Porównanie Beeman P1 vs Beeman P17

Prędkość wylotowa - czyli prędkość pocisku przy wyjściu z lufy - zapewniana przez pistolet/rewolwer. Zwróć uwagę, że w przypadku niektórych broni rzeczywista prędkość wylotowa może się różnić; więcej na ten temat, patrz „Typ”, i tutaj zauważamy, że w przypadku takich modeli charakterystyka zwykle wskazuje średnią wartość dla idealnych warunków.

Ogólnie rzecz biorąc, im większa prędkość pocisku, tym większy zasięg broni i większa jej zdolność penetracji. W związku z tym w niektórych krajach wskaźnik ten jest podstawą prawnych ograniczeń sprzedaży pneumatyki (co do zasady sprzedawcy działający w dobrej wierze posiadają odpowiednie informacje). A w przypadku broni ASG ten moment jest ważny ze względów bezpieczeństwa: zbyt duża prędkość piłki zwiększa prawdopodobieństwo kontuzji. Jednak pistolety ASG zwykle dają nie więcej niż 100 m/s. Jak na standardy klasycznej pneumatyki jest to bardzo mało: większość pneumatyki o krótkich lufach mieści się w zakresie 100-125 m/s, w niektórych modelach prędkość początkowa może osiągnąć 125-150 m/s, a nawet więcej.

W „floberach” prędkości są wyższe: wskaźnik do 175 m / s jest uważany za stosunkowo niski, do 200 m / s - średnia, a niektóre modele z długimi lufami dają ponad 200 m / s. Nal...eży jednak pamiętać, że mówimy o prędkościach deklarowanych przez producenta, podczas gdy rzeczywista wydajność będzie w dużej mierze zależeć od cech wkładu (obciążenie, skład, jakość wykonania). Dlatego rzeczywiste prędkości początkowe w takiej broni mogą znacznie różnić się od deklarowanych.

Rodzaj lufy dopasowanej do pistoletu.

Pneumatyka gładka w naszych czasach jest znacznie bardziej powszechna niż gwintowana ; Rewolwery Flaubert z lufami gładkimi i gwintowanymi na rynku są w przybliżeniu równe; a modele na ślepy nabój są wyposażone wyłącznie w wytłumione lufy. Oto cechy każdej opcji.

- Gładki. Pnie posiadające gładką, bez karbowania powierzchnię wewnętrzną. Główną zaletę tej opcji można nazwać łatwością produkcji, a co za tym idzie niskim kosztem. Dodatkowo w przypadku pneumatyki lufa gładka jest „wszystkożerna”, przy jej pomocy można używać zarówno pocisków, jak i kulek (choć najczęściej takie pistolety są kompatybilne tylko z jednym rodzajem amunicji). Zwracamy również uwagę, że airsoftowa „broń” jest w zasadzie wykonana tylko gładkolufowo; a brak gwintowania znacznie ułatwia czyszczenie, co jest szczególnie ważne w przypadku modeli komorowych we Flaubert. Z kolei w lufach gładkich pocisk nie jest stabilizowany przez obrót, a rozrzut takiej broni jest zauważalnie większy niż w przypadku gwintowanych. Nie odgrywa to szczególnej roli w strzelaniu rekreacyjnym na krótkich dystansach, jednak ten typ lufy nie nadaje się do broni o wysokiej precyzji.

- Strzelił. Beczki ze spiralnymi rowkami na wewnętrznej powierzchni. Dzięki gwintowaniu pocisk obraca się wokół osi podłużnej poruszając się po lu...fie - zapewnia to dodatkową stabilizację i zmniejsza rozrzut własny broni. W rzeczywistości wyższa celność jest główną zaletą modeli gwintowanych nad gładkolufowymi; a „poważne” pistolety sportowe do precyzyjnego strzelania są wyposażone tylko w ten typ lufy. Wady tej opcji to przede wszystkim wyższy koszt niż gładkich, a także dodatkowa trudność w czyszczeniu - dokładne czyszczenie gwintowania może być trudne. Ponadto w przypadku pneumatyki broń gwintowana jest przeznaczona głównie do pocisków i słabo nadaje się do tańszych kulek: w większości przypadków ich użycie jest w ogóle niedozwolone, a tam, gdzie jest to dozwolone, pożądane jest stosowanie specjalnych kulek z miękkiego ołowiu. Wynika to z faktu, że twardy metal, z którego wykonano większość kulek, bardzo mocno zużywa karabin; a promowanie takiego zarzutu okazuje się nierówne i nie stabilizuje go, a wręcz przeciwnie, odwodzi.

- uciszony. Wariant spotykany wyłącznie w pistoletach gazowych. W takich urządzeniach montowana jest specjalna zaślepka, która blokuje otwór i całkowicie eliminuje możliwość wystrzelenia dowolnego pocisku (czy to pocisku, czy strzału). Podkreślamy, że próba oddania strzału z takiej „broni” nabojem niepustym (nawet gumowym pociskiem) najprawdopodobniej doprowadzi do pęknięcia lufy i poważnych obrażeń strzelca i osób wokół niego.

Całkowita długość broni wynosi zwykle od lufy do części wystającej najdalej do tyłu (zazwyczaj spód rękojeści). Parametr ten nie tylko pozwala ocenić ogólną kompaktowość pistoletu, ale może być również przydatny przy doborze do niego akcesoriów - np. kabury, futerału czy torby transportowej.

Materiał używany do wykończenia chwytu pistoletowo-rewolwerowego.

Podstawa rączki jest zwykle wykonana z tego samego materiału co korpus (patrz niżej), jednak dla dodatkowej wygody projekt może zawierać podkładki różniące się składem od korpusu. Dlatego materiał uchwytu (materiał nakładek) jest określony osobno w charakterystyce. Należy również pamiętać, że wiele modeli jest dostępnych w kilku wykończeniach jednocześnie. Jeśli chodzi o konkretne opcje, są one następujące:

- Plastikowy. Najpopularniejszy w naszych czasach materiał: modele z plastikowymi rękojeściami stanowią większość wśród pneumatyki, a wśród „flobertów” i pistoletów startowych(konkretnie modele na nabój ślepy prawie wszystkie mają podobne rękojeści). Wynika to z faktu, że plastik jest dość trwały i praktyczny, przyjemny w dotyku a przy tym niedrogi.

- Drewno. Materiał przeznaczony dla fanów klasyki. Drzewko ma charakterystyczny wygląd, za który jest głównie cenione, jest przyjemne w dotyku, ale w praktyce gorsze od plastiku: takie uchwyty są bardziej podatne na zarysowania, odpryski i pęknięcia, a przy tym są droższe. Większość modeli z rękojeściami wykonanymi z tego materiału to rewolwery typu flaubert, a najczęściej drewno nie jest jedynym dostępnym wykończeniem. Ale pneumatyka na drzewie jest niezwykle rzadka.

- Guma. Guma j...est nieco bardziej miękka od plastiku, co czyni ją przyjemniejszą w dotyku, a ponadto nie pęka nawet przy silnych uderzeniach. Z drugiej strony nie ma innych zauważalnych zalet, ale kosztuje znacznie więcej. Dlatego pneumatyka z gumowymi rękojeściami nie otrzymała dystrybucji, a większość rewolwerów Flaubert z tą cechą jest dostępna w innych wykończeniach.

Materiał, z którego wykonany jest korpus pistoletu.

Głównymi materiałami znalezionymi w naszych czasach są metal i plastik. Jednocześnie podział na obudowy metalowe i plastikowe dotyczy właściwie tylko pneumatyki; modele dla „floberta” i pustego wkładu (patrz „Typ”) są prawie wszystkie wykonane z metalu. Jeśli chodzi o cechy każdego z materiałów, są one następujące:

— Metal. Kluczowe zalety metalu to wytrzymałość, niezawodność i podobieństwo do materiałów stosowanych w broni palnej. Takie futerały ważą znacznie więcej niż te plastikowe, ale ten moment jest też często określany jako zaleta – dodatkowo potęguje podobieństwo do bojowych pistoletów/rewolwerów, stwarza poczucie solidności i pozwala skutecznie ćwiczyć umiejętności pracy z bronią. Główną wadą metalu jest jego dość wysoki koszt. Ponadto należy pamiętać, że skład tego materiału może być inny: w szczególności w modelach budżetowych zamiast stali można zastosować lżejszy i tańszy, ale mniej trwały silumin lub inny podobny stop.
Osobno należy powiedzieć, że w niektórych nowoczesnych broniach palnych (w szczególności Glock) tylko śruba obudowy jest wykonana z metalu, a rama i uchwyt z tworzywa sztucznego. W przypadku pistoletów pneumatycznych i pistoletów startowych wykonanych z podobnych materiałów nasz katalog wymienia również metal jako materiał korpusu, aby podkreślić podobieństwo do prototypów bojowych.

- Pla...stikowy. Materiał stosowany głównie w budżetowych modelach pneumatyki. W tym przypadku oznacza to korpus wykonany w całości z tworzywa sztucznego - łącznie z osłoną-przesłoną, jeśli jest dostępna w konstrukcji. Główną zaletą tego materiału w tym przypadku jest jego niski koszt - to determinowało specyfikę jego zastosowania. Z drugiej strony, plastik jest zauważalnie gorszy od metalu pod względem wytrzymałości i niezawodności, a niewielka waga takich etui jest przez wielu uważana za wadę – broń jest postrzegana jako „zabawka”. Co prawda istnieją również zaawansowane odmiany plastiku - trwałe, żaroodporne, odpowiednie nawet do broni wojskowej; jednak w pneumatyce takie materiały są używane w dość drogich kopiach prawdziwych pistoletów, w których plastikowa rama jest połączona z metalową śrubą obudowy - i takie przypadki są już uważane za metalowe (patrz wyżej).

Całkowita waga broni. Z reguły „pusta” waga jest podana w charakterystyce, bez materiałów eksploatacyjnych (pociski / naboje, naboje).

Parametr ten ma dwa znaczenia. Z jednej strony ciężki pistolet / rewolwer jest żmudny, aby utrzymać wagę przez długi czas; ponadto wzrost masy często wiąże się ze zwiększeniem długości lufy, dzięki czemu środek ciężkości przesuwa się do przodu - a to dodatkowo zwiększa niedogodność. Z drugiej strony masywność daje dodatkowe podobieństwo do broni wojskowej i ogólne wrażenie solidności, a w modelach z blow-backiem (patrz wyżej) zmniejsza również odczuwalny odrzut. Dlatego wielu uważa, że znaczna waga jest zaletą, a nie wadą.

Należy pamiętać, że w modelach pod nabój Flaubert i nabój ślepy waga mniej więcej odpowiada broni wojskowej o podobnym modelu lub rozmiarze. W pneumatyce rozrzut może być dość duży, zwłaszcza że nie każdy taki pistolet jest kopiowany z bojowego. Warto tutaj zauważyć, że modele PCP są najbardziej masywne (patrz „Rodzaj”): ze względu na wbudowany czołg waga takich pistoletów wynosi zwykle 1 kg lub więcej. Pneumatyka variable Pump jest nieco lżejsza - tutaj znajdziesz broń o wadze do 900 g, a nawet do 800 g. Maksymalna wartość dla AEG to 900-1000 g, a w najlżejszych modelach waga nie przekracza 700 g. A wśród modeli sprężynowo-tłokowych...i balonów gazowych można znaleźć prawie każdą wagę - od małej ( mniej niż 600 g) do znacznej (ponad 1 kg).