Porównanie Babyhit Rainbow vs Baby Care Rimini

- Książka. W wózkach z takim mechanizmem poszczególne części stelaża są połączone wspólną osią obrotową; podczas składania wózka części te są dociskane do siebie jak strony zamykającej się książki - stąd nazwa. To najpopularniejszy sposób składania w naszych czasach: „książki” są nieco bardziej skomplikowane, droższe i cięższe niż „parasolki”, ale mają nad nimi szereg zalet. Po pierwsze, metoda ta może być stosowana we wszystkich rodzajach wózków (patrz „Konstrukcja”). Po drugie, stelaże tego typu są równie wygodne tak dla siedzisk spacerowych, jak i dla gondoli. Po trzecie, takie wózki można bez problemu wyposażyć w rączki pełne lub uniwersalne (patrz „Rodzaj rączki”). Po czwarte, wysokość złożonej „książki” zmniejsza się prawie o połowę, podczas gdy wielkość ta nie zmienia się w przypadku konstrukcji parasolek.

- Parasolka. Jeśli spojrzeć z boku, to w pozycji rozłożonej stelaż wózka z mechanizmem typu parasolka wygląda z boku tak: podparcie przedniego koła, pochylone do tyłu i od góry zakończone rączką, oraz podparcie dla tylnego koła przymocowane do niej górnym końcem, stojące pionowo (lub prawie pionowo). Po złożeniu tylne podparcie obraca się w punkcie mocowania i mocno dociska do przodu; jednocześnie przednie podparcie ma jednolitą konstrukcję i nie składa się samo - to główna różnica między takimi mechanizmami a „książkami”. A nazwa „parasolka” pochodzi od tego, że w takich wózkach zwykle uży...wa się rączek typu "rogi", a po złożeniu konstrukcja przypomina parasolkę.
Zaletami tego typu mechanizmu są niska waga, niski koszt oraz szybkie rozkładanie/składanie. Jednak konstrukcja parasolki słabo nadaje się do gondoli, dlatego jest stosowana głównie w wózkach spacerowych i niektórych modelach uniwersalnych. Ponadto rączki typu "rogi" są nieco mniej wygodne niż pełne (te ostatnie też występują w podobnych konstrukcjach, ale znacznie rzadziej).

Możliwość zmiany położenia podnóżka, na którym spoczywają nóżki dziecka w spacerówce.

Ta możliwość zmiany występuje w niektórych wózkach spacerowych, wielofunkcyjnych i siedziskach spacerowych wózków uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Sam podnóżek to rampa przymocowana pod kątem do przedniej krawędzi siedziska. Podnóżki, w których można zmieniać kąt nachylenia, nazywano regulowanymi; w wielu modelach podnóżek ten można nawet zainstalować poziomo. Pozwala to w różnych sytuacjach na wybranie pozycji najbardziej wygodnej dla stóp dziecka.

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

- Pełna (jednoczęściowa). Rączka w kształcie litery „U” (lub w podobnym kształcie) przypominająca rodzaj ramy. Trzymana dwoma rękami jest nieco mniej wygodna niż rączka kolbowy, ale taką rączkę można wygodnie trzymać jedną ręką.

- Rączka kolbowy (podwójna). Para oddzielnych uchwytów bez poprzeczki między nimi. Same rączki są zwykle wygięte, dzięki czemu leżące na nich ręce rodzica znajdują się w optymalnej, najwygodniejszej pozycji. Jednocześnie wskazane jest trzymanie "rogów" obiema rękami; obsługa ich jedną ręką jest znacznie trudniejsza niż rączki jednoczęściowej. Ponadto warto zauważyć, że ta opcja jest uważana za najbardziej odpowiednią dla wózków spacerowych (patrz „Konstrukcja”), a dla wózków z gondolą nadaje się słabo.

- Uniwersalna. Konstrukcja jest połączeniem opisanych powyżej jednolitej rączki i rączki kolbowy: pełna rama, uzupełniona parą wystających „rogów”. Dzięki temu rodzic może wybrać w zależności od sytuacji: np. wygodniej jest trzymać wózek obiema rękami za „rogi”, a jeśli trzeba uwolnić jedną rękę, można chwycić pełną rączkę. Jednocześnie taki wybór naprawdę nie jest konieczny dla każdego, a same rączki uniwersalne są bardziej skomplikowane i droższe niż specjalistyczne, dlatego są znacznie mniej powszechne.

- Kierownica. Rączka w formie kierownicy może mieć różną konstrukcję: w niektóryc...h modelach jest to owalna pętla osadzona na długim drążku, w innych jest rodzajem „sterownicy” na ramie nad budką. Tak czy inaczej, w niektórych modelach taka rączka jest dokładnie kierownicą: jest bezpośrednio połączona z przednimi kołami, a gdy rączka jest obracana, koła obracają się w jednym lub drugim kierunku. Poprawia to znacznie manewrowość, ale komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt. Jednak są też prostsze konstrukcje, w których rączka kierownicy różni się od klasycznych rączek jedynie kształtem. Wszystkie te niuanse należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu.

Obecność podwójnych kół w wózku — gdy w punkcie podparcia zamiast jednego zamontowane są dwa koła, w niewielkiej odległości od siebie. To nieco zwiększa wagę i koszt, jednak poprawia stabilność, a także ma pozytywny wpływ na niezawodność konstrukcji i zdolność do jazdy w terenie.

Pamiętaj, że niekoniecznie wszystkie koła są podwójne – na przykład w niektórych wózkach przednie koła są pojedyncze. Odbywa się to głównie w celu zmniejszenia kosztu i wagi.

Wózki, w których tylne koła są zamontowane na zupełnie oddzielnych stojakach, bez dodatkowej poprzeczki między nimi.

Główną zaletą takiej konstrukcji jest to, że nogi idącego za wózkiem rodzica nie dotykają poprzeczki między kołami. Ponadto, ta cecha nieco poprawia możliwości przejazdu wózka (pozwala wózkowi mijać między kołami leżące na drodze przedmioty, nie czepiając się za nich osią).

Średnica przednich kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. Jednocześnie przednie koła nie są tak ważne dla łatwego przejazdu przez nierówności, jak tylne: na przykład, aby pokonać przeszkody, wózek często jest nachylany w górę, do siebie, przy czym działają tylko tylne koła. Dlatego średnica przednich kół może być zauważalnie mniejsza niż średnica tylnych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mały rozmiar ma też swoje zalety - koła są lżejsze.

Mówiąc o konkretnych liczbach, rozmiar do 15 cm uważa się za skromny, 16 – 20 cm – mały, 21 – 25 cm - średni, 26 – 30 cm – większy niż średni, a powyżej 30 cm – duży.

Średnica tylnych kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. W przypadku tylnych kół te momenty są najbardziej istotne: na przykład podczas transportu wózka po przeszkodach jest on zwykle nachylony do siebie, tak że przednie koła są w powietrzu, a tylne muszą pokonać przeszkodę. Z drugiej strony mniejsze koła ważą mniej, łatwiej przyspieszają i lepiej sprawdzają się na równych powierzchniach. Warto więc wybrać wózek, biorąc pod uwagę drogi, po których ma być prowadzony. Jeśli planuje się poruszać się po płaskich podłogach, dobrym asfalcie i rampach dla wózków, warto wybrać małe koła, do 20 cm. Na trudny teren, jazdę po błocie i śniegu, regularne pokonywanie schodków i krawężników, warto zwrócić uwagę na koła o średnicy 30 cm i większe. A średnica 20-30 cm jest opcją pośrednią - jest odpowiednia, jeśli jeździ się głównie po płaskich powierzchniach, ale czasami trzeba pokonywać przeszkody.

— Siedzisko spacerowe. Siedzisko spacerowe to miejsce, gdzie siedzi dziecko (w przeciwieństwie do gondoli - patrz niżej). W pozycji siedzącej wożone są dzieci od 6 do 8 miesięcy - kiedy maluch nie jest już zainteresowany samym leżeniem w gondoli i potrafi bez problemu siedzieć. Wszystkie rodzaje wózków są wyposażone w siedziska spacerowe (patrz „Konstrukcja”), z wyjątkiem wózków klasycznych i wielofunkcyjnych: pierwszy rodzaj z definicji wykorzystuje gondolę, drugi - specjalne urządzenie nazywane „gondolą/spacerówką 2w1” (patrz niżej).

— Gondola. Tradycyjna gondola to kosz z wysokimi bokami, w którym dziecko leży. Takie kosze są przeznaczone dla dzieci w pierwszych miesiącach życia - zwykle do 8 miesięcy, nie więcej; od starszego wieku sensowne jest używanie siedziska spacerowego (patrz wyżej). Gondole są stosowane we wszystkich rodzajach wózków, z wyjątkiem wózków spacerowych i wielofunkcyjnych (patrz „Konstrukcja”) - pierwszy rodzaj zawiera tylko siedziska spacerowe, drugi to tzw. „gondole/spacerówki 2w1” (patrz niżej). Szczególną odmianą tradycyjnych gondoli są gondole/nosidełka (opisane niżej).

— Gondola/nosidełko. Rodzaj gondoli (patrz wyżej), stworzona z myślą o łatwości przenoszenia oddzielnie od wózka. W tym celu konstrukcja zapewnia co najmniej odpowiedni uchwyt. Jednocześnie nie każda gondola z uchwytem do przenoszenia (patrz wyżej) należy do tej...kategorii akcesoriów: tylko te gondole, które początkowo umożliwiają długotrwałe noszenie w rękach i mają różne cechy konstrukcyjne, ułatwiające taki transport, nazywane są „nosidełkami”.

— Gondola/spacerówka 2 w 1. W rzeczywistości jest to gondola, którą w razie potrzeby można przekształcić w spacerówkę dla siedzącego dziecka.

— Fotelik samochodowy. Specjalny fotel do przewożenia małych dzieci w samochodach. Takie akcesorium jest zdecydowanie niezbędne z punktu widzenia bezpieczeństwa, a w wielu krajach przewóz dzieci bez fotelików samochodowych jest całkowicie zabroniony zgodnie z przepisami ruchu drogowego. Foteliki samochodowe są zwykle dostarczane z wózkami dla najmłodszych dzieci - do 12 miesięcy, ważących do 13 kg; fotelik dla starszego dziecka trzeba będzie kupić osobno. Jednocześnie przed zakupem nie zaszkodzi wyjaśnienie specyfikacji takiego akcesorium - przede wszystkim sposobu, w jaki jest on montowany w samochodzie.

— Osłona na nóżki. Pokrowiec, który chroni nóżki dziecka w wózku przed wiatrem, zimnem i złą pogodą. W tym samym celu można użyć koca lub innego „podręcznego narzędzia”, jednak osłony z zestawu są wygodniejsze - są pewnie mocowane do wózka i nie spadają podczas jazdy. A jeśli to konieczne, ten sam koc można umieścić wewnątrz osłony - dla dodatkowego ocieplenia. Warto dodać, że wiele wózków, które nie są wyposażone w to akcesorium, umożliwia ich osobny zakup. Należy również powiedzieć, że takie akcesorium jest używane głównie z siedziskami spacerowymi (patrz wyżej); w gondolach podobną funkcję pełni osłona znajdująca się w okolicy nóg dziecka, jednak nie jest to pokrowiec.

— Folia przeciwdeszczowa. Wodoodporna peleryna chroniąca dziecko w wózku przed deszczem, śniegiem i silnym wiatrem. Zwykle taka peleryna jest wykonana z przezroczystego materiału lub ma przezroczyste wstawki, dzięki czemu maluch może widzieć otaczający go świat, a rodzic obserwować dziecko. Folie przeciwdeszczowe do wózków sprzedawane są osobno, jednak jeśli takie akcesorium jest dołączone w zestawie, nie trzeba martwić się o kompatybilność.

— Moskitiera. Siatka z drobnymi oczkami, którą można okryć dziecko siedzące w wózku. Oczka przepuszczają powietrze, ale zatrzymują komary, muszki i inne szkodliwe owady, a także drobne zanieczyszczenia unoszone przez wiatr; taka ochrona jest szczególnie przydatna podczas wieczornych spacerów w ciepłym sezonie, a także podczas podróży na łono natury.

— Torba/plecak do wózka. Osobna torba, która zwykle jest zawieszana na rączce wózka. W takiej torbie można przechowywać różne przydatne drobiazgi, które wymagają szybkiego dostępu: jedzenie, zabawki i artykuły higieniczne dla dziecka, dokumenty samego rodzica itp. W większości przypadków torba jest zdejmowana, co zapewnia dodatkową wygodę. Warto dodać, że w przypadku niektórych modeli, które początkowo nie zostały wyposażone w torbę, takie akcesorium można kupić osobno. Niektóre modele są wyposażone w plecak - bardziej wygodnym wariantem do wykorzystania.

— Kosz na zakupy. Akcesorium w postaci kosza lub pojemnika, montowane na dole wózka — pod gondolą lub siedziskiem spacerowym. Taki kosz jest wygodny do przechowywania zakupów i innych rzeczy, które nie wymagają szybkiego dostępu podczas spaceru. Większe i cięższe przedmioty są umieszczane raczej w koszu/pojemniku niż w torbie na rzeczy (patrz wyżej); a niska pozycja poprawia również stabilność wózka. Kosz na zakupy może być wykonany jako zamknięty (z zamkiem błyskawicznym), a wykonuje się go z najróżniejszych materiałów: plastiku, metalowej siatki, tkaniny itp. Miękkie materiały są zwykle lżejsze, ale mniej trwałe, twarde są niezawodne, ale mogą przeszkadzać podczas pokonywania krawężników i innych przeszkód.

— Uchwyt na kubek. Uchwyt, który mocuje się do rączki wózka i pozwala bezpiecznie przechowywać szklankę lub butelkę z napojem - na przykład z mlekiem dla dziecka lub wodą dla samego rodzica.

— Pasek na rękę. Pasek na rączce wózka, który rodzic może założyć na rękę. Zmniejsza to ryzyko wypuszczenia wózka: pasek prawdopodobnie utrzyma go blisko rodzica, nawet jeśli całkowicie zabrać ręce.

— Mufka na ręce. Akcesorium, które może przydać się przy spacerach w zimnych porach roku. Mufki mocuje się na rączkę wózka; w razie potrzeby można w nich schować ręce, aby nie marzły. Przy tym konstrukcja mufki jest taka, że nie przeszkadza ona w pełni się trzymać za rączkę i prowadzić wózek.

— Pokrowiec na wózek. Pokrowiec do przechowywania wózka i jego transportu poza godzinami "pracy". Zazwyczaj wykonuje się z miękkich materiałów i chroni konstrukcję przeważnie przed zanieczyszczeniami, bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a także wilgocią (całkowicie lub częściowo). A ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi pełni czysto symboliczną funkcję — do tego potrzebny byłby futerał z twardych materiałów. W praktyce jednak taka ochrona wymagana jest bardzo rzadko, a miękkie osłony na nóżki ważą mało i w stanie zwiniętym zajmują minimum miejsca (w przeciwieństwie do wspomnianych futerałów). Dlatego największą popularnością w wózkach cieszy się właśnie ten wariant. Przy tym kompletny pokrowiec jest zazwyczaj o wiele wygodny, praktyczny i niezawodny niż improwizowane opakowanie.