Porównanie Midea Eazy Pro MSEZ-12HRFN8-I/MSEZ-12HRFN8-O 35 m² vs Midea E Future MSEF-12N8DO-I/ MSEF-12N8DO-O 35 m²

Tryby chłodzenia i wentylacji są z definicji w każdym modelu. Jednak klimatyzatory z nawilżaniem są stosunkowo rzadkie. Dla nich wymagany jest odwrotny format - osuszanie i ogrzewanie.

- Chłodzenie. Tryb obniżania temperatury powietrza w pomieszczeniu jest główną funkcją każdego klimatyzatora. Należy pamiętać, że konwencjonalne klimatyzatory po schłodzeniu również usuwają wilgoć z powietrza, jednak ze względu na spadek temperatury wilgotność względna w tym trybie zmienia się nieznacznie (lub nie zmienia się wcale).

- Wentylacja. Tryb, w którym klimatyzator zapewnia jedynie cyrkulację powietrza w całym pomieszczeniu, bez zmiany jego temperatury i wilgotności. Funkcja ta może być przydatna na przykład do mieszania powietrza i wyrównywania temperatury; ponadto przy przechodzeniu przez klimatyzator powietrze jest filtrowane, co jest przydatne np. do odkurzania z kurzu i dymu, czy do zapewnienia higieny w pomieszczeniu, w którym przebywa chory. Podkreślamy, że wentylację należy odróżniać od domieszki świeżego powietrza(patrz „Funkcje”): możliwość dodania powietrza z zewnątrz jest bardzo rzadka i jest ona dostępna wyłączenie w drogich modelach.

- Osuszanie. Tryb usuwania nadmiaru wilgoci z powietrza. Funkcja ta działa na zasadzie skraplania pary wodnej na zimnym wymienniku ciepła klimatyzatora; Zebrana wilgoć jest zwykle...odprowadzana na zewnątrz rurą drenażową lub gromadzona w specjalnym zbiorniku. Zwróć uwagę, że kondensacja występuje również w trybie chłodzenia (patrz powyżej); tryb osuszania różni się od niego tym, że temperatura powietrza przechodzącego przez klimatyzator zmienia się bardzo nieznacznie - zwykle o nie więcej niż 1 °C - lecz wilgotność spada bardzo zauważalnie.

- Ogrzewanie. Tryb podwyższenia temperatury w pomieszczeniu. Należy mieć na uwadze, że większość klimatyzatorów z tą funkcją nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze - ich zadaniem jest „pomoc” takim układom, a także ogrzewanie w sezonie przejściowym, kiedy główne ogrzewanie nie jest włączone. Ponadto dopuszczalna temperatura zewnętrzna (patrz „Minimalna t dla trybu ogrzewania”) może się różnić, na przykład nie każda jednostka z trybem ogrzewania może pracować w mrozie. Z drugiej strony są wyjątki - wydajne modele odporne na zimno, specyfikacje których są zbliżone do pomp ciepła. Są one w stanie wytrzymać temperatury -25 °C, a nawet niższe.

- Nawilżanie. Tryb zwiększania wilgotności powietrza. Taka potrzeba często pojawia się zimą: gdy powietrze jest podgrzewane przez urządzenia grzewcze, jego wilgotność względna spada (a ogólny komfort w pomieszczeniu jest ściśle powiązany z wilgotnością względną). Ponadto w pomieszczeniach, w których przebywają małe dzieci, zaleca się specjalne nawilżanie powietrza. Tryb nawilżania w klimatyzatorach występuje niezwykle rzadko i tylko w modelach klasy premium. A do pracy nawilżacza potrzebny jest zapas wody, który należy monitorować i okresowo uzupełniać.

- Domieszka powietrza. Możliwość mieszania świeżego powietrza z zewnątrz z powietrzem przepuszczanym przez klimatyzator. Dzięki temu modele z tą funkcją nie tylko zmieniają temperaturę i wilgotność powietrza, lecz także dodatkowo je odświeżają. Z drugiej strony mieszanie znacznie komplikuje zarówno konstrukcję samego klimatyzatora, jak i jego instalację. Dlatego funkcja ta jest dość rzadka, występuje głównie w modelach ze średniej półki i wyżej.

- Automatyczny wybór trybu pracy. Funkcja zwalniająca użytkownika z konieczności ręcznego sterowania parametrami klimatyzatora. W rzeczywistości wystarczy ustawić żądany mikroklimat w pomieszczeniu - po tym urządzenie będzie samodzielnie monitorować aktualne warunki i wybierać żądany tryb pracy. Najczęściej funkcja ta przewiduje monitorowanie temperatury i automatyczne przełączanie między chłodzeniem i ogrzewaniem, lecz w zaawansowanych modelach mogą być dostępne bardziej rozbudowane opcje - na przykład monitorowanie wilgotności z automatyczną aktywacją osuszania lub nawet nawilżania.

- Tryb nocny. Funkcja, która pozwala maksymalnie komfortowo korzystać z klimatyzatora w nocy. Ten tryb ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, prędkość wentylatora jest ustawiana na minimum, aby zmniejszyć poziom hałasu i uniknąć dużych prądów powietrza, które mogą zakłócać sen. Po drugie, zmiana temperatury zachodzi bardzo powoli i płynnie - o kilka stopni w ciągu dwóch-trzech godzin; jest to uważane za optymalne do komfortowego snu. Dodatkowo w trybie nocnym można zastosować timer, który wyłącza klimatyzator po 7-8 godzinach.

- Tryb antyzamarzaniowy. Funkcja występująca w klimatyzatorach z ogrzewaniem (patrz „Tryby pracy”); przeznaczona głównie dla domów prywatnych, domków letniskowych i innych podobnych miejsc, które w zimnych porach roku można pozostawić na długi czas bez opieki. Podczas korzystania z ogrzewania w trybie czuwania klimatyzator utrzymuje niską dodatnią temperaturę w pomieszczeniu (około + 8,10 °C). To wystarczy, aby uniknąć zamarzania ścian, przy tym zużycie energii jest dość niskie.

- Samooczyszczanie. Tryb automatycznego oczyszczania wewnętrznych części klimatyzatora - zwykle wskutek intensywnego „przedmuchiwania” powietrzem. Pozwala to na usunięcie kurzu nagromadzonego w środku i wysuszenie nadmiaru wilgoci, a także zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Jednocześnie samooczyszczanie nie eliminuje konieczności pełnego ręcznego oczyszczania lub wymiany elementów roboczych w filtrach klimatyzatora.

Pobór mocy przez klimatyzator w trybie chłodzenia i ogrzewania; dla modeli bez funkcji ogrzewania, jest podawany tylko jeden numer. Tego parametru nie należy mylić z efektywną wydajnością klimatyzatora. Efektywna moc to ilość ciepła, jaką urządzenie jest w stanie „przepompować” do otoczenia lub do pomieszczenia (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Moc w trybie chłodzenia”, „Moc w trybie ogrzewania”). W tym rozdziale wskazywana jest ilość energii elektrycznej zużywanej przez urządzenie z sieci.

We wszystkich klimatyzatorach pobór mocy jest kilkakrotnie niższy niż mocy efektywny - wynika to ze specyfiki działania takich jednostek. Przy tym urządzenia o tej samej wydajności mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz przy ciągłym użytkowaniu różnica może szybko się zwrócić ze względu na mniejsze pobór mocy elektrycznej.

Również od tego niuansu zależą dwa punkty związane z elektrotechniką. Po pierwsze, pobór mocy wpływa na zapotrzebowanie na moc: modele do 3 - 3,5 kW można podłączać do zwykłego gniazdka, a przy wyższym zużyciu energii wymagane jest albo zasilanie bezpośrednio z panelu, albo połączenie trójfazowe (patrz poniżej). Po drugie, pobór mocy jest potrzebny do obliczenia obciążenia sieci i niezbędnych parametrów wyposażenia dodatkowego: stabilizatorów, generatorów awaryjnych, zasilaczy awaryjnych itp.

Moc dostarczana przez klimatyzator w trybie grzania. Jest wskazywana wedle ilości energii cieplnej, jaką klimatyzator jest w stanie „przepompować” ze środowiska zewnętrznego do pomieszczenia podczas pracy w tym trybie. Najskromniejsze nowoczesne jednostki mają moc grzewczą 2 - 3 kW a nawet mniej , w najbardziej wydajnych osiąga ona 6 - 8 kW i więcej .

Przy ocenie tej mocy stosuje się te same wzory, które są używane do obliczania mocy ogrzewania tradycyjnego. Tak więc do pełnego ogrzewania zwykłego pomieszczenia mieszkalnego lub biurowego (z sufitami o długości 2,5 - 3 m i normalnej izolacji termicznej) wymagana jest moc cieplna co najmniej 100 W. Istnieją również bardziej szczegółowe zasady obliczeń, które pozwalają wyliczyć charakterystyki niezbędne dla innych warunków. A jeśli chodzi o sprzedawanej osobno jednostce zewnętrznej (patrz „Wyposażenie”), to znaczenie tego parametru jest nieco inne - oznacza się nim maksymalną moc jednostki wewnętrznej, którą można podłączyć do tej jednostki zewnętrznej do pracy w trybie ogrzewania. W przypadku systemów typu multisplit brana jest pod uwagę całkowita moc wszystkich jednostek wewnętrznych.

Przypomnijmy, że większość klimatyzatorów nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze. Jednak taka jednostka może być dobrym dodatkiem do głównego sys...temu grzewczego; może się również przydać w sezonie przejściowym, kiedy ogrzewanie już nie działa, lecz na zewnątrz jeszcze jest dość chłodno. Jednocześnie klimatyzatory są tańsze od grzejników elektrycznych: efektywna moc grzejnika jest równa zużyciu energii, a klimatyzator zużywa znacznie mniej energii niż „dostarcza” do ogrzewanego pomieszczenia.

Należy również pamiętać, że jednostka BTU (dokładniej BTU/godzina) może być również używana do oznaczania mocy skutecznej (w tym w trybie ogrzewania). To oznaczenie pochodzi z Wielkiej Brytanii, 1 BTU (BTU/h) początkowo odpowiada 0,293 W, a liczby w charakterystyce klimatyzatorów odpowiadają tysiącom BTU/h. Na przykład klimatyzator 7 BTU zapewni efektywną wydajność 7000 BTU/h., czyli około 2 kW. W praktyce takie oznaczenie jest wygodne, ponieważ za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pomieszczenia (w m2): wystarczy pomnożyć liczbę wskazaną w charakterystyce przez 3. Tak więc w naszym przykładzie mocy 7 BTU będzie odpowiadała powierzchnia 7 * 3 = 21 m2.

Ilość powietrza, które klimatyzator może przejść przez siebie w ciągu godziny.

Wskaźnik ten zależy od mocy i ogólnego poziomu urządzenia, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności: modele o tej samej mocy skutecznej mogą różnić się prędkością cyrkulacji powietrza. W takich przypadkach należy przyjąć, że większa prędkość przyczynia się do równomiernego chłodzenia/ogrzewania powietrza i skraca czas potrzebny do wytworzenia danego mikroklimatu; z drugiej strony bardziej wydajne klimatyzatory zużywają więcej energii, są większe i/lub droższe.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Maksymalny poziom hałasu w decybelach (dB) wytwarzany przez klimatyzator zewnętrzny podczas normalnej pracy.

W domowych systemach typu split poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną zwykle mieści się w przedziale od 40 do 55 dB. Im niższy jest ten wskaźnik, tym ciszej działa urządzenie i tym wygodniej jest z niego korzystać. Normy sanitarne wymagają, aby poziom hałasu w budynkach mieszkalnych ze źródeł stałych nie był wyższy niż 40 dB w dzień i 30 dB w nocy, a w biurach hałas tła do 60 dB jest całkowicie dopuszczalny. Najłatwiejszym sposobem oszacowania konkretnych poziomów hałasu jest skorzystanie z tabel porównawczych. Zatem 40 dB to poziom cichej rozmowy lub telewizora przy średniej głośności, 50 dB to w przybliżeniu normalny ton ludzkiej mowy, a 60 dB to poziom głośnego głosu. Bardziej szczegółowe dane można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Należy pamiętać, że w pomieszczeniach zamkniętych poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną będzie znacznie niższy niż na zewnątrz. Jeśli jednak hałas nie przeszkadza Ci podczas pracy klimatyzatora, nie oznacza to, że nie przeszkadza Twoim sąsiadom. Przy otwartych oknach jednostka zewnętrzna może stać się dość silnym źródłem hałasu. Dlatego w przypadku zasobów mieszkaniowych zaleca się preferowanie cichych modeli urządzeń klimatyzacyjnych.

Sezonowy współczynnik chłodzenia SEER zapewniany przez klimatyzator.

Znaczenie tego parametru jest zbliżone do „zwykłego” współczynnika chłodzenia - EER (patrz wyżej): chodzi o stosunek mocy użytecznej do mocy pobieranej, a im wyższy współczynnik tym wydajniejsze jest urządzenie. Różnica między tymi parametrami polega na metodzie pomiaru: EER mierzy się dla ściśle standardowych warunków (temperatura zewnętrzna + 35 °C, obciążenie 100%), natomiast SEER jest bardziej zbliżone do rzeczywistości - uwzględnia sezonowe wahania temperatury (dla Europy) i kilka innych specyficznych punktów, takich jak zwiększona wydajność sprężarek inwerterowych. Dlatego od 2013 roku SEER jest stosowane jako główny parametr w Unii Europejskiej; cechę tę przyjęto również dla klimatyzatorów dostarczanych do innych krajów o podobnym klimacie.

Sezonowy współczynnik ogrzewania SCOP zapewniany przez klimatyzator.

Podobnie jak „zwykły” współczynnik COP (patrz powyżej), parametr ten opisuje ogólną sprawność klimatyzatora w trybie ogrzewania i jest obliczany według wzoru: moc cieplna (netto) podzielona przez zużycie energii elektrycznej. Im wyższy jest współczynnik, tym bardziej wydajne jest urządzenie. Różnica między COP i SCOP polega na tym, że COP jest mierzone w ściśle standardowych warunkach (temperatura zewnętrzna +7 °C, pełne obciążenie robocze), a SCOP uwzględnia sezonowe wahania temperatury (dla Europy), zmiany trybów pracy klimatyzatora, obecność falownika i kilka innych parametrów. Dzięki temu SCOP jest bliższy realnym wskaźnikom i to właśnie ten współczynnik przyjęto jako główny w Unii Europejskiej od 2013 roku. Jednak ta cecha jest również wykorzystywana w klimatyzatorach dostarczanych do innych krajów o podobnym klimacie.

Klasa sezonowej efektywności energetycznej, którą spełnia klimatyzator podczas pracy w trybie chłodzenia. Początkowo parametr ten oznaczono łacińskimi literami od A(najbardziej ekonomiczny wskaźnik) do G (najdroższy); jednak bardziej wydajne klasy pojawiły się później niż A - A +, A ++ i A +++(im więcej plusów, tym wyższa efektywność energetyczna).

Wskaźnik ten jest bezpośrednio powiązany z wartością współczynnika SEER. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego współczynnika i tego, jak różni się on od „zwykłego” EER, sprawdź SEER dla sezonowego chłodzenia. Należy podkreślić, że każda klasa ma swój własny zakres SEER; szczegółowe tabele zgodności można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy pozostałych warunkach równych, bardziej energooszczędne klimatyzatory kosztują więcej, ale z czasem różnica może się zwrócić dzięki zmniejszeniu zużycia energii.