Porównanie Maxxter Neos II vs Maxxter Lux Plus

Średnica kół zastosowanych w pojeździe. W przypadku modeli z kołami o różnych rozmiarach zwykle wskazuje się największą średnicę, pozostałe dane można podać w uwagach.

W przypadku hulajnóg elektrycznych, tradycyjnym rozmiarem jest skromny 10”; są też większe rozmiary – do 16”. Wśród minibike’ów częściej spotykane są duże koła 18”. Motocykle elektryczne mają małe koła – średnio 12-14”. A wśród trójkołowców elektrycznych często spotyka się połączenie dużego przedniego koła z małymi tylnymi kołami - na przykład odpowiednio 16 "i 4".

Duża średnica pozwala delikatniej niwelować nierówności drogi, pokonywać dość duże przeszkody i dłużej utrzymywać prędkość podczas wybiegu; z drugiej strony takie koła wymagają większego momentu obrotowego od silnika, gorzej przyspieszają i zmniejszają maksymalną prędkość jednostki. Z drugiej strony małe koła mają doskonałe przyspieszenie i dobrą zwrotność, ale są przeznaczone głównie do gładkich dróg.

Maksymalny wzrost, jaki pojazd może pokonać.

Większość jednostek, nawet najtańszych, bez problemu radzi sobie z kątami rzędu 10-12°. Warto więc zwrócić szczególną uwagę na parametr ten tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z bardzo stromymi zboczami.

Warto również powiedzieć, że na znakach drogowych kąt wznoszenia jest zwykle podawany nie w stopniach, ale w procentach. Oznacza to, że w celu oceny możliwości danej jednostki może być konieczne przeliczenie stopni na procenty lub odwrotnie. Do tego są specjalne tabele i kalkulatory.

Rozstaw osi pojazdu.

Ten termin (czasem po prostu „podstawa”) oznacza odległość między kołami, a dokładniej – między osiami kół. Ten rozmiar jest jednym z kluczowych dla każdego pojazdu mechanicznego, determinuje nie tylko ogólne wymiary jednostki, ale także niektóre cechy ruchu. W ten sposób mały rozstaw osi zmniejsza promień skrętu i sprawia, że urządzenie jest bardziej zwrotna; jednocześnie dłuższy pojazd będzie bardziej stabilny i przewidywalny na zakrętach.

- kwas ołowiowy. Najpopularniejszy typ dzisiaj. Ich konstrukcja oparta jest na połączeniu elektrod wykonanych z ołowiu i związków elektrolitu, w których rolę odgrywa kwas siarkowy rozcieńczony wodą. Jednak w tym przypadku mamy na myśli klasyczny typ akumulatorów, które wykorzystują konwencjonalny płynny elektrolit. Ich szerokie zastosowanie wynika z prostoty konstrukcji i niskiego kosztu w połączeniu z dobrymi pojemnościami i prądami rozruchowymi charakterystycznymi dla wszystkich akumulatorów kwasowo-ołowiowych, a także odpornością na niskie temperatury (w porównaniu z innymi typami akumulatorów).

- Litowo-jonowy (Li-Ion). Technologia li-Ion była pierwotnie wykorzystywana w bateriach do przenośnych gadżetów, takich jak telefony komórkowe, ale takie akumulatory są coraz częściej używane, a ostatnio są używane w transporcie. Wśród zalet takich akumulatorów nad bardziej tradycyjnymi odmianami można zauważyć mniejsze wymiary i wagę, możliwość dostarczania wysokich prądów rozruchowych i ładowania dużymi prądami (ten ostatni znacznie skraca czas ładowania), a także dużą liczbę ładowań-rozładowań cykle i długi okres trwałości. Ponadto takie akumulatory zawierają minimum szkodliwych substancji, nie używają kwasów i metali ciężkich, a niektóre modele są nawet ustawione bezpośrednio jako całkowicie nieszkodliwe dla środowiska. Główną wadą modeli litowo-jonowych jest bardzo „gryząca” cena.

- <...a href="/list/1173/pr-42370/">żel. Rodzaj akumulatora kwasowo-ołowiowego, w którym elektrolit nie jest płynny, lecz skondensowany w żel. Taka konstrukcja zapewnia szereg zalet w porównaniu z wersją klasyczną (patrz wyżej): więcej cykli ładowania i rozładowania (a tym samym dłuższa żywotność); minimalny wyciek elektrolitu i powiązanych gazów; brak konieczności konserwacji; odporność na głębokie wyładowania i wahania temperatury itp. Z drugiej strony takie akumulatory są znacznie wyższe.

Całkowita waga pojazdu sprawnego, bez ładunku i jeźdźca.

Im lżejsza urządzenie, tym większa rezerwa chodu i odpowiednio ciężar ładunku, który można na nim przewieźć. Z drugiej strony zbyt mała waga negatywnie wpływa na stabilność, a czasem na ogólną wytrzymałość konstrukcji.