Porównanie Kurzweil M90 vs Medeli DP250

Możliwość regulacji czułości klawiatury pianina cyfrowego.

Poziom czułości określa głośność i ostrość dźwięku, który instrument będzie wydawał przy określonej sile i szybkości naciskania klawisza. Wysoka czułość pozwala na uzyskanie ostrego, wyrazistego dźwięku o znacznych różnicach w głośności, niskiego – stosunkowo cichego, miękkiego i gładkiego. A w niektórych instrumentach zapewniona jest nawet „zerowa” czułość – gdy wszystkie klawisze brzmią z taką samą głośnością i dynamiką, niezależnie od siły wciśnięcia. Może to być przydatne na przykład do symulacji dźwięku niektórych instrumentów (takich jak klawesyn).

Liczba wbudowanych dźwięków zapewnianych przez pianino cyfrowe.

Pomimo nazwy, pianina cyfrowe rzadko są projektowane tylko do symulacji dźwięku fortepianu – elektroniczne „wypełnienie” pozwala im zapewnić również inne dźwięki. Poza tym nawet fortepian ma swoje odmiany – na przykład wśród fortepianów jest 6 klas głównych, od dużego koncertu po miniaturę. Tak więc Preset Voices mogą obejmować różne typy pianin, a także inne instrumenty i efekty dźwiękowe.

Obfitość i różnorodność tonów w pianinach cyfrowych generalnie nie jest tak duża jak w syntezatorach, jednak w tej kategorii są modele bardzo „naładowane”, na sto lub więcej tonów (w najbardziej wielofunkcyjnych liczba ta może przekroczyć 900). Warto jednak poszukać konkretnie modelu „multiinstrumentalnego”, jeśli nie zamierzasz ograniczać się do brzmienia fortepianu i chciałbyś mieć większą swobodę wyboru. Warto pamiętać, że określony zestaw głosów może być inny.

Jeśli instrument kupowany jest wyłącznie jako fortepian, to tutaj wręcz przeciwnie, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na rozwiązania z niewielką ilością barw. Takie modele nie tylko kosztują mniej niż „kombi” – potrafią też brzmieć lepiej (ze względu na to, że barw jest niewiele i producent może z większą uwagą podejść do jakości dźwięku każdego wbudowanego „instrumentu”).

Zakres, w którym może zmieniać się tempo dźwięku wytwarzanego przez instrument. Może to być wbudowana melodia lub część nagrana na sekwencerze, a także automatyczny akompaniament, samouczek lub metronom. Szczegółowe informacje na temat wszystkich tych funkcji można znaleźć w odpowiednich pozycjach słownika. Zwracamy tutaj uwagę, że zmiana tempa jest często wymagana w praktyce – na przykład w celu przyspieszenia początkowo „wolnego” akompaniamentu lub spowolnienia programu treningowego, który jest trudny do opanowania w pierwotnym tempie.

Tempo jest tradycyjnie podawane w uderzeniach na minutę. Klasyczny, „akademicki” zakres waha się od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), jednak we współczesnych pianinach cyfrowych zakres tempa jest często znaczący. .

Obecność sekwencera w konstrukcji pianina cyfrowego.

Funkcja ta pozwala nie tylko odtwarzać muzykę na instrumencie, ale także nagrywać ją z możliwością późniejszego odtwarzania. Jest to jednak przynajmniej; oprócz nagrywania partii samego instrumentu, sekwencer może zapewnić nagrywanie sygnału audio lub MIDI z odpowiedniego wejścia, miksowanie kilku partii (w tym nagrywanie muzyki odtwarzanej na muzyce odtwarzanej „w drodze”), działanie z parametrami poszczególnych utworów (głośność, barwa, barwa), a także określonymi funkcjami, takimi jak kwantyzacja (wyrównywanie nierównego tempa). Specyficzna funkcjonalność sekwencera może być inna, nie zaszkodzi wyjaśnić to przed zakupem. Jednak w każdym przypadku funkcja ta może być dobrą pomocą dla muzyka; będzie to szczególnie przydatne dla tych, którzy nie ograniczają się do wykonywania gotowej muzyki i chcą komponować własne kompozycje.

Obecność wbudowanych utworów w konstrukcji pianina cyfrowego.

W przeciwieństwie do automatycznego akompaniamentu (patrz wyżej), wbudowane utwory to gotowe melodie odtwarzane ściśle według nut; muzyk może zmienić tempo i tonację (jeśli instrument ma odpowiednie funkcje), ale nie może kontrolować melodii podczas odtwarzania.

Sposoby korzystania z wstępnie zdefiniowanych utworów są różne. Dzięki temu podczas treningu mogą pełnić rolę wzorca, który muzyk próbuje powtórzyć. Możesz dołączyć taką melodię do akompaniamentu, a nawet użyć syntezatora jako odtwarzacza (na przykład do wypełnienia przerw technicznych w występie na żywo). Dodatkowo wbudowane utwory mogą być przydatne przy wyborze konkretnego modelu pianina cyfrowego – melodie te są odtwarzane za pomocą samego instrumentu, dzięki czemu pozwalają ocenić jego ogólne możliwości oraz specyfikę brzmienia określonych barw .

Możliwość nakładania poszczególnych tonów dostarczonych w instrumencie (lub wczytanych do jego pamięci przez użytkownika). Mówiąc najprościej, nakładanie warstw pozwala na granie partii na dwóch głosach jednocześnie - na przykład, aby uzupełnić dźwięk fortepianu dźwiękiem skrzypiec. Pozwala to na uzyskanie bogatszego i bardziej oryginalnego brzmienia.

Konkretne kombinacje głosów można zapamiętać, ale w wielu modelach użytkownik może wybrać własną kombinację. Jednak te szczegóły nie zaszkodzą wyjaśnić osobno.

Możliwość dodania efektu pogłosu do brzmienia instrumentu.

Pogłos to powtarzające się odbicie i zanik dźwięku. Efekt ten jest najbardziej zauważalny na dużych obszarach z wyraźnym echem - na przykład w dużych jaskiniach; jednak w każdym ustawieniu typowe zabarwienie dźwięku wynika głównie z pogłosu. Tak więc funkcja ta pozwala na symulację muzyki brzmiącej w różnych pomieszczeniach - na przykład, aby stworzyć wrażenie, że instrument znajduje się w holu gotyckiej katedry lub odwrotnie, w małym pomieszczeniu o miękkich ścianach. Możliwe jest jednak zastosowanie pogłosu jako klasycznego efektu dźwiękowego, nie mającego na celu imitowania sytuacji, a jedynie nadanie dźwiękowi określonej barwy.

Obecność efektu chóru w pianinie cyfrowym.

Efekt ten został pierwotnie opracowany jako próba naśladowania chóralnego brzmienia kilku instrumentów tego samego typu. Nawet idealny refren nigdy nie jest odtwarzany w 100% zsynchronizowany, co starali się odtworzyć twórcy chóru. Efekt ten działa w następujący sposób: z sygnału głównego pobieranych jest kilka kopii, które są odtwarzane razem z nim - ale nie ściśle jednocześnie, ale z małym (do 30 ms) opóźnieniem, wybieranym losowo dla każdego oddzielnego sygnału. To naprawdę pozwala w pewnym stopniu imitować efekt polifonii, ale takiemu brzmieniu wciąż daleko do pełnowartościowego refrenu. Jednak sam refren jest dość interesujący jako efekt uboczny.

Możliwość transpozycji dźwięku pianina cyfrowego.

Transpozycja to tłumaczenie na inną tonację, gdy każda nuta jest podnoszona lub obniżana o określoną liczbę półtonów. Obsługa tej funkcji pozwala przynajmniej na „przetrenowanie” klawiatury, co jest niezbędne, jeśli trzeba szybko przebudować od tonacji do tonacji – na przykład, jeśli wokalista nie „rozciąga” swojej partii i trzeba obniżyć melodię o co co najmniej 1 - 2 półtony. W takich przypadkach wystarczy włączyć transpozycję z niezbędnymi ustawieniami - i można zagrać znajomą partię na tych samych klawiszach, nie ćwicząc jej w innym układzie. Ponadto transpozycję można zastosować do wstępnie zdefiniowanych utworów (w celu dostosowania do tonacji głównej partii), do ścieżek, z którymi współpracuje sekwencer (w celu zmiksowania dwóch partii w różnych tonacjach) itp.