Porównanie Samsung EP-T2510 vs Samsung EP-OR825

Wśród współczesnych ładowarek (do domu i biura) znajdują się zarówno klasyczne modele sieciowe, jak i urządzenia bezprzewodowe (w postaci podstawek lub platform), a także stacje dokujące do systemów Android i Apple. Urządzenia samochodowe z kolei dzielą się na tradycyjne ładowarki samochodowe przewodowe (m.in. rozdzielacze gniazda zapalniczki – patrz o nich „Gniazda zapalniczki”) i bezprzewodowe. Oto bardziej szczegółowy opis tych opcji:

- Ładowarka sieciowa. Klasyczne ładowarki przewodowe podłączane do gniazdka. Nieco mniej wygodne i funkcjonalne niż stacje dokujące, jednak znacznie bardziej kompaktowe i w większości nadają się do podróży, ponieważ zajmują minimum miejsca w bagażu. W porównaniu do ładowarek bezprzewodowych modele przewodowe są zauważalnie tańsze, kompatybilne z większą liczbą urządzeń, a często też działają znacznie szybciej. Ponadto w takich urządzeniach łatwiej jest wdrożyć specjalne wydajne technologie szybkiego ładowania. W połączeniu z nową technologią produkcji GaN można je również zmniejszyć.

- Ładowarka sieciowa GaN. Ładowarki GaN, które mogą pomieścić „kilka ładowarek” w jednej kompaktowej obudowie. Zamiast tradycyjnego krzemu w ich półprzewodnikach stosuje się azotek galu o zwiększonej przewodności napięcia.... Ładowarki GaN ładują gadżety w przyspieszonym tempie przez wszystkie dostępne porty. Kolejną istotną przewagą nad tradycyjnymi ładowarkami jest zmniejszenie rozmiaru jednostki ładującej bez utraty mocy.

- Ładowarka samochodowa. Urządzenia przeznaczone do przewodowego ładowania gadżetów z własnych sieci pojazdów. Z reguły używają standardowego gniazda zapalniczki i są przeznaczone do samochodów i innych podobnych pojazdów z sieciami 12 V, jednak istnieją również modele kompatybilne z 24-woltowymi sieciami ciężarówek, autobusów itp.; te detale należy wyjaśnić osobno.

- Bezprzewodowa ładowarka. Urządzenia do bezprzewodowego ładowania gadżetów z gniazdek – zazwyczaj z wykorzystaniem technologii Qi. Oczywiście sama ładowarka musi być podłączona do gniazdka za pomocą kabla, jednak energia jest przekazywana do ładowanego urządzenia dosłownie „przez powietrze”. Efektywny zasięg takiej transmisji jest niewielki, dlatego tego typu ładowarki tradycyjnie wykonuje się w postaci platform lub podstawek, na których trzeba bezpośrednio umieścić ładowane gadżety. Niemniej jednak bezprzewodowy sposób pracy jest jak najbardziej przyjazny dla użytkownika, a poza tym nie zużywa złączy; niektóre kompaktowe gadżety (na przykład inteligentne zegarki) są na ogół ładowane tylko w ten sposób. Główne wady tego formatu to wysoki koszt ładowarek i ograniczona kompatybilność (ładowanie bezprzewodowe obsługiwane jest przez stosunkowo niewielką liczbę gadżetów, w większości dość drogich). Ponadto ładowarki bezprzewodowe są mniej wydajne od ładowarek przewodowych, co wydłuża czas zabiegu i zużycie energii przez urządzenie. W związku z tym niektóre modele są wyposażone w porty do ładowania przewodowego.
Jeśli chodzi o różnice między platformami a podstawkami, pierwszy kształt jest bardziej uniwersalny i wraz z ładowanym urządzeniem zajmuje mniej miejsca – gadżet leży płasko na platformie. Platforma jest dobrym rozwiązaniem dla urządzenia przenośnego. Podstawka z kolei zakłada pochyloną, niemal pionową pozycję gadżetu - pozwala to widzieć wyświetlacz nawet podczas ładowania. Takie ładowarki jednak są bardziej nieporęczne niż platformy i zaprojektowane raczej do użytku stacjonarnego.

- Bezprzewodowa ładowarka samochodowa. Całkiem specyficzna odmiana: urządzenia do ładowania bezprzewodowego zasilane z własnej sieci pojazdu. Najczęściej są one przeznaczone do standardowego gniazda zapalniczki o napięciu 12 V, chociaż technicznie całkiem możliwe jest zapewnienie kompatybilności z 24-woltowymi sieciami ciężarówek, autobusów i innych ciężkich pojazdów. Cechy ładowania bezprzewodowego zostały szczegółowo opisane powyżej, jednak tutaj zauważamy, że jazda samochodem wiąże się z różnymi wstrząsami i uderzeniami; dlatego takie urządzenia są wykonane w formie uchwytów, a nie podstawek/platform. Taki uchwyt może zapewnić mocowanie do deski rozdzielczej oraz możliwość korzystania z telefonu podczas ładowania (np. jako nawigatora).

- Wyłącznie do smartwatcha. Ładowarki zaprojektowane do użytku wyłącznie ze smartwatchami i innymi gadżetami do noszenia (takimi jak bransoletki fitness). Mówiąc dokładniej, chodzi o gadżety obsługujące wyłącznie bezprzewodowy format pracy. W związku z tym możliwości ładowarki z tej kategorii ograniczają się do obszaru ładowania smartwatcha (zwykle tylko jednego), a w konstrukcji nie ma złączy do ładowania przewodowego. Zwracamy również uwagę, że ładowarki tego typu są najczęściej produkowane do konkretnego modelu lub linii gadżetów na nadgarstek, a kompatybilność z urządzeniami innych firm w takich przypadkach nie jest gwarantowana.

- Stacja dokująca Android. Stacje dokujące przeznaczone do ładowania gadżetów z systemem Android. Sama stacja dokująca może być opisana jako podstawka z funkcją przewodowego ładowania. Gadżet na takiej konstrukcji jest instalowany pionowo lub prawie pionowo, ze złączem w dół; na samej podstawce znajduje się wtyczka zasilania, która nie tylko ładuje zainstalowane urządzenie, jednak również pełni funkcję zatrzasku. Ta wtyczka może być w formacie microUSB lub USB C - oba te złącza są używane w nowoczesnych gadżetach z Androidem. Warto też zauważyć, że niektóre stacje dokujące z tej kategorii mają wąską specjalizację i są wykonywane pod konkretne modele urządzeń (lub urządzenia tego samego producenta). Zdarzają się jednak również rozwiązania uniwersalne, gdzie kompatybilność jest ograniczona rodzajem złącza i przekątną ekranu (a ograniczenie przekątnej może być dość spore – np. do 10,1”).
Generalnie stacje dokujące są przeznaczone do montażu stacjonarnego w jednym miejscu. Są zauważalnie gorsze od klasycznych ładowarek pod względem łatwości transportu, jednak upraszczają przechowywanie gadżetów i mogą być przydatne w niektórych przypadkach ich praktycznego zastosowania – na przykład podczas oglądania filmu z tabletu.

- Stacja dokująca Apple Lightning. Stacje dokujące przeznaczone do ładowania gadżetów Apple i wyposażone w złącze Lightning (stosowane w urządzeniach przenośnych Apple od 2012 roku). Więcej informacji o stacjach dokujących w ogóle, patrz wyżej, wszystko to dotyczy również tego przypadku – z poprawką, że w przypadku urządzeń Apple kompatybilność ze stacją dokującą jest zwykle ograniczona jedynie przekątną urządzenia.

Liczba złączy USB C przewidziana w konstrukcji ładowarki.

USB C to stosunkowo nowy typ złącza; ma wymiary nieco większe niż microUSB i ma odwracalną konstrukcję, która umożliwia włożenie wtyczki z dowolnej strony. Jednocześnie, mimo niewielkich rozmiarów, w takich portach ładowania można realizować dość zaawansowane możliwości - w szczególności wysoki pobór mocy i wiele technologii szybkiego ładowania. Z drugiej strony, konkretnie w ładowarkach do gadżetów, złącza tego typu są zauważalnie rzadsze niż pełnowymiarowe USB (USB A) i w mniejszych ilościach - jedno, rzadziej dwa a nawet trzy porty USB C. Wynika to z faktu, że do podłączania ładowanych gadżetów zwykle służy kabel, przy wymiennych kablach wygodniej jest korzystać ze zwykłych portów USB, a zainstalowanie takich portów w ładowarce (nawet kompaktowej) nie jest trudne. Tak więc w praktyce sensowne jest szukanie konkretnego urządzenia z USB C, głównie jeśli ma się już odpowiedni przewód (lub gadżet z odpowiednią wtyczką).

Maksymalny prąd, jaki urządzenie jest w stanie dostarczyć na wyjście ładowania. Jest to jeden z kluczowych parametrów każdej ładowarki, bezpośrednio determinuje jej moc, a tym samym wydajność z niektórymi bateriami. Punkty te są opisane bardziej szczegółowo w punkcie „Moc” poniżej, ale tutaj zauważamy, że jeśli w tym punkcie wskazano kilka wartości, oznacza to, że konstrukcja przewiduje kilka złączy o różnych charakterystykach prądowych (lub kilka grup złączy, każdy z własną liczbą amperów na port).

Jeśli chodzi o konkretne liczby, to przy ładowaniu z USB (stosowanego w większości nowoczesnych ładowarek) maksymalny prąd do 1 A uważany jest za bardzo skromny, 1,5 A — za niski, 2 A, 2,1 A i 2,4 A — wartości średnie, a w najmocniejszych ładowarkach wartość ta może wynosić 3 A, 3,4 A, a nawet 5 A.

Maksymalna moc, jaką ładowarka jest w stanie dostarczyć do jednego ładowanego gadżetu (dla modeli z 1 złączem lub z 1 platformą bezprzewodową - rzeczywista moc ładowania). Podkreślamy, że w przypadku urządzeń bezprzewodowych podawana jest tutaj moc w formacie bezprzewodowym (nawet jeśli konstrukcja ma port USB o większej mocy). W ładowarkach przewodowych z reguły wskazywane jest zasilanie na złączu USB o najwyższym prądzie wyjściowym lub przy wsparciu najmocniejszej technologii szybkiego ładowania.

Najniższa wartość tego wskaźnika w naszych czasach to w rzeczywistości 5 W. Inne popularne opcje to 10 W, 12 W, 15 W, a najmocniejsze modele mają 18 W lub więcej do ładowania laptopów (aż do 100 W).

Większa moc wyjściowa przyspiesza proces ładowania; w przypadku urządzeń bezprzewodowych wartość powyżej 10 W sugeruje już obecność szybkiego ładowania. Jednocześnie z tym parametrem wiąże się szereg niuansów. Po pierwsze, odpowiednia moc musi być obsługiwana nie tylko przez ładowarkę, ale także przez ładowany gadżet - w przeciwnym razie szybkość procesu będzie ograniczona charakterystyką gadżetu. Po drugie, aby wykorzystać wszystkie możliwości ładowarki, może być konieczna obsługa nie tylko odpowiedniej mocy ładowania, ale także określonej tech...nologii szybkiego ładowania (patrz „Szybkie ładowanie”). Po trzecie, w ładowarce z kilkoma złączami ładowania maksymalną moc na urządzenie można osiągnąć tylko wtedy, gdy inne porty nie są używane.

Obecność kabla w zestawie z ładowarką lub konkretnego typu dołączonego kabla (w tym wbudowany kabel).

„Tylko” obecność kabla jest podawana głównie dla urządzeń bezprzewodowych (patrz „Rodzaj”) — w takich przypadkach chodzi o kabel zasilający samej ładowarki. W przypadku modeli przewodowych zwykle określa się typ złączy na przewodzie (przewodach) z zestawu do ładowania gadżetów. Jednocześnie gniazdo USB służy domyślnie do podłączenia samej ładowarki, więc ta wtyczka może nie być wymieniona w opisie przewodu. Z drugiej strony mogą być takie złącza:

- USB C. Miniaturowa wersja złącza USB, która stopniowo wypiera microUSB we współczesnych urządzeniach przenośnych. Ma wygodną odwracalną konstrukcję wtyczki, a także może zapewniać zaawansowane opcje zasilania niedostępne w przypadku microUSB. Zauważ również, że USB C może być używany w kablu nie tylko do połączenia z gadżetem, ale także do połączenia z samą ładowarką (wraz z tradycyjnym USB); więc w sprzedaży można znaleźć odpowiednie kable, takie jak „USB C — microUSB”, „USB C — Lightning” itp.

- microUSB. Uniwersalne złącze, które jest niezwykle popularne w różnego rodzaju przenośnych gadżetach; dopiero stosunkowo niedawno zaczęło ustępować bardziej zaawansowanemu USB C (od którego różni się jednostronną konstrukcją i mniejszą mocą zasilania).

- Lightning. Uniwersalne złącze używane wyłącznie w urządzeniach przenośnych Apple. Podobnie jak USB C, ma odwracalny układ, ale nieco inną konstrukcję.

Długość kabla dostarczonego w zestawie lub zapewnionego w konstrukcji ładowarki. W przypadku modeli bezprzewodowych podana jest tutaj długość kabla zasilającego samej ładowarki, w przypadku modeli przewodowych - długość „przewodu” do ładowania gadżetów.

W każdym razie dłuższy kabel daje większą swobodę ruchów, ale jest niewygodny na krótkich dystansach. Zwracamy również uwagę, że ładowanie ma być stosowane w bezpośrednim sąsiedztwie gniazdek, dzięki czemu przewodów dłuższych niż 2 m praktycznie nie ma wśród takich urządzeń. Długość powyżej 1,5 m jest uważana za znaczną, od 1 do 1,5 m — średnią, od 0,5 do 1 m — małą, a w niektórych modelach są przewody krótsze niż 0,5 m.