogą osłabić konstrukcję i w każdej chwili może dojść do wypadku. Zwracamy również uwagę, że pożądane jest posiadanie pewnej rezerwy wagowej - co najmniej 15 - 20 kg: może to być przydatne w przypadku transportu ciężkich ładunków i zapewni dodatkową gwarancję w sytuacjach awaryjnych (np. gdy koło wjedzie w dołek). Biorąc pod uwagę, że średnia waga osoby dorosłej wynosi około 70 – 80 kg, rowery o dopuszczalnym obciążeniu do 100 kg można zaliczyć do kategorii „lekkich”, od 100 do 120 kg – do kategorii średniej, powyżej 120 kg – do „ciężkich”.

Rozmiar ramy odnosi się do odległości od punktu mocowania siodełka do punktu mocowania suportu (osie z zębatkami i pedałami). Głównymi parametrami decydującymi o wyborze roweru według rozmiaru ramy są wzrost użytkownika, przeznaczenie roweru oraz zamierzony styl jazdy. Warto również zwrócić uwagę na damską ramę, która jest obniżona, co pozwala na wygodną jazdę nawet w spódnicy czy sukience.

Najważniejszym czynnikiem jest wzrost użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy użytkownik, tym większa powinna być rama. Uniwersalny wzór na obliczenie konkretnego rozmiaru jest następujący: długość nogi od pachwiny do pięty w centymetrach należy pomnożyć przez 0,6, a następnie podzielić przez 2,5, aby uzyskać przybliżony rozmiar ramy w calach. Ale w charakterystyce marek rama może być również wskazywana w zwykłej formie do pomiaru rozmiarów XXS, XS, S, M, L, XL i XXL.

Należy jednak pamiętać, że ta wartość jest bardzo umowna i przybliżona, może być stosowana tylko w przypadku prostych rowerów, które nie są przeznaczone do jazdy ekstremalnej (na przykład rowery miejskie, patrz „Przeznaczenie”). Jeśli wybierasz bardziej specjalistyczny model (górski, szosowy, BMX), lepiej odnieść się do tabel dla odp...owiedniego typu, ponieważ rozmiary dla jednej wysokości mogą się znacznie różnić w zależności od przeznaczenia. Ponadto różni producenci mają również różną geometrię ramy i metody pomiaru, dlatego dla jak najdokładniejszego doboru zaleca się korzystanie z własnych tabel producentów.

Zwróć uwagę, że optymalny rozmiar ramy nie jest bezwzględny - w większości przypadków dla tej samej wysokości, "sąsiadujące" rozmiary są całkiem odpowiednie. I tutaj warto zwrócić uwagę na zamierzony styl jazdy. Uważa się, że małe, dobrze kontrolowane ramy są lepsze do ekstremalnej opcji, a większe i stabilne ramy są lepsze do długiego, cichego ruchu.

Zalecany przez producenta wzrost użytkownika jest obliczany z uwzględnieniem kilku parametrów. Jednym z nich jest średnica koła, a drugim i ważniejszym — rozmiar ramy. Jeśli z rozmiarem koła wszystko jest proste - jest okrągłe i zawsze takie samo, to rozmiar ramy komplikuje wybór. Różne typy rowerów mają swój własny kształt ramy, więc nawet ten sam rozmiar może być odpowiedni dla różnego wzrostu. I nie wspominając o cechach producenta, który lubi robić wszystko dla siebie, a nie ogólnikowo. Dlatego rozmiar ramy każdego roweru ma swój rozmiar i lepiej wybierać rower osobiście „siodłając” go. Jeśli nie jest to możliwe, nasz punkt powie Ci, na jaki wzrost, według producenta, jest zaprojektowany ten zestaw (rama + koło) roweru.

- Stal. Stal wyróżnia się dużą wytrzymałością i sztywnością, pod względem odporności na odkształcenia jest zauważalnie lepsza od innych stopów i gorsza tylko od włókna węglowego. Jednocześnie takie ramy dobrze tłumią drgania, są niedrogie, a w przypadku awarii można je łatwo naprawić. Stal jest jednak ciężka, trzy razy cięższa niż aluminium i dwa razy cięższa niż tytan; dlatego takie ramy można znaleźć głównie w niedrogich rowerach górskich i miejskich, dla których duża waga nie jest krytyczna. Należy również pamiętać, że materiał ten jest podatny na korozję w przypadku uszkodzenia powłoki ochronnej.

- Stal chromowo-molibdenowa (Cro-Mo). Zaawansowana wersja opisanej powyżej stali. Same stopy chromowo-molibdenowe charakteryzują się dużą wytrzymałością i niezawodnością, a wykonane z nich ramy mogą mieć różne grubości ścianek (w zależności od obciążenia, któremu poddawany jest dany obszar) - pozwala to nieznacznie obniżyć wagę. Z tego powodu stopy Cro-Mo znajdują się nawet w dość zaawansowanych rowerach szosowych, a także są popularne w modelach trekkingowych. Jednocześnie takie ramy są znacznie droższe niż „zwykłe” stalowe.

- Aluminium. Właściwie w rowerach nie używa się czystego aluminium, ale różnych stopów na jego bazie. Różnią się nieco charakterystyką, jednak mają szereg cech wspólnych, z których główną jest niska waga połączona z dobrymi właściwościami...wytrzymałościowymi. Z tego powodu stopy aluminium są szeroko stosowane w rowerach szosowych, a także w modelach górskich klasy turystycznej (patrz „Przeznaczenie”). Główną wadą tych materiałów jest ich sztywność: gorzej tłumią drgania niż stal, dlatego słabo nadają się do modeli bez amortyzacji (patrz niżej), a przy silnym uderzeniu taka rama raczej pęknie niż się wygnie.

- CFRP. Kompozyt z włókna węglowego wiązany żywicą. Stosowany jest w rowerach z wyższej półki, ponieważ jest bardzo drogi, ale ma bardzo dużą wytrzymałość połączoną z niską wagą. Co więcej, właściwości CFRP umożliwiają wzmocnienie wytrzymałości nie tylko w określonych obszarach, ale w określonych kierunkach, co przyczynia się do jeszcze większej niezawodności. Zwróć uwagę, że ramy z CFRP mogą być zarówno jednoczęściowe (monolityczne), jak i składające się z kilku elementów – w tym ostatnim przypadku poszczególne elementy są połączone metalowymi częściami, co obniża koszt, ale sprawia, że konstrukcja jest podatna na korozję. Należy również pamiętać, że jakość CFRP ogólnie zależy od półki cenowej roweru, a stosunkowo niedrogie ramy mogą być wrażliwe na silne uderzenia punktowe. Ten materiał jest prawie niemożliwy do naprawy.

- Tytan. Dość zaawansowany materiał, który łączy w sobie wysoką wytrzymałość, elastyczność (która zapewnia miękkie tłumienie drgań), odporność na korozję i bardzo niską wagę. Koszt takich ram jest jednak dość wysoki, dlatego stosuje się je głównie w rowerach górskich i szosowych klasy premium.

- Stop magnezu. Materiał ten wyróżnia się przede wszystkim bardzo niską wagą (kilkakrotnie lżejszą od aluminium), a jednocześnie posiada dobre właściwości sztywności i elastyczności, dobrze tłumi drgania, a jego cena jest stosunkowo niska. Jednocześnie stopy magnezu charakteryzują się szeregiem istotnych wad. W szczególności nie wytrzymują wstrząsów, zwłaszcza punktowych, a także są niezwykle wrażliwe na korozję nawet przy niewielkim uszkodzeniu powłoki ochronnej, dlatego takie ramy są bardzo wymagające w konserwacji i przechowywaniu.

Model opon dostarczanych w standardowym zestawie z rowerem. Różne opony mają różne cele i właściwości; znając model opony, możesz doprecyzować te punkty i sprawdzić, na ile odpowiadają Twoim życzeniom. Jest to szczególnie ważne przy wyborze pojazdu do poważnej jazdy na rowerze.

Model przerzutki montowanej na kasecie tylnego koła w standardowym zestawie roweru. Aby uzyskać więcej informacji o tym, dlaczego musisz znać model tej lub innej części roweru, zobacz „Model kasety”.

Dodatkowe wyposażenie dostarczane w zestawie z rowerem.

- Błotniki. Urządzenia ochronne w postaci osłon, które montowane są nad kołami i chronią rowerzystę i inne osoby przed wodą i brudem lecącym z kół podczas jazdy. Z reguły są zdejmowane - w razie konieczności maksymalnego zmniejszenia masy pojazdu.

- Siodełko na sprężynach. Siodełko wyposażone jest w sprężyny, które czynią je bardziej miękkim i zapewniają amortyzację. Zwróć uwagę, że miękkie, sprężynowe siodełka są przeznaczone głównie do spokojnej, niespiesznej jazdy – w przypadku szybkich rowerów (w tym zaawansowanych rowerów szosowych) bardziej odpowiednie są wąskie sztywne siodełka.

- Osłona łańcucha. Osłona ochronna osłaniająca łańcuch rowerowy. Zwróć uwagę, że rozmiar i konstrukcja takiej osłony może być różna: w niektórych modelach zakrywa całą górną część łańcucha od przedniej do tylnej zębatki, w innych — chroni tylko przednią zębatkę od zewnątrz. W każdym razie głównym zadaniem takiego urządzenia jest ochrona łańcucha przed wnikaniem ciał obcych, zwłaszcza krawędzi odzieży rowerzysty. Osłona może być zdejmowana - w razie konieczności zmniejszenia wagi.

- Stopka. Małe urządzenie z obrotowym sworzniem, które zapewnia dodatkowe wsparcie. Dzięki stopce rower nie musi opierać się na słupie, ścianie, płocie itp. - można go ustawić pionowo na dow...olnej stosunkowo płaskiej powierzchni. Zwróć uwagę, że do wielu rowerów bez stopki można ją kupić i zamontowaćgo osobno.

- Pegi. Specjalne mocowania montowane na osi rowerów kaskaderskich - BMX lub rowerów górskich o odpowiedniej specjalizacji (patrz „Zastosowanie”). Pegi wyglądają jak przedłużenia osi skierowane w obie strony. Standardowy rozmiar jednego takiego „przedłużenia” to 11 cm długości i 4 cm średnicy. Wykorzystywane są do różnych wyczynów akrobatycznych, od jazdy w oparciu o pegi po ślizganie się po krawędziach, balustradach itp.

- Bagażnik. Klasyczny bagażnik rowerowy - platforma do przewożenia różnych towarów, montowana nad tylnym kołem. Stosowany głównie w rowerach miejskich (patrz „Zastosowanie”), a także w niektórych stosunkowo prostych modelach górskich i szosowych. Oddzielnie zauważamy, że przewożenie pasażerów na bagażniku jest co najmniej bardzo odradzane, a w wielu krajach jest to bezpośrednio zabronione przez przepisy ruchu drogowego.

- Bagażnik przedni. Bagażnik (patrz wyżej) znajduje się nad przednim kołem. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że przewożony bagaż zawsze znajduje się przed oczami rowerzysty. Przedni bagażnik jednak jest zwykle przymocowany do kierownicy i obraca się wraz z nią; w związku z tym dodatkowa waga może znacznie skomplikować kontrolę. Dlatego ta cecha jest stosunkowo rzadka, zwykle jako dodatek do tradycyjnego (tylnego) bagażnika; wyjątkiem są modele trekkingowe (patrz „Zastosowanie”).

- Koszyk na kierownicę. Koszyk do przewożenia różnych towarów, montowany przed kierownicą, nad przednim kołem; rodzaj analogu do opisanego powyżej przedniego bagażnika. Jednocześnie, z jednej strony, koszyk jest bardziej masywny, z drugiej — lepiej nadaje się do przewożenia dużych przedmiotów lub dużej ilości małych przedmiotów. Ponadto ładunek na bagażniku musi być dodatkowo zabezpieczony, co nie zawsze jest wymagane w przypadku koszyka.

- Sygnał/dzwonek. Dzwonek lub inny sygnał dźwiękowy - na przykład klakson - zwykle montowany na kierownicy, blisko dłoni rowerzysty. Taki sprzęt jest bardzo wygodny do ostrzegania innych użytkowników drogi o zbliżającym się rowerze. W niektórych krajach obecność sygnału dźwiękowego jest obowiązkowa zgodnie z przepisami ruchu drogowego.

- Sprzęt oświetleniowy. W tym przypadku może to oznaczać obecność reflektora, tylnego światła, a w niektórych przypadkach obu jednocześnie; konkretną konfigurację należy wyjaśniać osobno. Tak czy inaczej, takie wyposażenie jest niezbędne do jazdy po zmroku: sprawia, że rowerzysta jest widoczny dla innych użytkowników drogi, a reflektor oświetla drogę. W wielu krajach przepisy ruchu drogowego wyraźnie zabraniają jazdy nocą bez świateł.

- Uchwyt na butelkę. Dedykowany uchwyt na butelkę wody, zwykle montowany na ramie. Wygodniej jest nosić zapas wody na takim uchwycie niż trzymać butelkę w plecaku, torbie, na bagażniku itp. Niektóre modele rowerów z tą funkcją są od razu wyposażone również w butelkę, w innych musi być zakupiona osobno.

- Pompka. Obecność pompki w zestawie dostawczym eliminuje konieczność jej oddzielnego zakupu; ponadto pompka „rodzima” pasuje początkowo do istniejących mocowań, podczas gdy w przypadku pompki innej firmy mogą wystąpić problemy. Należy pamiętać, że w zestawie najczęściej dostarczane są stosunkowo proste i kompaktowe pompki ręczne; nie są przeznaczone do dużych nakładów pracy, ale bez problemu poradzą sobie z codziennymi zadaniami, takimi jak pompowanie przebitej opony.