Porównanie GRUNTEK BS-12-3BP vs Sturm GS8212B

Maksymalna wydajność opryskiwacza podczas pracy z cieczą; Należy pamiętać, że w modelach z pompą (patrz „Typ pompowania”) i modelami ładowalnymi (patrz „Rodzaj”) rzeczywista wydajność może się zmniejszyć, gdy dopływ powietrza lub akumulator wyczerpie się.

Wysoka wydajność pozwala szybko obsługiwać duże obszary; ponadto często łączy się go z dobrym zasięgiem oprysku (patrz poniżej). Z drugiej strony takie modele wymagają dość obszernych zbiorników - lub często trzeba je uzupełniać; ani jedno, ani drugie nie przyczynia się do wygody pracy. Ponadto nadmierna wydajność jest jeszcze bardziej niepożądana niż niewystarczająca: opryskiwacz o małej mocy zajmie tylko więcej czasu, a zbyt potężny może zepsuć sprawę „przedawkowaniem” substancji chemicznej. Dlatego sensowne jest używanie urządzeń o wysokiej wydajności tylko do określonych zadań.

Szczegółowe dane dotyczące optymalnych wartości wydajności dla różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalne ciśnienie robocze opryskiwacza.

Wysokie ciśnienie zapewnia dobrą wydajność i zasięg oprysku, jednakże rzeczywista wydajność może się różnić w przypadku urządzeń o tym samym ciśnieniu. Dlatego generalnie parametr ten jest informacyjny (lwia część modeli ma ciśnienie 3 bary i 4 bary), a porównywać według niego różne modele można tylko w przybliżeniu. Przy wyborze warto skupić się na bardziej praktycznych parametrach — wydajności, zasięgu itp.

Maksymalna temperatura płynu, przy której opryskiwacz może bezpiecznie pracować.

Proces przygotowania niektórych preparatów wymaga ogrzewania; dlatego dane dotyczące temperatury, do której ciecz powinna ostygnąć, mogą być bardzo ważne dla bezpiecznej eksploatacji. Jednak nawet w najbardziej żaroodpornych opryskiwaczach liczba ta nie przekracza 40 ° C; ten płyn jest ciepły w dotyku.

Warto pamiętać o ograniczeniach temperaturowych, gdy urządzenie jest na słońcu: jeśli zbiornik zdążył się mocno nagrzać na słońcu, warto przed rozpoczęciem pracy pozwolić mu ostygnąć.

Długość rurki natryskowej, w którą wyposażony jest opryskiwacz.

Długa rurka z jednej strony pozwala sięgać daleko bez wychodzenia z miejsca i bez korzystania ze stołków, schodów itp.; z drugiej strony jest mało zwrotny i może okazać się niewygodny podczas pracy w ciasnych przestrzeniach. Przy wyborze warto wyjść z optymalnego kompromisu pomiędzy tymi cechami. Na przykład duża długość rurki (w niektórych modelach - do 2 m) jest przydatna przy obróbce drzewek owocowych, ale do szklarni lepiej wybrać krótszy opryskiwacz. Należy również pamiętać, że niektóre opryskiwacze używają rur teleskopowych (przesuwnych), których długość można regulować w razie potrzeby; w takich przypadkach zwykle wskazany jest rozłożony rozmiar nebulizatora.

Materiał, z którego wykonana jest kompletna lanca natryskowa opryskiwacza.

- Plastikowy. Kluczową przewagą tworzywa sztucznego nad innymi materiałami stosowanymi do lanc natryskowych jest jego niski koszt. Ponadto materiał ten jest chemicznie obojętny i nie powoduje korozji, a także jest lekki. Z drugiej strony sztywność plastiku nie jest zbyt duża, dlatego takie rurki mają tendencję do uginania się, czasem nawet pod własnym ciężarem.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą dobrą wytrzymałość i lekkość, taka rura jest łatwa w obróbce, a jej zginanie wymaga dość silnego uderzenia lub nacisku. Z drugiej strony aluminium jest drogie.

- Mosiądz. Oprócz wytrzymałości i niezawodności (w tym odporności na zginanie), mosiądz wyróżnia się doskonałą odpornością na korozję. Wadami takich rur są ich wysoka cena i dość duża waga.

- Stal nierdzewna. „Stal nierdzewna” wyróżnia się przede wszystkim wysoką wytrzymałością i sztywnością, przewyższającą parametry innych materiałów, podczas gdy materiał ten jest stosunkowo niedrogi. Jednak takie tuby również ważą znacznie więcej niż aluminiowe czy plastikowe.

- Miedź. Rury miedziane są podobne do mosiądzu pod względem głównych właściwości użytkowych: są mocne, niezawodne i trwałe. Z drugiej strony takie rury są stosunkowo drogie i nie mają fundamentalnych zalet w porównaniu z tą samą „stalą nierdzewną”. Dlatego ta opcja jest rzadko spotykana.

Czas ciągłej pracy opryskiwacza akumulatorowego (patrz „Rodzaj”) na jednym ładowaniu akumulatora. Rzeczywisty czas pracy może nieznacznie różnić się od deklarowanego ze względu na specyfikę konkretnej sytuacji, jednak różnice te zwykle nie są bardzo duże i zgodnie z tym wskaźnikiem całkiem możliwe jest ocenianie nie tylko wskaźników teoretycznych, ale także praktycznych autonomii.

Urządzenie pozwalające na unieruchomienie spustu (przełącznika) opryskiwacza w pozycji wciśniętej. Jest to szczególnie wygodne w przypadku dużej ilości pracy: ręczne trzymanie spustu przez długi czas jest dość uciążliwe, a blokada ciągłego nawadniania pozwala uniknąć niepotrzebnego obciążenia rąk.

Zwróć uwagę, że tę funkcję można znaleźć we wszystkich typach opryskiwaczy (patrz wyżej), w tym opryskiwaczach dźwigniowych - wiele modeli o tego typu działaniu jest wyposażonych zarówno w dźwignię pompującą, jak i oddzielny spust, który należy trzymać wciśnięty podczas pracy.

Obecność zacisku rurowego w konstrukcji opryskiwacza.

Opaska taka to zestaw specjalnych obejm, zwykle montowanych bezpośrednio na zbiorniku. Ułatwia to znacznie przechowywanie i transport urządzenia: tuba jest zwykle umieszczana tak kompaktowo, jak to możliwe, a jednocześnie niezawodnie. A podczas przerw w pracy funkcja ta może się przydać - wygodniej i bezpieczniej jest zamocować rurkę w zacisku niż kłaść ją na ziemi, trzymać w rękach itp.

Całkowita waga opryskiwacza. Wskazany bez uwzględnienia płynu lub proszku w zbiorniku roboczym; jednocześnie dla modeli akumulatorowych (patrz „Rodzaj”) z reguły podawana jest masa z kompletnym akumulatorem, a dla modeli benzynowych przeciwnie, masa „sucha”, bez paliwa w zbiorniku.