Porównanie Severin FS 3610 vs Silver Crest SFS 120 A1

Długość drutu zgrzewającego do zgrzewania worków, przewidziana w pakowaczce. W rzeczywistości jest to maksymalna długość szwu, jaką może stworzyć urządzenie; rozmiar otwartej strony paczki nie powinien przekraczać tej długości, w przeciwnym razie nie będzie możliwe normalne opróżnianie i zamykanie paczki. Jeśli do pakowania używane są worki rolowane, długość paska zamykającego odpowiada maksymalnej szerokości rolki. A potężne modele przemysłowe mają duże listwy, na których można umieścić kilka paczek jednocześnie.

Prędkość pompowania powietrza zapewniana przez pakera.

Im wyższa prędkość, tym mniej czasu zajmie obsługa urządzenia. Ponadto szybsze modele są na ogół mocniejsze i mogą zapewnić głębszą próżnię. Z drugiej strony te momenty nie są istotne dla zwykłego domowego użytku, a wybierając „domową” pakowarkę, nie można zwracać większej uwagi na prędkość pompowania – chyba że trzeba regularnie pakować duże ilości produktów lub czas przechowywania ma decydujące znaczenie.

Moc ssania zapewniana przez pakowacz.

Parametr ten bezpośrednio charakteryzuje możliwości urządzenia do tworzenia próżni. Moc ssania to różnica pomiędzy normalnym ciśnieniem atmosferycznym (1 bar) a najmniejszym ciśnieniem, jakie ten model może wytworzyć wewnątrz opakowania. Na przykład odczyt 0,8 bara oznacza, że paker może wytworzyć ciśnienie 1 - 0,8 = 0,2 bara. W związku z tym im wyższa liczba w tym momencie, im mocniejszy jest paker, tym głębsze wytwarza podciśnienie.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli produkty są pakowane w domu w celu stosunkowo krótkiego przechowywania (lub próżniowanie jest połączone z zamrażaniem), wskaźnik ten można zignorować. Jednak w przypadku zastosowań profesjonalnych niezbędna jest wysoka moc ssania.

Programy, którymi wyposażony jest vakuumator. Od ich ilości zależą możliwości urządzenia. Warto jednak dokładnie zrozumieć przeznaczenie swojego urządzenia, gdyż nie ma sensu przepłacać za niewykorzystywane tryby. Zgodnie z ogólną zasadą działania urządzeń (odsysania powietrza), wszystkie urządzenia mają bazowy program. Przeznaczony jest on do suchych produktów. Ten program idealnie nadaje się do przechowywania kasz, orzechów, suszonych owoców, makaronów, herbaty, kawy, przypraw i innych sypkich lub twardych produktów. Praca w tym trybie pozwala wydłużyć okres przechowywania bez ryzyka utlenienia, zachować aromat i kruchość produktów bez nadmiernej wilgoci w opakowaniu. Oto bardziej specyficzne tryby: — Moist (produkty wilgotne). Program do pakowania umiarkowanie wilgotnych produktów, takich jak marynowane mięso, świeże owoce, surowe warzywa z sokiem lub półprodukty. W tym trybie tworzony jest prawie pełny próżnia, ale z drobną korektą prędkości odsysania, aby uniknąć zasysania wilgoci do pompy. To optymalny wybór, gdy produkt zawiera niewielką ilość płynu, ale nie pływa w nim.

— Liquid (produkty płynne). Program bardzo podobny do opisanego powyżej, ale przeznaczony do pakowania bardzo soczystych lub płynnych produktów, takich jak zupy, sosy, gulasze. W tym trybie vakuumator działa jeszcze ostrożniej: rozrzedzenie jest minimalne lub kontrolowane z przerwami, aby uniknąć aktywnego zasysania płynu.... Często towarzyszy mu natychmiastowe zgrzewanie bez osiągania pełnej próżni.

— Canister (próżniowanie pojemników). Możliwość użycia urządzenia do odsysania powietrza z pojemników ze specjalnymi zaworami. Jest praktycznie obowiązkowym dla ręcznych pakowaczy (zobacz „Przeznaczenie”), choć można go znaleźć także w innych wariantach — w nich zazwyczaj stosuje się specjalny wąż podłączany do pojemnika.

— Marinate (marynowanie). Tryb przeznaczony do przyspieszonego marynowania produktów pod wpływem próżni. W przeciwieństwie do zwykłego trybu próżniowania, program Marinate często działa w trybie cyklicznym: próżnia jest tworzona, następnie krótkotrwale zwalniana, a proces powtarza się kilka razy. Imituje to „oddychanie” produktu i znacząco przyspiesza marynowanie — proces, który normalnie trwa kilka godzin, można skrócić do 15–30 minut. Tryb Marinate szczególnie przydatny przed grillowaniem, pieczeniem lub smażeniem, pozwalając szybko nadać potrawom intensywny smak bez długiego oczekiwania. Do pracy w tym trybie najczęściej używa się specjalnego próżniowego pojemnika, a nie zwykłych torebek.

Sterowanie panelem próżniarki.

— Przyciskowe. Klasyczny system sterowania próżniarki przy użyciu fizycznych przycisków na obudowie. Takie rozwiązanie jest uważane za niezawodne i intuicyjne, szczególnie dla użytkowników preferujących prostotę i dotykową reakcję zwrotną. Każda funkcja (odsysanie, zgrzewanie, zatrzymanie itp.) ma oddzielny przycisk, co ułatwia pracę i zmniejsza prawdopodobieństwo błędów.

— Sensorowe. Nowoczesny format sterowania próżniarką za pomocą panelu dotykowego, wrażliwego na dotyk. Zamiast fizycznych przycisków używane są płaskie strefy dotykowe z podświetleniem lub piktogramami. Taki interfejs sprawia, że urządzenie wygląda bardziej stylowo, jest łatwe do czyszczenia i nowoczesne.