Porównanie GRUNTEK Piranha vs Tajima MG-300FB

Całkowita długość brzeszczotu do metalu.

Wartość tego parametru jest bezpośrednio związana z rodzajem piły (patrz wyżej). Ogólna zasada wyboru jest następująca: ostrze powinno być dwa razy dłuższe niż grubość największego przedmiotu obrabianego, który planujesz ciąć. Zapewni to optymalny zakres ruchu, aby uniknąć niepotrzebnego zmęczenia, a z drugiej strony instrument nie będzie zbyt duży. Jednak długie ostrze ma tendencję do odskakiwania, więc podczas pracy z twardym drewnem lub innymi trudnymi materiałami można użyć krótszych pił. A w modelach z wymiennymi ostrzami (wyrzynarka i wyrzynarka, niektóre mini-piły) dane dotyczące długości będą wymagane do znalezienia ostrzy zamiennych.

Ogólnie rzecz biorąc, do prostych prac domowych przy piłowaniu drewna optymalna długość wynosi 280 - 300 mm. W przypadku prywatnego domu z ogrodem, prostych prac budowlanych, należy zwrócić uwagę na większe modele - do pół metra. A największe dwuręczne piły mogą mieć długość 1000 mm lub więcej. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej długości ostrza do określonych zadań można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Gęstość zębów w kompletnym brzeszczocie; mierzone jako zęby na długość ostrza (TPI).

Im wyższy TPI, tym mniejszy każdy ząb i na odwrót. Przy pozostałych warunkach równych, duże zęby pozwalają ciąć łatwo i szybko, ale niezbyt dokładnie; małe - zapewniają dokładne i czyste cięcie, ale kosztem zwiększonego wysiłku i czasu. W związku z tym przy wyborze piły do tego parametru należy wyjść z tego, że w tym przypadku jest to ważniejsze - szybkość lub dokładność. Ponadto TPI określa przydatność do pracy z małymi przedmiotami: najmniejszą dopuszczalną grubość kłody uważa się za równą podziałce trzech zębów. Np. w piły 9 TPI trzy zęby zajmą 1/3”, czyli około 8,5 mm.

Warto pamiętać, że tylko narzędzia tego samego typu i przeznaczenia mogą być porównywane pod względem liczby zębów na cal. Na przykład w standardowych piłach do drewna minimalna wartość TPI wynosi 4, a już w passovye - 9. Obecnie największe zęby to piły do pianobetonu - mają około 1,2 - 1,8 zębów na cal; a „rekordatorami” pod względem gęstości są piły do metalu i wyrzynarki, dla których wartość TPI wynosząca 24 jest prawie standardem.

Rodzaj dodatkowej powłoki nakładanej na standardowy brzeszczot piły do metalu (jeśli w ogóle takie pokrycie jest).

- Anti -corrosion. Pokrycie przeznaczona do ochrony płótna przed korozją. Stal narzędziowa, z której wykonane są nowoczesne piły do metalu, nie jest nierdzewna; dlatego jeśli planowane jest ciągłe używanie narzędzia na zewnątrz lub w warunkach wysokiej wilgotności, funkcja ta nie zaszkodzi.

- Aby zmniejszyć tarcie. Pokrycie zmniejszająca siłę tarcia ostrza o cięty materiał (najczęściej drewno, ponieważ cecha ta jest charakterystyczna głównie dla pił do metalu do tego materiału). Takie pokrycie wykonuje jednocześnie kilka zadań: ułatwia skok piły do metalu, zmniejszając zmęczenie, zmniejsza stopień nagrzewania się ostrza (i jego skłonność do deformacji) oraz zmniejsza prawdopodobieństwo zakleszczenia się narzędzia w rzazie.

Główny materiał użyty do budowy rękojeści piły do metalu.

Przede wszystkim zauważamy, że bez względu na materiał, z którego wykonana jest rękojeść, producent zwykle stara się, aby była ona dość wygodna i niezawodna w trzymaniu - aby narzędzie pewnie leżało w dłoni, nie wyślizgiwało się i nie prowadziło do nadmierne zmęczenie. W tym celu można zapewnić specjalny kształt uchwytu, wycięcie na powierzchni itp. Dlatego, jeśli weźmiesz instrument o mniej więcej tym samym poziomie cenowym, praktycznie nie ma zasadniczej różnicy między materiałami uchwytów, a wybór według tego wskaźnika zależy głównie od osobistych preferencji i sympatii użytkownika. Jednak każdy materiał ma swoje własne cechy:

- Plastikowy. Niedrogi, łatwy w obróbce, a jednocześnie całkiem praktyczny materiał. Tworzywo sztuczne jest odporny na wilgoć, ma niską przewodność cieplną (nie „chłodzi” dłoni), jego wytrzymałość jest stosunkowo niska, ale w większości przypadków wystarcza. Jednocześnie taki uchwyt (zwłaszcza w niedrogim narzędziu, w którym stosuje się stosunkowo proste gatunki tworzyw sztucznych) może pękać od silnego uderzenia i łatwo ulega zarysowaniu.

- Tworzywo sztuczne / guma. Plastikowe uchwyty z gumowymi nakładkami. Cechy tworzywa opisano powyżej. Jeśli chodzi o gumę, zapewnia się ją głównie dla wygody trzymania: materiał ten jest bardziej miękki i bardziej „przykuty” niż tworzywo sztuczne, uchwyty z nakładkami są mniej podatne na wyślizgiwanie się z dłoni i są nieco wygo...dniejsze w trzymaniu. Dodatkowo gumy nie są szczególnie wrażliwe na zarysowania – na takiej powierzchni są ledwo zauważalne, a nawet same się „napinają”. Połączenie plastiku i gumy to obecnie jedna z najpopularniejszych opcji.

- Aluminium. Z reguły piły kabłąkowe do metalu są wyposażone w aluminiowe uchwyty (patrz „Rodzaj”, „Przeznaczenie”). Materiał ten jest bardzo wytrzymały i niewiele waży, ale jednocześnie jest dość drogi, przez co nie otrzymał dużego rozpowszechnienia. Pod względem właściwości praktycznych jest całkowicie analogiczny do metalu (patrz poniżej).

- Metal. Ta kategoria obejmuje wszystkie metale z wyjątkiem stopów aluminium (patrz wyżej). Materiał ten jest bardzo wytrzymały i niezawodny, a do tego kosztuje mniej niż aluminium – choć waży więcej. Jednak metal (bez specjalnych powłok) nie jest zbyt wygodny do trzymania: są twarde i mają tendencję do chłodzenia dłoni w niskich temperaturach. Dlatego większość modeli z podobnymi uchwytami to specyficzny rodzaj pił kabłąkowych: narzędzia, w których uchwyt jako taki jest praktycznie nieobecny, a tył ramy odgrywa swoją rolę. Czasami jednak zdarzają się piły do metalu z osobno wykonanymi metalowymi uchwytami.

- Drewno. Klasyczny materiał na uchwyty, który w dzisiejszych czasach nie traci na popularności; Wyróżnia się przede wszystkim charakterystycznym wyglądem i jest całkiem przyjemny w dotyku. Jednak pod względem właściwości użytkowych drewno nie ma szczególnych przewag nad tworzywem sztucznym, a taki uchwyt może być znacznie droższy. Dlatego we współczesnych pilarkach drewniane uchwyty są często przewidziane nie tyle ze względów praktycznych, co ze względów projektowych, ale także w hołdzie tradycji - z oczekiwaniem nabywców, którzy preferują „klasyczne” narzędzia.

- Guma. W uchwytach zwykle stosuje się gęstą i twardą gumę, w przeciwnym razie nie byłoby mowy o niezawodności. Pod względem właściwości ta opcja jest podobna do opisanej powyżej kombinacji gumy i tworzywa sztucznego, z tą różnicą, że w tym przypadku nie ma plastikowej podstawy. Co prawda wewnątrz gumowej rękojeści może znajdować się trzpień ostrza, który pełni rolę podstawy; jednak grubość takiego trzonka jest niewielka, dlatego takie uchwyty są klasyfikowane jako czysto gumowe, a nie gumowo-metalowe.

- Drewno / guma. Drewniane uchwyty z gumowymi nakładkami. Ogólnie rzecz biorąc, podobnie jak w przypadku litego drewna (patrz wyżej), z poprawką, że miękka guma zapewnia pewniejszy i wygodniejszy chwyt w dłoni, ale pokrywa większość wzoru na powierzchni drewna.

- Metal / guma. Połączenie metalowej podstawy z gumowymi podkładkami. Pierwszy materiał patrz wyżej, guma patrz Tworzywo sztuczne / Guma; zauważamy tylko, że gumowa pokrycie w tym przypadku pełni również rolę izolacji termicznej, zapewniając komfort w chłodne dni.

- Aluminium/guma. Połączenie aluminiowej podstawy z gumowymi podkładkami; nie ma zasadniczych różnic w stosunku do opisanej powyżej opcji „metal/guma”.

- Metal / tworzywo sztuczne. Metalowe uchwyty z plastikowymi nakładkami - zwykle dość małe, nie zakrywające nawet całej rączki. Tworzywo sztuczne zapewnia dodatkowy komfort podczas trzymania: zwykle ma wycięcie dla pewnego chwytu, a w chłodne dni takie ochraniacze nie są tak zimne dla rąk jak metal.