Porównanie BISSELL SteamShot 2635-J vs Grand Master GM-VSC38

- Dysza podłogowa. Dysza do czyszczenia podłóg - w większości gładka, bez specjalnej powłoki (z płytek, kamienia itp.). Jest używany w połączeniu z drążkiem lub wężem jak odkurzacz; kształtem zwykle przypomina również dyszę odkurzacza. Konstrukcja zwykle przewiduje szczotkę do usuwania brudu, a opakowanie może zawierać ściśle przylegającą serwetkę, po zainstalowaniu takie urządzenie zamienia się w dyszę do tkanin (patrz poniżej).

- Dysza punktowa. Długa i wąska dysza z bardzo małym wylotem, który wytwarza delikatny, kierunkowy strumień pary. Przeznaczony głównie do pracy na małych powierzchniach i w ciasnych warunkach: np. za pomocą dyszy punktowej można skutecznie leczyć pojedyncze plamy na powierzchni pieca lub narożniki między ścianami z płytek. Dla wygodniejszego i skuteczniejszego usuwania zabrudzeń dyszę można wyposażyć we własną okrągłą szczotkę.

- Dysza narożna. Dysza używana głównie do pracy w trudno dostępnych miejscach. Ma podobne możliwości do opisanej powyżej dyszy punktowej, jednak sama dysza w takich urządzeniach jest wygięta pod kątem w stosunku do samej dyszy (stąd nazwa). Taki kształt pozwala na łatwe dotarcie tam, gdzie bardziej tradycyjne dysze nie mogą sięgnąć - na przykład w celu oczyszczenia przestrzeni pod krawędzią muszli klozetowej.

- Okrągła szczotka. Rodzaj szczotki używanej w konwencjonalnych (nie parowych) odkurzaczach parowych do czyszczenia podłóg i innych powierzchni. Z reguły taka szczotka ma małą średnicę i jest...przeznaczona do ciasnych warunków i małych przestrzeni, gdzie pełnowymiarowa ssawka podłogowa nie jest możliwa lub nie ma sensu. W szczególności za pomocą takiego urządzenia wygodnie jest wyczyścić szwy między płytkami.

- Dysza do tkanin. Dysza do czyszczenia podłogi i innych podobnych powierzchni (na przykład ścian), posiadająca część roboczą w postaci tekstylnej podszewki. Ten pad skutecznie zbiera brud zmiękczony parą, a jednocześnie jest delikatniejszy niż tradycyjna szczotka do podłóg. To sprawia, że takie urządzenia są niezbędne do obróbki delikatnych powierzchni, które należy w jak największym stopniu chronić przed zarysowaniami.
Zwróć uwagę, że najczęściej myjki parowe z tą funkcją nie są wyposażone w oddzielne dysze do tkanin, ale w zdejmowane serwetki, które są instalowane na dyszy podłogowej zamiast tradycyjnej szczotki.

— Dysza do okien. Ssawka do mycia okien gorącą parą. Para dostarczana jest do szyby bezpośrednio przez takie urządzenie - tym właśnie dysze okienne różnią się od opisanych poniżej jastrychów. Poza tym te dwa rodzaje akcesoriów są bardzo podobne w zasadzie działania: zarówno tam, jak i tam używana jest specjalna skrobaczka do usuwania brudu ze szkła. Zwracamy również uwagę, że w niektórych odkurzaczach parowych funkcję dyszy do okien pełni akcesorium innego typu (na przykład dysza do tekstyliów), na którym zainstalowany jest kompletny jastrych; jednocześnie, w razie potrzeby, jastrych można stosować osobno.

- Jastrych do okien. Skrobak do czyszczenia okien, używany oddzielnie od urządzenia: najpierw szyba jest poddawana działaniu gorącej pary, a następnie wilgoć wraz z zmiękczonym brudem jest zbierana ręcznie za pomocą jastrychu. Ta procedura jest nieco bardziej skomplikowana niż użycie dyszy do okien opisanej powyżej, a także nieco mniej skuteczna; dlatego ten rodzaj akcesoriów jest rzadko spotykany w nowoczesnych odkurzaczach parowych. W niektórych modelach opaska do okien może być używana zarówno jako narzędzie ręczne, jak i jako adapter, który zamienia inny rodzaj dyszy w myjkę do szkła.

Nowoczesne parownice mogą być wyposażone w inne przedmioty i akcesoria niż opisane powyżej. Na przykład parownice (patrz wyżej) mogą być wyposażone w dysze „odkurzacza” - kurz i szczelina; a w bardziej tradycyjnych modelach można znaleźć specjalne dysze do dywanów.

Maksymalne ciśnienie pary na wylocie dyszy roboczej, które może wytworzyć parownica.

Wysokie ciśnienie ma pozytywny wpływ na intensywność oddziaływania i głębokość przenikania pary; jest to szczególnie ważne przy usuwaniu starych zabrudzeń, a także przy obróbce dywanów, tapicerki meblowej i innych podobnych materiałów. Z drugiej strony wzrost ciśnienia roboczego wpływa na wagę, cenę i pobór mocy urządzenia.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, ciśnienie do 3 bar włącznie uważane jest za bardzo niskie; takie wskaźniki występują głównie wśród mopów parowych (patrz „Rodzaj”), a także w najprostszych parownicach domowych (w tym w odmianach ręcznych). 3,1 - 4 bary - średni wskaźnik; w szczególności odpowiada mu większość jednostek domowych, a także najprostszych modeli profesjonalnych. A więcej niż 4 bary można spotkać głównie w dość zaawansowanych urządzeniach, chociaż są wyjątki od tej reguły.

Wydajność pary, zapewniana przez parownicę. W przypadku modeli ze sterowaniem mocą i/lub wilgotnością w tym punkcie wskazywana jest maksymalna możliwa wartość.

Wybierając w oparciu o wskaźnik ten, należy pamiętać, że wydajność charakteryzuje jedynie ilość pary wodnej, wytwarzanej przez urządzenie na minutę. Intensywność oddziaływania tej pary na obrabianą powierzchnię/wyrób może być różna, przede wszystkim zależy ona od ciśnienia roboczego. Dlatego tylko urządzenia o podobnych wskaźnikach ciśnienia mogą być bezpośrednio porównywane na podstawie tego wskaźnika. Przy takich porównywaniach warto wychodzić z założenia, że wyższa wydajność pozwala szybciej poradzić sobie z większymi nakładami pracy, jednak wymaga mocniejszych elementów grzejnych oraz pojemnych zbiorników – co z kolei wpływa na wymiary, wagę i cenę całej parownicy.

Pojemność bojlera wodnego używanego w myjni parowej.

Przede wszystkim podkreślamy, że nie należy mylić kotła ze zbiornikiem wody (patrz niżej). Kocioł to zbiornik, w którym woda jest podgrzewana w celu wytworzenia pary; w niektórych modelach taki zbiornik uzupełnia zbiornik zimnej wody, w innych cały dopływ wody znajduje się bezpośrednio w kotle. W związku z tym znaczenie tego parametru zależy od tego, czy urządzenie ma dodatkowy zbiornik, czy nie.

Jeśli w konstrukcji jest osobny zbiornik, objętość kotła jest raczej wskaźnikiem drugorzędnym: jest dobierana w taki sposób, aby zapewnić deklarowaną charakterystykę wydajności, przede wszystkim wydajność (i warto skupić się na tych cechach przy wyborze ). Jeśli nie ma zbiornika, objętość kotła zależy bezpośrednio od tego, ile wody zmieści się w urządzeniu i jak długo może pracować na jednym takim „ładunku”. Jednocześnie zwiększenie objętości pozwala na dłuższą pracę bez tankowania, ale wpływa to na gabaryty, wagę, cenę, a często także na pobór mocy urządzenia (bardziej pojemny kocioł wymaga mocniejszej grzałki).

Przybliżony czas, w którym urządzenie może przepracować bez przerw. Parametr ten zależy przede wszystkim od wydajności i pojemności bojlera/zbiornika (patrz wyżej): po wyczerpaniu zapasu wody, praca będzie musiała zostać wstrzymana, aby uzupełnić zapas. Jednocześnie dla modeli z regulacją wilgotności i/lub mocy (patrz również wyżej) może być wskazywany zarówno średni czas nieprzerwanej pracy (w określonym trybie standardowym), jak i ten największy (przy minimalnej intensywności) lub najmniejszy (przy maksymalnej); szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

Warto powiedzieć, że niektóre modele umożliwiają tankowanie wodą bezpośrednio w trakcie pracy, lecz nie zaszkodzi również osobno wyjaśnić tę opcję.

Czas nagrzewania do wytworzenia pary. Czas trwania procesu nagrzewania zależy bezpośrednio od mocy urządzenia i objętości zbiornika na wodę.

Zwracamy również uwagę, że w niektórych sytuacjach rzeczywisty czas nagrzewania może być krótszy niż deklarowany. Na przykład, jeśli główny zbiornik (kocioł) nie jest całkowicie napełniony, a konstrukcja nie przewiduje dodatkowego zbiornika na zimną wodę. Aby mieć pewność, należy kierować się wartością podaną bezpośrednio w specyfikacji.

Długość węża doprowadzającego parę, z którym parownica jest dostarczana lub w który wyposażona.

Im dłuższy wąż, tym dalej można sięgnąć bez przesuwania samego urządzenia. Z drugiej strony duża długość może powodować niedogodności przy przechowywaniu i transporcie, a także przy pracy na krótkich dystansach.

Długość kabla, za pomocą którego parownica jest podłączana do sieci elektrycznej. Im dłuższy kabel zasilający – im dalej od gniazdka urządzenie może pracować, tym większą swobodę ruchu ma użytkownik. Z drugiej strony, zbyt długi kabel może powodować trudności zarówno podczas pracy, jak i przechowywania/transportu; a podczas pracy z dala od gniazdka można użyć przedłużacza. Dlatego nawet w urządzeniach przeznaczonych do dużych powierzchni (takich jak mopy parowe – patrz „Rodzaj”), długość przewodu zasilającego rzadko przekracza 5 – 6 m.