Porównanie Honor Watch GS 3 vs Honor Watch GS Pro

Główny sposób łączenia gadżetu na rękę z urządzeniami zewnętrznymi. W przypadku smartwatchy i smartbandów (patrz „Rodzaj”) chodzi o połączenie ze smartfonem lub tabletem, a w przypadku smartwatchy z funkcją telefonu najczęściej chodzi o zestawy słuchawkowe.

— Bluetooth. Bezprzewodowa technologia do bezpośredniej komunikacji między różnymi urządzeniami. To najpopularniejszy interfejs w smartwatchach i smartbandach: moduły Bluetooth mogą być bardzo małe, zasięg komunikacji nawet w najwcześniejszych wersjach sięga 10 m, a różne generacje Bluetooth są ze sobą kompatybilne pod względem podstawowej funkcjonalności. W szczególności wersje w naszych czasach są następujące:

• v 2.0. Najwcześniejszy standard stosowany we współczesnych gadżetach do noszenia. Możliwości takiego połączenia są skromniejsze niż w bardziej zaawansowanych wersjach, ale często wystarczają, biorąc pod uwagę zakres zastosowania.
• v 3.0. Standard, który łączy w sobie klasyczny Bluetooth v 2.0 i szybki „dodatek” do przesyłania dużych ilości danych.
• v 4.0. Kolejne, po 3.0, ulepszenie Bluetooth: w tej wersji do klasycznego i szybkiego formatu została dodana technologia „Bluetooth o niskim zużyciu energii”. Wsparcie dla tej technologii jest szczególnie przydatne w bransoletkach fitness, które zwykle przesyłają niewielkie ilości danych, ale stale.
• v 4.1. Modyfikacja opisanego powyżej standardu 4.0 z ulepszoną ochroną przed...zakłóceniami podczas pracy z komunikacją mobilną LTE.
• v 4.2. Kolejne ulepszenie standardu 4.0, które wprowadziło w szczególności ulepszoną ochronę danych i zwiększoną prędkość połączenia. v 5. Piąta generacja Bluetooth została wydana w 2016 roku. Kluczową nowością w wersji 5.0 było rozszerzenie możliwości związanych z Internetem Rzeczy. Tak więc w protokole Bluetooth Low Energy możliwe stało się podwojenie prędkości przesyłania danych (do 2 Mb/s) kosztem zmniejszenia zasięgu, a także czterokrotne zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości; ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń.
• — v 5.1. Aktualizacja wersji opisanej powyżej v 5.0. Oprócz ogólnej poprawy jakości i niezawodności komunikacji, w tej aktualizacji zaimplementowano tak ciekawą funkcję jak określanie kierunku, z którego dochodzi sygnał Bluetooth. Dzięki temu możliwe staje się określenie położenia podłączonych urządzeń z dokładnością do centymetra.
• — v 5.2. Kolejna, po 5.1, aktualizacja Bluetooth 5. generacji. Główne nowości w tej wersji to szereg ulepszeń bezpieczeństwa, dodatkowa optymalizacja mocy w trybie LE oraz nowy format sygnału audio do synchronizacji równoległego odtwarzania na kilku urządzeniach.
• —v 5.3. Protokół bezprzewodowy Bluetooth v 5.3 został wprowadzony na początku 2022 roku. Wśród nowości przyspieszono w nim proces negocjacji kanału komunikacyjnego pomiędzy sterownikiem a urządzeniem, zaimplementowano funkcję szybkiego przełączania pomiędzy stanem pracy w małym cyklu roboczym a trybem high-speed, poprawiono przepustowość i stabilność połączenia poprzez zmniejszenie podatności na zakłócenia. W przypadku zaistnienia nieoczekiwanych zakłóceń w trybie pracy Low Energy przyśpieszono procedurę wyboru kanału komunikacyjnego do przełączenia. W protokole 5.3 nie zaprezentowano fundamentalnych nowości, lecz widać w nim szereg ulepszeń jakościowych.
  
  Rzecz jasna, aby móc korzystać ze wszystkich funkcji danej wersji Bluetooth, musi być on obsługiwany nie tylko przez samo urządzenia, ale także przez smartfon/tablet, do którego jest podłączony.

— USB. Połączenie przewodowe z komputerem/laptopem za pomocą kabla USB. Dość specyficzna opcja, którą można znaleźć w niektórych bransoletkach fitness i smartwatchach z GPS dla dzieci. W godzinach pracy taki gadżet działa całkowicie samodzielnie, a połączenie USB jest wykorzystywane tylko okresowo, do niektórych zadań specjalnych: przenoszenia zebranych danych do komputera, ładowania baterii, zmiany niektórych ustawień itp. Nie jest to tak wygodne, jak stałe połączenie przez Bluetooth, dlatego w gadżetach do noszenia, USB jest rzadko używane jako główna metoda połączenia.

— 3.5 mm (mini-Jack). Inny sposób połączenia przewodowego, prawie całkowicie podobny do opisanego powyżej USB i różniący się jedynie typem złącza i odpowiednio zakresem zastosowania - wtyk 3,5 mm przeznaczony jest głównie do współpracy ze smartfonami i tabletami, a nie z komputerami. Jednak jest to również niezwykle rzadka opcja.

System operacyjny to oprogramowanie sprzętowe, które umożliwia instalację dodatkowych aplikacji. Ponadto same systemy operacyjne mają zwykle dość szerokie możliwości - na przykład ścisłą integrację z niektórymi usługami sieciowymi. Najpopularniejsze opcje to:

— Android. Mobilny system operacyjny Android jest znany głównie ze smartfonów i tabletów, ale otwarty kod źródłowy (Open Source) pozwala na zoptymalizowanie go pod kątem innych urządzeń, w tym na rękę. Należy pamiętać, że tradycyjne aplikacje na Androida są generalnie słabo kompatybilne z gadżetami na rękę, ale niektóre programy są w stanie automatycznie dostosowywać się do takich urządzeń, a dla wielu modeli produkowane jest również specjalistyczne oprogramowanie (często przez samych producentów).

— Wear OS. System znany wcześniej jako Android Wear. To specyficzna wersja Androida, pierwotnie zaprojektowana jako rozwiązanie dla gadżetów na rękę. Posiada radykalnie przeprojektowany interfejs, ścisłą integrację z asystentem głosowym Google Assistant, a także tzw. proaktywne powiadomienia. Dzięki temu urządzenie jest w stanie samodzielnie, bez pytania, wydawać rozszerzone wskazówki dotyczące konkretnej sytuacji: np. przed ważnym spotkaniem zaplanować trasę na mapie z uwzględnieniem korków i w razie potrzeby włączyć przypomnienie jeszcze wcześniej niż pierwotnie planowano.

— Tizen. Otwarty sy...stem operacyjny dla urządzeń mobilnych, promowany przede wszystkim przez firmę Samsung. Podobnie jak w przypadku Androida, oryginalny Tizen słabo nadaje się do smartwatchy, więc zwykle jest to specjalna wersja Tizen Wearable. Należy zauważyć, że istnieją narzędzia, które umożliwiają uruchamianie aplikacji na Androida na urządzeniach z tym systemem operacyjnym.

— WatchOS. System operacyjny specjalnie zaprojektowany i używany wyłącznie przez gadżety Apple na rękę. Kluczowe funkcje obejmują obsługę asystenta głosowego Siri i Apple Pay, zestaw narzędzi fitness oraz wysoki stopień optymalizacji elementów sterujących Apple Watch. WatchOS używa własnych aplikacji, które mogą być tworzone przez zewnętrznych programistów.

— Nucleus. Dość rzadki i nietypowy system operacyjny: nie odnosi się do systemów operacyjnych ogólnego przeznaczenia, ale do systemów czasu rzeczywistego. Takie systemy są zoptymalizowane pod kątem jak najszybszej reakcji na zdarzenia zewnętrzne (podczas gdy w konwencjonalnych systemach operacyjnych odpowiedź następuje w zależności od alokacji zasobów). W szczególności Nucleus ma wszystkie możliwości niezbędne dla gadżetów na rękę, ale z wielu powodów takie oprogramowanie jest dość rzadkie.

— Harmony OS. Uniwersalny system operacyjny firmy Huawei, znany również jako Hongmeng. Zapewnia działanie szerokiej gamy urządzeń: gadżetów z ekosystemu „inteligentnego” domu, inteligentnych zegarków, smartfonów i tabletów. W gadżetach do noszenia Harmony OS to przeprojektowana wersja własnego systemu operacyjnego Lite OS, który zasila zegarki Huawei i inne urządzenia o niskiej wydajności.

— System operacyjny Fitbit. System operacyjny opracowany i stosowany wyłącznie w gadżetach naręcznych firmy Fitbit. Fitbit OS obsługuje instalację różnych aplikacji na smartwatchach, w systemie zaimplementowano sterowanie gestami, wydano dla niego wiele widżetów i tarcz. System operacyjny przewiduje także docelowe tryby ćwiczeń oraz możliwość płatności zbliżeniowych za zakupy w sklepach za pomocą chipa NFC zegarka oraz aplikacji Fitbit Pay.

— Moto Watch OS. Autorskie oprogramowanie dla smartwatchy Motorola z kategorii systemów czasu rzeczywistego. Moto Watch OS został zaprojektowany z myślą o dokładnym monitorowaniu stanu zdrowia, zbiera również informacje o aktywności użytkownika, obsługuje odbieranie powiadomień ze sparowanego smartfona i zapewnia maksymalny czas pracy baterii noszonego gadżetu. Należy pamiętać, że system operacyjny nie obsługuje instalacji aplikacji od postronnych deweloperów — będziesz musiał zadowolić się wstępnie zainstalowanymi narzędziami i aplikacjami.

— MagicOS. System operacyjny zaprojektowany specjalnie dla gadżetów naręcznych Honor i stosowany tylko w nich. Wyglądem i możliwościami jest bardzo podobny do powiązanego z nim systemu operacyjnego HarmonyOS, który można spotkać w urządzeniach przenośnych Huawei. Twierdzi się, że MagicOS ma własną filozofię i wektor rozwoju.

Liczba rodzajów treningów sportowych obsługiwanych przez smartwatch. Im jest ich więcej, tym szerszy zasięg potencjalnej publiczności zapewnia się przez gadżet noszony na nadgarstku.

Najpopularniejsze tryby sportowe obejmują bieganie, spacery, jazdę na rowerze, pływanie, ćwiczenia na trenażerze eliptycznym i tak dalej. Ilość i jakość danych dla różnych dyscyplin sportowych zależy od poziomu technicznego wyposażenia konkretnego urządzenia. Podczas gdy niektóre modele rejestrują tylko tętno i z grubsza obliczają liczbę spalonych kalorii, inne smartwatche oceniają efektywność treningu na podstawie szczegółowej listy danych, a nawet rysują umowne ścieżki biegowe na podstawie informacji z satelitów GPS.

Program treningowy inteligentnych zegarków „wodopływających" lub bransoletek fitness przy udziale w dyscyplinach sportów wodnych. W trybie pływania noszony gadżet określa prędkość, dystans i czas pływania, zaawansowane odmiany „inteligentnych” zegarków mierzą liczbę okrążeń w basenie, obliczają częstotliwość i efektywność poruszania się w określonych stylach pływania. Asystent personalny na nadgarstku ocenia wydajność treningów wodnych i często wydaje rekomendacje mające na celu poprawę ich efektywności.

W tym bloku zgromadzono różne systemy nawigacji (GPS, Galileo) oraz funkcje pomocnicze do nich (aGPS, nawigacja po śladzie GPS, mapy, kompas, wysokościomierz, barometr). Więcej o nich:

— Moduł GPS. Moduł nawigacji satelitarnej GPS wbudowany bezpośrednio w smartwatch/smartband. Początkową funkcją takiego modułu jest określenie aktualnych współrzędnych geograficznych; ale sposób wykorzystania tych informacji zależy od konkretnego rodzaju i modelu gadżetu. Na przykład w niektórych urządzeniach GPS służy tylko do pomiaru przebytego dystansu i/lub prędkości, podczas gdy bardziej zaawansowane modele obsługują pełną nawigację i są wyposażone we wbudowane mapy. Ponadto funkcja ta jest prawie obowiązkowa w smartwatchach dla dzieci (patrz „Rodzaj”) - to GPS jest odpowiedzialny za określenie lokalizacji dziecka.

— aGPS. Funkcja pomocnicza przyspieszająca uruchomienie głównego odbiornika GPS. Aby działać zgodnie ze swoim głównym przeznaczeniem, taki odbiornik musi aktualizować dane o lokalizacji satelitów nawigacyjnych; uzyskanie tych danych w klasyczny sposób, bezpośrednio z samych satelitów, może zająć dość dużo czasu (do kilkunastu minut). Dotyczy to zwłaszcza tzw. „zimnego startu” – kiedy odbiornik uruchamia się po dłuższej prze...rwie w eksploatacji, a przechowywane w nim dane są już całkowicie nieaktualne. aGPS (Assisted GPS) pozwala na otrzymywanie aktualnych informacji serwisowych od operatora komórkowego – z najbliższej stacji bazowej (funkcja ta jest obecnie obsługiwana przez większość operatorów). Może to znacznie przyspieszyć proces uruchamiania.

— GLONASS. System ten jest rosyjską alternatywą dla amerykańskiego GPS. Co prawda, zapewnia nieco mniejszą dokładność, więc obsługa GLONASS jest zwykle zapewniana dodatkowo do modułu GPS. Jednoczesne użycie dwóch systemów podnosi z kolei dokładność pozycjonowania.

— Galileo. Europejski system nawigacji satelitarnej, stworzony jako alternatywa dla amerykańskiego GPS. Należy zauważyć, że znajduje się on pod kontrolą departamentów cywilnych, a nie wojskowych. Przy pełnej flocie składającej się z 24 aktywnych satelitów system zapewnia dokładność do 1 m w trybie publicznym oraz do 20 cm z serwisem GHA. Działając w połączeniu z GPS, system Galileo zapewnia dokładniejsze określanie lokalizacji, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach.

— Mapy. Funkcja wyświetlania na ekranie zegarka mapy topograficznej terenu z wysokościami, formami ukształtowania terenu i rodzajami roślinności. Zainstalowane mapy służą do wizualnej nawigacji GPS bez konieczności przywiązywania się do smartfona. Często możliwość wyświetlania map jest zaimplementowana w taktycznych smartwatchach z nastawieniem na turystykę.

— Nawigacja po śladzie GPS. Wiele zegarków z możliwością planowania trasy ma funkcję nawigacji po śladzie GPS. Gadżet do noszenia działa jako nawigator w okolicy, pokazując trasę na ekranie i podpowiadając, gdzie należy skręcić w tym czy innym kierunku. Niektóre smartwatche z wyraźnym nastawieniem turystycznym mają również program „Droga powrotna”, który pozwala wrócić na trasę, którą już przebyłeś. W trybie śledzenia GPS punkty śledzenia są zwykle rejestrowane automatycznie w oparciu o wybrany interwał ustalania pozycji. Można także ręcznie oznaczyć punkt na trasie w dowolnym momencie.

— Kompas. Klasyczny kompas to urządzenie wskazujące kierunek do punktów kardynalnych. Gadżety na rękę zwykle wykorzystują elektroniczny kompas - miniaturowy czujnik magnetyczny, z którego dane w razie potrzeby są wyświetlane na wyświetlaczu.

— Wysokościomierz. Funkcja pozwalająca określić aktualną wysokość, w której znajduje się użytkownik. Należy pamiętać, że zasada i format wysokościomierza mogą być różne. Niektóre modele wykorzystują dane z barometru do pomiarów wysokości, inne wykorzystują informacje z czujnika GPS; samą wysokość można określić w stosunku do poziomu morza, w stosunku do określonego punktu początkowego lub w dowolny z tych sposobów, według uznania użytkownika. Szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

— Barometr. Funkcja, która pozwala wyjaśniać aktualne ciśnienie atmosferyczne. Jednym z zastosowań barometru jest prognozowanie pogody: na przykład gwałtowny spadek ciśnienia zwykle sygnalizuje nadejście złej pogody. Ponadto informacje z tego czujnika mogą być używane do obsługi wysokościomierza (patrz wyżej); a nawet jeśli gadżet nie ma wysokościomierza, różnicę wysokości między dwoma punktami na ziemi można łatwo obliczyć na podstawie różnicy ciśnień między nimi.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.

Materiał, z którego wykonana jest przezroczysta powłoka wyświetlacza.

- Tworzywo sztuczne. Niedrogi, poza tym dość trwały i odporny na uderzenia materiał: nawet przy silnym uderzeniu plastik pęknie, a nie rozpadnie się na fragmenty. Jednocześnie na takiej powłoce łatwo pojawiają się zarysowania, więc z czasem nieuchronnie staje się ona mętna. Z tego powodu plastik znajduje się przede wszystkim w niedrogich gadżetach na rękę.

- Szkło. W tym przypadku może to oznaczać zarówno klasyczne szkło silikatowe (takie samo jak np. w oknach), jak i kilka oryginalnych odmian szkieł odpornych na uderzenia, które nie należą do szkła Gorilla Glass (patrz poniżej). Zwykłe szkło jest droższe od plastiku, ale niewiele droższe, a dzięki odporności na zarysowania wygląda lepiej i dłużej zachowuje przezroczystość. Głównymi wadami tego materiału są kruchość i skłonność do kruszenia się na ostre fragmenty po uderzeniu. Pozbawione tej wady w pewnym stopniu są szkła odporne na uderzenia, ale są one droższe. Według półki cenowej gadżetu można dość dokładnie określić, jaki rodzaj szkła jest w nim używany - zwykłe czy odporne na uderzenia.

- Szafir. Powłoka wykonana z syntetycznego szafiru jest stosowana wyłącznie w gadżetach klasy premium - wynika to ze złożoności jego produkcji, a tym samym z wysokich kosztów. Od strony praktycznej szaf...ir ma niezwykle wysoką odporność na zarysowania (takie szkło można zarysować tylko diamentem lub specjalnymi narzędziami), ale jednocześnie jest kruchy i łatwo pęka od uderzenia.

- Gorilla Glass. Rodzina odpornych na uderzenia szkieł stworzona przez firmę Corning i szeroko stosowana we współczesnej elektronice, w tym w gadżetach na rękę. Oprócz wytrzymałości, szkła Gorilla Glass mają również dobrą odporność na zarysowania, kosztując jednocześnie stosunkowo niedrogo (jak na standardy takiej powłoki), dlatego cieszą się tak dużą popularnością. Jednak specyficzne właściwości takiego szkła zależą od jego wersji; oto opcje, które są aktualne dla współczesnych urządzeń na rękę:

• Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji, została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przezroczystości i odporności na zarysowania.
• Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na uderzenia (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosiła zaledwie 0,4 mm.
• Gorilla Glass SR+. Pierwsza wersja Gorilla Glass, zaprojektowana specjalnie dla smartwatchy i innych miniaturowych gadżetów na rękę; wprowadzona w 2016 roku. Zdaniem twórców, odporność takich powłok na zarysowania jest zbliżona do szkła szafirowego, przy jednoczesnym zachowaniu głównych zalet Gorilla Glass - dużej wytrzymałości i przezroczystości. Ogólnie rzecz biorąc, dla tego materiału deklaruje się przewagę nad „alternatywnymi opcjami” o 70% pod względem wytrzymałości i o 25% pod względem właściwości optycznych.
• Gorilla Glass DX. Kolejny rodzaj szkła przeznaczony specjalnie do urządzeń na rękę. Został wydany w 2018 roku wraz z wersją DX+ (patrz poniżej). Zapowiadane są kluczowe ulepszenia w Gorilla Glass DX, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia pozwala między innymi zmniejszyć rzeczywistą jasność, a tym samym zużycie energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w przypadku miniaturowych urządzeń na rękę. A materiał ten różni się od powłoki typu DX+ z jednej strony mniejszą odpornością na zarysowania, z drugiej zaś wyższymi właściwościami antyrefleksyjnymi.
• Gorilla Glass DX+. „Rówieśnica” oryginalnej wersji DX, należąca do tej samej specjalizacji - gadżety do noszenia na rękę i inne miniaturowe urządzenia. Jednocześnie DX+ ma wyższą odporność na zarysowania, ale ma nieco gorsze właściwości antyrefleksyjne. Poza tym te rodzaje powłoki są prawie identyczne.

Bezramkowymi (bezel-less) są wyświetlacze, w których obudowa lub bezel nie zajmują powierzchni użytkowej panelu przedniego lub jest ona zminimalizowana. Pod względem wzornictwa, bezel i ramki mają zarówno zalety, jak i wady. Jednym z najważniejszych powodów dodania znaczących ramek do ekranu jest ochrona fizyczna. Bezramkowy wyświetlacz bardzo łatwo porysować lub uszkodzić przy upuszczeniu. Z drugiej strony ramka zajmuje miejsce na ekranie i jest to jeden z powodów, dla których ramki we współczesnych smartwatchach są zminimalizowane, dzięki czemu gadżet jest bardziej kompaktowy i stylowy.