Porównanie DJI Osmo Action 3 vs GoXtreme Black Hawk 4K

Stopień ochrony przed kurzem i wilgocią zapewniany przez samą obudowę kamery. Większość kamer sportowych jest przeznaczona do fotografowania w ekstremalnych warunkach, ale stopień ochrony każdego modelu może się znacznie różnić – od możliwości filmowania w deszczu, po całkowite uszczelnienie, pozwalające na dłuższe zanurzenie pod wodą.

Do scharakteryzowania poziomu zabezpieczenia kamery stosowana jest międzynarodowa klasyfikacja IP. Każdemu urządzeniu przypisany jest kod typu IPXX, gdzie zamiast pierwszego X - stopień ochrony przed wnikaniem ciał obcych (w tym pyłu), a zamiast drugiego X - stopień ochrony przed wnikaniem wody.

Stopnie ochrony przed kurzem i ciałami obcymi we współczesnych kamerach sportowych nigdy nie są niższe niż 5 - niższe klasy ochrony powodowałyby niedopuszczalnie duże szczeliny w obudowie. W szczególności stopień 5 zapewnia, że kurz może dostać się w niewielkich ilościach, ale nie wpływa na wydajność urządzenia. Wyższy stopień – 6 – zapewnia całkowitą szczelność na kurz.

Do scharakteryzowania poziomu zabezpieczenia przed wodą stosuje się następującą klasyfikację:

0 - brak ochrony;
1 - krople wody spadające pod kątem prostym w stosunku do pozycji roboczej urządzenia nie mogą powodować niebezpiecznych konsekwencji;
2 - ochrona przed kroplami spadającymi na sprzęt pod kątem do 15°;
3 - pod kątem do 60° (ochrona przed zachlapaniem, minimalna ochrona przed deszczem);
4 - ochrona przed deszcze...m z silnym wiatrem;
5 - ochrona przed strumieniami wody spadającymi pod dowolnym kątem (strumienie wody np. z węża lub ulewny deszcz nie mogą uszkodzić urządzenia);
6 - przed czasowym zalaniem;
7 - przed czasowym zanurzeniem pod wodą na głębokość nie większą niż 1 metr;
8 - przed długim nurkowaniem na głębokość (maksymalny czas i głębokość określa producent osobno).

W niektórych przypadkach model może mieć certyfikat IP tylko dla jednego rodzaju ochrony (tylko przed piaskiem lub wodą). W tym przypadku zamiast drugiego parametru po prostu wskazuje się X. Na przykład stopień ochrony IPX6 oznacza, że kamera jest chroniona przed chwilowym zalaniem i ulewnym deszczem, ale stopień ochrony przed kurzem nie jest określony i odpowiednio nie jest certyfikowany.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że parametr ten charakteryzuje stabilność samej kamery, ale nie uwzględnia możliwości skrzynek zewnętrznych. Nie myl go z ochroną obudowy zewnętrznej, która czasami jest dostarczana z urządzeniem (patrz „Ochrona etui przed kurzem i wilgocią”).

Stopień ochrony obudowy dostarczanej w zestawie z kamerą przed kurzem i wilgocią.

Zabezpieczona obudowa ochroni Twoją kamerę przed kurzem, wodą, ekstremalnymi temperaturami, wstrząsami itp. Określony stopień zabezpieczenia jest wskazywany zgodnie z międzynarodowym systemem IP (Ingress Protection Rating), na podstawie którego każdemu urządzeniu przypisywany jest kod w postaci IPXX, gdzie zamiast X są określone cyfry. Pierwsza z nich charakteryzuje ochronę przed wnikaniem ciał obcych (od 0 do 6, gdzie 0 - brak ochrony). Z reguły w obudowach do kamer sportowych wskaźnik ten nigdy nie jest mniejszy niż 5, bo inaczej pudełko miałoby zbyt duże szczeliny, a jego użycie po prostu nie miałoby sensu. Stopień 5 oznacza pyłoszczelność - kurz może dostać się do wnętrza obudowy, ale w niewielkich ilościach, które nie wpływają na wnętrze urządzenia. Stopień 6 oznacza całkowitą pyłoszczelność.

Druga cyfra to ochrona przed wnikaniem cieczy (od 0 do 8, gdzie 0 oznacza brak ochrony). Z reguły minimalny stopień ochrony przed wnikaniem cieczy wynosi 6.

6 - ochrona przed krótkotrwałymi zalaniami (na przykład uderzeniem w falę morską);
7 - ochrona przed czasowym zanurzeniem pod wodą (do 30 minut) na płytkiej głębokości (do 1 metra), bez ciągłej pracy w trybie zanurzonym;
8 - ochrona przed zanurzeniem na głębokość większą niż 1 metr na okres ponad 30 m, z możliwością ciągłej pracy pod wodą. Konkretne właściwości ochrony 8 s...topnia mogą być imponujące – aż do możliwości nurkowania do kilkudziesięciu metrów.

Pamiętaj, że obudowy do kamer sportowych moga się sprzedawać osobno. Dlatego też, jeśli możliwości obudowy z zestawu Ci nie odpowiadają, może być w sprzedaży bardziej zabezpieczona obudowa. Jednak ogólnie rzecz biorąc, wygodniej jest kupić takie akcesorium bezpośrednio z kamerą - aby nie tracić czasu i wysiłku na wybór odpowiedniej obudowy.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości HD (720p).

Oficjalna specyfikacja HD przewiduje rozdzielczość 1280x720, jednak kamery sportowe mogą mieć rozdzielczości nieco odbiegające od tego wskaźnika - zarówno w niższym (1080x720), jak i wyższym kierunku (1440x960). W każdym razie HD jest najskromniejszym z dzisiejszych standardów wysokiej rozdzielczości, ale nadal zapewnia dość wyraźny i szczegółowy obraz.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Technicznie do oglądania przez ludzi wystarczy 30 kl./s lub nawet mniej, ale za wartość idealną uważa się 60 kl./s – przy tej liczbie klatek na sekundę rozmycie w ruchu staje się niemal niewidoczne, a jednocześnie rozmiar nagranych plików pozostaje w rozsądnych granicach. Niemniej jednak w sprzedaży dostępne są kamery z wyższą liczbą klatek na sekundę w rozdzielczościach HD - 100 kl./s, 120 kl./s, 200 kl./s, a nawet 240 kl./s. Ta prędkość jest zwykle używana do filmowania w zwolnionym tempie, ale możliwość takiego filmowania warto wyjaśnić osobno.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości Full HD (1080p).

Nominalny rozmiar obrazu w tym standardzie to 1920x1080, jednak w przypadku kamer sportowych ta kategoria obejmuje również kilka innych rozdzielczości, które są podobne pod względem jakości obrazu - na przykład 1440x1080. Ogólnie rzecz biorąc, Full HD zapewnia bardzo dobry balans pomiędzy jakością obrazu, objętością nagranych plików i wymaganiami mocy obliczeniowej do ich przetwarzania, dzięki czemu standard ten jest bardzo popularny we współczesnym sprzęcie wideo – zarówno w kamerach, jak i monitorach telewizyjnych.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Technicznie do oglądania przez ludzi wystarczy 30 kl./s lub nawet mniej, ale za wartość idealną uważa się 60 kl./s – przy tej liczbie klatek na sekundę rozmycie w ruchu staje się niemal niewidoczne, a jednocześnie rozmiar nagranych plików pozostaje w rozsądnych granicach. Mimo to w sprzedaży dostępne są kamery z wyższą liczbą klatek na sekundę w rozdzielczościach FullHD - 90 kl./s, 100 kl./s, 120 kl./s, a nawet 240 kl./s. T...a prędkość jest zwykle używana do filmowania w zwolnionym tempie, ale możliwość takiego filmowania warto wyjaśnić osobno.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w standardzie QuadHD.

Standard ten obejmuje szeroki zakres rozdzielczości - od 1440 do 3456 px w poziomie i od 1440 do 2160 px w pionie, z prawie dwoma dziesiątkami wariantów pośrednich. Jest to dość specyficzna opcja przejściowa między stosunkowo niedrogą FullHD 1080p a wymagającą UltraHD 4K, umożliwiająca nagrywanie wideo o wyższej rozdzielczości niż 1080p bez znacznego zwiększania kosztów technologii. Należy pamiętać, że czyste rozdzielczości QuadHD rzadko występują w telewizorach i monitorach, ale nowoczesne technologie pozwalają wygodnie oglądać filmy w tym formacie na dowolnych ekranach o wysokiej rozdzielczości.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa, tym płynniejszy i gładszy ruch będzie w kadrze, tym wyraźniej oddzielne szczegóły będą widoczne w dynamicznych scenach. Tak więc prędkość nagrywania 25 kl./s lub 30 kl./s odpowiada w przybliżeniu standardowej liczbie klatek na sekundę w kinie i telewizji; taki obraz jest całkiem odpowiedni do oglądania, ale szybko poruszające się obiekty w kadrze będą wyglądać na rozmyte. Gdy prędkość zostanie zwiększona do 60 kl./s, efekt ten staje się prawie niewidoczny. Najwyższa liczba klatek na sekundę QuadHD we współczesnych kamerach sportowych wynosi 120 kl./s; częstotliwość ta jest używana...podczas nagrywania filmów w zwolnionym tempie (podobnie jak modele o częstotliwości 100 kl./s), ponieważ przy normalnej prędkości odtwarzania wystarcza 60 kl./s.

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości Ultra HD 4K.

Format ten obejmuje kilka rozdzielczości, w których rozmiar klatki poziomej wynosi około 4 tysięcy px. Najpopularniejsza w kamerach sportowych jest rozdzielczość 3840x2160 (dwukrotnie większa niż FullHD z każdej strony), ale są też inne opcje, na przykład 3840x1920, odpowiadające proporcjom 2:1. Ogólnie rzecz biorąc, 4K jest swego rodzaju następcą Full HD: wśród standardów HD przewyższających Full HD najpopularniejszym jest UltraHD, w szczególności wiele zaawansowanych telewizorów jest produkowanych z ekranami 3840x2160. Format ten jednak jest dość wymagający pod względem mocy obliczeniowej i pamięci, dlatego jest stosunkowo rzadko spotykany w kamerach sportowych, głównie wśród modeli klasy premium.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Jednak w trybie UltraHD większość współczesnych kamer sportowych generuje bardzo niską liczbę klatek na sekundę - najczęściej 30 kl./s, a w niektórych modelach 24 kl./s lub nawet 15 kl./s. Takie wideo jest całkiem przydatne do oglądania, ale szybki ruch w kadrze może wyglądać na rozmazany. Są kamery, które potrafią nagrywać UltraHD z solidną prędkością 60 kl./s – efekt rozmycia podczas takiego filmowania jest prawie niewidoczny, jednak podobne modele kosztują odpowiednio.

Liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę w zwolnionym tempie (Slow Motion).

Ogólnie takie nagrywanie nazywa się „szybkim”, ponieważ odbywa się przy zwiększonej liczbie klatek na sekundę (ponad 60 kl./s). W rezultacie podczas odtwarzania z normalną prędkością (60 kl./s i mniej) film wygląda zwolnionym (stąd nazwa „Slow Motion”). To spowolnienie można wykorzystać zarówno do zwykłej rozrywki, jak i jako narzędzie artystyczne, a nawet do celów naukowych - do uchwycenia ruchu zbyt szybkiego dla ludzkiej percepcji. W każdym razie im wyższa liczba klatek na sekundę w zwolnionym tempie, tym bardziej można spowolnić wideo i tym bardziej zaawansowana jest pod tym względem kamera. Z drugiej strony, im wyższa liczba klatek na sekundę, tym wydajniejsza powinna być część graficzna, a to z kolei wpływa na cenę urządzenia, czasem dość zauważalnie.

Należy również pamiętać, że nagrywanie w zwolnionym tempie może być dostępne tylko w określonych rozdzielczościach, nie zawsze maksymalnych; te momenty mogą być bezpośrednio wskazane w charakterystyce kamery sportowej.

Kąt widzenia kamery sportowej; w przypadku modeli z kilkoma obiektywami z reguły wskaźnik ten jest wskazywany dla każdego obiektywu.

Najczęściej (o ile nie wskazano inaczej) w charakterystyce podaje się kąt widzenia wzdłuż przekątnej klatki; w niektórych obiektywach ultraszerokokątnych może przekraczać 180°. Przypadek szczególny stanowią obiektywy, dla których deklarowany jest kąt widzenia 360°: oznacza to, że optyka obejmuje całą półkulę przed nią. Takie obiektywy można znaleźć w kamerach panoramicznych i 360-stopniowych (patrz „Rodzaj”).

Ogólnie kąt widzenia określa przede wszystkim to, jak szerokie jest pole widzenia kamery, który obszar kręconej sceny wpada w kadr. W związku z tym im jest szerszy, im więcej miejsca zafilmuje kamera, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że coś, co się dzieje, będzie znajdować się „za kulisami”. Należy jednak mieć na uwadze, że silny wzrost kątów widzenia prowadzi do zniekształceń obrazu, zwłaszcza na krawędziach, a także do zmniejszenia wielkości widocznych obiektów i zmniejszenia szczegółowości. Szczegółowe zalecenia dotyczące doboru kamery według tego parametru można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Obecność systemu redukcji szumów w konstrukcji kamery sportowej.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z możliwością nagrywania dźwięku (patrz wyżej). System redukcji szumów, jak sama nazwa wskazuje, monitoruje obce szumy w nagrywanym dźwięku (na przykład szum wiatru w siatce mikrofonowej) i je eliminuje - dzięki temu kamera rejestruje tylko „użyteczny” dźwięk z minimalną ilością obcych dźwięków. Oczywiście nawet najbardziej zaawansowany z tych systemów nie jest idealny, a błędy w działaniu są nieuniknione – kamera może nie zauważyć niektórych szumów lub zmniejszyć głośność „użytecznego” dźwięku. Jednak w większości przypadków redukcja szumów ma pozytywny wpływ na jakość nagrywanego dźwięku w taki czy inny sposób.