Porównanie Ronix RC-5012 50 l

sieć (230 V)

osuszacz

vs Ronix RC-5010 50 l

sieć (230 V)

Kryterium podziału kompresorów według tego parametru jest to, czy do normalnej pracy urządzenia potrzebny jest olej.

- Olejowy. Kompresory wykorzystujące olej podczas pracy charakteryzują się wysoką żywotnością silnika (ze względu na fakt, że tarcie w ich mechanizmie jest zmniejszone ze względu na obecność smaru) i niższym poziomem hałasu niż te bezolejowe. Z drugiej strony są znacznie trudniejsze w utrzymaniu i droższe w eksploatacji. Zapasy oleju należy okresowo uzupełniać; a podczas pracy taka jednostka powinna znajdować się na płaskiej poziomej powierzchni. Ponadto w powietrzu wylotowym znajdują się drobne kropelki oleju. Dlatego urządzenia na bazie oleju słabo nadają się do niektórych rodzajów prac - na przykład w przemyśle spożywczym, gdzie takie zanieczyszczenia są niedopuszczalne, wymagane będzie zastosowanie specjalnych filtrów dokładnego oczyszczania.

- Bezolejowe. Główną zaletą modeli bezolejowych jest czystość dostarczanego powietrza – nie zawiera kropel oleju i w większości przypadków nie wymaga dodatkowego oczyszczania. To sprawia, że te kompresory są idealne do zastosowań medycznych, produkcji żywności i malowania. Ponadto są prostsze w konstrukcji (odpowiednio w naprawie), nie potrzebują smarowania i mogą pracować w prawie każdej pozycji. Z drugiej strony wysokie tarcie części znacznie zwiększa zużycie, co przekłada się na żywotność.

Moc silnika, zamontowanego w kompresorze. Nie jest to główny parametr przy ocenie sprawności urządzenia – tutaj decydującą rolę odgrywają osiągi i ciśnienie nominalne (patrz wyżej), a silnik dobierany jest w taki sposób, aby jego moc była wystarczająca do zapewnienia deklarowanej specyfikacji. Jednak wskaźnik ten nadal ma wartość praktyczną: w kompresorach z silnikiem elektrycznym (obecnie stanowią większość; patrz „Rodzaj silnika”) moc silnika określa całkowite zużycie energii przez urządzenie, a także wymagania dotyczące sieci elektrycznej, do której planuje się go podłączać (więcej szczegółów w punkcie „Napięcie sieci”). Ponadto musi być znana moc silnika (niezależnie od jego typu), aby obliczyć optymalną wartość osiągów według specjalnych formuł.

W przypadku silników spalinowych moc jest tradycyjnie wyrażana w koniach mechanicznych (KM); możesz przeliczyć ją na waty w ten sposób: 1 KM = 735 W.

Moc silnika spalinowego, zamontowanego w kompresorze o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Rodzaj” wyżej), wyrażona w KM.

Aby zapoznać się z ogólnym znaczeniem mocy, patrz odpowiedni punkt niżej. Należy zauważyć, że w współczesnych urządzeniach uniwersalną jednostką mocy stosowaną we wszystkich typach silników są waty. Jednak do charakteryzowania silników spalinowych tradycyjnie używano i nadal stosuje się moc, a dla niektórych użytkowników wygodniej jest oszacować moc dokładnie według tego oznaczenia. Dlatego w przypadku modeli z silnikami spalinowymi często podawany jest ekwiwalent mocy w KM.

Przeliczanie watów na km i odwrotnie jest dość proste: 1 KM jest w przybliżeniu równy 735 watom.

Liczba cylindrów przewidziana w konstrukcji kompresora; z definicji jest określana tylko dla modeli tłokowych (patrz "Typ kompresora"). Ta cecha jest związana przede wszystkim ze wskaźnikami wydajności (patrz powyżej). Na przykład wartości powyżej 400 l/min wśród jednostek jednocylindrowych są raczej rzadkimi wyjątkami; dlatego jeśli szukasz wysokowydajnego kompresora tłokowego, warto przyjrzeć się modelom wielocylindrowym. Drugim zastosowaniem dla kilku cylindrów jest wielostopniowy schemat pracy (patrz "Liczba stopni").

Liczba stopni to liczba poszczególnych sprężeń, którym poddawane jest powietrze na drodze od wlotu kompresora do zbiornika. Rozróżniają następujące typy kompresów, z których każdy ma swoje własne cechy szczególne:

- Jednostopniowe. Tutaj z definicji odnoszą się wszystkie urządzenia śrubowe (patrz „Typ kompresora”). Modele tłokowe z jednym stopniem wyróżniają się prostotą, niezawodnością i niskim kosztem, lecz ich ciśnienie nominalne (patrz wyżej) jest niskie - z reguły nie przekracza 8 barów.

- Wielostopniowe. Większość modeli tego typu ma dwa stopnie, jednak może być ich więcej – spotykane są głównie wśród wysokowydajnych jednostek klasy przemysłowej. Najczęściej do pracy używa się kilku cylindrów (patrz „Liczba cylindrów”): na przykład w wersji dwustopniowej powietrze jest najpierw sprężane w jednym cylindrze, z którego wchodzi do chłodnicy międzystopniowej, a następnie do drugiego cylindra, gdzie jest ostatecznie sprężane do żądanego ciśnienia. Dwustopniowy schemat pracy pozwala na osiągnięcie wysokiego ciśnienia i zapewnia w porównaniu z jednostopniowym wyższą wydajność kompresora przy tej samej mocy silnika. Kolejną zaletą jest stosunkowo niska temperatura w cylindrach, co pozytywnie wpływa na żywotność. Jednak takie kompresory kosztują stosownie więcej.

- Przetwornica częstotliwości. Funkcja ta służy do automatycznego sterowania mocą silnika w kompresorze (patrz „Rodzaj silnika”), a raczej do dostosowania prędkości do aktualnego zużycia powietrza i utrzymywania stałego ciśnienia.

W jednostkach elektrycznych, oprócz zmniejszenia zużycia i eliminacji skoków prądu w sieci, takie systemy zapewniają maksymalnie stabilne ciśnienie powietrza na wyjściu, a energia jest zużywana bardziej racjonalnie. Jednocześnie przetwornice częstotliwości są drogie i zajmują sporo miejsca; a wymienione zalety dotyczą ciężkiego sprzętu klasy profesjonalnej. Dlatego funkcja ta występuje głównie wśród kompresorów przemysłowych o napięciu roboczym 400 V, opartych na silnikach spalinowych.

- Osuszacz. Przeznaczenie takich urządzeń wynika z nazwy: są one przeznaczone do osuszania powietrza na wyjściu w kompresor, czyli do usuwania z niego nadmiaru wilgoci. Konieczność takiego postępowania wynika przede wszystkim z faktu, że wysoka wilgotność wpływa niekorzystnie na stan kompresora: prowadzi do osadzania się kondensatu, co z kolei sprzyja korozji i tworzeniu się różnych emulsji, które zanieczyszczają kanały i zwiększa zużycie całej jednostki.

- Tandem. Urządzenia tandemowe to właściwie dwa kompresory na jednym zbiorniku, połączone równolegle. Pozwala to na włączenie obu kompresorów jednocześnie lub tylko jednego z nich - dz...ięki temu można regulować moc i wydajność nawet w tych modelach, w których nie ma specjalnych regulatorów, takich jak przetwornica częstotliwości (patrz odpowiedni punkt).

Wśród wad są duża waga, nieporęczność i wysoki koszt. Ponadto praca w tandemie jest odpowiednia głównie dla potężnych jednostek o wysokiej wydajności - w przeciwnym razie poszczególne kompresory musiałyby być zbyt małe, a to nie ma sensu.

- Koła do transportu. Obecność specjalnych kół transportowych w konstrukcji kompresora. Nowoczesne kompresory mogą być ciężkie, co przy transporcie wymagałoby zaangażowania więcej niż jednej osoby; z kolei koła pozwalają na bezproblemowe przemieszczanie nawet dość ciężkich urządzeń siłą jednej, co najmniej dwóch osób.