Porównanie Halmar H-101 vs Halmar H-95

Ogólny kształt siedziska przewidziany w produkcie.

- Okrągły. Okrągłe siedziska są popularne wśród hokerów i hokerów (patrz „Przeznaczenie”), chociaż występują również w klasycznych modelach. Zwykle mówimy o okrągłym kształcie, bez specjalnych dodatków.

- Kwadrat. Kwadratowy kształt jest dość powszechny wśród klasycznych krzeseł (patrz „Przeznaczenie”); w innych odmianach jest rzadziej stosowany, choć również występuje. Takie siedzisko daje nieco więcej miejsca niż okrągły, co w niektórych sytuacjach jest zaletą – np. przy dużej sylwetce siedzącej. Zauważ, że nazwa „kwadrat” jest dość dowolna, ponieważ specyficzny kształt może różnić się od klasycznego kwadratu: na przykład bardzo popularne są siedzenia, w których dwa tylne rogi są zaokrąglone.

- Kokon. Siedziska tego typu wykonane są w formie charakterystycznej miski z zagłębieniem. Jednocześnie w wielu modelach brzegi miski mają dość dużą wysokość, pełniąc rolę oparcia i podłokietników (kokony występują również tylko z oparciem, bez podpórek). W każdym razie taka monolityczna struktura nie tylko nadaje produktowi oryginalny wygląd, ale także zapewnia dodatkową wytrzymałość.

Wysokość siedziska od podłoża. W większości nowoczesnych krzeseł i taboretów ta wysokość wynosi 48 - 50 cm - ta wartość jest uważana za odpowiednią dla dorosłych o niemal każdej budowie ciała. Stołki barowe są często wyższe - do 90 cm lub nawet więcej; wynika to ze specyfiki aplikacji. Takie produkty mogą mieć regulowaną wysokość.

Rodzaj oparcia przewidziany w konstrukcji krzesła.

- Solidny (zamknięty). Klasyczny solidny tył średniej wysokości. Takie plecy zapewnią niezawodne wsparcie niezależnie od tego, gdzie stykają się plecy użytkownika; jest to główna zaleta w stosunku do konstrukcji półzamkniętej i otwartej. Z drugiej strony solidne plecy nie są dobrze wentylowane, co może być niewygodne w czasie upałów.

- Solidny wydłużony. Różnorodność opisanych powyżej solidnych oparć, o zwiększonej długości całkowitej - a dokładniej wysokości. Zwykle oparcie jest wydłużone od góry do dołu tak, że wystaje nieco poniżej siedziska. Ta konstrukcja nieco zwiększa niezawodność produktu i wygląda oryginalnie. Ale z punktu widzenia wygody wydłużone oparcia nie mają żadnych szczególnych zalet w porównaniu z „zwykłymi” solidnymi: wysokość robocza (wysokość od siedzenia) jest w przybliżeniu taka sama dla obu.

- Otwórz. Tył ma formę ramy: podstawy w kształcie litery U, w której zainstalowany jest zestaw prętów (pionowe, poziome, kręcone - konstrukcja może być różna w różnych modelach). Jest mało prawdopodobne, aby można było oprzeć się na takim plecach ze szczególną wygodą, ale zapewnia doskonałą wentylację oparcia, co jest szczególnie cenne w upale.

- Pół- zamknięte. Rodzaj pośredniej opcji między zamkniętymi i otwartymi plecami opisanymi...powyżej. W wersji klasycznej górna część takiego oparcia ma postać solidnej płyty, na której opiera się oparcie, natomiast dolna wykonana jest w formie stelaża. Zapewnia to zarówno wentylację, jak i wsparcie oparcia tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne. Istnieją jednak inne opcje półzamkniętych oparcia - na przykład wysoka konstrukcja z wąską pionową szczeliną, solidne oparcie z małym otworem w okolicy lędźwiowej itp.

Wysokość oparcia krzesła w stosunku do siedziska. We współczesnych krzesłach wysokość ta najczęściej nie jest szczególnie wysoka - od 30 do 60 cm, przy czym oparcia o wysokości mniejszej niż 40 cm są w rzeczywistości czysto symboliczne - prawie nie zapewniają oparcia pleców. Wskaźnik 40-50 cm jest przeciętny, a osoba o średnim wzroście może oprzeć prawie całe plecy na grzbiecie większym niż 50 cm.

Możliwość zmiany wysokości krzesła, a raczej wysokości siedziska. Funkcja ta występuje głównie w modelach ze wspornikiem w postaci okrągłej stopy (patrz „Podstawa”), w szczególności w stołkach barowych - takie produkty mają w konstrukcji pionowy pasek, w który można łatwo wbudować mechanizm regulacji. Często dostarczany jest również podnóżek (patrz wyżej), ale zdarzają się modele bez niego – w nich regulacja odbywa się w stosunkowo niewielkim zakresie, co pozwala na dotarcie stopami do podłoża.