Klasa energetyczna opisuje ogólną sprawność kuchenki pod względem zużycia energii. Chcemy zwrócić uwagę, że nie mówimy o rzeczywistym zużyciu (o tym patrz „Moc przyłączeniowa”), ale o sprawności kuchenki, o efektywności wykorzystania zużywanej energii.
Wskaźnik ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli posiadających przynajmniej jedną grzałkę elektryczną (palniki, piekarnik lub grill) - takie grzejniki z definicji są „żarłoczne”. Ale jeśli chodzi o kuchenki gazowe, nie zwraca się uwaga na klasę zużycia energii: energia elektryczna w takich modelach jest zużywana tylko do funkcji pomocniczych, takich jak samozapłon lub oświetlenie piekarnika, co wymaga bardzo mało energii, a różnica między klasami jest niewielka.
Początkowo klasy oznaczono literami łacińskimi od
A (najbardziej ekonomiczna), a następnie alfabetycznie w kolejności malejącej efektywności - B, C, D ... Później pojawiły się ulepszone klasy energetyczne
A + ,
A ++ ; im więcej plusów, tym wyższa wydajność. Dziś zużycie energii w klasie A można nazwać średnim, w niższej klasie - wysokim. Maksymalny wskaźnik znaleziony w nowoczesnych płytach to A ++; jeśli chodzi o model z grzejnikiem elektrycznym, to taki piec jest zwykle drogi, ale opłaca się to dzięki oszczędzaniu energii elektrycznej podczas użytkowania.
Kraj, w którym według producenta ten lub inny model jest produkowany. Pomimo tego, że większość
mocy produkcyjnych jest skoncentrowana w Chinach, europejskie fabryki (
w Polsce,
Słowenii,
Rumunii,
Turcji,
Czechach itp.) produkujące sprzęt AGD nie zniknęły. I można tam produkować niektóre modele. Generalnie taki podział na fabrykę chińską czy europejską nie powinien w szczególny sposób wpływać na jakość produktów, ale wciąż obecny jest w nas stereotyp solidnego europejskiego montażu. Możliwe jednak, że model może mieć kraj produkcji np. Polskę, a w sklepie pod tym samym artykułem spotkasz Chiny.
