Porównanie Wonder Kids Nemo vs Bambi M 1563

— Zwykłe (nie składane). Najprostszym rodzajem krzeseł w konstrukcji jest siedzisko wysoko umieszczone na własnych nogach bez zbędnych konstruktywnych „fanaberii”. Krzesła te mogą być używane jako oddzielne konstrukcje do karmienia lub przeniesione do zwykłego stołu; ta ostatnia opcja jest szczególnie wygodna, jeśli można zdjąć własny blat krzesełka (patrz „Blat wyjmowany”). Takie krzesła ze względu na swoją prostotę są niedrogie i dość niezawodne, jednak w przeciwieństwie do składanych (patrz niżej) zajmują miejsce i są mniej wygodne w przechowywaniu i transporcie - można je polecić, jeśli pozwala na to wolna przestrzeń w mieszkaniu - nie zabierać postawionego krzesełka. W rezultacie powstaje całkiem sporo krzeseł, które nie są składane.

— Składane. Zewnętrznie takie krzesła są podobne do zwykłych (patrz wyżej), jednak w przeciwieństwie do nich można je złożyć do przechowywania i transportu. Są wygodne i tylko nieco bardziej skomplikowane w konstrukcji niż te nieskładane, dzięki czemu większość nowoczesnych krzesełek jest tego typu. Krzesła te są szczególnie przydatne dla tych, którzy chcą zaoszczędzić miejsce w pokoju.

— Wielofunkcyjne. Dzięki składanej lub rozkładanej konstrukcji takie modele przydadzą się nie tylko najmniejszym dzieciom, jednak także przedszkolakom. Po złożeniu są podobne do zwykłych krzesełek do karmienia – konstrukcja z wysokim siedziskiem – i są używane w podobny sp...osób. A później, gdy dziecko dorośnie, takie krzesło można zdemontować, zamieniając siedzenie w niskie krzesełko dziecięce, a dolną część podstawy w stół do jedzenia, kreatywnych zajęć, gier itp. Minusem tej wszechstronności jest znaczna waga i wymiary – krzesełka wielofunkcyjne są nie tylko najbardziej uciążliwe, jednak też się nie składają. Ponadto są słabo regulowane: wysokość siedziska nie jest regulowana, rzadko można regulować pochylenie oparcia itp.

— Krzesełko-huśtawka. Krzesła, które mogą służyć również jako huśtawka. W tym celu siedzisko jest zainstalowane na specjalnym zawieszeniu, które pozwala mu się kołysać w przód i w tył; podczas karmienia siedzisko jest utrzymywane w miejscu specjalnym zamkiem, a żeby krzesło zamieniło się w huśtawkę, wystarczy zdjąć tę blokadę. Większość z tych modeli ma silnik elektryczny do automatycznego kołysania; jednak można również huśtać siedzenie ręcznie. Tak czy inaczej, huśtawki umożliwiają nie tylko karmienie, jednak także zabawianie lub usypianie dziecka; ich główną wadą jest dość wysoka cena.

— Uniwersalne. Termin „uniwersalny” w tym przypadku odnosi się przede wszystkim do przedziału wiekowego. Siedzenia w takich modelach mają regulowaną wysokość, a blaty, oparcia, ograniczenia itp. są zdejmowane. W ten sposób przez większość czasu można używać krzesła zgodnie z jego przeznaczeniem, a jeśli to konieczne, usunąć ograniczenia i opuścić siedzisko, zamieniając krzesełko w pełnoprawne meble „dla dorosłych”. Niektóre modele pozwalają na korzystanie z krzesła także dorosłym, jednak większość jest ograniczona do wieku szkolnego.

— Booster. Krzesła te technicznie nie są oddzielnymi meblami, jednak dodatkowymi akcesoriami: nie mają własnych nóg i są przeznaczone do montażu na zwykłych „dorosłych” krzesłach. Wspomagacze są znacznie bardziej kompaktowe i lżejsze niż większość rodzajów krzesełek do karmienia, co czyni je wygodnymi na wycieczki do zwiedzania i na łono natury; wiele z nich posiada własne blaty i można z nich korzystać bez stołu. Z drugiej strony należy zwrócić szczególną uwagę na krzesło do montażu boostera - musi być ono mocne i stabilne, w przeciwnym razie istnieje ryzyko przewrócenia się dziecka.

— Zawieszony. Krzesła te nie posiadają własnej podstawy – są mocowane bezpośrednio do stołu. Dzięki temu są bardzo kompaktowe (szczególnie w przypadku modeli składanych) i łatwe w transporcie, takie krzesło można bez problemu zabrać ze sobą na odwiedziny. Z drugiej strony krzesła składane mają szereg ograniczeń: np. waga dziecka w większości przypadków nie powinna przekraczać 15 kg, dodatkowo krzesła nie można mocować na każdym stole – niektórzy po prostu go nie wytrzymają.

Możliwość zmiany odległości między własnym blatem a oparciem krzesełka. Regulacja blatu pozwala dostosować jego pozycję tak, aby maluchowi było jak najbardziej komfortowo w krzesełku.

Możliwość zmiany wysokości siedziska (czyli całej jednostki, z podnóżkiem i blatem). Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli chcemy dopasować wysokość krzesła do zwykłego stołu, a w niektórych modelach pozwala zamienić fotel np. w fotel bujany. Zmienna wysokość siedziska to obowiązkowy atrybut krzesełek uniwersalnych(patrz „Rodzaj”).

Regulacja wysokości może być bezstopniowa lub stopniowa; jeśli w charakterystyce podana jest liczba poziomów (patrz „Wysokość siedziska”), oznacza to, że regulacja jest stopniowa, jeśli nie, to bezstopniowa. Każda opcja ma swoje zalety: bezstopniowa regulacja pozwala na jak najdokładniejsze ustawienie wysokości, stopniowa zapewnia większą wytrzymałość i niezawodność konstrukcji.

Liczba poszczególnych poziomów, na których można zamontować krzesełko do karmienia. Im więcej takich poziomów – tym szersze możliwości doboru wysokości montażu i tym dokładniej można dobrać wysokość do konkretnych warunków.

Liczba pozycji, w których można zamontować regulowane (patrz wyżej) oparcie krzesełka. Im więcej takich pozycji, tym szersze możliwości regulacji kąta pochylenia oparcia.

Możliwość regulacji kąta nachylenia podnóżka krzesełka względem samego siedziska. Dzięki tej regulacji możesz zmienić ułożenie nóżek dziecka, dobierając je do różnych sytuacji. Jest to szczególnie wygodne, biorąc pod uwagę, że długotrwałe siedzenie w jednej pozycji męczy kolana – aby je odciążyć, można podnieść podnóżek. Również regulacja kąta nachylenia przyda się małym dzieciom, które czasami śpią na krześle.

Możliwość zmiany wysokości podnóżka krzesełka względem samego siedziska. Większość krzesełek do karmienia jest projektowana na co najmniej kilka lat i jest to dokładnie okres, w którym dziecko rośnie najintensywniej; a podnóżek z regulacją wysokości umożliwia regulację krzesełka w miarę dorastania dziecka.

Liczba poziomów, na których można zamontować regulowany podnóżek (patrz wyżej). Im więcej takich poziomów, tym szersze możliwości regulacji i tym dokładniej można regulować wysokość podnóżka.

Ogranicznik między nóżkami utrzymuje dziecko na krześle i pozwala nie martwić się, że niespokojne dziecko wyślizgnie między blatem a siedziskiem i wypadnie z fotela, co jest obarczone siniakami i kontuzjami. Obecnie stosowane są następujące typy ograniczników:

— Plastikowy. Najpopularniejszym rodzajem zabezpieczenia jest występ na siedzeniu lub przegródka między siedzeniem a blatem. Może być stały lub zdejmowany, ale zwykle nie można go regulować. Uważany za niezbyt odpowiedni dla chłopców; w takim przypadku warto poszukać fotela z usuwanym ogranicznikiem lub pasem (patrz niżej).

— Drewniany. Ograniczniki sztywne, generalnie podobne do opisanych powyżej plastikowych, ale stosowane w krzesłach wykonanych z drewna (patrz „Materiał stelażu”) – głównie ze względów estetycznych.

— Metalowy. Kolejny odpowiednik plastikowego ogranicznika stosowanego w krzesłach, którego stelaż jest również wykonany z metalu. Zaletą tego materiału nad plastikiem jest wysoka wytrzymałość i solidny wygląd. Kosztuje jednak znacznie więcej, a różnica w wytrzymałości nie jest tak duża, by zrekompensować różnicę w cenie. Dlatego ta opcja jest rzadka.

— Pas. Paski są mniej rozpowszechnione niż plastikowe ograniczniki. Z drugiej strony są bardziej miękkie i z definicji zdejmowane, dzięki czemu są bardziej odpowiednie dla chłopców. Ponadto pasy są zwykle używane w krzesłach wielofunkcyjnych (patrz „Rodz...aj”) ze względu na cechy konstrukcyjne.