Porównanie Whirlpool WHC 20T573 P vs Whirlpool WHC20 T593 P

Kompresory inwerterowe są nieco droższe od klasycznych kompresorów liniowych, ale są bardziej zaawansowane, pracują wydajniej, oszczędniej i mniej hałasują. Kluczowa różnica między tymi dwoma systemami jest następująca. Kompresor liniowy nie ma regulacji mocy: albo pracuje z maksymalną prędkością, albo nie pracuje wcale. Tym samym temperatura utrzymywana jest w następujący sposób: kompresor włącza się, temperatura spada do zadanego poziomu, następnie wyłącza się, temperatura stopniowo rośnie, przy znacznym wzroście kompresor ponownie się włącza itd. Ten tryb praca prowadzi do zwiększonego zużycia, zwiększa obciążenie systemu elektroenergetycznego (ze względu na zwiększone prądy w trybie rozruchu), prowadzi do wahań temperatury wewnątrz lodówki i wytwarza zauważalny hałas. Z kolei w kompresorze inwerterowym moc można zmieniać płynnie, ustawiając dowolną wartość od zera do maksimum; po osiągnięciu zadanej temperatury kompresor taki nie wyłącza się, lecz schodzi na niższe obroty, wystarczające do utrzymania zadanych warunków. Dzięki temu lodówka pracuje płynniej, temperatura wewnątrz nie waha się tak bardzo, a prąd jest zużywany wydajniej i w bardziej łagodny dla sieci sposób. Wada systemów inwerterowych jest tradycyjna – wysoki koszt.

Wśród dodatkowych komór, oprócz półek, można wyróżnić komorę świeżości, szufladę z kontrolą wilgotności, komorę Multi Zone oraz półkę na butelki.

— Komora świeżości. Specjalna komora przeznaczona do długotrwałego przechowywania świeżej żywności. Temperatura w takiej komorze jest nieco niższa niż w samej chłodziarce, często około zera; dlatego jest czasami określana jako „komora zero”. Dzięki tym warunkom produkty umieszczone w środku zachowują świeżość dość długo – do 3 – 4 dni. Co prawda, należy pamiętać, że w zależności od modelu lodówki temperatura w komorze zerowej może wynosić tak około 0 °C, jak i +1... 3 ° C, co ma wpływ na przechowywaną żywność.

— Szuflada z kontrolą wilgotności. Kolejna specjalistyczna komora, o przeznaczeniu zbliżona do komory świeżości, jednak charakteryzująca się wysoką wilgotnością (w temperaturze jak w ogólnej komorze), utrzymywaną na stałym poziomie. Zapobiega to wysychaniu żywności umieszczonej w środku i przyczynia się do długotrwałej świeżości. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku lodówek z systemem No Frost (patrz niżej) — takie systemy „wydmuchują” wilgotność z lodówki, co przyspiesza wysychanie zawartości.

— Komora Multi Zone. Komora, która łączy w sobie funkcje kilku komór jednocześnie. Najprostszą opcją jest możliwość pracy w trybie chłodziarki lub zamrażarki; jednak...w nowoczesnych lodówkach występują komory Multi Zone o bardziej rozbudowanych możliwościach. Możliwości te mogą być dość specyficzne — na przykład szybkie schładzanie napojów, powolne rozmrażanie, a nawet schładzanie gorących potraw. Tak więc konkretne cechy komory Multi Zone powinny być wyjaśnione osobno; jednak jej obecność w każdym przypadku znacznie rozszerza możliwości lodówki. Zauważ również, że w niektórych modelach cała zamrażarka pełni funkcję takiej komory; jednak najczęściej komora Multi Zone jest nadal wykonywana oddzielnie od innych komór.

— Półka na butelki. Wiszące akcesorium, głównie w postaci kraty, które jest montowane pod jedną z półek lodówki. Butelki są w niej starannie umieszczone w pozycji poziomej, co oszczędza miejsce w lodówce.

Najniższa temperatura, jaką zapewnia zamrażarka lodówki.

Im niższy wskaźnik ten, tym bardziej zaawansowana jest zamrażarka, tym lepiej nadaje się do długotrwałego przechowywania żywności i tym szersze jej możliwości. Należy pamiętać, że standardowa temperatura pracy w pełni funkcjonalnej zamrażarki to -18°C – pozwala to nie tylko na przechowywanie zamrożonej żywności, ale także na zamrażanie. Wiele lodówek jest produkowanych ze wskaźnikami temperatury -24 °C; jednak takie warunki osiąga się głównie w trybie szybkiego zamrażania (patrz „Funkcje”), standardowo w zamrażarce z reguły utrzymuje się te same -18 °C. Jeśli jednak planujesz zamrażać żywność w dużych ilościach i często oraz przechowywać je przez długi czas, najlepiej wybrać model o temperaturze -24 °C. W tym przypadku warto również wziąć pod uwagę zdolność zamrażania (patrz niżej).

Z kolei wśród niedrogich urządzeń są skromniejsze wartości temperatury minimalnej – -12 °C, a nawet -6 °C. Takie zamrażarki są przeznaczone wyłącznie do przechowywania wstępnie zamrożonej żywności, nie ma sensu używać ich do zamrażania. Natomiast są znacznie tańsze.

Temperatury zamrażarek są często oznaczane gwiazdkami (płatkami śniegu), z których każda wskazuje na spadek temperatury o 6 °C. Na przykład wspomnianym -18 °C będą odpowiadał 3 gwiazdki (***).

Dzięki wysokiej jakości izolacji termicznej wiele lodówek jest w stanie utrzymać wystarczająco niską temperaturę wewnątrz nawet podczas przerwy w dostawie prądu. Czas utrzymania temperatury to czas, w którym w przypadku przerwy w dostawie prądu w lodówka pozostanie wystarczająco niska temperatura, aby zapewnić bezpieczeństwo łatwo psującej się żywności. Im dłuższy ten czas, tym lepsza izolacja termiczna lodówki i tym bardziej nadaje się ona do warunków, w których możliwe są przerwy w dostawie prądu.

Przybliżona liczba świeżej żywności, jaką lodówka może całkowicie zamrozić od temperatury pokojowej do temperatury roboczej zamrażarki w ciągu 24 godzin. Wydajność do 10 kg/24h wystarczy do codziennego użytku, ale jeśli planujesz zamrażać żywność w dużych ilościach i często, warto zwrócić uwagę na wydajniejsze zamrażarki.

Budowa panelu sterowania lodówki. Obecnie są dostępne takie opcje:

— Pokrętła. Chociaż technicznie z pokrętłami mogą być powiązane różne funkcje, w praktyce ta odmiana jest stosowana w najprostszych modelach o podstawowej funkcjonalności. W tym przypadku sterowanie najczęściej odbywa się mechanicznie poprzez przekręcanie pokrętłem termostatu, a ustawienia są dość ograniczone – można jedynie zmieniać ogólną intensywność pracy, bez precyzyjnej regulacji temperatury, wilgotności itp.

— Przyciski. Sterowanie za pomocą panelu z klasycznymi przyciskami. Konkretna funkcjonalność takich paneli może się różnić w zależności od modelu: może to być zarówno prosta regulacja (podobna do pokręteł, patrz wyżej), jak i precyzyjne ustawienia temperatury i wilgotności, sterowanie trybami specjalnymi itp. Jednak ogólnie przyciski mają szerszy zakres możliwości niż pokrętła.

— Dotykowe. Panele tego typu są generalnie podobne do przycisków, jednak czujnik, w przeciwieństwie do przycisku, nie wymaga naciskania — wystarczy lekkie dotknięcie. Ten rodzaj sterowania jest uważany za najbardziej zaawansowany z nowoczesnych wariantów, jest wygodny i nadaje urządzeniu stylowy wygląd przy minimalnej liczbie zbędnych wystających części. Dlatego panele dotykowe są zwykle instalowane w modelach klasy premium o rozbudowanej funkcjonalności.

Klasa energetyczna, do której należy lodówka.

Początkowo klasy energetyczne były oznaczane literami łacińskimi, zaczynając od A (najbardziej oszczędny), a dalej — B, C, D,… — wraz ze wzrostem zużycia energii i spadkiem oszczędności. Wraz z postępem technologii pojawiły się bardziej zaawansowane klasy niż oryginalne „A”; zaczęto je oznaczać jako „A+”, „A++” itp. (im więcej plusów — tym oszczędniejsze urządzenie).

W przypadku nowoczesnych lodówek do zabudowy wskaźnik oszczędności na poziomie klasy A można nazwać średnim, A+ — niezłym, A++ — dobrym, A+++ v doskonałym. Niższe wskaźniki — B i C — są niezwykle rzadkie, głównie w przestarzałych lub najtańszych modelach. Jednocześnie, z jednej strony, wysoka oszczędność wymaga zastosowania różnych rozwiązań projektowych, a tym samym podnosi cenę urządzenia; z drugiej strony, cena ta może się zwrócić, obniżając rachunki za prąd. Zwracamy również uwagę, że niektóre modele lodówek do zabudowy są dostępne w kilku opcjach, różniących się wyłącznie klasą energetyczną — pozwala to wybrać najlepszą opcję pod względem ceny i oszczędności.

Parametr ten określa oszczędność zużycia prądu przez lodówkę. Klasy są oznaczane literami łacińskimi od A do G, w porządku rosnącym zużycia energii. W rzeczywistości było to pierwotnie tak pomyślane, dopóki do klasy A nie zostały dodane bardziej energooszczędne modele, które ostatecznie otrzymały oznaczenia A+, A++, A+++. Dalszy rozwój technologii pozwolił pójść jeszcze dalej i aby nie mnożyć plusów w oznaczaniu wydajności energetycznej, w marcu 2021 roku producenci powrócili do poprzednich oznaczeń od G do A, gdzie A to najbardziej energooszczędna lodówka. W związku z tym modele z 2021 roku będą miały nowe oznaczenia, podczas gdy starsze urządzenia będą oznaczane jak poprzednio.

Średnia ilość energii zużywanej przez lodówkę w ciągu roku pracy.

Parametr ten jest raczej przybliżony: jest wskazywany dla stabilnych warunków pracy, bez wyłączeń urządzenia, nagłych wzrostów temperatury wewnątrz, przy stosunkowo rzadkim otwieraniu zamrażarki, a także przy pracy ściśle w swojej klasie klimatycznej (patrz poniżej). Dlatego rzeczywiste zużycie prądu może oczywiście nieznacznie różnić się od deklarowanego (i to w dowolnym kierunku). Niemniej jednak jest to dość wizualny parametr, który pozwala ocenić, jak „żarłoczna” będzie ta lub inna lodówka; może służyć do porównywania ze sobą różnych modeli.

Oddzielnie zauważamy, że informacja o zużyciu energii w ciągu roku jest często wygodniejsza i bliższa praktyce niż inny parametr o podobnym przeznaczeniu — klasa energetyczna (patrz wyżej). Faktem jest, że klasa jest wskaźnikiem względnym: wskazuje, jak oszczędna jest lodówka w porównaniu z innymi modelami o podobnej pojemności i funkcjonalności. Natomiast zużycie prądu pozwala oszacować rzeczywisty koszt energii elektrycznej przy użyciu konkretnej lodówki. Dla jasności możemy podać następujący przykład: mała lodówka dwudrzwiowa o klasie energetycznej A może zużywać mniej energii rocznie niż duża lodówka Side by Side o klasie A+++, chociaż formalnie pod względem klasy energetycznej drugi model będzie oszczędniejszy niż pierwszy.