Porównanie Axioma AXHP-EVIDC-9M 10 kW vs Nibe F2040-8 8 kW

- Urządzenie wewnętrzna (moduł hydrauliczny). Część wewnętrzna pompy ciepła. Z definicji jest ona zawarta w dostawie jednostek „grunt-woda” (patrz „Źródło”) – urządzenie wewnętrzna w tym przypadku jest rzeczywistą pompą ciepła, wyprowadzone są tylko kolektor i rury łączące. Ale modele lotnicze mogą nie mieć tego modułu.

- Blok zewnętrzny. Część pompy ciepła zlokalizowana na zewnątrz budynku. Praktycznie nie stosowany w modelach naziemnych, jest jednak praktycznie obowiązkowym elementem kompletnego zestawu dla jednostek powietrze-woda - z reguły urządzenie zewnętrzna zawiera również kolektor do odprowadzania ciepła. Istnieją jednak powietrzne pompy ciepła, które można montować w pomieszczeniach, z nawiewem i wywiewem powietrza poprzez kanały wentylacyjne – jednak w przypadku takich modeli w opakowaniu wskazana jest tylko urządzenie wewnętrzna, choć zazwyczaj urządzenie można zamontować na zewnątrz. Są też modele monoblokowe, które łączą jednostkę wewnętrzną i zewnętrzną w jednej obudowie.

- Podgrzewacz wody. Własne urządzenie do podgrzewania wody i dostarczania jej do systemu CWU; patrz „Podgrzewacz wody”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Obecność własnego podgrzewacza wody z jednej strony upraszcza instalację pompy i eliminuje konieczność zakupu dodatkowego sprzętu; z drugiej strony kupując taką pompę trzeba liczyć się...z wyborem producenta, natomiast zewnętrzny podgrzewacz wody można dokupić osobno.

- Ogrzewanie i chłodzenie. Pompy ciepła, które pompują ciepło w dwóch kierunkach. Główną funkcją ogrzewania jest zwykle obieg wodny ogrzewania podłogowego lub ogrzewania grzejnikowego, a do chłodzenia takie urządzenia mogą zastąpić klimakonwektory. Warto zauważyć, że modele z tym trybem mogą być używane na przykład tylko do ogrzewania, na przykład, jeśli system chłodzenia już istnieje, co ogólnie uprości instalację komunikacji.

- Tylko ogrzewanie. Istnieją pompy ciepła, które pracują tylko w trybie ogrzewania, ważne jest, aby pomieszczenie było już wyposażone w system klimatyzacji i nie jest wymagane chłodzenie.

Największa moc cieplna generowana przez pompę ciepła – czyli ilość ciepła, którą jest w stanie „wypompować” na zewnątrz do systemu grzewczego i/lub CWU.

Moc cieplna jest najważniejszą cechą pompy ciepła - bezpośrednio decyduje o jej sprawności i zdolności do dostarczenia wymaganej ilości ciepła. Należy pamiętać, że wskaźnik ten jest wskazany dla optymalnych warunków pracy - w szczególności dość wysokiej temperatury zewnętrznej. W praktyce takie warunki są rzadkie, więc rzeczywista moc jest zwykle zauważalnie niższa od maksymalnej; należy to wziąć pod uwagę przy wyborze. Istnieją specjalne wzory do obliczania optymalnej wartości maksymalnej mocy cieplnej w zależności od konkretnej sytuacji.

Maksymalna moc cieplna dostarczana przez pompę w trybie chłodzenia.

Przy tej operacji pompa pracuje w odwrotnym cyklu - odprowadzając nadmiar ciepła z pomieszczenia do otoczenia, czyli w rzeczywistości pełni rolę klimatyzatora. Wymagana wydajność chłodnicza zależy od powierzchni budynku, właściwości jego izolacji termicznej i kilku innych czynników; sposoby jej obliczania można znaleźć w dedykowanych źródłach. W tym miejscu zauważamy, że konwencjonalne urządzenia grzewcze (grzejniki, ogrzewanie podłogowe) nie nadają się do chłodzenia, w tym celu należy użyć specjalnego sprzętu (na przykład klimakonwektorów).

Energia elektryczna pobierana przez pompę ciepła podczas pracy wyłącznie w celu pompowania ciepła, bez stosowania podgrzewacza wstępnego (jeśli jest dostępny, patrz poniżej). Stosunek mocy cieplnej do poboru mocy określa współczynnik cieplny COP (patrz poniżej), a tym samym ogólną sprawność urządzenia. Ponadto całkowite zużycie energii (i odpowiednio rachunki za energię elektryczną) zależy od tego wskaźnika, a także od niektórych wymagań dotyczących zasilania i podłączenia - na przykład modele zasilane napięciem 230 V i moc powyżej 5 kW nie mogą pracować z gniazdka i wymagają specjalnego formatu połączenia z siecią.

Więcej informacji na temat zużycia energii można znaleźć w powyższym punkcie. W tym miejscu zauważamy, że w tym punkcie pobór mocy jest wskazany podczas pracy w trybie chłodzenia.

Współczynnik chłodzenia EER to stosunek użytecznej mocy roboczej pompy ciepła w trybie chłodzenia do zużycia energii elektrycznej.

Im wyższy wskaźnik, tym bardziej ekonomiczne urządzenie i wyższa jego klasa efektywności energetycznej podczas chłodzenia. Właściwie każda klasa ma swoje własne jasne wymagania dotyczące EER.

Najniższa temperatura otoczenia (powietrza lub solanki, patrz „Źródło ciepła”), przy której pompa ciepła może bezpiecznie i wydajnie wykonywać swoje funkcje. Sprawność przy minimalnej temperaturze oczywiście wyraźnie spada, ale urządzenie nadal może służyć jako źródło ciepła.

Dane o minimalnej temperaturze otoczenia służą do oceny przydatności pompy w zimnych porach roku.

Najwyższa temperatura, do której pompa jest w stanie podgrzać czynnik grzewczy. Warto zauważyć, że takie wskaźniki można osiągnąć przy dość wysokiej temperaturze powietrza lub gruntu. A ponieważ pompy ciepła są używane w zimnych porach roku, rzeczywista maksymalna temperatura jest zwykle niższa niż teoretycznie osiągalna. Niemniej jednak parametr ten pozwala ocenić możliwości jednostki lub jej przydatność do określonych zadań.