Porównanie Line 6 Spider V 30 MKII vs Line 6 Spider V 20

Całkowita moc znamionowa głośników zainstalowanych w combo gitarowym.

Od tego parametru zależy bezpośrednio głośność dźwięku, a w konsekwencji — zasięg combo gitarowego. Należy pamiętać, że rzeczywista głośność zależy nie tylko od mocy, ale także od rodzaju wzmacniacza (patrz odpowiedni punkt): modele lampowe brzmią znacznie głośniej niż tranzystorowe. Jeśli chodzi o określoną moc, to modele tranzystorowe do 15 W i modele lampowe do 5 W są przeznaczone głównie do użytku domowego — takie urządzenie wystarcza do normalnej słyszalności w pomieszczeniu, nawet bez zwiększania głośności do maksimum. Do prób w zespole bez zestawu perkusyjnego (na przykład dwie gitary plus bas) pożądana jest większa moc, około 40 watów „tranzystorowych”, a w obecności perkusji — co najmniej 60 watów. Urządzenia tranzystorowe o mocy do 150 W i lampowe do 40 — 50 W nadają się do specjalistycznych sali prób i koncertów w stosunkowo niewielkich pomieszczeniach, a wyższe wartości spotyka się głównie w sprzęcie na koncerty na dużą skalę.

Wzmacniacze basowe należy wymienić osobno: uważa się, że dla normalnej koordynacji między sobą moc kombo basowego powinna być dwa razy większa niż moc kombo gitarowego.

Liczba głośników przewidziana w konstrukcji wzmacniacza combo.

Parametr ten jest wskazywany, gdy jest więcej niż jeden głośnik. Jego znaczenie może być inne. Tak więc w niektórych modelach przewidziano kilka głośników do podziału na pasma częstotliwości (patrz „Liczba dróg”); w takim przypadku można zainstalować mały nadajnik wysokiej częstotliwości bezpośrednio przed nadajnikiem niskiej częstotliwości (tzw. obwód koncentryczny). W innych urządzeniach używa się wielu głośników tego samego typu, aby zapewnić wymaganą moc dźwięku – z wielu powodów jest to lepsze niż instalowanie jednego potężnego głośnika.

Liczba dróg przewidzianych dla wzmacniacza combo. Jest wskazany w przypadkach, gdy jest więcej niż jeden pasek.

Pasmo częstotliwości to pewna część całkowitego zakresu częstotliwości, za którą odpowiada Twój głośnik (lub kilka głośników tego samego typu). Podział na drogi ma sens z uwagi na to, że dla różnych częstotliwości (niskie, średnie, wysokie) wymagania stawiane głośnikom będą również inne: w szczególności im niższe częstotliwości, tym większy powinien być przetwornik. W związku z tym użycie dedykowanych głośników poprawia ogólną jakość dźwięku „combo”.

We współczesnych wzmacniaczach combo z podziałem na drogi występują zwykle dwa drogi - HF i LF/MF. W większości przypadków jest to wystarczające. Urządzenia trójzakresowe (HF, MF, LF) są niezwykle rzadkie wśród zaawansowanych modeli, a większa ich liczba uważana jest za technicznie nieuzasadnioną.

Rodzaj wejścia liniowego przewidziany we wzmacniaczu.

Wejście liniowe służy do wyprowadzania dźwięku z zewnętrznego źródła do głośnika „combo”: np. do tego wejścia można podłączyć odtwarzacz z nagraną partią perkusji i basu oraz grać na gitarze z akompaniamentem. Do wejścia liniowego można użyć różnych typów złączy:

- Mini-jack (3,5 mm). Gniazdo na standardową wtyczkę mini-jack 3,5 mm. Interfejs ten stosowany jest głównie w przenośnym sprzęcie audio, w urządzeniach stacjonarnych bardziej popularne są Jack 6,35 mm i RCA.

- Jack (6,35 mm). Złącze podobne konstrukcją do mini-jacka 3,5 mm i różniące się jedynie rozmiarem. Właściwie, ze względu na rozmiar, tego typu wtyk praktycznie nie występuje w przenośnym sprzęcie audio, ale jest dość popularny w stacjonarnych. Teoretycznie wtyk Jack może być używany do połączenia zbalansowanego (patrz niżej), jednak we wzmacniaczach gitarowych zwykłe wejście niezbalansowane jest bardziej powszechne.

- RCA. Złącze do kabla koncentrycznego z wtyczką tulipanową. Stosowany jest wyłącznie w stacjonarnym sprzęcie audio. Standardowe wejście RCA składa się z dwóch gniazd (dla dźwięku stereo, lewego i prawego kanału), ale we wzmacniaczach combo gitarowych jest tylko jedno gniazdo, ponieważ w tym przypadku nie ma sensu używać stereo - jeden kanał wystarczy.

- Zbalansowany XLR. Charakterystyczny wtyk jest okrągły z trzema stykami, dość dużych rozmiarów. Termin „zbalanso...wany” opisuje specyfikę transmisji sygnału: odbywa się ona nie na dwóch, jak przy normalnym połączeniu, ale na trzech przewodach, z których dwa pracują w przeciwfazie. Dzięki temu większość szumów indukowanych na przewodzie jest tłumiona samodzielnie, bez użycia specjalnych filtrów, co pozwala na stosowanie długich kabli bez pogorszenia jakości sygnału. Zbalansowane połączenie znajduje się głównie w profesjonalnym sprzęcie audio. Podobnie jak w przypadku opisanego powyżej RCA, standardowe wejście XLR zawiera dwa złącza (lewe i prawe stereo), ale combo gitarowe wykorzystuje uproszczoną wersję pojedynczego złącza.

Niektóre wzmacniacze combo są wyposażone jednocześnie w kilka rodzajów wejść liniowych – na przykład Jack i RCA. Zwykle oznacza to, że istnieją oddzielne złącza każdego typu. Teoretycznie kilka wejść pozwala na jednoczesne podłączenie kilku źródeł sygnału, ale w praktyce taką możliwość należy doprecyzować osobno.

Obecność własnego wyświetlacza we wzmacniaczu combo. Jest to często najprostszy ekran segmentowy, który może wyświetlać liczby i niektóre znaki specjalne; niemniej jednak nawet taki ekran zapewnia dodatkową wygodę i ułatwia monitorowanie parametrów pracy. W modelach cyfrowych (patrz „Typ”) można zapewnić bardziej zaawansowane wyświetlacze, które mogą wyświetlać różne informacje tekstowe i graficzne: nazwę wybranego kanału, ustawienia korektora itp.