Porównanie Qplay Nova+ Rubber vs Qplay Prime EVA

- Od 1 do 3 lat. Najmłodsza grupa wiekowa. Dotyczy to wyłącznie rowerów trójkołowych (patrz „Rodzaj”), a projekt często zawiera dodatkowe funkcje, które zapewniają bezpieczeństwo i pozwalają rodzicom używać roweru jako wózka bocznego. Funkcje te obejmują w szczególności pasy bezpieczeństwa, zderzak, osłonę przeciwsłoneczną(patrz „Wyposażenie”) i uchwyt dla rodziców (patrz poniżej).

- Od 2 do 4 lat. Ta grupa może obejmować wszystkie 3 rodzaje rowerów (patrz „Rodzaj”). Jednocześnie modele trójkołowe są zwykle mniej podobne do wózków dziecięcych i są bardziej zaprojektowane do samodzielnego poruszania się dziecka niż w poprzedniej grupie; w przypadku kół dwukołowych obecność kół bocznych jest obowiązkowa (patrz „Wyposażenie”). I prawie wszystkie rowery biegowe są przeznaczone dla dzieci w wieku 2-4 lat.

- Od 3 do 6 lat. Dla dzieci w tym wieku trójkołowiec staje się już nieciekawy, a rozwój fizyczny jest całkiem możliwy, aby nauczyć się jeździć na dwóch kołach. W związku z tym kategoria ta obejmuje głównie modele dwukołowe (patrz „Rodzaj”) z obowiązkową obecnością kół bocznych w zestawie (patrz „Wyposażenie”).

- Od 5 do 8 lat. Starsza kategoria wiekowa w rowerach dziecięcych jest najbardziej podobna do modeli dla doro...słych: obejmuje to tylko samochody dwukołowe, a koła boczne (patrz „Wyposażenie”), chociaż mogą się pojawić, są dalekie od obowiązkowych.

Granice grup wiekowych są raczej arbitralne, ale nie zaleca się ich silnego naruszania. W każdym razie należy wziąć pod uwagę nie tylko wiek wskazany przez producenta, ale także ogólny poziom rozwoju dziecka. Należy również pamiętać, że dzieci w pewnym wieku mogą mieć różny wzrost i budowę; dlatego przy wyborze warto zwrócić uwagę nie tylko na grupę wiekową, ale także na maksymalne obciążenie (patrz poniżej)

Najwyższa waga rowerzysty, z jaką rower może normalnie wytrzymać. Ten punkt jest bezpośrednio związany z grupą wiekową (patrz wyżej), jednak rowery z tymi samymi zaleceniami wiekowymi mogą różnić się maksymalnym obciążeniem.

Oczywiście nie można przekroczyć obciążenia wskazanego przez producenta: nawet jeśli wypadek nie wydarzy się od razu, może się zdarzyć w każdej chwili. A najlepiej wybrać rower z marginesem wagi – zarówno w sytuacjach awaryjnych, jak i biorąc pod uwagę fakt, że dziecko będzie rosło.

Średnice kół rowerowych są tradycyjnie podawane w calach. Całkowita wysokość roweru bezpośrednio zależy od tego parametru, dlatego dla każdej kategorii wiekowej przewidziany jest własny rozmiar kół - zgodny ze wzrostem młodego rowerzysty. Jednak samochody tego samego typu i grupy wiekowej mogą różnić się średnicą kół; jest to szczególnie widoczne wśród rowerów dwukołowych. W takich przypadkach warto zastanowić się nad następującą kwestią: większe koła lepiej zachowują się na nierównych drogach i pozwalają na dłuższą jazdę, ale niechętnie przyspieszają i wymagają większego wysiłku na pedały; małe koła - wręcz przeciwnie, kręcą się bez większego wysiłku, ale gorzej utrzymują prędkość i są bardziej wrażliwe na dołki i wyboje.

Rowery trójkołowe mają głównie średnicę koła 10", rowerki biegowe - 12". W modelach dwukołowych występują rozmiary 14, 16 i 18" z rowerami dla dorosłych).

Budowa kół montowanych na rowerze oraz materiały użyte do wykonania opony/felgi.

- Dmuchana gumowe. Koła z pompowanymi gumowymi oponami są takie same jak w pełnowymiarowych rowerach dla dorosłych. Takie koła są dość wymagające w konserwacji: ich stan musi być monitorowany i, jeśli to konieczne, pompowany. Dodatkowo nawet niewielkie przebicie opony powoduje, że nie nadaje się ona do użytku i wymaga naprawy. Z drugiej strony jest to najbardziej zaawansowany typ kół pod względem osiągów: dobrze spisuje się nawet na wyboistych drogach, tłumi drgania, zapewnia dobrą przyczepność i nadaje się do szybkiej, dynamicznej jazdy. A konserwacja opon może być dobrym treningiem dla młodego rowerzysty przed przejściem na rower dla nastolatków. Dlatego dwukołowe modele dla starszych grup wiekowych wyposażone są głównie w pompowane opony. Jednak tę opcję można znaleźć w innych odmianach, w tym rowerach biegowych, a nawet rowerach trójkołowych (patrz „Rodzaj”).

- Gumowe. Koła z oponami z pełnej gumy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pompek, tych opon nie trzeba pompować, a poza tym absolutnie nie boją się zadrapań i przebić. Z drugiej strony koła z pełnej gumy gorzej sprawdzają się na wyboistych drogach i przy dużych obciążeniach. Dlatego spotyka się je głównie wśród rowerów dla najmłodszych, a w grupie wiekowej od 5 do 8 lat takie koła w ogóle nie są używane.

- Poliuretan. Z założenia ta...kie koła są podobne do kół z pełnej gumy (patrz wyżej), różnią się tylko materiałem opony - jest to poliuretan (elastyczny materiał syntetyczny). Poliuretan jest zauważalnie twardszy od gumy, dlatego stosowany jest głównie w rowerach trójkołowych, które nie są przeznaczone do szybkiej jazdy i nierównych dróg.

- Plastikowy. Koła wykonane w całości z tworzywa sztucznego. Główną zaletą tego materiału jest jego niski koszt; ponadto można mu nadać prawie dowolny kolor. Z drugiej strony tworzywo sztuczne jest twardy i niezbyt wytrzymały i nie nadaje się na wyboiste drogi i duże prędkości. Dlatego takie koła są używane tylko w rowerkach trójkołowych i niektórych rowerach biegowych (patrz "Typ").

- Tworzywo sztuczne z gumą. Nieco ulepszona wersja plastikowych kółek opisanych powyżej. W tym przypadku twardy tworzywo sztuczne jest uzupełniony swego rodzaju analogiem opony - wąskim gumowym paskiem na obwodzie felgi, gdzie koło podczas jazdy styka się z podłożem. Pozwala to nieco złagodzić drgania, które nieuchronnie powstają nawet podczas jazdy po płaskim asfalcie, jednak są to w istocie różnice między takimi kołami a czysto plastikowymi – tworzywo sztuczne z gumą stosuje się również tylko w trójkołowcach, gdzie koła nie są projektowane dla znacznych obciążeń.

W kontekście rowerów dziecięcych felgi aluminiowe oznaczają koła monolityczne wykonane metodą formowania wtryskowego. Tym właśnie różnią się od tradycyjnych kół, gdzie obręcz i piasta są połączone szprychami. Felgi aluminiowe są zazwyczaj mocniejsze i bardziej odporne na uszkodzenia, a dzięki mniejszej liczbie ruchomych części są łatwiejsze w utrzymaniu.

W większości przypadków rowerki spacerowe służą jako wózki spacerowe, gdy dziecko po prostu siedzi i obserwuje, co dzieje się wokół niego. W takich sytuacjach bardzo przydatne jest ciągłe monitorowanie dziecka, zwłaszcza jeśli jest niespokojne. Dlatego też niektóre modele można wyposażyć w obrotowe siedzisko, które umożliwia dziecku obrócenie się w stronę rodzica i utrzymywanie z nim kontaktu wzrokowego.

Składana konstrukcja pozwala zmniejszyć rozmiar roweru podczas przechowywania lub transportu. Przede wszystkim funkcja ta jest odpowiednia dla rowerów wózków, które po rozłożeniu zajmują dużo miejsca.

- Koła boczne. Dodatkowe podpory montowane po obu stronach roweru, zwykle wokół tylnej osi. Występuje wyłącznie w modelach dwukołowych (patrz „Rodzaj”). Ich głównym celem jest zapewnienie ubezpieczenia początkującym rowerzystom, którzy wciąż nie wiedzą, jak zachować równowagę: rower nawet na postoju nie przewraca się na bok, a można ćwiczyć jazdę bez obaw o „wypadki” i siniaki. W tym przypadku koła boczne są zwykle zdejmowane, dzięki czemu gdy dziecko nabędzie umiejętności jazdy w klasyczny sposób, można je zdemontować.

- Skrzydła. Urządzenia ochronne w postaci zakrzywionych płyt nad kołami rowerowymi; używa się również nazwy „tarcze”. Głównym celem błotników jest ochrona rowerzysty i osób wokół niego przed zachlapaniem i brudem lecącym z kół podczas jazdy. Może to być bardzo przydatne, na przykład w deszczową pogodę po deszczu.

- Bagażnik. Urządzenie do przewożenia różnych ładunków na rowerze, umieszczone za siodłem. W modelach trójkołowych (patrz „Rodzaj”) kufer to najczęściej plastikowa taca, w której można przewozić np. ulubione zabawki Twojego dziecka. W jednośladach zwykle do zabezpieczenia przewożonego ładunku stosuje się platformę z zaciskiem (choć zdarzają się wyjątki, aż do skrzyni zamkniętej). Warto zauważyć, że nie zaleca się używania bagażnika do transportu pasażerów: jest to niebezpieczne i obarczone awariami.

- Koszyk na kierownicy. Podobnie jak bagażnik dachowy (patrz wyżej), kosz kierownicy jest przystosowany do przewożenia różnych ładunków. Różni się, oprócz umiejscowienia, również konstrukcją: jest dość głębokim pojemnikiem i może być wyposażony w pokrywkę. Występuje zarówno wśród pojazdów dwu-, jak i trójkołowych (patrz „Rodzaj”); w niektórych modelach kosze są wyjmowane.

- Uchwyt na kubek Stojak pozwalający bezpiecznie trzymać szklankę lub butelkę napoju - np. mleka dla dziecka lub wody dla samego rodzica. Oczywiście taki sprzęt jest odpowiedni dla wózków trójkołowych.

- Torba do wózka. Obecność w konstrukcji roweru własnej torby do transportu drobnych przedmiotów. Główną różnicą w stosunku do bagażnika i kosza na kierownicy (patrz wyżej) jest konstrukcja: torba wykonana jest z miękkiej tkaniny i ma zapięcie. W modelach dwukołowych (patrz „Rodzaj”) zwykle znajduje się na kierownicy, a w modelach trójkołowych - na uchwycie rodzica (patrz wyżej).

- Barierka ochronna. Ochraniacz poręczy wokół siodełka: dziecko może chwycić zderzak rękoma, a funkcja ta znacznie zmniejsza ryzyko upadku z roweru. Instalowany wyłącznie w pojazdach trójkołowych (patrz „Rodzaj”).

- Pasy bezpieczeństwa. Ten element wyposażenia montowany jest na rowerkach trójkołowych (patrz „Rodzaj”), zaprojektowanych z myślą o najmniejszych: pasy bezpieczeństwa pewnie mocują dziecko na foteliku, zapobiegając jego wypadnięciu z roweru – co jest szczególnie ważne, jeśli samochód jest prowadzony dorosłego za uchwyt rodzica (patrz wyżej).

- Osłona ochronna. Urządzenie umieszczone nad głową dziecka i przeznaczone do ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (aby uniknąć szoku termicznego), a w niektórych modelach również przed deszczem. Pasuje wyłącznie do rowerów trójkołowych (patrz „Rodzaj”). Konstrukcja daszka ochronnego może być inna: baldachim, parasol, a nawet składany daszek, jak te, które można znaleźć w wózkach.

- Lusterka wsteczne. Specjalne lusterka zamontowane na kierownicy i pozwalające dziecku widzieć co dzieje się za jego plecami bez odwracania głowy. Może być jedno lub dwa takie lustra (standardowo montowane jest jedno lustro z lewej strony). Funkcja ta zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo jazdy i uczy dziecko ciągłego patrzenia „w lusterka” - umiejętność ta może być bardzo przydatna w przyszłości, podczas nauki jazdy „dorosłymi” pojazdami, takimi jak samochód czy motocykl.

- Sygnał/zadzwoń. Wraz z rowerem dostarczany jest dzwonek lub inny dźwięk. Występuje we wszystkich typach maszyn (patrz wyżej), jednak specyficzne przeznaczenie w poszczególnych przypadkach jest różne. Na przykład w modelach dwukołowych sygnał jest często podawany w formie dzwonka i ma na celu ostrzeżenie innych, którzy w przeciwnym razie mogliby umknąć rowerzyście na czas. Ale w trójkołowcach zwykle instalowany jest klakson, który może również pełnić rolę dodatkowej rozrywki dla dziecka. W każdym razie, kupując model z dzwonkiem / sygnałem, zaoszczędzisz kłopotów z samodzielnym znalezieniem i zainstalowaniem.

- Podnóżek. Dodatkowe wsparcie w postaci składanej „nogi”, stosowanej w rowerach dwukołowych. Otwierając taką podporę można postawić rower w pozycji pionowej, nie opierając go o otaczające przedmioty typu słupek, płot itp. A podczas jazdy podnóżek składa się kompaktowo i nie przeszkadza w ruchu.

- Panel interaktywny. Jest używany w rowerach trójkołowych (patrz "Typ"). Głównym celem panelu gry jest zapewnienie dziecku dodatkowej rozrywki. Ale jego wykonanie może być inne: mogą to być zabawki umieszczane bezpośrednio na kierownicy, przyciski i przełączniki z sygnałami dźwiękowymi, strzałki symulujące deskę rozdzielczą motocykla itp.