Porównanie Kraissmann 651 ASP 20UL vs Kraissmann 550 FS 3

Rodzaj jest wskazywany przez źródło energii, z którego pracuje pistolet natryskowy. Obecnie można znaleźć modele pneumatyczne, elektryczne(sieciowe i akumulatorowe), a także mechaniczne i benzynowe. Oto ich główne cechy:

- Pneumatyczny. Pistolety natryskowe zasilane sprężonym powietrzem z zewnętrznej sprężarki. Innymi słowy, w zestawie dostawy takiego narzędzia znajduje się tylko spray (pistolet, aerograf itp.); do jego działania wymagana jest osobna sprężarka. Na pierwszy rzut oka stwarza to pewne niedogodności; jednak ta konfiguracja ma również zauważalne zalety. Po pierwsze, nie trzeba przepłacać za kompresor, jeśli jest już dostępny „w gospodarstwie” (osobnym przykładem takiej sytuacji można nazwać plac budowy, na którym potężny kompresor stacjonarny jest używany do kilku narzędzi pneumatycznych). Po drugie, dyszę i kompresor można dobrać według własnego uznania, bez polegania na sprzęcie wybranym przez producenta. W związku z tym większość nowoczesnych pistoletów natryskowych jest wykonywana precyzyjnie pneumatycznie. Do jednoznacznych wad takich urządzeń należy brak możliwości pracy z bezpowietrznymi systemami natryskowymi, jednak takie systemy są używane znacznie rzadziej niż powietrzne, więc ten niuans nie jest kluczowy.

- Elektryczny. W tym przypadku mamy na myśli pistolety natrys...kowe zasilane z gniazdek (modele akumulatorowe znajdują się w osobnej kategorii, patrz niżej). Urządzenia tego typu składają się z samego atomizera, a także kompresora (wbudowanego lub zdalnego). Jedną z zalet tej opcji jest tylko obecność sprężarki, dzięki której do działania takiego pistoletu natryskowego potrzebny jest w rzeczywistości tylko wylot. Ponadto jednostki te mogą być używane zarówno w systemach natrysku powietrznego, jak i bezpowietrznego. Wady modeli elektrycznych obejmują wyższy koszt niż pneumatycznych, a także niemożność oddzielnego wyboru dyszy roboczej i sprężarki - z reguły pistolety natryskowe tego typu są sprzedawane w gotowych zestawach.

- Akumulator. Pistolety lakiernicze wyposażone w sprężarki elektryczne zasilane własnymi bateriami. Kluczową zaletą takich narzędzi jest autonomia, możliwość pracy nawet w przypadku braku placówek w pobliżu. Z drugiej strony trudno jest osiągnąć dużą moc i wydajność z akumulatorem; czas ciągłej pracy takich opryskiwaczy jest ograniczony stanem naładowania akumulatora (a do jego uzupełnienia nadal potrzebne będzie źródło prądu); a sam konstrukcja jest bardziej skomplikowany i droższy niż analogi zasilane z gniazdka. Dlatego bezprzewodowe pistolety natryskowe nie otrzymały w naszych czasach dużego rozpowszechnienia.

- Mechaniczny. Jednostki, w których dostarczanie farby odbywa się ze względu na siłę mięśni użytkownika - innymi słowy, do tego trzeba ręcznie przestawić dźwignię pompy. Taki schemat pracy jest tak prosty i niezawodny, jak to tylko możliwe, ale słabo nadaje się do tradycyjnych opryskiwaczy. Dlatego „mechanika” w naszych czasach jest niezwykle rzadka, głównie wśród rolek (patrz „Widok”).

- Benzyna. Modele z tego typu zasilaczem łączą w sobie dużą moc i autonomia od sieci, ale są raczej nieporęczne, trudniejsze w obsłudze i naprawie, droższe (zarówno kosztem własnym, jak i ceną paliwa) i są generalnie przeznaczone do zastosowanie przemysłowe na zewnątrz... Dlatego są one słabo rozmieszczone i są używane tam, gdzie z tego czy innego powodu analogi elektryczne nie mają zastosowania.

Pobór mocy podczas pracy z elektronarzędziem (patrz „Typ”).

Większość nowoczesnych pistoletów natryskowych, nawet produktywnych, ma dość niską moc: na przykład modele o mocy powyżej 1 kW są niezwykle rzadkie, a w większości przypadków pobór mocy nie przekracza 500 W. Więc przy podłączaniu takiego sprzętu do gniazdek zwykle nie ma problemów; tylko pojedyncze jednostki o wysokiej wydajności, wymagające 3,5 kW lub więcej, muszą być podłączone zgodnie ze specjalnymi zasadami (bezpośrednio do rozdzielnicy). W innych przypadkach dane o zużyciu energii najczęściej nie są potrzebne w normalnym użytkowaniu i mogą być wymagane tylko do określonych zadań - na przykład do obliczenia obciążenia autonomicznego generatora.

Nominalne zużycie powietrza podczas normalnej pracy pistoletu natryskowego.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla narzędzia pneumatycznego (patrz „Typ”): sprężarka, do której jest podłączony taki rozpylacz, musi zapewniać odpowiednią prędkość przepływu powietrza, w przeciwnym razie normalna praca nie będzie możliwa. Z kolei w modelach elektrycznych wskaźnik ten jest raczej punktem odniesienia - kompletny kompresor z definicji odpowiada charakterystyce opryskiwacza, a na natężenie przepływu warto zwracać uwagę tylko wtedy, gdy dysza robocza elektrycznego pistoletu natryskowego jest planowany do użycia ze sprężarką „nie natywną”.

Zużycie farby lub innego materiału (np. zaprawy tynkarskiej) podczas normalnej pracy pistoletu natryskowego.

Im wyższe zużycie, tym więcej materiału może nanieść narzędzie w jednostce czasu, tym lepiej nadaje się do obróbki dużych powierzchni i nakładania grubych powłok. Z drugiej strony nie wszystkie rodzaje prac wymagają wysokiej wydajności, a czasami relatywnie niskie zużycie jest optymalne. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie dla różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalna lepkość farby lub innego materiału roboczego, przy której pistolet natryskowy może normalnie pracować. Określone w jednostkach DIN; pewna liczba DIN to w tym przypadku liczba sekund, w których standardowa objętość farby (zwykle 100 ml) wyleje się z lejka o ściśle określonej średnicy otworu wlewowego (zwykle około 4 mm). Taki lejek (wiskozymetr) może być dostarczony z pistoletem natryskowym, ale w razie potrzeby można go dokupić osobno.

Zatem im więcej DIN, tym bardziej lepka jest kompozycja. A im większa liczba wskazana w charakterystyce pistoletu natryskowego, tym szersze jego możliwości, tym gęstsze płyny można do niego wlewać bez obawy o blokady i awarie. Jednocześnie należy pamiętać, że w praktyce często nie trzeba pracować z gęstymi cieczami - wręcz przeciwnie, nadmierna lepkość pogarsza jakość powłoki, prowadzi do powstawania smug i wydłuża czas schnięcia. Np. większość emalii i farb olejnych stosuje się przy lepkości ok. 20 DIN, farby lateksowe - do 45 DIN itd. Ogólne zalecenia w tym zakresie można znaleźć w dedykowanych źródłach, a konkretne - na opakowaniu konkretnego marka farby lub inny skład.

Średnica dyszy na wylocie pistoletu natryskowego.

To z tej dyszy wydobywa się farba lub inny materiał roboczy. A wydajność i wielkość plamki na wyjściu zależą od średnicy. W związku z tym większe dysze lepiej nadają się do dużych powierzchni, podczas gdy mniejsze zapewniają większą precyzję i dokładność. W związku z tym parametr ten jest bezpośrednio związany z typem urządzenia (patrz wyżej). Dostępne są również pistolety natryskowe z wymienną dyszą, gdy w zestawie znajduje się więcej niż jedna dysza, co rozszerza możliwości użytkowania urządzenia.

Całkowita pojemność zbiornika na farbę dostarczanego z pistoletem natryskowym. Duży zbiornik z jednej strony pozwala „naładować” sporą ilość materiału i pracować przez długi czas. Z drugiej strony zwiększa rozmiar i wagę urządzenia; a duża ilość farby również będzie odpowiednio ważyć (chociaż w przypadku modeli z oddzielną lokalizacją zbiornika - patrz wyżej - nie jest to krytyczne). Dlatego im cieńsza i delikatniejsza praca, do której przeznaczony jest pistolet, tym z reguły mniejsza jest pojemność zbiornika: na przykład w aerografach (patrz „Widok”) rzadko przekracza 50 ml, a w modele gipsowe z kolei można mierzyć litry.