Porównanie VENTS LD Auto 125 vs VENTS LD 125

Rodzaj łożyska zamontowanego w wentylatorze.

Łożysko to część, która mocuje obracającą się część wentylatora do części nieruchomej i zmniejsza tarcie między tymi częściami. Według typu dane te mogą wyglądać następująco:

- Slajdy. Działanie takich łożysk opiera się na tarciu pomiędzy dwoma współpracującymi, to znaczy bezpośrednio dociśniętymi do siebie na całej powierzchni, powierzchniami. Powierzchnie te są jednak stosunkowo słabe w kontakcie ze sobą - pomiędzy nimi znajduje się warstwa smaru zmniejszająca tarcie. Ponadto w celu zmniejszenia oporów części cierne są zwykle starannie polerowane i wykonane z materiałów przeciwciernych. Główną zaletą łożysk ślizgowych jest prostota konstrukcji i wynikający z niej niski koszt, jednak takie części są mniej trwałe niż łożyska toczne i generują więcej hałasu.

- Toczenie. Zasada działania łożyska tocznego polega na tym, że pomiędzy jego ruchomymi i nieruchomymi częściami umieszczony jest zestaw kulek, które podczas ruchu toczą się do wewnątrz. W porównaniu z łożyskami ślizgowymi takie części są znacznie trwalsze i generują mniej hałasu podczas pracy. Z drugiej strony wentylatory z takim sprzętem są znacznie droższe.

Parametr ten opisuje ilość powietrza, jaką wentylator jest w stanie przepuścić w ciągu godziny podczas pracy w trybie wywiewu (patrz „Typ”). Jest to jedna z kluczowych cech każdego wentylatora wyciągowego - charakteryzuje ogólną wydajność i przydatność urządzenia do konkretnego pomieszczenia.

Wybierając wentylator dla maksymalnej wydajności, należy wziąć pod uwagę dwa główne wskaźniki - objętość pomieszczenia i częstotliwość wymiany powietrza. Objętość można znaleźć, mnożąc powierzchnię pomieszczenia przez wysokość sufitów: na przykład dla pokoju o powierzchni 12 m2 w mieszkaniu o standardowych sufitach 2,5 m wskaźnik ten wyniesie 12x2,5=30 m3. Współczynnik wymiany powietrza określa, ile razy na godzinę powietrze w zamkniętej przestrzeni musi być całkowicie wymienione, aby wentylacja była wystarczająco skuteczna. Ta wielość jest różna dla różnych typów pomieszczeń: w szczególności dla kuchni 6 - 8, dla łazienki - 8 - 10 itd. Bardziej szczegółowe wartości można znaleźć w specjalistycznych źródłach, w szczególności w normach sanitarnych. Minimalną wymaganą wydajność wentylatora oblicza się, mnożąc objętość powietrza przez jego współczynnik wymiany. Na przykład, jeśli mamy łazienkę o powierzchni 4 m2 z tym samym sufitem 2,5 m, wówczas objętość powietrza w niej wyniesie 4x2=10 m2; Biorąc pod uwagę, że minimalny współczynnik wymiany powietrza dla łazienek to 7, do tego pomieszczenia potrzebujemy wentylatora o wydajności co najmniej 70 m3/h.

Moc pobierana przez wentylator podczas normalnej pracy.

Parametr ten wpływa przede wszystkim na pobór mocy urządzenia oraz obciążenie sieci energetycznej powstałe podczas jego pracy. Jednak ta ostatnia zwykle nie jest krytyczna, ponieważ moc większości nowoczesnych wentylatorów jest niska. Ponadto im mocniejsze urządzenie, tym z reguły wyższa jest jego wydajność (patrz wyżej). Nie ma tu jednak jednoznacznej zależności – wiele zależy od tego, jak efektywny jest konstrukcja jako całość. Dlatego modele o tej samej wydajności mogą znacznie różnić się zużyciem energii.

Wybierając między dwoma podobnymi modelami o różnym poborze mocy, należy postępować od tego, jak często i na jak długo planujesz włączać wentylator. Jeśli zamierzasz pracować regularnie przez długi czas - na przykład wietrzyć kuchnię podczas gotowania - warto zwrócić uwagę na słabszy model. Może być droższy, ale różnica w cenie szybko się zwróci w postaci oszczędności energii. Jeśli wentylator włącza się sporadycznie (na przykład po zainstalowaniu w łazience mieszkania), możesz zignorować zużycie energii.

Poziom hałasu, generowany przez wentylator podczas normalnej pracy.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z wentylatora, tym lepiej sprawdza się on w pomieszczeniach, w których pożądane jest zachowanie ciszy. Ponadto istnieją pewne wymagania zapisane w normach sanitarnych (na przykład w przypadku pomieszczeń mieszkalnych dopuszczalny jest stały poziom hałasu do 40 dB w ciągu dnia i do 30 dB w nocy).

Wybierając według określonych wartości, zapisanych w specyfikacji, należy pamiętać, że decybel używany do pomiaru poziomu hałasu nie jest wielkością liniową: np. 2-krotny wzrost mocy dźwięku odpowiada zwiększeniu o 3 dB, 10 razy — o 10 dB, 100 razy — o 20 dB. Dlatego do oceny poziomu hałasu najprościej jest odwołać się do tabel porównawczych, w których rejestrowana jest zgodność określonych wartości w decybelach z różnymi rzeczywistymi źródłami dźwięku. W większości współczesnych wentylatorów poziom hałasu wynosi od 20 do 60 dB, oto najprostsza tabela z wyjaśnieniami:

20 — 25 dB - słaby słyszalny dźwięk porównywalny z szeptem w odległości 1 – 2 m;
25 — 30 dB — zrozumiały szept z niewielkiej odległości, tykanie zegara ściennego;
35 dB - przytłumiona rozmowa;
40 — 45 dB — normalna ludzka mowa;
50 — 55 dB — rozmowa podniesionym głosem, hałas w przestrzeni biurowej;
60 dB — głośna rozmowa w odległości kilku metrów.

Należy zauważyć, że modele o poziomie hałasu większym...niż 50 dB są rzadko spotykane; z reguły są to urządzenia klasy „przemysłowej” z zasilaniem 400 V i dużą średnicą montażową (patrz wyżej), nieprzeznaczone do pomieszczeń mieszkalnych.

Poziom ochrony obudowy wentylatora (a dokładniej wrażliwych części znajdujących się w obudowie) przed kurzem i wilgocią, mierzony zgodnie ze standardem IP. Norma ta zakłada dwucyfrowe oznaczenie po literach IP - na przykład IP54. W tym przypadku pierwsza liczba opisuje poziom ochrony przed kurzem i ciałami obcymi, a druga - przed wilgocią.

Pod względem odporności na przenikanie ciał obcych w wentylatorach można znaleźć następujące wartości:

2 - ochrona przed przedmiotami większymi niż 12,5 mm (wystarczająca do ochrony przed palcami osoby dorosłej);
3 - od obiektów powyżej 2,5 mm;
4 - od obiektów większych niż 1 mm (nie każdy drut może dostać się do środka);
5 - pełna ochrona przed ciałami obcymi; możliwe jest, że do środka dostanie się pewna ilość kurzu, co nie ma zauważalnego wpływu na wydajność pracy.

Pod względem odporności na wilgoć dostępne są następujące opcje:

4 - odporność na zachlapanie wodą z dowolnego kierunku;
5 - odporność na strumienie wody z dowolnego kierunku;
7 - możliwość przeniesienia krótkotrwałego zanurzenia w wodzie na głębokość 1 m bez konsekwencji.

Są też wyższe wskaźniki ochrony przed wilgocią, jednak zazwyczaj nie ma sensu zapewniać ich w wentylatorach. Wspomniane „4” i „5” w zupełności wystarczą do montażu w łazienkach, prysznicach i większości innych miejsc, gdzie istnieje m...ożliwość wnikania wilgoci na urządzenia, wyższe stopnie ochrony komplikują i zwiększają koszt konstrukcji, a są rzadko potrzebne w praktyce.

W niektórych modelach zamiast jednej cyfry (najczęściej pierwszej) może pojawić się litera X. Nie oznacza to braku odpowiedniej ochrony – najczęściej występuje, a czasami jej stopień może być dość wysoki; po prostu nie było żadnych formalnych testów IP. Na przykład wentylator z oznaczeniem IPX4 można zamknąć nawet z cienkiego drutu, ale jeśli przeszedł oficjalne testy tylko pod kątem odporności na wilgoć, producent ma prawo wskazać tylko jedną liczbę.

Warto również zauważyć, że całkowity brak oznakowania IP nie oznacza braku ochrony. Jeśli jednak odporność na kurz i wilgoć ma dla Ciebie decydujące znaczenie, warto mimo wszystko wybierać wśród modeli, w których ta cecha jest oficjalnie deklarowana przez producenta.

Wielkość ozdobnego panelu wentylatora na wysokość.

Więcej informacji na temat cech takich paneli w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”. Ten sam rozmiar jest wskazany w przypadkach, gdy panele mają kształt kwadratu lub prostokąta (patrz „Kształt części zewnętrznej”).

Rozmiar ozdobnego panelu wentylatora na szerokość.

Więcej informacji na temat cech takich paneli w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”. Ten sam rozmiar jest wskazany w przypadkach, gdy panele mają kształt kwadratu lub prostokąta (patrz „Kształt części zewnętrznej”).

Rozmiar ozdobnego panelu wentylatora o grubości.

Wskaźnik ten opisuje, jak bardzo taki panel wystaje ponad powierzchnię ściany lub sufitu, na którym zainstalowany jest wentylator. Więcej informacji na temat ogólnych cech paneli dekoracyjnych w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”.

Głębokość montażu wentylatora przy standardowym sposobie montażu.

Parametr ten opisuje, jak głęboko wewnątrz kanału znajduje się urządzenie podczas instalacji (lub jego poszczególne części w przypadku modeli napowietrznych, patrz „Typ”). Znając głębokość montażu, można ocenić przydatność wybranego modelu do konkretnego miejsca montażu: płaski odcinek na samym początku kanału nie może mieć mniejszej długości niż głębokość montażu wybranego wentylatora.

Najmniejsza wartość tego parametru jest typowa dla niektórych modeli wentylatorów sufitowych: w nich główna część konstrukcji znajduje się na zewnątrz, a instalacja wymaga zwykle tylko 2 - 3 centymetrów. A przede wszystkim miejsca zajmują jednostki ukryte (patrz "Typ").