Porównanie Vitals PS-200-01 Ergo vs Samurai IPSRC-55TA

Długość ostrzy dostarczonych w narzędziu. Z reguły charakterystyka wskazuje długość roboczą ostrzy – od czubka do osi obrotu.

Zarówno długie, jak i krótkie ostrza mają swoją specyfikę, zalety i wady. Tak więc długa długość jest optymalna do pracy ze stosunkowo cienkimi gałęziami: pozwala na cięcie ich po kilka na raz, a także umożliwia dotarcie w trudno dostępne miejsca. Jednocześnie krótsze ostrza są bardziej zwarte i zapewniają większą siłę przy tej samej długości rękojeści, co jest wygodne podczas pracy z grubymi gałęziami. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące doboru długości ostrzy do konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Obecność w instrumencie mechanizmu zapadkowego – urządzenia znanego w potocznym języku jako „grzechotka”. Zasada działania takiego mechanizmu jest następująca: ostrza narzędzia mogą poruszać się przy ściskaniu, jednak ruch wsteczny (do otwierania) jest blokowany za pomocą koła zębatego z zapadką zatrzymującą. Ułatwia to cięcie grubych, twardych gałęzi: cięcie można przeprowadzić w kilku etapach, na każdym dociskając ostrza o kilka milimetrów bez obawy, że cofną się. Ten sposób pracy docenią szczególnie użytkownicy, którzy nie są zbyt silni w swoich rękach. Aby otworzyć ostrza po cięciu, musisz albo siłą odpiąć uchwyty, albo odwrotnie, ścisnąć je do końca.

Obecność pętli na palce w konstrukcji narzędzia. Taka pętla jest używana w narzędziach jednoręcznych: zwykle jest instalowana na jednym z uchwytów, przez nią przewleczone są cztery palce, przeciwstawiające się kciukowi. Takie urządzenie zapewnia dodatkową wygodę i niezawodność w trzymaniu narzędzia (zmniejsza prawdopodobieństwo wypuszczenia go z rąk), a także zapewnia pewną ochronę przed gałęziami i innymi ciałami obcymi.

- Plastik W rezultacie stosunkowo prosty, a jednocześnie dość praktyczny - wspólny materiał. Plastik jest bardzo odporny na wilgoć, prawie nie chłodzi dłoni w chłodne dni i jest stosunkowo niedrogi. Pod względem wytrzymałości i niezawodności są one na ogół nieco niższe niż w przypadku metali, a większość narzędzi z plastikowymi uchwytami jest przeznaczona głównie do prostych prac przy stosunkowo niewielkich obciążeniach. Są jednak wyjątki - na przykład ciężkie nożyce do gałęzi, w których uchwyty są wykonane z wysokiej jakości, trwałych gatunków tworzyw sztucznych. W każdym razie, dla większej wygody, uchwyty wykonane z tego materiału są często uzupełniane gumowymi podkładkami.

- Stal. Kluczową zaletą stali jest jej wysoka wytrzymałość, pozwalająca na zastosowanie jej nawet w najmocniejszych narzędziach przeznaczonych do grubych gałęzi. W porównaniu z innym metalem – aluminium – stal waży trochę więcej, ale jest tańsza. W celu zwiększenia odporności na korozję i łatwości chwytu stalowe uchwyty można pomalować lub wyposażyć w dodatkowe nakładki, najczęściej z gumy lub tworzywa sztucznego.

- Aluminium. Innym metalem używanym do produkcji uchwytów jest obok stali. Aluminium różni się od niego z jednej strony mniejszą masą i lepszą odpornością na korozję z drugiej strony wyższym kosztem. Jednak różnica w cenie nie jest aż tak duża, więc te uchwyty również ciesz...ą się dużą popularnością. Dla większej wygody mogą być również wyposażone w różne nakładki.

- Drewno. „Klasyka gatunku”, która jest w użyciu do dziś. Drewno jest przyjemne w dotyku, nie chłodzi dłoni w chłodne dni i dobrze wygląda. Pod względem niezawodności materiał ten jest porównywalny z plastikiem: jest gorszy od stali i aluminium, ale ma zastosowanie nawet w dość mocnych narzędziach. Do jednoznacznych wad drewna należy słaba odporność na zarysowania i wióry. Z tego powodu przypadkowy kontakt z ostrymi przedmiotami może prowadzić do pojawienia się wiórów, najeżonych drzazgami. Ponadto materiał ten nie toleruje stałego kontaktu z wilgocią i wskazane jest przechowywanie instrumentu z drewnianymi uchwytami w suchym miejscu. Należy pamiętać, że z wielu powodów drewno jest używane głównie w narzędziach jednoręcznych.

Materiał, z którego wykonane są dodatkowe nakładki na rękojeść narzędzia. Najczęściej ten materiał różni się od materiału samego uchwytu (patrz wyżej), ale zdarzają się wyjątki - na przykład dodatkowe plastikowe osłony na plastikowym uchwycie. Tak czy inaczej, najpopularniejsze rodzaje materiałów to:

- Gumowe. Wygodny, praktyczny i niedrogi, a przez to niezwykle popularny materiał. Niezawodny w trzymaniu, a przy tym stosunkowo miękki, dzięki czemu doskonale sprawdza się zarówno w plastikowych, jak i metalowych rękojeściach: gumowe podkładki nie ślizgają się w dłoni, nie chłodzą skóry w chłodne dni i zapewniają dodatkowy komfort dzięki swojej miękkości. Wady gumy to słaba odporność na zarysowania i nieco wyższy koszt niż inna popularna opcja - tworzywo sztuczne. Ogólnie jednak tych niedociągnięć nie można nazwać krytycznymi.

- Plastikowy. Kolejny dość popularny materiał, szeroko stosowany przede wszystkim przy klamkach stalowych i aluminiowych. Tworzywo sztuczne zapewnia pewny chwyt, nie ślizga się w dłoni tak bardzo jak metal; ponadto takie okładziny nie boją się wilgoci i mogą również pełnić rolę dodatkowej ochrony przed korozją. Co prawda tworzywo sztuczne jest twardszy niż gumowe i nieco mniej niezawodny i trwały; z drugiej strony i kosztuje znacznie mniej.

- Drewno. Rzadko używany materiał, najczęściej z metalowymi (stalowymi) uchwytami. Drzewko jest bardzo atrakcyjne z punktu widzenia wygody: jest przyjemne w dotyku, nie chłodzi dłoni i praw...ie się nie ślizga. Z drugiej strony takie podkładki są mniej niezawodne niż gumowe czy plastikowe, nie tolerują zbyt dobrze wilgoci (materiał może pęcznieć i wypaczać się) oraz kontaktu z ostrymi przedmiotami (mogą tworzyć się odpryski grożące odpryskami). Dlatego warto przede wszystkim szukać drewnianych uchwytów, jeśli jesteś fundamentalnym zwolennikiem klasyki.

- Korek. Korek nie ślizga się w dłoniach i doskonale wchłania wilgoć, dzięki czemu pewnie trzyma się w dłoniach. Ponadto materiał ten jest miękki i sprężysty, co zapewnia dodatkowy komfort i wygodę. Jednocześnie korek w porównaniu z tą samą gumą jest mniej wytrzymały: stosunkowo łatwo ulega uszkodzeniu i bez szczególnej pielęgnacji szybko wchłania brud, przez co może stracić swoją „prezentację”, a następnie swoje właściwości użytkowe. W efekcie okładziny z korka są niezwykle rzadkie – w niektórych modelach narzędzi ogrodniczych.