Porównanie ZLRC SG106 vs SJRC E99 Pro 2

Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.

Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w jakości HD (720p).

HD 720p to pierwszy standard wideo wysokiej rozdzielczości. Wyraźnie gorszy od formatów Full HD i 4K pod względem wydajności, niemniej jednak zapewnia całkiem dobre szczegóły bez znacznych wymagań dotyczących aparatu i mocy obliczeniowej. Dlatego obsługa HD można znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach. A w modelach z wyższej półki może być zapewniony jako dodatek do bardziej zaawansowanych standardów.

W dronach kamery HD zwykle używają klasycznej rozdzielczości 1280x720; inne, bardziej szczegółowe opcje prawie nie istnieją. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyte w klatce. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do filmów HD w zwolnionym tempie.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu (wbudowaną lub dołączoną) przy nagrywania w Ultra HD (4K)

UHD to znacznie bardziej zaawansowany standard wideo niż Quad HD, a również bardziej Full HD. Taka klatka jest około 2 razy większa niż klatka FullHD z każdej strony i odpowiednio 4 razy większa pod względem całkowitej liczby pikseli. W tym przypadku poszczególne rozdzielczości mogą być różne, w śmigłowcach najpopularniejsze są 3840x2160 i 4096x2160. Dzięki temu fotografowanie w tym standardzie daje doskonałe odwzorowanie szczegółów; z drugiej strony stawia dość wysokie wymagania co do „wypychania” aparatu i ilości pamięci. Dlatego obsługa 4K jest niewątpliwym znakiem wysokiej klasy wbudowanej kamery. Jednocześnie zauważamy, że we współczesnych dronach można spotkać również bardziej solidne rozdzielczości – patrz „Filmowanie powyżej 4K”.

Jeśli chodzi o samą liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyty w klatce. Z drugiej strony szybkość strzelania bezpośrednio wpływa na wymagania dotyczące mocy „wypychania” i objętości gotowych plików. Ogólnie rzecz biorąc, wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - powyżej średniej, a prędkość 60 kl./s pozwala już mówić o szybkim fotografowaniu UltraHD. Co prawda do pełnoprawnego szybkiego fotografowania, któ...re pozwala tworzyć filmy w zwolnionym tempie, pożądana jest również wyższa liczba klatek na sekundę, czego również nie ma w kamerach helikopterowych; jednak nowoczesne technologie rozwijają się bardzo szybko i sytuacja może się zmienić w niedalekiej przyszłości.

Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.

- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.

- Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.

- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.

- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.

Metoda sterowania zapewniona w helikopterze.

Nowoczesne drony są zwykle sterowane za pomocą pilota, smartfona lub obu. Oto szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Tylko pilot. Kontrola realizowana wyłącznie z kompletnego panelu sterowania. Najpopularniejszy wariant, spotykany we wszystkich typach dronów – od najprostszych modeli rozrywkowych po wysokiej klasy urządzenia profesjonalne; i ciężkie modele komercyjne/przemysłowe (patrz „Rodzaj”) są w ten sposób całkowicie kontrolowane. Popularność tę tłumaczą dwa punkty. Po pierwsze, funkcjonalność pilota może być praktycznie dowolna - od małego urządzenia z kilkoma dźwigniami i przyciskami po wielofunkcyjną jednostkę sterującą z ekranem do transmisji na żywo i wyświetlania różnych specjalistycznych informacji. Dzięki temu wyposażenie pilota można optymalnie dopasować do charakterystyki konkretnego helikoptera. Po drugie, w pilocie można zainstalować potężny nadajnik o dużym zasięgu (podczas gdy zasięg smartfonów jest bardzo ograniczony, a także zależy od konkretnego modelu gadżetu). A poza tym pilot jest początkowo dostarczany z dronem (chyba, że baterie w niektórych modelach trzeba dokupić osobno).

- Tylko smartfon. Kontrola realizowana wyłącznie ze smartfona (lub innego podobnego gadżetu - na przykład tabletu) za pośrednictwem specjalnej aplikacji; komunikacja w tym przypadku z reguły odbywa...się za pośrednictwem Wi-Fi. Ta opcja jest dobra, ponieważ w aplikacji sterującej można zapewnić prawie każdą funkcjonalność; a sam helikopter okazuje się wygodny w transporcie - w tym sensie, że nie trzeba nosić ze sobą osobnego pilota. Zasięg w takiej kontroli jest jednak bardzo mały – nawet w idealnych warunkach zwykle nie przekracza 100 m, a w niektórych modelach nie sięga nawet 50 m; a rzeczywisty zasięg komunikacji również silnie zależy od właściwości gadżetu sterującego. Ponadto elementy sterujące na ekranie dotykowym nie są dotykowe, co sprawia, że sterowanie roletami jest prawie niemożliwe. W efekcie ta opcja jest bardzo rzadka – w niektórych modelach mini-dronów i selfie-dronów (patrz „Rodzaje”), dla których ważny jest brak pilota i łatwość przenoszenia, a opisane wady nie są krytyczne .

- Pilot i smartfon. Możliwość sterowania dronem zarówno z pilota, jak i ze smartfona. Cechy obu opcji zostały szczegółowo opisane powyżej; a ich połączenie spotyka się głównie w stosunkowo prostych urządzeniach, dla których mankamenty sterowania za pomocą smartfona nie są krytyczne (choć zdarzają się wyjątki). Jednocześnie główną opcją dla takich helikopterów jest często precyzyjne sterowanie z zewnętrznego gadżetu, a pilot może w ogóle nie być zawarty w pakiecie; ten punkt nie zaszkodzi wyjaśnić przed zakupem. Jednak w każdym przypadku ten format sterowania daje użytkownikowi możliwość wyboru najlepszej opcji w konkretnej sytuacji. Na przykład do lotów rekreacyjnych podczas „wycieczek” na łono natury można poradzić sobie za pomocą smartfona, a do treningu akrobacyjnego lepiej nadaje się pilot. Do tej kategorii należą więc większość nowoczesnych dronów, którymi można sterować za pomocą smartfona/tabletu.

Możliwość sterowania helikopterem za pomocą gestów.

Sposób realizacji tej funkcji może być różny. Najprostszą i najtańszą opcją jest sterowanie ze smartfona, gdy polecenia są wydawane przez obracanie i przechylanie gadżetu. Istnieją modele, w których akcelerometr i żyroskop są wbudowane bezpośrednio w pilota, a pilotem można sterować nimi za pomocą gestów dłoni. Innym, droższym i oryginalnym sposobem jest rozpoznanie położenia rąk użytkownika za pomocą wbudowanej kamery. Takie urządzenia zwykle mają zestaw poleceń związanych z dość specyficznymi ruchami. Np. kładąc palce w „ramkę”, można machnięciem ręki włączyć tryb fotografii seryjnej – zadzwoń do siebie, a urządzenie odbierze wyciągniętą dłoń jako lądowisko.

Ogólnie rzecz biorąc , sterowanie gestami zapewnia przynajmniej dodatkową rozrywkę, a w niektórych przypadkach może być przydatne z praktycznego punktu widzenia.

Częstotliwość kanału radiowego wykorzystywanego do przesyłania strumienia wideo z kamery znajdującej się na pokładzie drona do urządzenia odbiorczego: smartfona lub tabletu, panelu sterowania lub okularów wideo pilota. Najpopularniejsze częstotliwości to 2,4 GHz i 5,8 GHz; transmisja danych wideo na częstotliwości 1,2 GHz jest mniej powszechna. Jakość i stabilność sygnału wideo zależy bezpośrednio od tego parametru, w zależności od warunków środowiskowych, a także towarzyszących zakłóceń z innych urządzeń. Zatem do odbioru obrazu z dronów FPV najkorzystniejszą częstotliwością jest 5,8 GHz, co wynika z szerokiego wyboru kanałów i wysokich szybkości przesyłania danych.

Liczba i rodzaj akumulatora użytych w panelu sterowania quadkoptera.

- AA. Wymienne akumulatory, potocznie zwane „akumulatory do latarek”. Dostępne są nie tylko w postaci jednorazowych akumulatora, ale również w postaci akumulatorów, produkowanych pod różnymi markami, różniącymi się ceną i jakością (co daje swobodę wyboru), a znalezienie takich ogniw w sprzedaży zwykle nie stanowi problemu . Moc i pojemność ogniw AA są stosunkowo niewielkie, ale w większości przypadków wystarczają do normalnej pracy nadajnika przez dość długi czas. Zazwyczaj nowoczesne piloty wymagają kilku takich baterii; w najbardziej „żarłocznych” liczba ta może osiągnąć 8.

- AAA. Znany również jako „małe palce”. W rzeczywistości - pomniejszona wersja popularnych elementów AA (patrz wyżej); ma te same kluczowe cechy, ale różni się bardziej kompaktowymi wymiarami, a co za tym idzie, nieco zmniejszoną mocą. Ta opcja jest typowa dla modeli niższej półki cenowej, z niewielkim zasięgiem pilota.

- 3s. To oznaczenie nie opisuje standardowego rozmiaru akumulatora, ale jej napięcie robocze i technologię. Oznacza baterię litowo-jonową lub litowo-polimerową (patrz „Typ akumulatora”), zmontowaną z trzech ogniw o standardowym napięciu 3,7 V na każde i dające tym samym napięcie pracy 11,1 V. Zalety takiego zasilacza mają dużą moc i pojemność, co pozwala na używanie pilota przez długi czas bez konieczności ładowania. Jednocześnie akumulatory tego typu mogą się znacznie różnić rozmiarem i wag...ą, a nie każdy model oznaczony 3s będzie kompatybilny z pilotem. Ponadto trudniej jest znaleźć zapasowy akumulator niż zestaw ogniw o standardowych rozmiarach.

- Markowa akumulator. Zasilany oryginalną baterią, która nie należy do żadnej z powyższych opcji. Takie akumulatory mogą być znacznie wydajniejsze od ogniw wymiennych, co sprawia, że dobrze nadają się nawet do pilotów o dużym poborze prądu. Ich główną zaletą jest trudność z szybką wymianą: konstrukcja pilota jest w najlepszym razie słabo przystosowana, a w najgorszym akumulator jest zwykle niewymienna. Ponadto znalezienie odpowiedniej akumulatora zamiennej może być dużym wyzwaniem.

Rodzaj silników zastosowanych w helikopterze.

Współczesne drony-koptery są tradycyjnie wyposażone w silniki elektryczne (zwykle po jednym na każde śmigło), a według typów takie silniki dzielą się na stosunkowo proste szczotkowe i bardziej zaawansowane bezszczotkowe. Oto szczegółowy opis każdej odmiany:

- Kolekcjoner. W silnikach tego typu do przełączania prądu między uzwojeniami służy kolektor - urządzenie mechaniczne w postaci pierścienia zamontowanego na wale silnika i podzielonego na oddzielne sekcje. Prąd jest dostarczany do tego pierścienia za pomocą pary stałych styków - tak zwanych szczotek. Taka konstrukcja jest bardzo prosta i niedroga, a ponadto można ją naprawić bez większych trudności. Z drugiej strony silniki kolektorowe mają stosunkowo niską sprawność, a styki szczotek zużywają się dość szybko i zawodzą z powodu stałego tarcia (zwłaszcza przy częstej pracy z dużymi prędkościami). Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są stosunkowo proste i niedrogie śmigłowce – w bardziej zaawansowanej technologii często stosowane są silniki bezszczotkowe opisane poniżej.

- Bezszczotkowy. W takich silnikach przełączanie prądu między uzwojeniami odbywa się za pomocą obwodów elektronicznych, bez użycia ruchomych części. To komplikuje i nieco zwiększa koszt projektu, ale daje szereg zalet w porównaniu z jednostkami kolektorowy. Przede wszystkim silniki bezszczotkowe są bardziej wydajne i zużywają się mniej po...dczas pracy z pełną mocą. Dodatkowo łatwiej jest w nich wyregulować rzeczywistą moc, zakres takiej regulacji jest szerszy, dokładność jest wyższa, a reakcja na zmiany ustawień jest niemal natychmiastowa. Jednocześnie nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie stosunkowo niedrogich i przystępnych cenowo silników bezszczotkowych, których koszt to często tylko niewielki ułamek ceny całego helikoptera. Ta opcja jest więc dość popularna we współczesnych dronach, można ją znaleźć nawet wśród stosunkowo niedrogich modeli.