Porównanie Samsung EB-P3300 vs Samsung EB-U3300

Rzeczywista pojemność powerbanku.

Rzeczywista pojemność to ilość energii, którą powerbank jest w stanie przekazać do ładowanych gadżetów. Wskaźnik ten jest nieuchronnie niższy niż pojemność nominalna (patrz wyżej) - najczęściej o około 1,6 razy (ze względu na fakt, że część energii jest przeznaczana na obsługę dodatkowych funkcji i strat przesyłowych). Jednak to właśnie według rzeczywistej pojemności najłatwiej jest ocenić rzeczywiste możliwości baterii zewnętrznej: na przykład, jeśli wskaźnik ten wynosi 6500 mAh - dany model wystarczy na dwa pełne naładowania smartfona o pojemności 3000 mAh i inteligentnego zegarka o pojemności 250 mAh.

Należy pamiętać, że pojemność w danym przypadku podawana jest dla 5 V - standardowego napięcia ładowania USB. Jednocześnie cechy charakterystyczne miliamperogodzin jako jednostki pojemności są takie, że rzeczywista ilość energii w baterii zależy nie tylko od liczby mAh, lecz także od napięcia roboczego. W praktyce oznacza to, że przy zastosowaniu technologii szybkiego ładowania (patrz niżej) zakładających podwyższone napięcie, wartość rzeczywistej pojemności będzie się różnić od deklarowanej (będzie niższa). Istnieją wzory i metody obliczania tej wartości, można je znaleźć w specjalnych źródłach.

Całkowita liczba portów USB A do ładowania podłączonych gadżetów. Ten typ jest stopniowo zastępowany przez USB type C, jednak większość modeli nadal wykorzystuje USB A jako główne wyjście. Wskazuje na to również liczba odpowiednich portów. Klasyczne są 2 wyjścia USB A. Są jednak i kompaktowe modele z 1 wyjściem, i bardziej efektowne – do ładowania całego domu – z 3 i 4 USB A (nawet więcej).

Standardowy port USB A charakteryzuje się mocą znamionową dostarczaną przez power bank w momencie podłączenia obciążenia do pierwszego lub jedynego wyjścia USB A oraz natężeniem prądu. Jeśli jest kilka złączy tego typu, uważa się, że pierwsze z nich jest w stanie dostarczyć większą moc.

Szybkość procesu ładowania zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Moc tradycyjnie oblicza się poprzez pomnożenie prądu przez napięcie; Jednak standardowe napięcie zasilania USB wynosi 5 V, dlatego prąd jest uważany za główny wskaźnik mocy.

Moc ładowania i odpowiednio prędkość procesu zależą od siły prądu. Obecnie na portach USB prąd 2 A lub 2,1 A uważany jest za podstawowy i dość skromny, 2,4 A i 2,5 A to średnie, 3 A i więcej są zauważalnie powyżej średniej, a niektóre technologie szybkiego ładowania pozwalają osiągać wartości z 4 A. 4,5 A i 5 A. Warto jednak wziąć pod uwagę, że aby działać przy dużym prądzie, taka możliwość musi być zapewniona nie tylko w power banku, ale także w ładowanym gadżecie. Kupując więc model nie zaszkodzi sprawdzić, czy ładowane urządzenia obsługują wysokie prądy ładowania.

Warto również zwrócić uwagę...na dwa niuanse związane z obecnością wielu portów ładowania USB. Po pierwsze, mogą różnić się prądem, który wytwarzają. Pozwala to wybrać optymalne złącze dla każdego urządzenia: np. aby szybko naładować tablet pojemną baterią, pożądane jest, aby mieć większy prąd, a urządzenie o niskim prądzie ładowania można podłączyć do „słabszego” portu, aby nie powodować niepotrzebnego obciążenia akumulatora i kontrolera. Drugie zastrzeżenie polega na tym, że jeśli wszystkie złącza USB będą używane jednocześnie, prąd dostarczany przez każde z tych złącz może być niższy od maksymalnego; innymi słowy, nie wszystkie power banki pozwalają na jednoczesne korzystanie z portów USB przy maksymalnej możliwej mocy. Możesz zrozumieć, czy istnieje taka możliwość, patrząc na moc ładowania (patrz poniżej); jeżeli moc ładowania nie jest podana, należy zapoznać się ze szczegółową dokumentacją producenta.

Ładowanie niskim prądem umożliwia bezproblemowe ładowanie urządzeń niewymagających dużego prądu. Pozwala to wydłużyć cykl życia odpowiednich urządzeń i zmaksymalizować ich bezpieczeństwo podczas ładowania. Urządzenia te obejmują inteligentne zegarki, słuchawki, zestawy słuchawkowe itp.

Moc dostarczana przez powerbank w trybie ładowania bezprzewodowego.

Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj ładowania przekazuje energię do ładowanego urządzenia dosłownie „przez powietrze”. Co prawda, zasięg takiej transmisji to zaledwie kilka centymetrów, więc gadżet zwykle trzeba położyć bezpośrednio na powerbanku. Mimo to, nadal jest to o wiele łatwiejsze i wygodniejsze niż majstrowanie przy przewodach, a złącza nie zużywają się.

Jeśli chodzi o moc, im ona wyższa, tym szybciej można naładować urządzenie zewnętrzne. Początkowo technologie bezprzewodowe nie różniły się mocą, lecz obecnie nawet dla powerbanków minimum to tak naprawdę 5 W – jest to porównywalne z mocą skromnego, ale nie najsłabszego portu USB. Dostępne są również modele 10 W – jest to porównywalne z najwyższą mocą, jaką można osiągnąć, używając wyjścia USB w standardowym formacie, bez użycia specjalnych technologii szybkiego ładowania.

Oczywiście, aby wykorzystać wszystkie możliwości ładowania bezprzewodowego, odpowiednią moc musi również obsługiwać ładowany gadżet.

Technologie szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.

Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).

Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to QuickCharge (wersje 3.0, 4.0 i 4.0+), Power Delivery (Power Delivery 3.0 oraz Power Delivery 3.1), Pump Express, Samsung Adaptive Fast Charging, Huawei Fast Charge Protocol, Huawei SuperCharge Protocol, OPPO VOOC, OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:

— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.

— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.

— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.

— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.

— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.

— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.

— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.

— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.

— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.

Podstawowy materiał, używany w konstrukcji obudowy powerbanku.

Pomimo tradycyjnego tworzywa sztucznego, w dzisiejszych czasach akumulatory zewnętrzne produkowane są w obudowach wykonanych z bardziej zaawansowanych i/lub „prestiżowych” materiałów. Spośród tych materiałów najbardziej rozpowszechnione jest aluminium; również w sprzedaży można znaleźć produkty wykonane ze stali, cynku, skóry, tkaniny, a nawet drewna. Oto główne cechy każdej odmiany:

- Tworzywo sztuczne. Najpopularniejszy materiał do obudów współczesnych powerbanków. Tworzywo sztuczne z jednej strony jest niedrogie, z drugiej dość praktyczne i ma niewielką wagę, z trzeciej pozwala na łatwe tworzenie obudów o dowolnym kształcie i kolorze, co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń o nietypowym designie. Pod względem wytrzymałości i niezawodności zwykłe tworzywo sztuczne jest nieco gorsze od metali; jednak w codziennym użytkowaniu ta różnica nie jest krytyczna – chyba że rysy na takiej obudowie będą pojawiały się szybciej. Do warunków ekstremalnych produkowane są obudowy ze specjalnego, odpornego na wstrząsy tworzywa sztucznego.

- Aluminium. Obudowy ze stopów aluminium charakteryzują się dużą wytrzymałością i niską wagą; dodatkowo wyglądają stylowo i solidnie, a ich oryginalny...stan wizualny zachowuje się dłużej dzięki odporności na zarysowania. Główną wadą aluminium jest wyższy w stosunku do tworzywa sztucznego koszt.

- Stal. Stal wyróżnia się wysoką wytrzymałością i niezawodnością, w tych wskaźnikach przewyższa nawet aluminium, nie wspominając o tworzywie sztucznym. Z drugiej strony materiał ten ma znaczną wagę, dlatego jest używany znacznie rzadziej.

- Skóra. Twarda obudowa (plastikowa lub metalowa) z dodatkową powłoką ze skóry. Takie pokrycie nie wpływa na funkcjonalność i pełni rolę czysto estetyczną: nadaje urządzeniu stylowy i solidny wygląd, zamieniając powerbank w modne akcesorium. Należy jednak pamiętać, że przy projektowaniu takich produktów (szczególnie niedrogich) często stosuje się sztuczną skórę, która jest zauważalnie gorsza od skóry naturalnej pod względem wytrzymałości, trwałości, a czasem wyglądu. Obecność skóry naturalnej rzutuje na cenę – jej koszt może przekroczyć połowę ceny całego powerbanku.

- Tkanina. Twarda obudowa (zwykle plastikowa) z zewnętrznym pokryciem z tkaniny. Takie pokrycie nie tylko nadaje urządzeniu dość oryginalny wygląd, lecz też pewne praktyczne korzyści: tkanina jest przyjemna w dotyku i prawie nie wyślizguje się w dłoni, co zmniejsza ryzyko upuszczenia powerbanku. Z drugiej strony różne zanieczyszczenia są trudne do usunięcia z takiej powierzchni, nie ma ona zasadniczych przewag nad plastikiem czy metalem, lecz kosztuje znacznie więcej. Dlatego obudowy z tkaniny nie są zbyt popularne.

- Drewno. Kolejny materiał używany głównie ze względu na swój oryginalny wygląd, a nie zalety praktyczne. Niemniej jednak pod wieloma praktycznymi cechami drewno nie ustępuje plastikowi; a niektórzy użytkownicy uważają również naturalne pochodzenie tego materiału za ważną zaletę. Z drugiej strony obudowy drewniane nie mają zauważalnych przewag nad plastikowymi, lecz są znacznie droższe.

- Cynk. Stopy cynku w większości swoimi właściwościami są zbliżone do opisanych powyżej aluminiowych, jednak z wielu powodów (w szczególności ze względu na większą złożoność produkcji) są stosowane niezwykle rzadko.