Porównanie Cybex Gazelle S vs Cybex Eezy S Twist Plus 2

Możliwość montażu na wózku pojedynczym (patrz „Rodzaj”) dodatkowego siedziska, jednocześnie z głównym.

Zasady stosowania tej opcji mogą się różnić w zależności od rodzaju (patrz „Konstrukcja”) i konkretnego modelu wózka. Tak więc w modelach spacerowych montaż drugiego siedziska jest zwykle używany do przekształcenia pojedynczego wózka w podwójny; jednocześnie dodatkowe siedzisko, podobnie jak główne, jest siedziskiem spacerowym z pozycją siedzącą dziecka. Należy jednak pamiętać, że drugie siedzisko znajduje się zwykle za głównym, w dolnej części konstrukcji, a dziecko siedzące w takim miejscu widzi tylko tył przedniego siedziska.

Z kolei wśród wózków uniwersalnych jest opcja bardziej specyficzna - możliwość montażu na jednym stelażu naraz zarówno gondoli, jak i siedziska spacerowego dostarczonego w zestawie. Pozwala to na utrzymanie obu akcesoriów pod ręką i korzystanie z nich w zależności od sytuacji: np. na początku długiego spaceru można umieścić malucha w siedzisku spacerowym, a gdy się zmęczy i będzie chciał spać, położyć go do gondoli. Siedzisko i gondola również są ustawione na różnych wysokościach, ale ich przestawienie zajmuje zwykle kilka sekund.

W wózkach z tą funkcją miejsce do siedzenia - siedzisko spacerowe - można ustawić w jednej z dwóch pozycji do wyboru: przodem do rodzica (tyłem do kierunku jazdy) lub tyłem do rodzica (przodem do kierunku jazdy). Każda opcja ma swoje zalety: w pierwszym przypadku dziecko widzi znajomą twarz i mniej się denerwuje, a gdy znajduje się przodem do kierunku jazdy, wygodniej jest mu obserwować otaczający go świat.

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Wózki, w których gondola/siedzisko spacerowe ma konstrukcję obrotową i mogą się obracać wokół osi pionowej.

Znaczenie tej funkcji może być różne - w zależności od tego, czy wózek posiada rączkę przekładaną (patrz wyżej). Jeśli taka rączka istnieje, to uzupełnia się konstrukcją obrotową, zapewniając dodatkową wygodę. Chodzi o to, że podczas przestawiania rączki przekładanej przednie i tylne koła wózka faktycznie zamieniają się miejscami, co może powodować trudności podczas poruszania się; aby tego uniknąć, zmieniając położenie rączki, można obrócić konstrukcję obrotową - a koła ponownie przyjmą zalecaną pozycję.

Jeśli w wózku nie ma rączki przekładanej, to konstrukcja obrotowa faktycznie ją zastępuje, umożliwiając obrócenie siedzącego w wózku dziecka we właściwym kierunku - np. przodem do kierunku jazdy podczas spaceru, przodem do rodzica podczas snu. W tym przypadku przednie i tylne koła pozostają na swoich zwykłych miejscach.

Tak więc funkcja ta zapewnia w każdym przypadku dodatkową wygodę. Z drugiej strony obrotowe mocowanie znacząco wpływa na koszt konstrukcji i nieco obniża jej niezawodność, dlatego występuje dość rzadko.

Możliwość regulacji wysokości rączki wózka. Funkcja ta pozwala optymalnie dopasować długość rączki do wzrostu rodzica. Przyda się szczególnie, jeśli rodzice mają różny wzrost i każdy z nich regularnie wozi wózek.

Zazwyczaj regulacja wysokości odbywa się poprzez obniżenie lub podniesienie górnego segmentu rączki, a w zaawansowanych realizacjach odpowiada za to mechanizm teleskopowy. Wysuwana rączka sprawia, że wózek można lepiej dostosować do różnych sytuacji i warunków. Można go na przykład wydłużyć, aby zapewnić większy komfort chodzenia, lub skrócić, aby ułatwić użytkowanie w ciasnych przestrzeniach.

Główny materiał, z którego wykonana jest rama wózka.

- Aluminium. Materiał stosowany w zdecydowanej większości współczesnych wózków we wszystkich kategoriach cenowych. Wynika to z szeregu zalet: aluminium jest lekkie i jednocześnie wytrzymałe, nie rdzewieje i nie boi się wilgoci, służy długo, ładnie wygląda i jest stosunkowo niedrogie - nieco droższe od stali, ale znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane materiały jak włókna węglowe (CFRP).

- Stal. Ramy stalowe nie są gorszej wytrzymałości od aluminiowych, a jednocześnie są znacznie tańsze. Z drugiej strony są dość ciężkie, przez co w wózkach znacznie rzadziej używa się stali.

- Stop magnezu. Materiał klasy premium: mocniejszy i trwalszy niż aluminium, tak samo lekki, ale znacznie droższy. Jest niezwykle rzadki, w pojedynczych modelach drogich wózków.

- CFRP. Kolejny materiał wysokiej klasy: włókno węglowe wypełnione plastikiem. Takie połączenie daje doskonałą wytrzymałość - porównywalną ze stalą - przy bardzo niskiej wadze. CFRP jest jednak bardzo drogie, a wspomniane zalety dla wózków rzadko są decydujące - w większości przypadków wystarczą prostsze materiały. Dlatego ramy z włókna węglowego również nie były rozpowszechnione.

- Tworzywo sztuczne. Samo tworzywo sztuczne jest łatwe w produkcji i kosztuje stosunkowo niewiele; ponadto ten materiał nie jest tak zimny na dłoniach w niskich temperaturach jak aluminium czy stal. Jednak ramy wykonane z tego materiału są ni...ezwykle rzadkie we współczesnych wózkach. Chodzi o to, że niedrogie rodzaje tworzyw sztucznych nie są do tego wystarczająco mocne; a gatunki wysokiej jakości odpowiednio kosztują - w cenie są zbliżone do tego samego aluminium, a nawet je przewyższają.

- Włókno szklane. Zwykle w tym przypadku ma się na myśli włókno szklane wypełnione wypełniaczem z tworzywa sztucznego. Warto dodać, że włókno szklane ma niewiele wspólnego z tradycyjnym szkłem okiennym: okazuje się być elastyczne i trwałe. A plastikowy wypełniacz z kolei zapewnia ochronę przed zadrapaniami i rozdarciami. Dzięki temu materiał jest lekki i bardzo wytrzymały. Z drugiej strony włókno szklane jest kruche (wrażliwe na uderzenia punktowe) i podatne na ścieranie. Dlatego ta opcja nie została rozpowszechniona w wózkach.

Funkcja dostępna w modelach z kołami skrętnymi (patrz powyżej). Blokowanie pozwala na zamocowanie takich kół w pozycji prostej, bez możliwości skręcania na boki; w niektórych sytuacjach - na przykład podczas jazdy po nierównym terenie - koła stałe są wygodniejsze niż skrętne koła. A gdy wymagana jest manewrowość, blokady można łatwo zwolnić.

Wózki, w których tylne koła są zamontowane na zupełnie oddzielnych stojakach, bez dodatkowej poprzeczki między nimi.

Główną zaletą takiej konstrukcji jest to, że nogi idącego za wózkiem rodzica nie dotykają poprzeczki między kołami. Ponadto, ta cecha nieco poprawia możliwości przejazdu wózka (pozwala wózkowi mijać między kołami leżące na drodze przedmioty, nie czepiając się za nich osią).

Średnica przednich kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. Jednocześnie przednie koła nie są tak ważne dla łatwego przejazdu przez nierówności, jak tylne: na przykład, aby pokonać przeszkody, wózek często jest nachylany w górę, do siebie, przy czym działają tylko tylne koła. Dlatego średnica przednich kół może być zauważalnie mniejsza niż średnica tylnych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mały rozmiar ma też swoje zalety - koła są lżejsze.

Mówiąc o konkretnych liczbach, rozmiar do 15 cm uważa się za skromny, 16 – 20 cm – mały, 21 – 25 cm - średni, 26 – 30 cm – większy niż średni, a powyżej 30 cm – duży.