Porównanie Xiaomi Smart Doorbell 3 vs IMILAB Smart Wireless Video Doorbell

- Zewnętrzne (powszechna). Panele zewnętrzne, które można stosować na zewnątrz. Nawet w dość łagodnym klimacie urządzenia „uliczne” są stale narażone na różne niekorzystne skutki: opady, ekstremalne temperatury, promieniowanie ultrafioletowe; ponadto są bardzo atrakcyjnym celem dla chuliganów i wandali. Wszystko to wymaga użycia trwałych i odpornych materiałów. Jednocześnie nic nie stoi na przeszkodzie montażu takich paneli w pomieszczeniach (stąd nazwa „uniwersalny”).

- Pomieszczenia. Panele zewnętrzne przeznaczone do montażu wewnątrz budynków. Takie ustawienie zakłada raczej korzystne warunki (brak wilgoci, praktycznie niezmieniona temperatura itp.), a także minimalne ryzyko wandalizmu. Dlatego urządzenia „wewnętrzne” nie mają takiego marginesu bezpieczeństwa i niezawodności, jak urządzenia zewnętrzne; ma to pozytywny wpływ na koszty, ale nie pozwala na stosowanie tego typu paneli zewnętrznych na zewnątrz.

Czytnik kart to urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Takie nośniki służą do zapisywania danych, co pozwala na zapisanie we właściwym momencie zdarzeń zachodzących przed panelem wywoławczym.

Typ matrycy umieszczonej w kamerze panelu wideo (patrz „Rodzaj”).

- CMOS. Relatywnie niedrogie matryce, które jednak zapewniają dobrą szybkość przetwarzania obrazu przy niskim poborze mocy, a także zajmują mało miejsca (co jest bardzo ważne w przypadku kamer miniaturowych). Ich główną wadą jest zwiększona skłonność do pojawiania się szumów w obrazie, przez co CMOS ustępuje nieco jakości CCD.

- CCD. Takie matryce są nieco droższe niż CMOS ze względu na złożoność konstrukcji, a ich rozmiar jest nieco większy. Jednocześnie mają bardziej równomierną charakterystykę i są mniej podatne na nagrzewanie się podczas pracy, co redukuje szumy i pozytywnie wpływa na jakość obrazu – zwłaszcza przy niewielkiej ilości światła.

Przekątna matrycy kamery monitorującej. Parametr ten jest tradycyjnie podawany w calach i ułamkach cala.

Przy tym samym typie (patrz wyżej) i liczbie megapikseli (patrz poniżej) większe czujniki są uważane za bardziej zaawansowane. Wynika to z faktu, że duży rozmiar sensora oznacza duży obszar każdego pojedynczego piksela – a to z kolei zwiększa ilość światła padającego na każdy piksel, wpływa pozytywnie na światłoczułość i redukuje szumy. Duże czujniki są szczególnie ważne przy pracy w warunkach słabego oświetlenia, m.in. z oświetleniem IR (patrz „Konstrukcja i funkcje”). Jednak w przypadku paneli wywoływanych macierze są zazwyczaj ograniczone do rozmiarów 1/4" i 1/3". Inne opcje są znacznie mniej powszechne.

Liczba megapikseli w matrycy aparatu, czyli jego rozdzielczość. Megapiksel to milion punktów światłoczułych (pikseli), z których budowany jest obraz; rozdzielczość nowoczesnych matryc jest bardzo wysoka, dlatego wygodniej jest używać tylko tej metody oznaczania. Natomiast dla paneli zewnętrznych wartości wynoszą 1 Mpx, 1,3 Mpx i 2 Mpx. Bardziej zaawansowane opcje są niezwykle rzadkie.

Im wyższa rozdzielczość matrycy, tym wyższa może być rozdzielczość wideo (patrz poniżej), tym bardziej szczegółowy obraz może uzyskać kamera bramofonu. Jednocześnie należy pamiętać, że wraz ze wzrostem liczby megapikseli (bez zmiany rozmiaru matrycy) rozmiar każdego pojedynczego piksela maleje, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia szumu i pogorszenia ogólnej jakości obrazu. Dlatego wysoka rozdzielczość sama w sobie niekoniecznie jest oznaką wysokiej jakości – wiele zależy od innych kwestii, na przykład od wielkości matrycy (patrz wyżej).

Format kompresji wideo (kodek) używany przez kamerę bramofonu.

W praktyce informacje te są ważne głównie przy ocenie zgodności z innym sprzętem specjalnym, a także podczas oglądania przechwyconego wideo na konsumenckich odtwarzaczach multimedialnych. W przypadku interakcji z komputerem ten szczegół nie jest fundamentalny: większość nowoczesnych systemów operacyjnych ma rozbudowane zestawy wbudowanych kodeków, a w razie potrzeby dodatkowe kodeki można zainstalować osobno. Jednak różne formaty kompresji wideo mają pewne specyficzne cechy, oto one:

- H.263. Najstarszy z kodeków szeroko stosowanych w kamerach cyfrowych paneli zewnętrznych. Został stworzony w połowie lat 90., aby wydajnie przesyłać wideo przez kanały o niskiej przepustowości; obecnie jest uważany za przestarzały i jest niezwykle rzadki w panelach zewnętrznych i tylko jako dodatek do bardziej zaawansowanego H.264 (patrz poniżej).

- H.264 . Kodek szeroko stosowany w nowoczesnym sprzęcie wideo, w tym do transmisji wideo w wysokiej rozdzielczości. Zapewnia dobry współczynnik kompresji przy zachowaniu jakości, nie obciążając przy tym szczególnie mocy obliczeniowej, dlatego jest obecnie niezwykle popularny.

- H.265. Najnowszy i najbardziej zaawansowany z formatów spotykanych w panelach zewnętrznych. Zapewnia jeszcze wyższą wydajność niż H.264, obsługuje rozdzielczości do 8K, ale ma dość poważne wymagania dotyczące sprzętowego „wypchania”. W rezultacie to właśnie w bramofonie ten standard jest rzadko obsługiwany....

Poziomy rozmiar panelu wideo pokrytego przez kamerę (patrz „Rodzaj”); najwygodniej jest wskazać ten rozmiar za pomocą kąta między liniami łączącymi obiektyw aparatu z lewą i prawą krawędzią oglądanej sceny.

Teoretycznie im szerszy kąt widzenia, tym więcej miejsca może pokryć aparat i tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że niektóre szczegóły pozostaną poza kadrem. Jednocześnie, biorąc pod uwagę specyfikę zastosowania paneli zewnętrznych, zwykle nie ma potrzeby wyposażania ich w kamery szerokokątne; ponadto taka optyka byłaby niewygodna ze względu na efekt zniekształceń i redukcji. Dlatego większość modeli ma poziome kąty widzenia w zakresie 60 - 80 ° - to wystarczy do zamierzonego użytku.

Pionowy rozmiar panelu wideo pokrytego przez kamerę (patrz „Rodzaj”), innymi słowy, kąt między dwiema liniami łączącymi obiektyw z górną i dolną krawędzią oglądanej sceny. Znaczenie kątów widzenia opisano szczegółowo powyżej w p. „Kąty widzenia w poziomie”; zauważamy tylko, że są one zwykle mniejsze w pionie niż w poziomie, a w wielu modelach parametr ten nie jest w ogóle wskazywany ze względu na jego drugorzędną wartość.

Ta wartość charakteryzuje kąt pokrycia obrazu po przekątnej, wskaźnik ten jest zwykle nieco większy niż kąt poziomy, wynika to z faktu, że ramka, którą widzimy, jest już w formie prostokątnej, z reguły o proporcjach od 3 do 4 lub 16 do 9, a część ramy można odciąć. Wskaźnik ten wraz z kątami widzenia w poziomie i w pionie pozwala oszacować, z jakiej odległości widzialność rozmówcy będzie akceptowalna.