Porównanie SmartWay U8 Allroad New II vs Ninebot Mini

- Żyrobord. Pojawia się również nazwa „skuter żyroskopowy”. Taki pojazd to deska z parą kół (po jednym na każdym końcu). „Wypychanie” żyroboardu obejmuje system równoważenia, który pozwala jeźdźcowi stabilnie stać na takiej platformie (jak mogłoby się wydawać, „wbrew prawom fizyki”). Sama deska podzielona jest na dwie platformy, osobno dla każdej nogi. Żyroskopem sterujemy poprzez lekkie przechylanie platform do przodu lub do tyłu, natomiast każda z nich steruje „własnym” kołem, zmuszając je do obracania się w odpowiednim kierunku. Tak więc, aby iść do przodu, musisz lekko przechylić stopy na palcach, do tyłu na piętach, a przechylając platformy w różnych kierunkach, możesz nawet obrócić się w miejscu. Taka technika zwykle nie ma dobrze zdefiniowanej przedniej i tylnej strony, prowadzi to samo w dowolnym kierunku. Poruszanie się na żyroboardzie wymaga pewnych umiejętności i uwagi, ale nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Jednocześnie same urządzenia są dość lekkie i kompaktowe – gabaryty wielu modeli są porównywalne do nie największych deskorolek.

- Gyroboard z uchwytem. Różnorodność pojazdów samobalansujących, potocznie nazywanych „segwayami” – od nazwy firmy Segway, która po raz pierwszy zaprezentowała na rynku udany seryjny model takiego pojazdu. Jednak w dzisiejszych czasach takie pojazdy są produkowane przez wielu innych producentów i chociaż nazwa „segway” sta...ła się powszechnie znana, nie jest do końca słuszne jej używanie. W konstrukcji pojazdy te są zasadniczo podobne do opisanych powyżej żyroboardów - mają platformę na nogi, dwa koła i system wyważania. Kluczową różnicą jest przede wszystkim wspomniana w nazwie rączka (przekładnia kierownicza). Jest pionowy i zwykle znajduje się na środku platformy, natomiast jego długość może być różna – najczęściej ma trzymać dłońmi górny koniec rączki, ale zdarzają się też modele kompaktowe, w których jest zaciskany pomiędzy kolana. Ponadto „segway” może mieć nieco inny sposób sterowania: platforma jest często wykonana solidnie, bez podziału na lewą i prawą nogę, a odpowiada jedynie za poruszanie się tam i z powrotem, natomiast skręty w takich modelach są prowadzone na zewnątrz, przechylając drążek kierowniczy. W każdym razie uchwyt zapewnia dodatkowe podparcie, dzięki czemu jazda na takiej desce gyro jest nieco łatwiejsza i bezpieczniejsza niż na klasycznej (szczególnie przy dużych prędkościach). Z drugiej strony urządzenia tego typu są zauważalnie droższe, cięższe i bardziej masywne niż modele bez uchwytów. W rezultacie, jeśli zwykły żyroboard można łatwo schować w niezbyt dużym plecaku, to najprawdopodobniej Segway będzie musiał być rolowany lub przewożony samochodem.

- Elektryczny monocykl. Dalszy rozwój idei transportu samobalansującego, jednostki wyposażone tylko w jedno koło - jak monocykle (monocykle), tylko z napędem elektrycznym. Koło w takich urządzeniach (zwane też „segwilami” – od „Segway + koło”) pokryte jest korpusem zawierającym elektroniczne i mechaniczne „nadzienie”; i platformy na stopy znajdują się po obu stronach koła, zwykle pod osią, i często są składane - dla zapewnienia zwartości podczas przechowywania i transportu „nie własnymi siłami”. Konstrukcja zwykle nie zapewnia przedniej/tylnej strony. Utrzymanie równowagi na Segville jest łatwiejsze niż na monocyklu, ale może być trudniejsze niż na żyroboardzie, a jazda wymaga ostrożności: uderzenie nawet w niską przeszkodę może doprowadzić do upadku do przodu (im słabsze silniki monocykla, tym wyższe prawdopodobieństwo takiego „wypadku”). Niemniej jednak opisywane momenty można postrzegać jako zalety (lub cechy neutralne), a technika ta również ma swoich zwolenników; a maksymalna prędkość monocykla jest dość wysoka (choć oczywiście do bezpiecznej jazdy wymagany jest sprzęt ochronny).

Największa waga jeźdźca, jaką urządzenie może wytrzymać (w tym ciężar plecaka, torby i innych rzeczy noszonych na sobie; jest to szczególnie ważne, aby pamiętać, jeśli waga samej osoby jest zbliżona do maksymalnego dopuszczalnego). W przypadku przekroczenia dopuszczalnego obciążenia transport nie tylko traci swoją sprawność, ale w każdej chwili może się również zepsuć (w tym w ruchu, który jest obarczony poważnymi obrażeniami). Dlatego w żadnym wypadku nie możesz zignorować instrukcji dotyczących wagi.

Maksymalna prędkość, jaką urządzenie może rozwinąć podczas normalnej pracy: na płaskiej powierzchni, przy pełnym naładowaniu akumulatorów i średniej wadze rowerzysty. Ten sam parametr z reguły to maksymalna bezpieczna prędkość dozwolona podczas korzystania z tego modelu; teoretycznie można przyspieszyć jeszcze bardziej (na przykład z góry), ale jest to obarczone awarią, wypadkiem i kontuzją, dlatego jest bardzo odradzane.

Większość nowoczesnych modeli osiąga prędkość maksymalną do 20 km/h, a w pojazdach „szybkich” liczba ta może przekraczać 30 km/h. Zwróć uwagę, że upadek z segwaya / żyroboardu / elektrycznego monocykla, nawet przy prędkości 10 - 15 km/h, jest obarczony poważnymi problemami; dlatego, aby jechać szybciej niż pieszy, wysoce zalecane jest wyposażenie ochronne (a w każdym razie jest to pożądane).

Wysokość kolumny kierownicy przewidziana w konstrukcji wiatrakowca z uchwytem (patrz „Rodzaj”) - inne rodzaje transportu samostabilizującego nie są wyposażone w ten element sterujący. Stojak powinien mieć taką wysokość, aby wygodnie trzymać go rękami (lub zacisnąć między kolanami - w zależności od cech konstrukcyjnych). Jednocześnie producenci rzadko wskazują parametr ten: przyjmuje się, że długość jest optymalnie dopasowana do dorosłych, biorąc pod uwagę możliwą różnicę w budowie ciała. Ponadto wiele stojaków jest regulowanych; dla nich w tym przypadku podana jest maksymalna wysokość (jeśli w ogóle).

Maksymalny kąt nachylenia powierzchni, przy którym urządzenie może normalnie podjeżdżać w górę lub w dół (w niektórych modelach parametr ten jest wskazywany tylko dla jednego kierunku, np. w górę).

Parametr ten charakteryzuje zdolności urządzenia do pokonywania wzlotów i upadków. We współczesnych modelach może osiągnąć 45 °. Należy pamiętać, że umiejętność radzenia sobie z dużymi kątami wymaga nie tylko mocnych silników, ale także odpowiednich cech konstrukcyjnych (w szczególności, aby obudowa ochronna nie rysowała podłoża); a dla zejścia drugi jest jeszcze ważniejszy niż pierwszy. Dlatego wybierając model do częstej jazdy po zboczach, należy zwrócić uwagę nie tylko na moc, ale także na kąt nachylenia podany bezpośrednio w charakterystyce.

Zauważamy również, że przy dużym obciążeniu (zbliżającym się do maksimum) skuteczność pokonywania podjazdów może się zmniejszyć. Z drugiej strony niektórzy producenci wskazują kąt nachylenia dokładnie przy maksymalnym obciążeniu i wyjaśniają, że niska waga rowerzysty pozwala pokonywać bardziej strome podjazdy niż pierwotnie zakładano.

Prześwit to odległość od najniższego punktu kadłuba do ziemi; innymi słowy, jest to największy rozmiar przeszkody na drodze (na wysokości), jaką pojazd może pod nią przejechać (bez kolizji z kołem). Duży prześwit przyczynia się do zdolności przełajowych, jednak wymaga kół o dużej średnicy i odpowiednio zwiększenia mocy silnika, co z kolei wpływa na wagę i cenę urządzenia. Ponadto pojazdy samostabilizujące przeznaczone są przede wszystkim do użytku „miejskiego”, z jazdą po płaskiej nawierzchni. Dlatego nawet w najsolidniejszych modelach prześwit nie przekracza 150 mm, a w niektórych urządzeniach wynosi tylko 30 mm.

- Światła pozycyjne. Wymiary pojazdu samostabilizującego są niewielkie, dlatego takie światła nie tyle podkreślają gabaryty urządzenia, co zwiększają jego widoczność. Funkcja ta jest szczególnie ważna w nocy - dla bezpieczeństwa, zarówno dla samego jeźdźca, jak i dla otaczających go osób. W niektórych krajach praca bez świateł pozycyjnych jest nawet bezpośrednio zabroniona przez prawo.

W modelach, które nie mają przedniej i tylnej strony jako takiej i są w stanie jeździć równie skutecznie w obie strony, „wymiary” są często wykonywane w postaci przełączanych dwukolorowych świateł: na przykład urządzenie włącza się na biało światło od strony, do której aktualnie podróżuje, a czerwone po przeciwnej stronie obudowy.

- Bluetooth. Funkcja ta faktycznie zamienia pojazd w mobilny system głośników: można do niego podłączyć zewnętrzne urządzenie Bluetooth (na przykład smartfon) i słuchać muzyki przez wbudowane głośniki, w tym. bezpośrednio podczas podróży.

- port USB. Z reguły port ten jest przeznaczony do ładowania smartfonów lub innych gadżetów z wbudowanego akumulatora - tym samym pojazd faktycznie zamienia się w zewnętrzną baterię (powerbank). Jednocześnie, biorąc pod uwagę imponującą pojemność akumulatorów w pojazdach samostabilizujących, ładowanie zewnętrznego gadżetu praktycznie nie ma wpływu na rezerwę chodu - zwłaszcza, że najczęściej mów...imy o minimalnym uzupełnieniu ładunku, a nie o ładowaniu do 100%.

- Zdalne sterowanie. Takie sterowanie może odbywać się zarówno z oddzielnego pilota dostarczonego w zestawie, jak i za pomocą smartfona (najczęściej przez Bluetooth) za pomocą markowej aplikacji. Konkretne możliwości sterowania mogą być różne - aż do trybu śledzenia, gdy samo urządzenie podąża za właścicielem w pewnej odległości. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie rozszerza możliwości transportowe.

Pojemność baterii urządzenia w miliamperogodzinach (mAh)

Parametr ten charakteryzuje ilość energii, jaką może zmagazynować akumulator. Im wyższa wartość w tym punkcie, tym więcej energii przechowuje akumulator, tym większa rezerwa mocy (patrz wyżej) i tym dłużej trwa ładowanie. Jednak chociaż mAh jest popularną, ale niezbyt wiarygodną jednostką miary mocy: rzeczywista ilość zmagazynowanej energii zależy nie tylko od „miliamperogodzin”, ale także od napięcia akumulatora (i może się znacznie różnić w różne modele). Rzeczywista autonomia jest w dużym stopniu zależna od poboru mocy jednostki (określanej przede wszystkim przez moc silnika). Oznacza to, że dla tego wskaźnika można porównywać tylko modele o podobnej wydajności i tym samym napięciu akumulatora. A przy wyborze łatwiej jest skupić się na bardziej praktycznych wskaźnikach - przede wszystkim na tej samej rezerwie chodu.

Pojemność baterii urządzenia w watogodzinach (Wh).

Ogólnie pojemność odnosi się do ilości energii, jaką może zmagazynować akumulator. Im wyższa wartość w tym punkcie, tym więcej energii przechowuje akumulator, tym większa rezerwa mocy (patrz wyżej) i tym dłużej trwa ładowanie. Należy zauważyć, że chociaż watogodziny są używane do oznaczenia mocy znacznie rzadziej niż miliamperogodziny (patrz wyżej), to oznaczenie jest bardziej niezawodne, ponieważ przy ocenie pojemności w tym przypadku brane jest również pod uwagę napięcie akumulatora (w przeciwieństwie do liczenia w mAh). Ułatwia to porównywanie ze sobą akumulatorów o różnych napięciach. Jednocześnie nie należy zapominać, że zużycie energii w różnych modelach transportowych też może być różne, a autonomię łatwiej ocenić na podstawie bezpośrednio deklarowanej rezerwy mocy, w skrajnych przypadkach – porównując pojemność baterii jednostek o podobnych parametrach.