Porównanie Brain Apex Tele Carp Black 330-3.5 vs Brain Classic Carp 3303-3.5

Ogólny konstrukcja wędki. Najczęściej jest to składane – wtykowe lub teleskopowe – jednak zdarzają się też modele solidne. Oto główne cechy każdej opcji:

- Podłącz. Takie wędki składają się z kilku sekcji, które w stanie złożonym są całkowicie odłączone, a przed użyciem są połączone ze sobą za pomocą tulejek. Z jednej strony stwarza to pewne niedogodności: na przykład w celu niezawodnego transportu konieczne jest umieszczenie wędki w etui lub w inny sposób niezawodne połączenie części składowych wędki. A sam proces rozkładania/składania może być dość kłopotliwy. Jednocześnie ta konstrukcja jest uważana za optymalną dla wędek zaprojektowanych z myślą o maksymalnej dokładności i / lub odległości rzutu - na przykład wędzisk spinningowych, matchowych i feederowych (patrz "Typ wędek"). Prawie wszystkie te modele są typu plug-in. Należy również pamiętać, że nie należy mylić wtyku z rodzajem pręta (patrz ibid.) W przypadku tej opcji projektowej: modele z wtyczką mogą formalnie odnosić się do modeli teleskopowych (oznacza to, że część pręta wygląda jak „teleskop”, ponieważ więcej szczegółów patrz "Typ pręta" ) ..

- Teleskopowy. Jest „chowalna”. Konstrukcja, w której sekcje mają różną grubość i w pozycji złożonej są wkładane w siebie, a po rozłożeniu są wyciągane naprzemiennie. Taki schemat zapewnia maksymalną wygodę podczas transportu – wędka jest „samodzielną wa...lizką” i nie wymaga dodatkowych etui ani opasek, w przeciwieństwie do konstrukcji wtykowej. Jednocześnie "teleskop" znacznie zmniejsza dokładność odlewania, dlatego jest używany głównie tam, gdzie parametr ten nie jest decydujący - w szczególności w modelach bolońskich i kołowych (patrz "Typ pręta").

- Solidny. Solidne wędki są mocniejsze i bardziej niezawodne niż kompozytowe, ale mają jedną poważną wadę: nie można ich złożyć do transportu i przechowywania. Dlatego taka konstrukcja jest stosowana stosunkowo rzadko - w szczególności w niektórych modelach spinningowych o stosunkowo krótkiej długości, a także w wędkach zimowych, które w zasadzie nie muszą być długie.

Liczba odcinków przewidziana w konstrukcji składanego pręta (patrz „Budowa”). Spośród dwóch wędek o tej samej długości, model z większą liczbą sekcji będzie miał krótszą długość dla każdej sekcji, a zatem będzie bardziej kompaktowy i łatwiejszy w transporcie. Z drugiej strony duża liczba przekrojów negatywnie wpływa na ogólną wytrzymałość konstrukcji. Dlatego przy wyborze pożądane jest, aby zdecydować, co jest dla Ciebie ważniejsze - łatwość transportu lub wysoka wytrzymałość.

Długość pręta po złożeniu. Parametr ten wpływa przede wszystkim na wygodę transportu: im krótszy złożony pręt, tym łatwiej go przenosić/transportować.

- korek. Uchwyty z naturalnego korka. Materiał ten ma wiele zalet: ze względu na swoją porowatość jest lekki i słabo przewodzi ciepło („ogrzewa dłoń” na zimno), jednocześnie nie przemaka, a korkowe uchwyty prezentują się dość elegancko. Główną wadą jest stosunkowo wysoki koszt, w wyniku którego korkowe rękojeści znajdują się głównie w wędziskach ze średniej i wyższej półki cenowej (choć zdarzają się niedrogie modele z takimi rękojeściami).

- Pianka (EVA). Rękojeści wykonane z syntetycznego materiału EVA o drobnych porach. EVA była pierwotnie stosowana w wędkach morskich - materiał ten jest znacznie bardziej odporny na słoną wodę, promieniowanie UV i inne negatywne wpływy niż korek. Jednak obecnie jest bardzo powszechny we wszystkich rodzajach wędek. Zaletami EVA, oprócz powyższych, są niski koszt, a także różnorodność wzorów - w przeciwieństwie do korka materiałowi temu można nadać prawie dowolny kolor. Z drugiej strony EVA jest znacznie cięższa, co może mieć kluczowe znaczenie dla profesjonalnych wędkarzy, którzy dostrajają balans wędki do grama (szczególnie przy użyciu ultralekkich wędek). Dlatego takie długopisy są głównie typowe dla niedrogich modeli amatorskich.

- korek/pianka. Połączone uchwyty, które łączą oba powyższe materiały w konstrukcji. W ten sposób łączy się zalety korka i gumy piankowej, a wady są częściowo kompensowane (więcej szczegółów na temat zalet i wad znajduje się...powyżej). Jednocześnie ta opcja jest dość rzadka, ponieważ z wielu powodów uważa się za bardziej uzasadnione użycie jednego konkretnego materiału.

- Pianka. Uchwyty styropianowe - tworzywo "spienione" (najczęściej na bazie polistyrenu). Składa się z pojedynczych mikroskopijnych komórek wypełnionych gazem, przy czym objętość gazu może wynosić nawet 98% objętości całego materiału. To określiło główne właściwości pianki: jest bardzo lekka, odporna na wilgoć, dodatkowo słabo przewodzi ciepło i nie „chłodzi” dłoni. Dzięki temu uchwyty piankowe doskonale nadają się w szczególności do wędek zimowych (patrz „Typ wędek”). Z drugiej strony wytrzymałość i trwałość pianki jest nieco mniejsza niż korka i pianki.

- Plastikowy. Klasyczny tworzywo sztuczne jest niedrogi, poza tym często jest zauważalnie mocniejszy niż opisany powyżej korek, guma piankowa czy polistyren. Z drugiej strony materiał ten jest zauważalnie cięższy i ma stosunkowo wysoką przewodność cieplną (czyli może chłodzić dłonie w chłodne dni). W związku z tym plastikowe uchwyty są używane głównie w ultrakompaktowych wędkach do użytku zimowego. Waga takiego sprzętu jest niewielka nawet biorąc pod uwagę rękojeść, nie wymaga idealnego wyważenia, duża wytrzymałość rękojeści jest ważna ze względów technicznych, a mimo to ma łowić w ciepłych rękawiczkach, które niezawodnie izolują dłonie od zimno.

- Włókno węglowe. Wariant znaleziony w prętach z tego samego materiału (patrz wyżej). Uchwyt w takich modelach to zwykle specjalnie ukształtowane pogrubienie na korpusie. Ta konstrukcja zmniejsza wagę i maksymalizuje responsywność wędki, ale ma swoją cenę. W konsekwencji znajduje się głównie wśród modeli odlewniczych z wyższej półki (patrz Typ pręta). Podobnie jak same wędki, karbonowe uchwyty są bardzo odporne na zginanie, ale wrażliwe na silne uderzenia (mogą pękać).