Porównanie XO PR201 vs Remax Dinba RPP-310

Im wyższa pojemność baterii, tym więcej energii powerbank jest w stanie zmagazynować i następnie przekazać przy ładowaniu do podłączonych do niego gadżetów. Należy jednak pamiętać, że nie cała zmagazynowana energia jest zużywana na ładowanie – część zużywana jest na funkcje serwisowe i nieuniknione podczas przesyłania straty. W związku z tym w specyfikacji często podawana jest rzeczywista pojemność powerbanku. Jeśli danych o rzeczywistej pojemności brak, przy obliczaniu należy przyjąć, że jest ona zwykle gdzieś 1,6 razy mniejsza od pojemności nominalnej. Na przykład dla modelu o pojemności nominalnej 10 000 mAh rzeczywista wartość wyniesie około 6300 mAh.

Jeśli chodzi o konkretne wartości pojemności nominalnej, to w najskromniejszych modelach wynosi ona 5000 - 7000 mAh, a nawet mniej; takie powerbanki mogą pełnić rolę zapasowego źródła energii na 1-2 ładowania smartfona z niezbyt pojemną baterią lub innym podobnym gadżetem. Największą popularnością dziś cieszą się modele o pojemności 10000 mAh - w wielu przypadkach to właśnie ten wariant zapewnia najlepszy stosunek ceny do pojemności. Warianty o pojemności 20000 mAh oraz 30000 mAh również są szeroko rozpowszechnione. Natomiast nawet pojemność 40000 mAh i więcej, dzięki rozwojowi ws...półczesnych technologii, spotykana jest dość często.

Rzeczywista pojemność powerbanku.

Rzeczywista pojemność to ilość energii, którą powerbank jest w stanie przekazać do ładowanych gadżetów. Wskaźnik ten jest nieuchronnie niższy niż pojemność nominalna (patrz wyżej) - najczęściej o około 1,6 razy (ze względu na fakt, że część energii jest przeznaczana na obsługę dodatkowych funkcji i strat przesyłowych). Jednak to właśnie według rzeczywistej pojemności najłatwiej jest ocenić rzeczywiste możliwości baterii zewnętrznej: na przykład, jeśli wskaźnik ten wynosi 6500 mAh - dany model wystarczy na dwa pełne naładowania smartfona o pojemności 3000 mAh i inteligentnego zegarka o pojemności 250 mAh.

Należy pamiętać, że pojemność w danym przypadku podawana jest dla 5 V - standardowego napięcia ładowania USB. Jednocześnie cechy charakterystyczne miliamperogodzin jako jednostki pojemności są takie, że rzeczywista ilość energii w baterii zależy nie tylko od liczby mAh, lecz także od napięcia roboczego. W praktyce oznacza to, że przy zastosowaniu technologii szybkiego ładowania (patrz niżej) zakładających podwyższone napięcie, wartość rzeczywistej pojemności będzie się różnić od deklarowanej (będzie niższa). Istnieją wzory i metody obliczania tej wartości, można je znaleźć w specjalnych źródłach.

Pojemność baterii w watogodzinach. Te jednostki miary są mniej popularne niż miliamperogodziny, jednak są poprawniejsze fizycznie: dokładnie opisują liczba energii zgromadzonej przez baterię. Dzięki temu pod względem pojemności w Wh możliwe jest porównywanie baterii o różnych napięciach znamionowych (choć w przypadku mAh jest to niedopuszczalne – należy przeprowadzić dodatkowe obliczenia, korzystając ze specjalnych wzorów). Jednocześnie Wh można bez większych trudności przeliczyć na mAh, jeśli znane jest napięcie akumulatora (w przypadku powerbanków jest to najczęściej 3,7 V): w tym celu pojemność w Wh należy podzielić przez napięcie i pomnożyć przez 1000.

Całkowita liczba portów USB type C do ładowania podłączonych gadżetów. Do 2023 roku stały się bardzo popularne. Jednak powerbanki wyposażane są głównie w jeden port wyjściowy odpowiedniego formatu. Modele z 2 wyjściami USB type C nie zyskały na razie takiej popularności.

Całkowita liczba portów USB A do ładowania podłączonych gadżetów. Ten typ jest stopniowo zastępowany przez USB type C, jednak większość modeli nadal wykorzystuje USB A jako główne wyjście. Wskazuje na to również liczba odpowiednich portów. Klasyczne są 2 wyjścia USB A. Są jednak i kompaktowe modele z 1 wyjściem, i bardziej efektowne – do ładowania całego domu – z 3 i 4 USB A (nawet więcej).

Charakterystyka drugiego portu USB C Przeczytaj więcej w punkcie powyżej.

Charakterystyka drugiego portu USB A przeczytaj więcej w punkcie powyżej.

Typ wejścia używanego do ładowania własnej baterii powerbanku. Mówiąc najprościej, w tym punkcie wskazano, które złącze na kablu jest potrzebne aby naładować urządzenie. Przy tym, w niektórych modelach dostępnych jest jednocześnie kilka wejść do ładowania, co upraszcza wyszukiwanie kabla. Należy również pamiętać, że w przypadku modeli z wbudowanym złączem ładowania powerbanku (patrz poniżej) typ tego złącza jest określany osobno.

Najpopularniejszymi standardowymi złączami w powerbankach są microUSB , USB type C i/lub Apple Lightning. Do takich złączy produkowanych jest wiele akcesoriów - kable, ładowarki sieciowe i samochodowe, adaptery itp.; więc znalezienie źródła energii jest zwykle proste. Rzadziej spotykane są modele z wejściem DC, zwykle mają one własny zasilacz (lub przynajmniej kabel do takiego złącza). Oto bardziej szczegółowy opis różnych rodzajów wejść:

— microUSB. Mniejsza wersja złącza USB, wciąż bardzo popularna w urządzeniach przenośnych, pomimo szerokiego rozpowszechnienia bardziej zaawansowanego USB type C. Ma stosunkowo skromne możliwości – w szczególności nie pozwala na zastosowanie niektórych zaawansowanych technologii szybkiego ładowania. Z drugiej strony bardzo łatwo jest znaleźć źródło energii dla takiego złącza: nadają się do niego zarówno nowoczesne, jak i wiele przestarzałych kabli i ładowarek....

—USB type C. Miniaturowa wersja złącza USB, pozycjonowana między innymi jako następca microUSB. Najbardziej zauważalną poprawą jest obustronna konstrukcja, dzięki czemu nie musisz się martwić, która strona wtyczki jest włożona do złącza. Jednak w przypadku powerbanków nie jest to jedyna, a nawet nie główna zaleta: USB type C ma bardziej rozbudowane możliwości, pozwala na osiągnięcie większej mocy zasilania oraz korzystanie z szerszego wachlarza technologii szybkiego ładowania (Power Delivery zostało pierwotnie stworzone z myślą o tym złączu). Należy pamiętać, że w niektórych modelach to samo złącze danego typu może służyć zarówno jako wejście do ładowania akumulatora, jak i jako wyjście do ładowania urządzeń zewnętrznych - przy czym z automatycznym przełączaniem między tymi trybami.

— Apple Lightning. Złącze to zostało pierwotnie zaprojektowane dla przenośnych gadżetów Apple. Jednak w przypadku powerbanków może ono również występować w urządzeniach innych firm: chodzi o to, że obecność Lightninga pozwala na ładowanie zewnętrznego akumulatora za pomocą kabla z iPhone'a lub iPada i eliminuje konieczność szukania oddzielnego przewodu. Z wielu powodów wejście to jest rzadko używane jako jedyne, częściej jest ono dostarczane jako dodatek do microUSB lub USB type C (patrz wyżej).

— Wejście DC. DC to standard obejmujący kilka typów złączy jednocześnie. Ich wspólną cechą jest charakterystyczny okrągły kształt, natomiast średnica, napięcie nominalne i moc mogą być różne. Pod tym względem takie złącza nie są tak wygodne, jak USB type C, Lightning i inne ogólnie przyjęte standardy - najlepiej jest zastosować "rodzimy" zasilacz z gniazdem DC (zwykle jest od razu dostarczany w zestawie), a znalezienie źródła zasilania innej firmy może stanowić problem. Z drugiej strony, tego typu wejścia prawie nie mają ograniczenia co do mocy, łatwiej jest z nimi osiągnąć wysoką moc zasilania niż z opisanymi powyżej złączami. Dlatego wejścia prądu stałego są używane głównie w powerbankach o dużej pojemności, w których ładowanie przez „słabszy” interfejs zajęłoby nieuzasadnioną ilość czasu. Jednak takie modele mogą być również wyposażone w standardowe złącza microUSB lub USB type C – jak to się mówi „na wszelki wypadek”.

Technologie szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.

Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).

Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to QuickCharge (wersje 3.0, 4.0 i 4.0+), Power Delivery (Power Delivery 3.0 oraz Power Delivery 3.1), Pump Express, Samsung Adaptive Fast Charging, Huawei Fast Charge Protocol, Huawei SuperCharge Protocol, OPPO VOOC, OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:

— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.

— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.

— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.

— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.

— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.

— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.

— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.

— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.

— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.