Porównanie MST Creatine HCL 90 szt. vs OstroVit Creatine 300 g

Kreatyna jest stosunkowo rzadko wytwarza się w czystej postaci (bezwodny) - znacznie częściej występuje on w postaci pewnych związków chemicznych, wśród których znajdują się monohydratu kreatyny, crealkalin, jabłczan Kreatyna, fosforan kreatyny, chlorowodorek kreatyny, kompleks(połączenie kilku typy) i inne. Bardziej szczegółowo o każdym z nich:

- Monohydrat kreatyny. Substancja, której cząsteczka składa się z cząsteczki kreatyny i cząsteczki wody. Najpopularniejszy typ, który również zasłużenie uważany jest za najbardziej skuteczny. Monohydrat kreatyny praktycznie nie ulega zniszczeniu w żołądku, większość dociera do mięśni w postaci niezmienionej, a przetwarzanie jest wolniejsze niż w większości innych form. Ten rodzaj pojawił się na rynku stosunkowo długo, od tego czasu powstały nowe formy kreatyny (crealkalina, fosforan kreatyny itp.), dla których deklaruje się wyższą skuteczność. Jednak wśród specjalistów od żywienia sportowców powszechnie zadeklarowano, że twierdzenia te są wyłącznie chwytem reklamowym i nie są prawdziwe, a większość badań naukowych potwierdza tę opinię.

- Krekallina. Kompozycja łącząca kreatynę i alkalia. Według twórców alkalia zmniejszają kwasowość żołądka i zwiększają biodostępność kreatyny. Ponadto dla takich preparatów...deklaruje się wiele innych zalet i całkowity brak skutków ubocznych, które rzekomo są nieodłącznie związane ze zwykłą kreatyną. Jednocześnie dane te opierają się wyłącznie na twierdzeniach producentów i nie są potwierdzone niezależnymi badaniami, więc do chwili obecnej nie ma obiektywnych dowodów na to, że kreatyna ma jakąkolwiek przewagę nad tradycyjnym monohydratem kreatyny.

- Jabłczan kreatyny. Substancja, której cząsteczka łączy cząsteczkę kreatyny i cząsteczkę kwasu jabłkowego (jabłczanu). Posiada dwie odmiany - jabłczan dikreatyny i jabłczan trikreatyny, w zależności od ilości cząsteczek kreatyny na cząsteczkę jabłczanu. Teoretycznie, ze względu na dobrą rozpuszczalność w wodzie, forma ta jest bardziej skuteczna, lepiej wchłaniana i powoduje mniej skutków ubocznych niż tradycyjny monohydrat kreatyny (patrz powiązany punkt); dodatkowo kwas jabłkowy bierze udział w metabolizmie energetycznym mięśni i może zwiększać wytrzymałość. W praktyce wciąż nie ma jednoznacznych dowodów naukowych na te cechy, ale można powiedzieć, że jabłczan kreatyny nie ustępuje monohydratowi pod względem skuteczności.

- Fosforan kreatyny. Substancja, której cząsteczka składa się z cząsteczki kreatyny z dołączonym „ogonem” (resztą kwasową) fosforanu (sól kwasu fosforowego). Aby udowodnić skuteczność tej formy producenci przytaczają fakt, że właśnie w tej formie kreatyna jest zawarta i „działa” w mięśniach. Ponadto fosforan teoretycznie jest w stanie zmniejszyć zmęczenie poprzez neutralizację kwasu mlekowego. Jednak w praktyce skuteczność tej formy okazała się niższa niż monohydratu kreatyny (patrz odpowiedni punkt) – w szczególności ze względu na to, że ogon fosforanowy utrudnia wchłanianie fosforanu kreatyny przez komórki mięśniowe.

- Chlorowodorek kreatyny. Substancja, której cząsteczka składa się z cząsteczki kreatyny i grupy chlorowodorkowej. W farmaceutykach często stosuje się dodanie grupy chlorowodorkowej w celu zwiększenia rozpuszczalności i biodostępności składnika aktywnego. Z tych samych powodów tę metodę zastosowano z kreatyną. Producenci chlorowodorku kreatyny tradycyjnie deklarują wysoką skuteczność, dobre wchłanianie i brak skutków ubocznych dla swoich produktów. Jednak nadal nie ma niezależnych badań potwierdzających te twierdzenia i jest wysoce prawdopodobne, że są one bardziej chwytem reklamowym niż obiektywną rzeczywistością.

- Azotan kreatyny. Substancja, której cząsteczka zawiera cząsteczkę kreatyny oraz cząsteczkę tlenku azotu. Przyjmuje się, że tlenek azotu powinien działać rozszerzająco na naczynia krwionośne oraz poprawiać wchłanianie kreatyny, przyspieszając jej przenikanie do mięśni. Niezależne badanie z 2016 roku nie wykazało jednak przewagi azotanu kreatyny nad tradycyjnym monohydratem kreatyny (patrz odpowiedni punkt) – możemy mówić tylko o podobnej skuteczności.

- chelat kreatynowy magnezu. Substancja, której cząsteczka zawiera kreatynę i magnez. Producenci twierdzą, że lepsza przyswajalność wynika z faktu, że kreatyna jest maksymalnie magazynowana w żołądku i dostaje się do mięśni prawie w niezmienionej formie. Magnez z kolei bierze udział w metabolizmie komórkowym – w szczególności konwersji kreatyny do ATP. Istnieją dowody na to, że ten rodzaj kreatyny pozwala rozwinąć większy wysiłek mięśniowy niż przy przyjmowaniu monohydratu kreatyny (patrz odpowiedni punkt).

- Ester etylowy kreatyny. Substancja będąca związkiem kreatyny i eteru. Producenci twierdzą, że obecność estru poprawia rozpuszczalność kreatyny zarówno w wodzie, jak i w tłuszczach, co z kolei zwiększa efektywność jej transportu do komórek mięśniowych. Jednak wyniki niezależnych badań przeczą głośnym reklamom: w szczególności istnieją dowody na to, że ester etylowy kreatyny jest szybko metabolizowany bezpośrednio w żołądku do kreatyniny (odpady metaboliczne). Z tego powodu biodostępność tej formy kreatyny jest niezwykle niska – zauważalnie niższa niż tradycyjnego monohydratu kreatyny (patrz odpowiedni punkt).

- Złożony. W tej kategorii znajdują się preparaty zawierające zarówno kreatynę, jak i inne ważne dla sportowców składniki. Skład takiego leku może obejmować w szczególności złożone węglowodany, aminokwasy BCAA, L-glutaminę, witaminy, pierwiastki śladowe itp. A sama kreatyna może być zawarta jednocześnie w kilku postaciach - monohydrat, jabłczan, fosforan, chlorowodorek itp. (szczegóły powyżej). Jednocześnie materiały producentów często twierdzą, że dzięki temu różne rodzaje kreatyny „uzupełniają się i wzmacniają” nawzajem, ale to nic innego jak ruch reklamowy mający na celu uatrakcyjnienie produktu w oczach kupujących. Taka odmiana nie daje realnego wzrostu wydajności – wręcz przeciwnie, niektóre rodzaje kreatyny wchodzące w skład złożonego preparatu mogą mieć dość niską wydajność.

- Kreatyna bezwodna. Czysta kreatyna nazywana jest bezwodną; z grubsza jest to monohydrat kreatyny (patrz odpowiedni punkt), z którego usunięto cząsteczkę wody. Dzięki temu jedna porcja takiego leku zawiera nieco więcej czystej kreatyny niż podobna porcja monohydratu kreatyny, ale w praktyce nie daje to żadnej różnicy w skuteczności, a te dwa rodzaje są właściwie równoważne.

Forma uwalniania leku.

- Proszek. Kreatyna w proszku przydaje się na dwa sposoby. Po pierwsze, lek można dawkować według własnego uznania; W zakresie dostawy zwykle znajduje się szufelka na zestaw pojedynczych porcji, ale jeśli standardowe dozowanie Ci coś nie odpowiada, możesz to zmienić według własnego uznania. Po drugie, taka kreatyna po spożyciu powinna być równomiernie wstrząśnięta w dużej ilości płynu (większość rodzajów kreatyny nie rozpuszcza się w wodzie), a taka forma stosowania sprzyja wysokiej jakości wchłaniania. Dzięki temu najnowocześniejsze produkty na bazie kreatyny dostępne są w formie proszku.

- Kapsułki/tabletki. W tym przypadku można rozumieć zarówno kapsułki w specjalnej otoczce, jak i tabletki niepowlekane. Ta forma uwalniania jest wygodna o tyle, że przy jej stosowaniu nie trzeba odmierzać każdej porcji specjalną miarką, mieszać proszku w płynie itp. – wystarczy połknąć ilość tabletek/kapsułek. Niektóre tabletki są musujące, co dodatkowo upraszcza ich użycie. Z drugiej strony kreatyna w tej formie wchłania się nieco gorzej niż w postaci proszku, więc tabletki są znacznie rzadsze.

Waga produktu bez opakowania. Wskazany wyłącznie dla proszków (patrz „Formularz wydania”). Znając stawkę dzienną możesz obliczyć ile dni będzie trwał dany pakiet.

Całkowita liczba kapsułek lub tabletek (patrz „Formularz wydania”) w opakowaniu. Znając stawkę dzienną możesz obliczyć ile dni będzie trwał dany pakiet.

Liczba pojedynczych porcji zawartych w opakowaniu leku. Odpowiada wadze lub liczbie tabletek/kapsułek podzielonej przez wielkość jednej standardowej porcji. Oczywiście, jeśli odejdziesz od tej dawki, liczba porcji odpowiednio się zmieni.

Liczba kapsułek lub tabletek odpowiadająca jednej standardowej porcji leku. Dzięki tym danym można oszacować łączną liczbę porcji w opakowaniu, jeśli informacje te nie są podane przez producenta.

Standardowa porcja jest wskazana na „przeciętną” osobę. W niektórych przypadkach (na przykład przy bardzo małej lub bardzo dużej masie ciała) dopuszczalne są odchylenia od wskazanej dawki, ale tylko na zalecenie specjalisty.

Ilość proszku odpowiadająca standardowej dawce leku. Dzięki tym danym możesz oszacować całkowitą liczbę porcji, jeśli ta informacja nie jest podana przez producenta.

Standardowa porcja jest wskazana na „przeciętną” osobę. W niektórych przypadkach (na przykład przy bardzo małej lub bardzo dużej masie ciała) dopuszczalne są odchylenia od wskazanej dawki, ale tylko na zalecenie specjalisty.

Dzienna stawka leku wytwarzanego w postaci proszku.

Przypomnijmy, że na początkowym etapie przyjmowania kreatyny (tzw. faza ładowania) zaleca się przyjmowanie jej w dużych dawkach, a następnie dawkowanie ogranicza się do poziomu „podtrzymującego”. Producenci zazwyczaj podają ilość leku w fazie podtrzymującej jako wartość dzienną. Zwracamy również uwagę, że format przyjmowania kreatyny może być inny: niektóre preparaty są przeznaczone do przyjmowania raz dziennie, inne - dwa lub trzy razy dziennie. W związku z tym wielkość dziennej wartości może odpowiadać jednej lub większej liczbie porcji.

Dzienna stawka leku, produkowana w postaci kapsułek lub tabletek.

Przypomnijmy, że na początkowym etapie przyjmowania kreatyny (tzw. faza ładowania) zaleca się przyjmowanie jej w dużych dawkach, a następnie dawkowanie ogranicza się do poziomu „podtrzymującego”. Producenci zazwyczaj podają ilość leku w fazie podtrzymującej jako wartość dzienną. Zwracamy również uwagę, że format przyjmowania kreatyny może być inny: niektóre preparaty są przeznaczone do przyjmowania raz dziennie, inne - dwa lub trzy razy dziennie. W związku z tym wielkość dziennej wartości może odpowiadać jednej lub większej liczbie porcji.