Porównanie Yamaha NS-P41 vs TAGA Harmony TAV-606 v.3 Set

- 1.0.Jednokanałowy (monofoniczny) zestaw głośnikowy. „Same” takie kolumny nie zapewniają poczucia dźwięku przestrzennego, ale mogą być używane jako samodzielne komponenty w wielokanałowych zestawach dźwięku przestrzennego.

- 2.0. Zwykły dźwięk stereo: dwie kolumny głośnikowe odpowiedzialne za lewy i prawy kanał. Pozwala stworzyć minimalną iluzję „przestrzennego” dźwięku poprzez symulację przemieszczania się źródła dźwięku w przestrzeni przed słuchaczem.

- 2.1. Zestaw z dwóch głośników, tworzących minimalną iluzję „przestrzennego” dźwięku, oraz subwoofera, który zapewnia potężny i bogaty dźwięk poprzez dodanie niskich i ultraniskich tonów.

- 3.0. Zestaw z trzech głośników (centralnego i dwóch przednich). Według niektórych producentów takie zestawy w małych pomieszczeniach są w stanie, z pewnymi poprawkami, odtwarzać w pełni przestrzenny dźwięk bez tylnych kolumn.

- 5.0. Zestaw z pięciu głośników (dwóch przednich, centralnego i dwóch tylnych), który pozwala na odtworzenie w pełni dźwięku przestrzennego, który jest subiektywnie odbierany przez słuchacza nie tylko przed, ale i za nim.

- 5.1. Zestaw z pięciu głośników i subwoofera dla niskich i ultraniskich częstotliwości, pozwalających odtworzyć w pełni przestrzenny dźwięk, który jest s...ubiektywnie odbierany przez słuchacza nie tylko przed, ale także za nim. Zestawy 5.1 to jeden z najpopularniejszych wielokanałowych formatów audio, szeroko stosowany w szczególności w kinach domowych.

Istnieją również znacznie rzadsze opcje dla poszczególnych potrzeb:

- 1.1. Zestawy w postaci subwoofera, na który na górze zainstalowana jest głośnik ogólnego zakresu. Występują głównie wśród urządzeń koncertowych - z takich podzespołów wygodnie jest montować zestawy, aby uzyskać potężny i bogaty dźwięk.

- 2.2. Dalszy rozwój idei tkwiącej w zestawach 1.1 (patrz wyżej); w rzeczywistości są to zestawy z dwóch identycznych głośników formatu 1.1. Takie zestawy powstają z założenia, że na koncerty, szczególnie w stosunkowo niewielkich pomieszczeniach, często wystarcza tylko para głośników 1.1; wygodniej i często taniej kupić dwa takie głośniki na raz niż kupować je pojedynczo.

- 3.1. Zestaw z trzech głośników (centralnego i dwóch przednich) oraz subwoofera dla niskich i ultraniskich częstotliwości. Jest to „okrojona” wersja systemu 5.1; według niektórych producentów takie zestawy są w stanie odtwarzać w pełni dźwięk przestrzenny bez tylnych głośników, co czyni je idealnymi do instalacji w małych pomieszczeniach, w których nie jest możliwe umieszczenie pełnoprawnego zestawu głośnikowego 5.1.

- 4.0. Odmiana zestawów 4.1 (patrz poniżej), pozbawiona subwoofera, poza tym jest całkowicie identyczna.

- 4.1. Uproszczona wersja formatu 5.1 (patrz wyżej); w takich zestawach zwykle brakuje albo centralnego, albo jednego z tylnych kanałów. W każdym razie, przy pozostałych warunkach równych, są tańsze niż pełnoformatowe 5.1, ale ich jakość dźwięku jest zauważalnie niższa.

- 4.2. Ta kategoria obejmuje głównie urządzenia koncertowe (patrz „Przeznaczenie”), które są rozszerzoną wersją powyższego 2.2. W zestawach 4.2 nad każdym subwooferem instalowane są nie jedna, ale dwie kolumny ogólnego zakresu. W ten sposób można osiągnąć wyższą jakość i bogatszy dźwięk.

- 5.2. Odmiana opisanego powyżej 5.1, uzupełniona drugim subwooferem - ma to pozytywny wpływ na jakość i dokładność odtwarzania niskich tonów. Z drugiej strony, konfiguracja takich zestawów jest nieco bardziej skomplikowana.

- 6.1. Rozszerzona wersja formatu 5.1: dwa głośniki przednie, centralny, trzy tylne (lewy, prawy i centralny) oraz subwoofer dla niskich i ultraniskich tonów. Charakteryzuje się dokładniejszą transmisją dźwięku przestrzennego w tylnym sektorze, ale ta opcja jest raczej rzadka.

- 7.0. Ulepszona wersja dźwięku wielokanałowego z pięcioma kanałami głównymi (np. 5.1). W tym przypadku pięć kanałów głównych uzupełnia się o dwa kolejne, co pozwala uzyskać bardziej przestrzenny i niezawodny dźwięk. Najczęściej dodatkowe kanały znajdują się z tyłu („tylny prawy” i „tylny lewy”), ale w zależności od konkretnego formatu dźwięku możliwe są inne opcje instalacji - na przykład po bokach użytkownika.

- 8.1. Zestawy zapewniające 8 głównych kanałów dźwięku plus 1 o niskiej częstotliwości. Konkretny układ głównych kanałów może się różnić w zależności od modelu. Jednak wszystkie zestawy 8.1 wyróżnia, z jednej strony, dobra dokładność dźwięku przestrzennego, a z drugiej - wysoki koszt i trudność w konfiguracji.

Liczba oddzielnych głośników przewidzianych dla każdej kolumny. Nie warto mylić tego parametru z liczbą dróg opisaną poniżej - za jedną drogę może odpowiadać kilka głośników; uważa się, że może to poprawić niektóre parametry dźwięku, poza tym pozwala na uzyskanie dużej mocy przy stosunkowo niewielkich rozmiarach głośnika. Poza tym liczba głośników jest bardziej punktem odniesienia niż praktycznie istotnym wskaźnikiem.

Jeśli w zestawie głośnikowym znajdują się kolumny z różną liczbą głośników, zwykle wskazywana jest maksymalna wartość tego parametru (najczęściej - dla kolumny przedniej). W takim przypadku przetworniki pasywne (jeśli występują, patrz „Cechy konstrukcyjne”) nie są brane pod uwagę w obliczeniach.

Liczba poszczególnych pasm częstotliwości, na które dzieli się dźwięk podczas odtwarzania przez zestaw głośnikowy. Dla każdej takiej drogi przewidziany jest osobny głośnik, a czasem kilka (więcej szczegółów, patrz „Liczba głośników”).

Wśród wielodrożnych modeli konsumenckich najczęściej dostępne są dwu- lub trójdrożne opcje - niskotonowe/wysokotonowe i niskotonowe/średniotonowe/wysokotonowe odpowiednio. Większa liczba dróg z reguły wskazuje na wysoką klasę urządzenia, ponieważ dokładniej odtwarza sygnał, a zatem jest bardziej złożone. Ale są też małe satelity z jednym głośnikiem (jednodrożne) dla niewymagającego słuchacza.

Zwróć uwagę, że oprócz liczb całkowitych, są również produkowane modele z ułamkową liczbą dróg - na przykład 2,5 lub 3,5. To oznaczenie wskazuje na obecność w konstrukcji głośnika, który odpowiada za dwie drogi jednocześnie: na przykład model 2.5 ma oddzielne głośniki dla tonów niskich i wysokich oraz kombinowany dla tonów niskich+średnich (podobny w konstrukcji do niskotonowego, ale również obciążony częstotliwościami średnimi).

Czułość zestawu głośnikowego.

Parametr ten jest wskazywany na podstawie tego, jaką głośność może wytworzyć głośnik lub kolumna, gdy zostanie do nich przyłożony sygnał o określonej standardowej mocy. Mówiąc prościej, im wyższa czułość zestawu głośnikowego, tym głośniej będzie brzmiał przy tej samej mocy wyjściowej wzmacniacza. W ten sposób czuły zestaw można skutecznie wykorzystywać nawet w połączeniu ze stosunkowo niskimi wzmacniaczami. Z drugiej strony, niska czułość ma też swoje zalety: pozwala uzyskać bardziej równomierne pasmo przenoszenia i zmniejsza prawdopodobieństwo przeciążenia wzmacniacza. W najmniej czułych nowoczesnych zestawach głośnikowych wskaźnik ten nie przekracza 84 dB, w najbardziej czułych wynosi 95-96 dB lub więcej.

Zwróćmy uwagę, że w praktyce na parametr ten trzeba zwracać uwagę, gdy zestaw głośnikowy planuje się stosować z osobno dobranym wzmacniaczem mocy. Dlatego w przypadku zestawów aktywnych (patrz „Typ”) czułość ma wartość czysto referencyjną, a przy jego wyborze z reguły można ją zignorować.

Częstotliwość podziału zwrotnicy zapewnionej w konstrukcji zestawu głośnikowego.

Zwrotnica jest instalowana wyłącznie w modelach z kilkoma drogami (patrz „Liczba dróg”). Jest to filtr elektroniczny, który rozdziela przychodzący sygnał audio na oddzielne zakresy częstotliwości i kieruje każdy zakres do „własnego” zestawu głośników. A częstotliwość podziału zwrotnicy pokazuje, gdzie leży granica między tymi zakresami. Jeśli jest więcej niż dwie drogi, będzie kilka podobnych granic: na przykład dla zestawu czterodrożnego może być wskazane „0,15 / 0,8 / 2,8 kHz” lub „0,12 / 1 / 3,8”.

W większości przypadków parametr ten ma głównie charakter referencyjny: częstotliwości wbudowanej zwrotnicy są dopasowane do parametrów głośników zainstalowanych w zestawie głośnikowym.

Moc znamionowa jednej przedniej kolumny zestawu głośnikowego. Aby uzyskać więcej informacji na temat mocy znamionowych, patrz poniżej „Całkowita moc znamionowa”. Tutaj zauważamy, że im wyższa moc, tym głośniej może brzmieć element zestawu – oczywiście z odpowiednio dobranym wzmacniaczem. Ponadto parametr ten jest również bardzo ważny dla dopasowania do wzmacniacza: pożądane jest, aby moc wyjściowa na odpowiednim kanale wzmacniacza nie była większa niż moc głośnika. Jeśli sygnał przychodzący jest mocniejszy, możliwe są zniekształcenia dźwięku, a nawet uszkodzenie głośników, a jeśli jest słabszy, to głośność dźwięku zmniejszy się (innymi słowy, nie będzie możliwe wykorzystanie pełnego potencjału zestawu głośnikowego), ale ten szczegół będzie krytyczny tylko dla słuchania z maksymalną głośnością.

Moc znamionowa tylnej kolumny zestawu głośnikowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat mocy znamionowych, patrz powyżej „Przód”.

Moc znamionowa centralnej kolumny zestawu głośnikowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat mocy znamionowej, patrz powyżej „Przód”.

Najwyższa znamionowa moc wzmacniacza, z jaką kolumny głośnikowe mogą bezpiecznie działać. Nadmierna moc sygnału wejściowego może uszkodzić głośniki, dlatego podczas podłączania upewnij się, że wzmacniacz nie przekracza możliwości kolumn. Należy zauważyć, że parametr ten może być nieco wyższy niż całkowita znamionowa moc zestawu głośnikowego (patrz poniżej), ponieważ w tym przypadku chodzi tylko o bezpieczeństwo sprzętu, a nie o braku zniekształceń w dźwięku.