Klasa prędkości
Charakterystyka, opisująca minimalną prędkość zapisu na kartę. Wymienione dla kart SD i microSD (w tym ich odmiany, patrz „Rodzaj”) i oznaczone liczbą wskazującą prędkość w MB / s: na przykład, klasa 10 odpowiada 10 MB / s.
Większa szybkość pracy daje jednak większe możliwości i kosztuje też więcej; dodatkowo musi być obsługiwany przez sprzęt, w którym karta jest używana. Tak więc wybór według tego parametru zależy od możliwości takiego sprzętu i konkretnych zadań. Wysoka prędkość ma kluczowe znaczenie dla nagrywania wideo: np. do wideo w Full HD (1920x1080) potrzebujesz karty o klasie co najmniej 4, a lepiej 6, a nawet 10 (takie cechy pozwalają pracować z podwyższoną częstotliwość wyświetlania klatek).
Zauważ, że w charakterystyce wielu kart pamięci widać pozornie nienakładające się liczby. Na przykład, model klasy 10 może odpowiadać klasie UHS 3 (co oznacza, że prędkość nie wynosi już od 10, jednak od 30 MB / s) i klasie wideo V60 (a to już od 60 MB / s); a ogólną prędkość zapisu dla niego można zadeklarować na również wyższym poziomie - na przykład, 80 MB/s. Wszystkie te parametry zostały szczegółowo opisane poniżej; jednak tutaj zauważamy, że nie ma tu żadnych niespójności. Faktem jest, że dane dotyczące możliwości UHS i klasy nagrywania wideo są istotne dla pracy za pośrednictwem magistrali UHS; jeśli czytnik kart nie posiada takiej magistrali, to możliwości karty są ograniczone przez ogólną klasę prędkości. Tak więc model z naszego przykładu w czyt...niku kart bez UHS będzie w stanie wyprodukować maksymalnie 10 MB/s; a w obecności UHS będzie działać z prędkością co najmniej 60 MB/s, co nie jest sprzeczne z wymaganiami klasy 3 UHS (co najmniej 30 MB/s). Całkowita prędkość zapisu jest zwykle wskazywana przez teoretyczne maksimum, a w praktyce jego wartość często jest zauważalnie niższa.
Prędkość odczytu danych
Maksymalna prędkość odczytu danych z karty pamięci.
Każda nowoczesna karta pamięci zapewnia wystarczającą prędkość odczytu do prostych codziennych zadań – takich jak kopiowanie zdjęć z aparatu do laptopa. Dlatego warto zwracać uwagę na parametr ten głównie w przypadkach, gdy karta jest kupowana do użytku profesjonalnego lub gdy duża szybkość jest dla Ciebie kluczowa - na przykład, gdy często musisz w pośpiechu kopiować zdjęcie z aparatu. Należy pamiętać o dwóch kwestiach. Po pierwsze, czytnik kart, w którym karta jest używana, musi również obsługiwać odpowiednią prędkość. Po drugie, ten punkt wskazuje teoretyczne maksimum - w idealnych warunkach; rzeczywista prędkość odczytu może być niższa (jeśli mówimy o kartach z UHS - prędkość tę można oszacować po klasie UHS, patrz wyżej). Niemniej jednak dzięki temu wskaźnikowi całkiem możliwe jest porównanie różnych modeli kart: różnice w teoretycznej prędkości są zwykle dość zgodne z różnicą w rzeczywistej prędkości.
Prędkość zapisu danych
Maksymalna prędkość zapisu danych na kartę pamięci.
Wysoka prędkość zapisu jest istotna przy zadaniach związanych z przechowywaniem dużych ilości danych w ograniczonym czasie. Należy jednak pamiętać, że ten punkt wskazuje teoretyczną maksymalną prędkość w idealnych warunkach; w praktyce jednak, wartość ta może być zauważalnie niższa. Dlatego specyfikacje kart pamięci wskazują również minimalne gwarantowane prędkości zapisu w różnych trybach - ogólna klasa prędkości, klasa UHS, klasa wideo i/lub klasa dla aplikacji. Wszystkie z nich zostały szczegółowo opisane powyżej. Jednak ogólna prędkość może być również wykorzystana do oceny możliwości nośnika: przy pozostałych takich samych warunkach, karta o wyższej teoretycznej prędkości będzie działać szybciej w praktyce.
Jeśli chodzi o konkretne wartości, to prędkości
od 4 MB/s i
od 6 MB/s są obecnie uważane za stosunkowo skromne,
od 10 MB/s i od
16 MB/s można nazwać średnimi,
od 50 MB/s - powyżej średniej, a najszybsze modele mają maksymalną prędkość zapisu
100 MB/s i wyższą.
Czytnik kart pamięci w zestawie
Obecność
własnego czytnika kart pamięci w zestawie karty.
Takim czytnikiem kart jest zwykle miniaturowy czytnik kart pamięci, który podłączany jest do komputera przez gniazdo USB. Po zainstalowaniu w takim urządzeniu karta faktycznie zamienia się w pendrive'a i może być używana nawet na tych komputerach, na których nie ma czytników kart - wystarczy wolne złącze USB.
